ΚΑλο Μήνα

Καλημερα, καλο μηνα σε ολες κ ολους

ειμαι αρκετο καιρο ''καθαρη'' κ παρακολου8ουμαι απο ψυχιατρο κ ψυχολογους κ ακολουθω φαρμακευτικη αγωγη ακομα η οποια μπορω να πω με κανει κ νιωθω καλητερα. εχω κοψει την υπερφαγια του σαββατου κ απλα χωριζω εκεινο τον ογκο τροφης που καταναλωνα σε 1 μερα, σε αλλη μια μερα. δλδ σαββ κ κυριακη. δεν ξερω κατα ποσο πιανει επειδη ΔΕΝ κανει ακομα να ζυγιστω, παντως απ οτι βλεπω καλα παω.αν λαβουμε κ υποψιν μας οτι απο Δευτερα εως Παρασκευη τρωω κυριως σαλατες κ φρουτα κ γυμναζομαι. οποτε μετραω εβδομαδιαιως τις θερμιδες μ.

ο φοβος δν μ χει φυγει.......φοβαμαι

η διαθεση μ ειναι καλητερη. δν με ελεγχει το φαγητο

δν εχω ακανονιστες λιγουρες και δεν ζηλευω φαγητα

ακομα ομως δεν ξεχωριζω ποσοτητες γιαυτο τα φηνω για σαββκυριακο

τα νευρα μ εχουν ελλατωθει

δεν τραυματιζομαι κ δεν δαγκωνομαι

η επικοινωνια με τους γονεις μ ειναι καλητερη

ο φοβος ομως...ο παραλογος φοβος....οτι εστω κ οι 2 μερες, θα με παχυνουν...μενει.....μενει κ εχει γινει εμμονη......δν ξερω γιατι.......φοβαμαι

Καλησπέρα Μαίρη!Μα είσαι σε εξαιρετικό δρόμο,στην πλειονότητα των θεμάτων που σε απασχολούσαν,ήδη έχεις δει βελτιώσεις σημαντικές!Μπράβο σου!Τώρα,ένα σου έμεινε,ο φόβος,που έχει ρίζες που θα τις χτυπήσεις σιγά σιγά,με τη βοήθεια που λαμβάνεις και την υποστήριξη.Είναι λογικό να υπάρχει,είσαι σε μεταβατικό στάδιο,έλα,μην κολλάς,θα φύγει λίγο λίγο,θα είσαι μια χαρά,να βλέπεις όλα τα καλά και σημαντικά που καταφέρνεις βήμα βήμα!:)
Να μας μιλάς για τα συναισθήματά σου,βοηθάει να ακούς και μια άλλη γνώμη.Όλα θα πάνε καλά,εάν εσύ το θες και το πιστέψεις.

Καλό μήνα Μαίρη! Καλή δύναμη, μια χαρά θα τα καταφέρεις, μην κολλάς πουθενά!

ευχαριστω πολυ για την εμψυχωση κοριτσια!!Ο ψυχολογος λεει οτι παραλογιζομαι. κ μαλιστα σαν να θελει να καταληξει στο οτι το κανα επιτηδες επειδη ηθελα να τραβηξω την προσοχη των γονιων μου αλλα δν ηξερα το τιμημα . κ ειπε κατι που με εκνευρισε παρουσιαζοντας με σαν αντιδραστικο τερας λεγοντας μ οτι σε ολη μ τη ζωη εψαχνα τροπους να χειραγωγω τους αλλους κ η βουλιμια μου ηρθε πολυ βολικη!

''πως νιωθεις τωρα που μες στο σπιτι που φοβοσουν μπορεις αμα θελεις να τους χορεψεις ολους στο ταψι?'' μου ειπε.

αλλα οχι, δν ειμαι τετοιο παιδι. δν εχω κακια μεσα μου. γιατι δεν καταλαβαινει κανεις οτι εγω τα περναω αυτα οχι οι γονεις μ δν ειναι εκεινοι το θυμα.

τεσπα συνεχεια μ λεει οτι παραλογιζομαι ο γιατρος!

οτι δεν θα παχυνω σε 2 μερες

αλλα δεν ζυγιζομαι δεν ξερω αν πιανει. ειπαν να μην ανεβαινω σε ζυγαριες μεχρι να απεξαρτηθω

Μαίρη,να το σκεφτείς αυτό που σου είπε.Είμαι βέβαιη πως δεν εννοούσε πως είσαι κακό άτομο,αλλά με την έννοια πως πολλές φορές ασυνείδητα,βρίσκουμε τρόπους να ικανοποιούμε την ανάγκη μας για προσοχή,ακόμη και μέσω της σχέσης μας με το φαγητό.Δες το έτσι.Πώς ίσως να ήθελες την αγάπη και να την ζήταγες δίχως λόγια,μόνο με τη στάση σου απέναντι στο φαγητό.
Οι ασυνείδητοι λόγοι της εμμονής μας σε λάθος τακτικές,αρκετές φορές πατάνε πάνω στις ανάγκες μας,που ή δεν έχουμε συνειδητοποιήσει,ή δε βρίσκουμε τον τρόπο να τις εκφράσουμε διαφορετικά,χωράει πολύ συζήτηση αυτό.Πάντως μην αντιδράς οργισμένα,όχι,δε θέλει να σε κρίνει,προσπαθεί να σε κάνει να σκεφτείς κι άλλες πλευρές της διαταραχής σου.

Μαίρη,κι εγώ βλέπω με χαμόγελο τα εξελικτικά σου βήματα...
Ίσως χρειάζεται κάποια απόσταση για να γίνουν διακριτά,που εσύ εκ των πραγμάτων στερείσαι.
Ο φόβος πάλι είναι μεγάλο κεφάλαιο!Μπαστακώνεται από μικρά στις ψυχές μας και καθώς συχνά
αλλάζει κρυσφύγετο,χρειάζεται χρόνος και κόπος να τον εντοπίσουμε,να βρούμε το θάρρος να τον
κοιτάξουμε κατάματα,καθώς και τη δύναμη και τα εφόδια να τον νικήσουμε...Καμιά φορά,
ακόμα και τότε,αφήνει μέσα μας ένα κατάλοιπο φόβου για τον φόβο,μήπως δεν έφυγε πραγματικά,
μήπως με την πρώτη ευκαιρία επιστρέψει.Η ζωή η ίδια θα σου δώσει την απαιτούμενη ηρεμία πως
τον άφησες πίσω σου κι αυτό όχι βεβιασμένα,αλλά στο πλήρωμα το σωστό του.Μη θεωρείς λοιπόν
αρνητικό σημάδι την αίσθηση του,που ακόμα σε σκιάζει ούτε-αλίμονο-απόδειξη ισοπεδωτικά απαξιωτική
για κάθε σου κατάκτηση,όσο μικρή κι αν τώρα σου φαίνεται.
Θα συμφωνήσω με τη Σαμπίνα και θα σε προσκαλέσω κι εγώ να καθαρίσεις το νου σου από υπόνοιες
και όσο πιο αγνά μπορείς,χωρίς δεύτερες σκέψεις,να σκεφτείς τα λόγια του ψυχολόγου σου.
Μερικές φορές μας λένε κάτι που αρνούμαστε ν'ακούσουμε,πόσο μάλλον να παραδεχτούμε
(εδώ βέβαια έγκειται στην ικανότητα του να κρίνει κατά πόσο είμαστε έτοιμοι για το βήμα αυτό).
Κάποιες φορές μας προσεγγίζουν ήπια κι άλλες πιο σκληρά, φαινομενικά ίσως κι επιθετικά,αλλά
όλες οι προσεγγίσεις είναι απλοί μέθοδοι με σκοπό να μας βοηθήσουν να φτάσουμε την αλήθεια μας.
Μόνο κερδισμένοι είμαστε όσο έχουμε δίπλα μας ανθρώπους,φίλους ή επαγγελματίες,που μας φωτίζουν
μια νέα στη ματιά μας διάσταση.Αλλιώς εμμένουμε κολλημένοι στις δάφνες μας κι ας είναι ξεραμένες...

Μαιρουλα μου καλο σου μεινα... ηδη σε βλεπω πιο δυνατη/ μπραβο συνεχισε την προσπαθεια σου κοριτσακι

Καλο μηνα σε ολους ευχομαι ο καθενας μας να εκπληρωση τους στοχους του.