Γεια σε ολους!

Γεια σε ολους!

Γεια σας λοιπον και απο εμενα!
Ανακαλυψα το φορουμ πανω στη αναζητηση μου μεσα στο διαδυκτιο για καποια βοηθεια στην απωλεια βαρους.Καθως λοιπον "επεσα" πανω στο φορουμ αρχισα να περιηγουμαι στα διαφορα θεματα και να διαβαζω γνωμες, αποψεις και κυριως ειλικρινεις δηλωσεις, οι οποιες με εντυπωσιασαν αρκετα και με εκαναν να σκεφτω πολυ διαφορετικα καποια πραγματα...και σας ευχαριστω πολυυυ γι αυτο!Με προβληματισατε με εναν πολυ καλο τροπο!Πιστευω πως οι σκεψεις και οι ιδεες που "βαλατε" στο μυαλο μου θα με βοηθησουν στην επιτευξη του δικου μου προσωπικου στοχου.
Σε οτι αφορα τη δικη μου ιστορια σχετικα με το βαρος μου, ειναι και αυτη μια ακομα πονεμενη ιστορια...οπως αυτες που διαβασα και εδω.Για να γινω πιο συγκεκριμενη,το "βασανιστηριο" με το βαρος μου ξεκινησε απο μικρη ηληκια οταν στα 13 μου αποφασισα να γινω μια "φυσιολογικη" κοπελλα, με "φυσιολογικα" ρουχα, που να μπορει να κανει ολα οσα κανουν τα κοριτσια της ηληκιας της χωρις να ντρεπεται ή να αισθάνεται ασχημα, να εχει αγορι,κλπ.Τοτε ημουν γυρω στα 94 κιλα με υψος 1,75.Ξεκιησα λοιπον μια πρωτη προσπαθεια η οποια δεν κρατησε πανω απο ενα μηνα και μετα σταματησε.Αλλα καθως με ετρωγε μεσα μου αυτος ο στοχος εκανα μια δευτερη προσπαθεια η οποια -καλως ή κακως, δεν ξερω ακομα...- μεσα απο λαθος τροπους και πολλες δυσκολιες τερματιστηκε με επιτυχια καθως εφτασα στα 67 κιλα.(βαρος πολυ ιδανικο καθως εδειχνα πολυ αδυνατη σε αυτα τα κιλα διοτι εχω βαρυ σκελετο και ολοι πισρευαν πως ημουν ακομα λιγοτερα).
Για να μη σας κουρασω με πολλες λεπτομερειες, θα σας πω οτι την προσπαθεια αυτη την ξεκινησα μονη μου με τη μεθοδο των Weight Watchers (την οποια την ειχα επαναλαβει οταν ημουν στα 11 με τη βοηθεια και παροτρυνση της μητερας μου και ειχα χασει 12 κιλα τα οποια και ξαναπηρα), αλλα στην πορεια και αφου ειχα χασει τα πρωτα 10 κιλα αρχισα να μειωνω πολυ τους ποντους σε σημειο να παιρνω 12-13 ποντους ημερησιως(οταν το φυσιολογικο ηταν 22),φτανοντας ετσι τα 77 κιλα.Αυτο φυσικα σε μακρος χρονου ειχε συνεπειες στην υγεια μου(διακοπη της περιοδου και χαμηλη πιεση,λιποθυμιες)και γι αυτο το λογο η μητερα μου ανησυχησε και με πηγε σε καποια διαιτολογο.Με αυτη συνεχισα να χανω βαρος αλλα πολυ αργα και με ισορροπημενη διατροφη-διαιτολογιο και παρακολουθηση(εχανα 1 κιλο/2 εβδομαδες) και εφτασα τα 72 κιλα.Την περιοδο ομως εκεινη θα εφευγα για κατασκηνωση(στην οποια για πρωτη φορα θα πηγαινα αδυνατη, με ομορφα ρουχα και χωρις να ντρεπομαι να βγω με μαγιω οπως ολα τα αλλα κοριτσια και η χαρα μου ηταν απιστευτη) και ο φοβος μου μηπως παρω καποια κιλα επειδη δεν θα ειχα ενα διαιτολογιο να ακολουθησω ηταν ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ.Πηγα λοιπον με σκοπο να προσεξω καλα και γι αυτο το λογο πηρα και μια μεζουρα μαζι μου(καθως δεν μπορουσα να εχω ζυγαρια).Μετα απο τις πρωτες 2 μερες ομως μου ηρθε η ιδεα πως καλυτερα να τρωω λιγοτερο για να ειμαι σιγουρη πως δεν θα παρω και ας χασω και κανενα κιλο καλυτερα.Και με αυτη τη λογικη αρχισα παλι να τρωω ελαχιστα και επειδη εκει δεν ηταν η μαμα μου να παρατηρησει οτι δεν τρωω ημουν κυριολεκτικα ανεξελεγκτη!Ξεχασα να αναφερω πως ο κυκλος μου ειχε επανελθει και παλι με τη βοηθεια της διαιτολογου αλλα και πως επαιρνα μια πολυβιταμινη Q10,βιταμινη Ε και ενα χαπακι να μου κραταει την πιεση σε φυσιολογικο επιπεδο για να μη λιποθυμω.Αυτα συνεχισα να τα παιρνω κανονικα στην κατασκηνωση και φανταστειτε πως μια μερα ζαλιστηκα και παρα λιγο να λιποθημησω και ας επαιρνα χαπι για αυξηση της πιεσης...:O
Τελος παντων γυρναω απο την κατασκηνωση και ενω η μητερα μου ειχε ηδη την υποψια πως στην κατασκηνωση ειχα αρχισει παλι τα ιδια γιατι με εβλεπε με βαζει να ζυγιστω και ειχα φτασει 68 κιλα.Γινεται ο σχετικος (μεγαλος) καβγας αλλα εγω μεσα μου οταν ειδα το 68 χαρηκα...Η περιοδος μου διεκοπει για 2η φορα και στη συνεχεια πηγαμε και σε μια ενδοκρινολογο.Επανηλθε τελικα και η περιοδος μου και καθως ειχα μπει σε πορεια στεθεροποιησης του βαρους μου με σταδιακη αυξηση της προσληψης των θερμιδων των διαιτολογιων μου μεχρι να φτασω στο σημειο που να περνω οσες θερμιδες καιω ειπα στη μητερα μου προς τα τελευταια διαιτολογια που θα εκανα να σταματησουμε πια με τα διαιτολογια γιατι ειχα κουραστει και να προσεχω μονη μου πια να τα διατηρησω.Και ξεκιναω να προσεχω μονη μου το βαρος μου και μετα απο κανενα μηνα μου λεει η μητερα ενα συστημα που ακολουθει η ιδια και τη βολευει:να κανω διαιτα ολη την εβδομαδα και το σ/κ να τρωω ο,τι θελω.Μου αρεσε ως ιδεα και εφοσον μου το προτεινε και η μηετρα μου που το εφαρμοζε χρονια τωρα ειπα να το κανω εγω...μονο που παρερμηνευσα καπως τα λογια της και τα σ/κ ετρωγα οχι απλως ενα γλυκο παραπανω ή κατι παραπανω αλλα ΟΛΑΑΑ!!Δηλαδη ξυπνουσα και ξεκιναγα να τρωω οτιδηποτε εβρισκα μεσα στο σπιτι, μεχρι και κρατουσα στη διαρκεια της εβδομαδας σε ενα ταπερ για να τα φαω το σ/κ.
Αλλα το προβλημα ειναι πως μετα απο τις πρωτες φορες που ξεκινησα να το κανω αυτο, δεν μπορουσα να κρατησω την αυστηρη διαιτα που επρεπε ολη την εβδομαδα προκειμενου να χασω τα κιλα του σ/κ με αποτελεσμα αυτη η κρεπαλη να συνεχιζοταν και τη δευτερα ή αλλες μερες παιρνοντας ετσι σταδιακα τη μορφη της υπερφαγιας μεσω της οποιας πολυ αργα και σταδιακα και χωρις να το καταλαβω πηρα παλι πισω ΟΛΑ τα κιλα που ειχα χασει....
Η απογοητευση..τεραστια...στε� �αχωρια μεγαλη αλλα καθως τα επαιρνα τα κιλα προσπαθουσα και να τα χασω αλλα με την καθε προσπαθεια που δεν τα καταφερνα ξανα επαιρνα οτι ειχα χασει και κατι ακομα.Ετσι τα πηρα παλι ολα και η τραγικη ειρωνεια:ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΤΑ ΧΑΣΩ.Δηλαδη αν απλα ηθελα να τα διατηρησω και δεν εκανα αυστηρες διαιτες και βλακεις για να επανελθω σε αυτο που ειχα πετυχει ισως να μην τα ειχα παρει και τα 27 κιλα...
Τελος παντων, το θεμα ειναι πως απο τοτε μεχρι σημερα που ειμαι 19 και εχω μεγαλωσει πλεον βρισκομαι διαρκως στην προσπαθεια να επανελθω σε εκεινα τα κιλα ή καπου κοντα σε εκεινα...Ολα τα ρουχα που ειχα αγορασει τοτε (καλοκαιρινα και χειμωνιατικα) περιμενουν απο τοτε στις ντουλαπες και ισως ο μονος λογος που δεν τα πεταω ειναι για να μην παραδεχθω την ηττα μου ή χασω καθε ελπιδα οτι μπορει να τα καταφερω ξανα. Ολα αυτα τα χρονια προσπαθω αδιακοπα με διαιτα 1 εβδομαδας ή περισσοτερο και μετα βουλιμια που με κανει να περνω οτι εχω χασει να κανω μια αξιοσημειωτη προοδο.Αυτη τη στιγμη ειμαι 1,76 και 90 κιλα και θελω απεγνωσμενα να φτασω κοντα στα 75 τουλαχιστον για να αισθανθω καλυτερα....Ξερετε κατι..δεν ειναι οτι εχω ζησει τις τραγικες καταστασεις εξαιτιας του βαρους μου(εχω βεβαια καποιες πολυυυ "δυνατες" κ εγω...) απλα ποτε δεν νομιζω οτι θα αποδεχτω τον εαυτο μου ετσι και θα ειμαι πραγματικα χαρουμενη οσο θα εχω στο μυαλο μου εκεινη τη γλυκια αναμνηση απο την ηληκια των 14....παντα κατι θα μου λειπει ακομα και αν ειναι ολα καλα στη ζωη μου...παντα θα βλεπω κομψες κοπελλες στο δρομο και θα ζηλευω...βιτρινες με ρουχα που θα ηθελα να φορεσω...
Και σε οτι αφορα τον αισθηματικο τομεα, οκ δεν εχω καποιο τρομερο παραπονο.Υπηρξαν αξιολογα ατομα (πλην ενος που θα αναφερω στο σχετικο θεμα του ερωτα με την παχυσαρκια..καλα θα παθετε σοκ!)απλα κανεις δεν ηταν αυτος που θα μου ταιριαζε και απλα πιστευω πως στατιστικα και μονο αν καταφερω επιτελους να ριξω εστω λιγο το βαορος μου θα εχω απλα περισσοτερες πιθανοτητες(εφοσον λογικα και συμφωνα με την αντιληψη της συγχρονης εποχης σε μια αδυνατη κοπελλα ανταποκρινονται περισσοτεροι αντρες)να βρω καποιον καταλληλο για μενα.
Αυτα που λετε!
*Πωπω εκανα προεπισκοπηση και τρομαξα...χιλια σορρυ που σας κουρασα αλλα ηθελα και εγω να πω την ιστορια και τον πονο μου και να ακουσω αποψεις...Χαρας στο κουραγιο οσων το διαβασουν ολο... Θα χαρω πολυ να συζητησω αυτο και ολα τα αλλα θεματα του φορουμ μαζι σας!

Καλώς ήρθες γλυκιά και μικρή Ariel!
Εγώ πάντως διάβασα όλη την ιστορία σου, γράφεις και πολύ ωραία..
Τώρα όσο για τα επιπλέον σου κιλά, μην ανησυχείς, μην απογοητεύεσαι, μην σε πιάνεις πανικός.
15 κιλάκια είναι... αργά και σταθερά μπορείς να τα χάσεις εύκολα, είσαι και μικρή και δουλεύει ακόμα καλά ο μεταβολισμός σου. Αρκεί να μην κάνεις σπασμωδικές κινήσεις (βλέπε χημικές και διάφορα άλλα). Με διατροφούλα και χωρίς πείνα και λίγη γυμναστικούλα θα τα καταφέρεις μια χαρά!!
Καλή δύναμη!

Κουκλα μου γλυκια, εισαι πολυ μικρη και χρειαζεσαι κατι συντηρητικο και σιγα σιγα για σενα για να χασεις τα κιλα χωρις να στερεισαι και να μην τα ξαναπαρεις ποτε............
δεν ειναι πολλα τα κιλα που θελεις να χασεις και ας σου φαινονται βουνο, το οσο πιο αργα το καλυτερα ειναι η συμβουλη μου για σενα για να μην καταληξεις στο γιο γιο καθε τοσο, και στα 30 σου χρειαζεσαι 30 η 50 κιλα να χασεις και η εγχειρηση να ειναι αναποφευφκτη.
σε τρομαζω λιγο, σε πηρα απο τα μουτρα αλλα σου τα λεει καποια που στο ποστ σου ειδε τον εαυτο της 10 χρονια πριν και δεν θελω να περασεις τα ιδια με μενα, 6 μηνες διαιτα για αδυνατισμα και τους επομενους 6 υπερφαγια με αποτελεσμα να περνω αυτα που εχασα και πολυ παραπανω.
επισης ειναι πολυ σημαντικο να εχεις περιοδο, ειμαι σιγουρη πως θελεις να κανεις οικογενεια και παιδακια και η εξισσοροπηση του κυκλου σου ειναι μονοδρομος.
σε συμβουλευω να αρχισεις την διαιτα της διαιτολογου που ειχες και πιο μικρη με την οποια εχανες 1 κιλο σε 2 εβδομαδες, σκεψου πως μεχρι τα Χριστουγεννα θα εχεις χασει 7 κιλα σιγουρα, τα μισα δηλ απο αυτα που θελεις, χωρις ιδιαιτερες στερησεις.
καλως μας ηρθες, θα χαιρομαστε να ακουμε τα νεα σου....

Κοριτσια σας ευχαριστω πολυ που καταρχας καθισατε και διαβασατε την φλυαρια μου! :Ρ Το εκτιμησα πολυ!
Και ακομα περισσοτερο εκτιμησα φυσικα αυτα που μου ειπατε!Ειλικρινα πηρα πολυ δυναμη απο τα λογια σας για να κανω μια υσταστη αλλα ΣΩΣΤΗ προσπαθεια..ξερετε πολλες φορες το μεγαλοποιουμε ολοι το θεμα της διατροφης στο μυαλο μας γιατι μας εχει ταλαιπωρησει τοοοσοοο πολυ στη ζωη μας...δεν λεω οτι ειναι ευκολο, ειναι ομως ΑΠΛΟ!
Πολλες φορες σκεφτηκα επεμβασεις ή φαρμακα αλλα φυσικα ποτε δεν εκανα κατι απο αυτα γιατι σε οσους γιατρους και να πηγα ολοι μου ελεγαν πως αυτες οι μεθοδοι δεν ειναι ουτε για την ηληκια μου ουτε για τα κιλα μου.Οποτε μετα εμενα παλι μονη μου με τον εαυτο μου για να τα καταφερω..με τη γνωστη διαιτα...
Ισως να εχω κουραστει μετα απο τοσα χρονια που "νομιζω" οτι προσπαθω αλλα κανω μπρος πισω συνεχεια...ενω ξερω πολυ καλα μεσα μου ποσο πολυ το θελω ταυτοχρονα δεν κινητοποιουμαι οσο χρειαζεται ουτε παιρνω μια αποφαση που να κρατησει...(γι αυτο και σκεφτομουν επεμβασεις και χαπια..)
Παντως τωρα που βρηκα ολους εσας και το φορουμ αισθανομαι πως εχω καινουργια πνοη και δυναμη να τα καταφερω..σε αυτο το θεμα το παν ειναι θεμα ψυχολογιας και μυαλου...και απο οσο εχω καταλαβει μπορω να βρω ειλικρινη και πραγματικη υποστηριξη!Και φυσικα να δωσω και εγω...και αυτο βοηθαει εξισου!

μου αρεσει που εισαι συνηδειτοποιημενη και αυτο ειναι το πρωτο συστατικο της εναρξης μιας νεας ζωης, πιο υγιεινης,
την στηριξη θα την βρεις σιγουρα, αυτο προσπαθουμε να κανουμε ολοι εδω, ο ενας να βοηθαει τον αλλο, να περναει ευχαριστα λιγες ωρες την στιγμη που νιωθει χαλια, ή πειναει, ή του φταινε τα παντα

γεια σου αριελ
την ιστορια σου την διαβασα κι εγω ολη. γραφεις πολυ ωραια-πραγματι.
η βασια ειδε στην ιστορια σου τον ευατο της-τον ειδε στην ηλικια των 19-20 χρονων. εγω, σαν μεγαλυτερη που ειμαι, στην ιστορια σου βλεπω την κορη μου που τωρα μολις μπηκε στα 10 της και ειναι ηδη 60 κιλα. οντας παχυσαρκη κι εγω, καταφερα να χασω σε εναμιση χρονο 15 κιλα με σκοπο να της αποδειξω οτι μπορει να τα καταφερει. δυστυχως δεν εχω καταφερει να την πεισω. εντωμεταξυ λογω παχυσαρκιας εχει και υψηλη χοληστερινη και αυτο με στεναχωρει ακομη περισσοτερο γιατι μολις παμε σε καποιο γιατρο, το πρωτο που λει ειναι γιατι δεν την κανουμε διαιτα.
τελος παντων.
νομιζω οτι αυτο που αξιζει να κανεις εσυ ειναι μια ηπια διαιτα στοχευοντας το μισο κιλο μειον την εβδομαδα και ταυτοχρονα να το ριξεις στην γυμναστικη. φανταζομαι οτι δεν σου αρεσε ποτε η γυμναστικη αλλα ακομη κι εγω που επισης δεν μου αρεσε η γυμναστικη οντας παχυσαρκο παιδι, στα 38 μου πλεον εχω αρχισει να κανω διαδρομο. θα δεις οτι οσο προσπαθεις, τοσο θα σου αρεσει. εξαλου η γυμναστικη θα σε βοηθησει πολυ να μην χαλαρωσεις χανοντας τα κιλα σου. θα συμφωνησει σε αυτο σιγουρα και η μις ραγαδα (basia)
και μην χαθουμε ε? εδω αλληλουποστηριζομαστε και συνεχιζουμε την προσπαθεια

Kαι ομως δεν τα πηγαινα ουτε τα πηγαινω τοσο ασχημα με τη γυμναστικη.Απο μικρη εκανα μπασκετ και παραδοσιακους χορους(που κανω και ακομα), επαιζα και βολλευ μια περιοδο και πηγαινα και γυμναστηριο, εκανα ποδηλατο(ολα αυτα βεβαια απο ενα σημειο και μετα στην προσπαθεια μου να αδυνατισω και παλι).Και μεχρι σημερα κανω ακομα παραδοσιακους και πηγαινω για τρεξιμο-περπατημα(αυτο οποτε εχω ορεξη μονο ομως, δεν ειναι συστηματικο!).
Σε οτι αφορα την κορη σου πιστευω πως καταλαβαινει οτι κατι δεν παει καλα με το βαρος της και πρεπει να χασει καποιο, επειδη και εγω την πρωτη πρωτη φορα που εκανα διαιτα στα 11 δεν το εκανα επειδη μου το ελεγαν οι αλλοι αλλα επειδη το ειχα καταλαβει και το ΗΘΕΛΑ και εγω. Νομιζω πως οταν μεγαλωσει λιγο ακομα και ισως ερθει σε δυσκολη θεση μερικες φορες επειδη δεν θα εχει παντα τη δικη σου προστασια συνειδητοποιησει περισσοτερο την κατασταση και παρει καποια σοβαρη αποφαση.
Και εννοειται πως δεν χανομαστε!Τωρα που σας βρηκα σας χανω?!!?!?Θα βαρεθειτε να με ακουτε!:P

γεια σου αριελ
σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια και τις συμβουλες σου. τελικα χθες εκανα μια ακομη συζητηση με την κορη μου και αφου ανεβηκε στη ζυγαρια που εδειξε 71 και κατι και μετα το σοκ μου, αποφασισαμε να αρχισουμε μια καλη προσπαθεια. θα δειξει.

χαρηκα που τα πας καλα με την γυμναστικη. κανονισε να το κανεις με σταθερο ρυθμο και να κανεις και μια συντηρητικη διαιτα. εγω για παραδειγμα, επειδη δεν μπορω να μπω σε προγραμμα μαγειρεματος εχω εφαρμοσει σε γενικες γραμμες το εξης
πρωινο γκρειπφρουτ ή πορτοκαλι ή χυμο τους
δεκατιανο 2-3 κρακερακια με μιλνερ ή παρομοιο τυρι ή 1 γιαουρτι με χαμηλα λιπαρα
μεσημεριανο μπολικη σαλατα με διαφορα λαχανικα και μια μεριδα κοτοπουλο ή τονο
απογευματινο 2-3 φρουτα
βραδυνο παρομοιο με το μεσημεριανο.
και επειδη δεν μπορω καθημερινα να πλενω και να κοβω λαχανικα, εχω ενα γεματο ταπερ ετοιμο με λαχανο ή μαρουλι και προσθετω ευκολα λαχανικα οπως ντοματες, πιπεριες κλπ
πολλες φορες βγαινω απο το προγραμμα αλλα το βασικο ειναι οταν βγαινουμε απο το προγραμμα μας, την επομενη μερα και συνεχιζουμε κανονικα και να μην περιμενουμε την "επομενη δευτερα" που κανει και μηνα να ξαναερθει....
και προσπαθω να κανω 2 φορες την ημερα διαδρομο, απο 20 λεπτα τη φορα και συνολο 7,2 χιλιομετρα. αυτο το κανω ηδη μια εβδομαδα και εχασα 900 γραμμαρια. τον μαιο ειχα ξανακανει ατι παρομοιο και ειχα χασει γρηγορα 5 κιλα. ολο το καλοκαιρι παιδευομουν να τα κρατησω και τωρα ξαναρχισα το ρπογραμμα χασιματος

αντε πες μας κι εσυ τι θα κανεις. να μπαινεις να γραφεις αν το τηρεις ή οχι. αυτο βοηθαει πολυ.
θα τα λεμε. καλη αρχη σου ευχομαι

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΑΡΙΕΛ
ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΒΑΖΕΙΣ ΚΑΤΩ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΣΟΥ ΕΧΑΣΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΕΝΤΕ ΚΙΛΑ ΣΕ ΠΕΝΤΕ ΜΗΝΕΣ ΜΕ ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ
ΒΑΛΕ ΣΤΟΧΟ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑ
ΠΑΡΕΠΙΠΤΟΝΤΟΣ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΕΧΩ ΝΑ ΧΑΣΩ 25 ΚΙΛΑ
ΚΑΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΒΑΛΤΟ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ

Ευχαριστω παρα ποπλυυυ!!!Με βοηθαει τοσο πολυ η συζητηση εδω μεσα...ειναι εντυπωσιακο!Μαθαινω να σκεφτομαι διαφορετικα πανω στο θεμα!Να 'στε καλα!!!
Να και μια απορια που μου δημιουργηθηκε με οσα μου ειπες αγαπητη BARB3(που χαρηκα πολυ που ακουσα τα νεα της κορης σου!Μακαρι να πανε ολα ΤΕΛΕΙΑΑΑ!!!).Αναρωτιομουν λοιπον πως οταν τυχει και ξεφυγεις μια μερα απο τη διαιτα και το προγραμμα σου, συνεχιζεις κανονικα το προγραμμα σου απο εκει που το αφησες ή κανεις τιποτα ακραιο για την επομενη μερα σε διατροφη(τυπου μονο φρουτα,κλπ) για να επανελθεις και μετα συνεχιζεις κανονικα απο εκει που ησουν??
Τι ειναι καλυτερο πιστευετε??

που εισαι βρε αριελ να μας γραψεις νεα σου? δεν κανω τιποτε ακραιο για να αυτοτιμωρηθω. ο οργανισμος μας χρειαζεται τροφη, εστω και λιγη, αλλιως θα μας παρατησει