Είμαι 34 ετών. Ζω 10 χρόνια με έντονη και αδιάλειπτη βουλιμία. Χθες βράδυ τα «ξέρασα» όλα στον άντρα μου.
Έκλαψα για ώρα, κοιμήθηκα, συνέχισα να κλαίω το πρωί. Πήγα στο γραφείο μεσημέρι, με μάτια πρησμένα, διάβασα κάποια πράγματα στο φόρουμ σας, «διάβασα» τον εαυτό μου στις μαρτυρίες των άλλων, συνέχισα να κλαίω. Έφυγα πίσω σπίτι μετά από λίγη ώρα.
Ντρέπομαι. Δεν υπάρχει επιστροφή αυτή τη φορά. Το είπα στον άντρα μου? Στην αρχή με ειρωνεύτηκε, νόμιζε ότι ήμουν μεθυσμένη, μου έκανε για χιλιοστή φορά καβγά για το αλκοόλ. 2 ή 3 ποτά είχα πιεί. «Κοίτα στον καθρέφτη, τα μάτια σου είναι κόκκινα». «Δεν είναι από το ποτό». «Δε σε πιστεύω». «Πρέπει να με πιστέψεις». Κάπως έτσι, τυχαία, ξεκίνησε η κουβέντα, κι ύστερα ξεχύθηκε από μέσα μου ο πιο βρομερός «εμετός» των τελευταίων 10 χρόνων μου. Τα είπα με λεπτομέρειες που ντρέπομαι να πω στον ίδιο μου τον εαυτό.
Χρειάζομαι βοήθεια. Δε νοιώθω πιο δυνατή, απλά ξέρω ότι μετά το χθεσινό βράδυ δεν υπάρχει επιστροφή. Δεν ξέρω τι μου ήρθε να του τα πω -και μάλιστα 3 μέρες πριν τα Χριστούγεννα- αλλά δεν ξέρω κι αν το μετάνιωσα. Ξέρω ότι ντρέπομαι να τον αντικρύσω και ξέρω ότι χρειάζομαι βοήθεια. Ντρέπομαι. Αυτό που ντρεπόμουν να γράψω ανώνυμα σε ένα φόρουμ, αυτό που ντρεπόμουν να μάθουν άγνωστοι άνθρωποι για μένα, όλο αυτό το είπα στον άντρα μου κοιτώντας τον κατάματα?
Είμαι κλεισμένη στο υπνοδωμάτιο και κατά διαστήματα κλαίω, αναρωτιέμαι αν κλαίω για τα 10 χρόνια που ζω με το σκοτεινό μου μυστικό ή για το ότι έπαψε πλέον να είναι μυστικό. Μπορεί να κλαίω γιατί η ζωή μου μετά το χθεσινό βράδυ δε θα είναι πια η ίδια -και δεν ήταν άσχημη η ζωή μου μέχρι τώρα- ίσως γι? αυτό κλαίω. Ο χειρότερός μου εφιάλτης, χειρότερος και από τον εφιάλτη που ζω εδώ και 10 χρόνια, έγινε πραγματικότητα και δεν είμαι καν σίγουρη ότι το έχω μετανιώσει.
Θέλω να δω έναν ειδικό, να μιλήσω, δεν υπάρχει επιστροφή. Δεν έχω πάει ποτέ σε ψυχίατρο ή ψυχολόγο, δεν ξέρω καν τι διαφορά έχουν οι 2 κλάδοι. Δεν ξέρω πόσες συναντήσεις μπορεί να χρειάζονται, δεν ξέρω πόσο μπορεί να κοστίζει κάθε συνάντηση. Αν κάποιος μπορεί να με διαφωτίσει, και κυρίως αν έχει στοιχεία κάποιου γιατρού που πραγματικά εμπιστεύεται, που τον συστήνει για περιπτώσεις σαν τη δική μου, που θεωρεί ότι θα μπορέσει να με καταλάβει και να με βοηθήσει, παρακαλώ πολύ να μου τα στείλει. Μένω Αθήνα, βόρεια.
