Τρόποι αντιμετώπισης Διαταραχής Πανικού
Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η Διαταραχή Πανικού;
Οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν ότι ένας συνδυασμός γνωσιακών και συμπεριφοριστικών θεραπειών είναι η καλύτερη αντιμετώπιση για τη διαταραχή πανικού. Η φαρμακευτική αγωγή σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να είναι κατάλληλη.
Το πρώτο μέρος της θεραπείας είναι στο μεγαλύτερο βαθμό του ενημερωτικό. Πολλοί άνθρωποι βρίσκουν ότι τους βοηθάει το να καταλάβουν απλά τι είναι η διαταραχή πανικού και ότι πολλοί άλλοι υποφέρουν από αυτήν. Πολλοί ασθενείς με διαταραχή πανικού ανησυχούν ότι \"θα τρελλαθούνε\" ή ότι θα πάθουν καρδιακό επισόδειο. Η γνωσιακή αναδόμηση (το να αλλάξει ο τρόπος σκέψης) βοηθάει τους ανθρώπους να αντικαταστήσουν αυτές τις σκέψεις με πιο ρεαλιστικούς και θετικούς τρόπους αντίληψης των κρίσεων.
Η γνωσιακή θεραπεία μπορεί επίσης να βοηθήσει τον ασθενή να εντοπίζει τι ακριβώς προκαλεί τις κρίσεις. Αυτό που ενεργοποιεί τις κρίσεις μπορεί να είναι μια σκέψη, μια κατάσταση, ή κάτι τόσο ήπιο όσο μια ελαφρά αλλαγή στους χτύπους της καρδιάς. Μόλις ο ασθενής καταλάβει ότι η κρίση πανικού είναι κάτι διαφορετικό και ανεξάρτητο από το γεγονός που την προκάλεσε, τότε το γεγονός αυτό αρχίζει να χάνει σιγά σιγά την ισχύ του να προκαλέσει νέα κρίση.
Μια μέθοδος αυτής της θεραπείας (interoceptive exposure) μοιάζει με την συστηματική απο-ευαισθητοποίηση της θεραπείας από τις φοβίες: επικεντρώνει στην έκθεση στις πραγματικές σωματικές καταστάσεις που κάποιος ζει κατά τη διάρκεια μιας κρίσης πανικού.
Οι ασθενείς με διαταραχή πανικού φοβούνται περισσότερο την ίδια την κρίση παρά αυτό που τις προκαλεί: για παράδειγμα στο φόβο του αεροπλάνου δε φοβούνται ότι θα πέσει το αεροπλάνο, αλλά ότι θα πάθουν κρίση στο αεροπλάνο, όπου κανείς δε θα μπορέσει να τους βοηθήσει.
Η μέθοδος της interoceptive έκθεσης μπορεί να βοηθήσει τον ασθενή να περάσει όλες τις φάσεις των συμπτωμάτων μιας κρίσης (εφίδρωση, εξάψεις, ζαλάδες, κτλ) μέσα σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον, και να τους μάθει ότι αυτά τα συμπτώματα δεν θα τους οδηγήσουν σε μια μεγάλη κρίση με επιπτώσεις στην υγεία (πχ καρδιακό επισόδειο). Η συμπεριφοριστική θεραπεία επίσης χρησιμοποιείται για να αντιμετωπιστεί η αποφυγή καταστάσεων που σχετίζονται με διαταραχές πανικού. Μια πολύ αποτελεσματική θεραπεί αγια φοβίες είναι η απευθείας έκθεση, που είναι με απλά λόγια το να μάθει ο ασθενής να παρακολουθεί μια κατάσταση που προκαλεί φόβο σε μικρά στάδια-βήματα, τα οποία είναι πιο εύκολα αντιμετωπίσιμα- ο ασθενής ακολουθεί αυτά τα μικρά βήματα ένα ένα, μέχρι που μπορεί να φτάσει και να διαχειριστεί σωστά και την ύστατη πηγή του φόβου του.
Τεχνικές χαλάρωσης μπορούν επίσης να βοηθήσουν συμπληρωματικά κάποιον να μπορέσει να αντιμετωπίσει μια κρίση. Αυτές οι τεχνικές αφορούν αναπνοές και τη συγκέντρωση σε μια θετική νοητή αναπαράσταση (positive visualization). Μερικοί ειδικοί έχουν διαπιστώσει ότι οι άνθρωποι με διαταραχή πανικού έχουν ρυθμούς αναπνοής ελαφρώς υψηλότερους από τους μη πάσχοντες, οπότε το να μάθει κανείς να τις επιβραδύνει μπορεί να βοηθήσει και στην αντιμετώπιση και στην αποτροπή μιας κρίσης.
Σε αρκετές περιπτώσεις χρειάζεται φαρμακευτική αγωγή. Μπορεί να χορηγηθούν αγχολυτικά ή αντικαταθλιπτικά φάρμακα, ακόμα και φάρμακα για την καρδιά (πχ beta blockers) για να ελεγχθούν τυχόν αρρυθμίες στην καρδιά που προέκυψαν ως αποτέλεσμα της κρίσης χωρίς άλλο παθολογικό αίτιο.
Τέλος, μία ομάδα υποστήριξης με άλλους ασθενείς με διαταραχή πανικού μπορεί να είναι πολύ βοηθητική σε μερικούς ανθρώπους. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να αντικαταστήσει τη θεραπεία, αλλά μπορεί να έχει ρόλο επικουρικό.
Αν υποφέρει κανείς από διαταραχή πανικού, αυτοί οι τρόποι θεραπείας μπορούν να τον βοηθήσουν. Αλλά δεν είναι θεραπείες που μπορεί κανείς να τις κάνει μόνος του. Όλες αυτές οι αγωγές πρέπει να γίνονται με την βοήθεια και την καθοδήγηση ενός ειδικά εκπαιδευμένου ψυχολόγου ή ψυχιάτρου.
(από την αμερικανική ένωση ψυχολόγων)
\"Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ, ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΟΙΤΑΖΕΙΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΒΑΡΕΘΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΟΙΤΑΣ!...\"
Πες τα ρε ποπς, πες τα!!...;)
Όσα φάρμακα και να παίρνει κανείς, αν δεν μάθει να ανιμετωπίζει τους φόβους του, δεν πρόκειται ποτέ να τους ξεπεράσει. Τα φάρμακα απλώς κάνουν τα συμπτώματα του άγχους και του πανικού πιο ήπια. Αν δεν αντιμετωπιστεί όμως το ερέθισμα (κατάσταση ή σκέψη) που προκαλεί φόβο/άγχος/πανικό, με έκθεση και γνωσιακή αναδόμηση αντίστοιχα, το άγχος διατηρείται.
Λανθασμένη αντίληψη του κόσμου είναι ότι αν μείνουν στην κατάσταση που φοβούνται ή τους αγχώνει, και δεν την αποφύγουν ή διαφύγουν από αυτήν, το άγχος θα κλιμακώνεται διαρκώς όλο και πιο πολύ μέχρι που να τρελαθούν ή να πάθουν συγκοπή κτλ. Αυτό όμως δεν αληθεύει.
Επαναλειμμένες κλινικές επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει ότι το άγχος ναι μεν κλιμακώνεται στην αρχή, αλλά σε κάποιο σημείο σταθεροποιείται, φτάνει σε ένα πλατό, και από εκεί και ύστερα αρχίζει να ελαττώνεται. Κι όλα αυτά μέσα σε 20 περίπου λεπτά. Αν αυτό συμβεί αρκετές φορές, πάντα με το ρυθμό του κάθε ατόμου, θα επέλθει εξοικείωση με την αγχώδη κατάσταση/ερέθισμα, το άγχος δηλαδή θα εξασθενεί, θα είναι κάθε φορά όλο και λιγότερο μέχρι που θα σβήσει τελείως.
\"Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ, ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΟΙΤΑΖΕΙΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΒΑΡΕΘΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΟΙΤΑΣ!...\"
Αυτά από μένα.
Φιλικά
Αγγελική
