Printable View
Καλησπέρα σε όλους. Θα ήθελα πολύ να μου γράψει κάποιος που έχει ξεπεράσει αυτό που με ταλαιπωρεί εδώ και χρόνια. Η βουλιμία δεν με αφήνει να ζήσω. Με έχει καταστρέψει σε όλους τους τομείς. Το να βρω εδώ βοήθεια είναι το τελευταίο που μου μένει. Παρακαλώ όποιον έχει ξεπεράσει αυτή την ψυχική νόσο, να μου διηγηθεί τον τρόπο που βγήκε από αυτό, για να πιστέψω ότι θα τα καταφέρω κι εγώ σύντομα, γιατί δε θα το αντέξω άλλο.
Καλώς ήλθες.
Κάθε περίπτωση είναι μοναδική,οπότε ακόμα και αν σου απάντήσουν αυτοί που έχουν « ξεπεράσει » το πρόβλημα,δε νομίζω πως η δική τους λύση μπορεί ν'ακολουθηθεί για να εξαλείψεις και το δικό σου πρόβλημα.ʼλλωστε κατά την ταπεινή μου άποψη,αυτά τα θέματα δεν ξέρω αν ξεπερνιούνται οριστικά ή αν « κοιμούνται» κάπου μέσα μας για κάποιον καιρό.
Όπως και να ΄χει λύσεις μπορούν να βρεθούν.Γι' αρχή ψάξε μέσα σου,να δεις τι είναι αυτό που σε οδηγεί σε βουλιμική συμπεριφορά.
Καλή δύναμη!
Καλώς ήλθες buffon,
Θα συμφωνήσω με τον Κλεάνθη, οτι θα πρέπει αρχικά να καθήσεις να σκεφτείς ήρεμα
από που προέρχεται αυτή η συμπεριφορά, με τι συνδέεται , πότε εκδηλώνεται κ.λ.π.
Σα δεύτερο βήμα, έχω τη γνώμη οτι θα πρέπει να ζητήσεις τη βοήθεια ειδικού,
ο οποίος θα διαγνώσει την έκταση του προβλήματος και
αυτός είναι ο μόνος που μπορεί να σε κατευθύνει και να σε βοηθήσει να το αντιμετωπίσεις
ουσιαστικά.
Ωστόσο μην απογοητεύεσαι, σίγουρα μπορούν να βρεθούν λύσεις.
Καλώς ήρθες και καλή επιτυχία σε όποια προσπάθεια κάνεις
Κλεάνθη και Λίλη, ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. :) Έπρεπε να έχω διευκρινίσει ότι κάνω χρόνια ψυχανάλυση, και μάλιστα τον τελευταίο χρόνο άλλαξα γιατρό.Με έχει βοηθήσει στο να εντοπίσω τις ασυνείδητες αιτίες που με οδηγούν σε πολλά είδη αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών (μεταξύ αυτών, και στη βουλιμία). Παρόλα αυτά συνεχίζω να είμαι βουλιμική, ενώ κάνω μεγάλη προσωπική προσπάθεια. Γι αυτό θεώρησα ότι μπορώ να αρπαχτώ λίγο από την επιτυχία κάποιου άλλου που ξεπέρασε αυτό που εμένα με έχει γονατίσει (και όχι για καλό σκοπό,lol).
Πραγματικά δεν ξέρω πού αλλού να καταφύγω, αφού ήδη παρακολουθούμαι από γιατρό..!
Nai paidia kapoios pou ta xei kataferei an borouse na pei kai se mas pos ta katafere?Prospatho moni m, alla dn yparxei mia mera p na min fao meta tis 12.ego exo katalavaei oti einai kathara thema agxous ayto p me pianei alla pos na stamatiso dn xero.Dn xero drepomai poli na miliso se kapoio diko m atomo g ayto p me pianei.Lefta g psixologous k tetoia dn paizon ayto ton kairo gt dn doulevo akoma.
δεν ξερω αν τα χω καταφερει...ποτε δε μπορεις να ξερεις...παντως απεχω ενα χρονο, υπαρχουν ατομα που τα χουν καταφερει πραγματικα? δε ξερω...εναι μια εξαρτηση πιστευω και παντα παλευεις με το τερας...
το μονο που με κρατησε μακρια απο την λεκανη 13 μηνες ειναι το κινητρο...η υπογραφη της bufoon περιεχει μεγαλη αληθεια αλλα δυστηχως δεν ηταν το δικο μου κινητρο...εμενα με κρατησε η σκεψη ενος παιδιου αλλα ο καθε ενας απο μας εχει το δικο του κινητρο αρκει να ψαξει να το βρει...
η δυναμη βρησκεται συγουρα μεσα μας...να πω βεβαια οτι με βοηθησε πολυ η συναναστροφη μου με την Τζενη (απο εδω) που και εκεινη τα χει καταφερει να απεχει, το ποιο σπουδαιο ηταν οτι ανοιξα την ψηχουλα μου και μηλισα για το προβλημα σε καποιον που ηξερα οτι με καταλαβαινει και δε με βλεπει σαν τερας και φυσικα με βοηθησε το οτι μηλισα δυνατα για το προβλημα, ειναι σημαντικο να ακους το προβλημα σου, εχετε δει τους ΑΑ που λενε μεταξυ τους το προβλημα και το φωναζουν κτλ? καπως ετσι ημασταν και μεις με την Τζενη...περπατουσαμε και ξεδιπλωναμε τα εσωψυχα μας, εμενα με βοηθησε...
κουραγιο και μη κουραζεστε να ξανασηκωνεστε οσες φορες και να πεσετε!!!
ρε συ κοριτσακι μου που μενεις? θελω να πω για στειλτε μεταξυ σας κανενα u2u μηπως πατε για κανενα καφε...Quote:
Originally posted by maroulita
Prospatho moni m, alla dn yparxei mia mera p na min fao meta tis 12.ego exo katalavaei oti einai kathara thema agxous ayto p me pianei alla pos na stamatiso dn xero.Dn xero drepomai poli na miliso se kapoio diko m atomo g ayto p me pianei.Lefta g psixologous k tetoia dn paizon ayto ton kairo gt dn doulevo akoma.
ειναι πολυ δυσκολο να τα καταφερεις μονη σου και ειναι πολυ γενικο το αγχος που λες...βρες τι προκαλει το αγχος και χτυπα το στην ριζα! Φυσικα και ντρεπεσαι γιατι νιωθεις οτι κανεις κατι απαισιο και αηδιαστικο, ξερω καλα πως νιωθεις...10 χρονια με αυτο το τερας παλευα και ακομη παλευω...
κανεις εμετους? Πες μας λιγο το ιστορικο σου με χρονολογιες και ολα...(sorry αν το χεις κανει σε αλλο θεμα)
μη ξεχνας, αν νιωθεις σκατα, εμεις ειμαστε τα ιδια σκατα με σενα...αυτοι που δε σε καταλαβαινουν ειναι απλα αλλα σκατα...θελω να πω οτι ολοι εχουν μια πλευρα που δεν ξερουμε...
"ʼλλωστε κατά την ταπεινή μου άποψη,αυτά τα θέματα δεν ξέρω αν ξεπερνιούνται οριστικά ή αν « κοιμούνται» κάπου μέσα μας για κάποιον καιρό"
kleanthis, δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο. έχω κάνει και σχετικό θέμα εξάλλου (το "είναι δυνατό; είναι ΑΔΥΝΑΤΟ")
buffoon, ναι πες μας περισσότερα για σένα και την ιστορία σου. πάντως και γω θεωρώ ότι αν ακούσεις από κάποιον ότι τα έχει καταφέρει, ότι έχει ξεπεράσει το πρόβλημά του αυτό σου δίνει πάρα πολύ κουράγιο, γιατί συνειδητοποιείς ότι μπορεί και να είναι εφικτό τελικά. γιατί κακά τα ψέματα. τις συμβουλές των ειδικών τις ξέρουμε. και μην με παρεξηγήσετε, δεν τις υποτιμώ ούτε λίγο. απλώς είναι άλλο να σου λέει κάποιος που βίωσε κάποτε όσα βιώνεις εσύ, ότι τελικά νίκησε τους δαίμονες του.
εγω παντως πιστευω οτι κοιμουνται απλως και δε πρεπει ποτε να μας βρουν ανοχειροτους...δε σταματω να αγωνιζομαι, δε σταματω να πολεμω, δεν επιτρεπω να με ξαναπιασει στον υπνο...αυτη ειναι η φιλοσοφια μου πλεον
Πάντα σε τρωει κατι, κατι μενει ετσι πιστευω. Ποτε δεν θα πω οτι καθαρισα και τελος απλως θα λεω να κλεισω ακομα ενα μηνα καθαρη και ακομα ενα κτλ. Στο κατω κατω τι σημαινει τα καταφερα? Οτι πρακτικα δεν ξεσπασα σε υπεφαγεια-βουλιμια κτλ αλλα η εμμονη μου εχει μεινει καρφωμενη; Η οτι επαψα να το σκεφτομαι και τελος; Εγω μακρια απο ολα αρκετους μηνες χωρις να πεσω στιγμη δεν μπορω να πω οτι ξεμπερδεψα και αυτο γιατι κατι με τρωει διαρκως αλλα θα το πατησω κατω...
Καλη δυναμη σε ολους
εγω αγαπες μου γλυκιες εχω τωρα περιπου 2 χρονια που εχω σταματησει. Δεν ξερω αν το χω ξεπερασει ψυχολογικα.
παντως απ την εγχειρηση και μετα δεν αγχωνομαι για το να μην φαω πολυ γιατι δεν χωραει
αν παει ετσι συνεχεια μια χαρα θα μαστε
τωρα τρωω πιο συχνα και λιγο και δεν πεφτω με τα μουτρα
ισως αυτο να ναι η λυση
συχνα κι απο λιγο
μην αφηνετε το στομαχι αδειο
καθε 2-3 ωρες μια φρυγανια
τσαγακια κανουν ποοοοολυ καλο
με λιγο γαλα
σε στρωνει
το βραδυ χαμομηλακι η τηλιο
πολυ ηρεμιστικο
τελικα ειμαστε πολυ νευρικες μου φαινεται
ισως κι αυτο εχει να κανει
και ναι το να το μοιραζεσαι ειναι πολυ σημαντικο
κι οταν ξερεις οτι ο αλλος εχει πειρα του θεματος και ανταλλασεις εμπειριες ειναι αγχολιτικο
χαιρετε παιδια!
μολις γραφτηκα στο φόρουμ.
Βασανιζομουν με το προβλημα της βουλημιας απο την δευτέρα λυκειου.
Ειχα φτάσει στο επίπεδο των καθημερινών<εμμετών>.
Μετα απο χιλια κυμματα τα καταφερα.
Λ´ογω ελλειψης χρονου αυτην την στιγμή δεν προλαβαίνω να γράψω λεπτομερειες.
Ενα είναι σιγουρο!
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΛΥΝΕΤΑΙ!!!!!
Οσο απίστευτο και να φαινεται.
Μετα απο ταλαιπωρίες με ψυχολογους κ.τ.λ που δεν με βοηθησαν,έψαξα και βρήκα ένα βιβλιο για την περίπτωσή μου.
<<Βουλημια Ξανακερδιστε τον ελεγχο>> του dr.christopher fairburn ,
εκδοσεις ΠΑΤΑΚΗ
Πραγματικά είναι θαυματουργικο αυτό το βιβλίο!
Είχα φτάσει πάτο.Νάναι καλά αυτος ο ανθρωπος που τογραψε!
ναι οντως καλο ειναι
το διαβασα κι εγω