Printable View
επειδη συνηθως ειναι ασχετοι με την πεινα λεω να τους γραφω οποτε θυμαμαι και αν θελετε γραφετε και σεις.
λοιποοον αρχιζω
στο φαγητο βρισκω ασφαλεια
(κλασικο αλλα βρισκω)
βρισκω παρηγορια ελπιδα παρεα αγαπη φροντιδα ευχαριστηση σκεψη του κατι κανω αρα οχι τιποτα
http://www.ticker.7910.org/wg__68__0...U7JiM5NTQ7.gif
επανερχομαι...
Από αυτά που είπε το Μαρουλάκι, κρατάω το ευχαρίστηση.
Στο φαγητό βρίσκω ευχαρίστηση.... μεγάλη!
Εγω πάλι τρώω αρκετά όταν διαβάζω ή όταν είμαι μέσα στο σπίτι πολλές ώρες ή όταν ειμαι αγχωμένη...
Όταν είμαι μόνη μου
Δαναη κανεις βουλιμικα?
Εγώ θα συμπληρώσω στην ευχαρίστηση που με εκφράζει κ' εμένα, ότι τρώγοντας κάτι γλυκό ή αρκετά λιπαρό παίρνεις άμεση ευχαρίστηση ενώ το να δεις τον εαυτό σου στα κιλά που θέλεις(που σημαίνει να στερηθείς αυτό το γλυκό-αρκετά λιπαρό κ' να περάσεις από πολλές τέτοιες "δοκιμασίες") δε θα είναι τόσο άμεσο.Ωραία δε θα ταν να ξυπνούσαμε μια μέρα κ' να μασταν έτσι όπως θα' πρεπε να είμαστε!
...εγω τρωω οταν νευριαζω,οταν φοβαμαι το μελλον,οταν τσαντιζομαι κλπ...
μαλλον πρεπει να αρχιζω να βριζω αυτους που μου φταινε να ξεσπαω,γιατι πολυ ''επιπεδο'' κρατησα και εφτασα μεχρι εδω...
τζενη θυμαμαι εκανες παρεα με την gilie...τι κανει?ολα καλα με την εγκυμοσυνη της????
φιλακια
κι εγω τρωω (η μαλλον ετρωγα)
οταν ημουν μονη
η οταν ειχα αγχος
η οταν δεν εκανα οσα επρεπε
η οταν καποιος δεν μου μιλησε καλα
η οταν νομιζα οτι μια φιλη θυμωσε μαζι μου
η οταν ειχα φαει παραπανω απο το κανονικο
η οταν δεν εβγαινα ενω ειχα κανονισει να βγω
η οταν ετρωγα χυλοπιτα
η οταν αισθανομουνα οτι ολα ειναι ματαια
η οταν γυριζα απο μια ταβερνα και δεν ειχα φαει για να σκασω
η οταν ειχα πειει αρκετα
η οταν αισθανομαι μεσα μου αυτο το κενο που δεν γεμιζει με φαι
η οταν δεν γινονται ολα συμφωνα με τα γουστα μου
Ναι Τζένη. Γενικά η σχέση μου με το φαγητό χαρακτηρίζεται από αμετροέπεια, χαρακτηριστικό των βουλιμικών. Τελευταία έχω μπει σε σειρά, αλλά φοβάμαι πολύ ότι θα ξαναπέσω.
ναι καλα ειναι
πριν τις γιορτες μιλησαμε
τωρα πρεπει να χει γεννησει
η γαιδουρα δεν πηρα ενα τηλ να δω
ξεχαστηκα με τα τρεχαματα
Δαναη προσεχε να μην πεσεις στα σκληρα
πρεπει να σαι μικρη ακομη ε?
Τι σκληρά; Αν θες πες μου περισσότερα.
Δεν είμαι πολύ μικρή, 23.
να αυτο το συνδρομο του ντρεπομαι που τρωω μπορει να σε φτασει απο καταθληψη στη νοσηρη παχησαρκια η και στη βουλιμια
τελικα το φαι δεν ειναι και τοοοοοσο φοβερο οσο το χουμαι κανει εμεις
του χουμε δωσει διαστασεις θεοποιησεως τελικα
μαλλον αυτο ειναι το μεγαλο προβλημα
Quote:
Originally posted by τζενη
κι εγω τρωω (η μαλλον ετρωγα)
οταν ημουν μονη
η οταν ειχα αγχος
η οταν δεν εκανα οσα επρεπε
η οταν καποιος δεν μου μιλησε καλα
η οταν νομιζα οτι μια φιλη θυμωσε μαζι μου
η οταν ειχα φαει παραπανω απο το κανονικο
η οταν δεν εβγαινα ενω ειχα κανονισει να βγω
η οταν ετρωγα χυλοπιτα
η οταν αισθανομουνα οτι ολα ειναι ματαια
η οταν γυριζα απο μια ταβερνα και δεν ειχα φαει για να σκασω
η οταν ειχα πειει αρκετα
η οταν αισθανομαι μεσα μου αυτο το κενο που δεν γεμιζει με φαι
η οταν δεν γινονται ολα συμφωνα με τα γουστα μου
πω πω! συμφωνω σαν να τα εχω γραψει εγω η ιδια! ουαου!
επισης οταν νιωθω πολυ ανεργη
γιατι ειμαι αλλα δεν το νιωθω παντα
και γενικα λες και θα βελτιωσω οποιαδηποτε κατασταση τρωγοντας! απιστευτο!
Μπα δεν ντρέπομαι να τρωω. Έχω κάνει τρομερά τσιμπούσια παρουσία τρίτων :)
Απλά είναι ατέλειωτες οι ώρες μοναξιάς και άγχους. Όταν μπαίνεις στην αγορά εργασίας και η ζωή αρχίζει να γίνεται κανονική και όχι ρεμπελοφοιτητική, είναι δύσκολα τα πράγματα. Τρέξιμο, ανασφάλεια, αποπροσανατολισμός γενικά. Ας μην πιάσουμε και το οικονομικό, εκεί πια αρχίζω και θέλω να φάω μια τούρτα!