Quote:
Originally posted by reaki
Kαλημέρα σε όλους
έχω καιρό να συμμετάσχω, παρόλο που καμιά φορά σας διαβάζω, κι αναγνωριζω τη βοήθεια που προσφέρει ο ένας στον άλλο εδώ, για κάποιους είναι η πρώτη επικοινωνία του προβλήματος τους και σίγουρα βρίσκει κανείς ανακούφιση και στήριξη.Ομως έχω θυμώσει -όσο κι αν σας ξενίζει αυτό- και για το λόγο αυτό απέχω από το να γράφω.Ειμαι βέβαιη ότι κάποιοι θα με θεωρήσουν σκληρή και κάποιοι δε θα συνεχίσουν να διαβάζουν, αν ακόμα κι ένας να βοηθηθεί, θα είμαι ευχαριστημένη.Πολλές φορές αισθάνθηκα εδώ μέσα, οτι ενώ από τη μία θέλουμε να βοηθηθούμε , απο την άλλη συντηρείται μια κατάσταση ανοχής.Και αναμόχλευσης των ιδιων και των ιδιων.Νομίζω οτι το μηνυμα που θα έπρεπε να περνά αυτό το site θα ήταν μήμυμα υγείας και λύσεων.Θυμώνω με τα post για θερμίδες, γραμμάρια, κιλά , ζυγαριές και μπουκιές.Κουράστηκα, όλοι το έχουμε πια πει τόσες φορές η απάντηση δεν είναι εκεί.Καλύτερα να ψάξουμε γιατι το φαγητό σημαίνει τόσα για μάς, γιατι παλεύουμε με την μπουκιά,γιατι δεν ακούμε το σώμα του και τις ανάγκες του;Γιατί δεν αγαπάμε και φροντίζουμε τον ευτό μας;Η απάντηση είναι εκεί κι όχι σε μια νέα δίαιτα, ένα νέο φάρμακο, ένα νέο ματζούνι, γενικώς ενα θάυμα.Το θαυμα το κάνουμε μονοι μας.
Θα μπορούσα να γίνω μελοδραματική και να συγκινήσω, όμως προτιμώ να αγγιξω καρδιές και μυαλά έτοιμα για αλλαγή.Για όλους όσοι νομίζετε οτι δεν σας καταλαβαίνω κάνετε λάθος.Λοιπόν, συστήνομαι: Το reaki καταρχάς δεν με αντιπροσωπέυει καθόλου και με ενοχλεί το υποκοριστικό, ούτε με λένε Ρέα.Είμαι 33 ετών,-δηλαδή όχι καμια μπέμπα- πολύ παιδεμένη, υπήρξα μπερδεμένη πολλά χρόνια- διάφορα γιατί στο κεφάλι μου- επίσημα βουλιμική 10 χρόνια, κι όσο θυμάμαι τον εαυτό μου με κακή σχέση με την ύπαρξη μου, το σώμα μου, τους ανθρώπους.Πέρασα χρόνια αγκαλιά με εμμετούς, έχασα μια περιουσία -δεν υπερβάλλω- ζώντας την πλήρη αντίφαση, πληρώνοντας διαιτολόγους, γυμναστήρια, φάρμακα, συμπληρώματα, θαυματουργές σκόνες, βιβλία αυτοβοήθειας, κι απο την άλλη απίστευτα ποσά σε delivery ,φούρνους, ζαχαροπλαστεία κτλ.Καταντια.Ημουν μια αδύνατη,αδύναμη,συνέχει άρρωστη κοπέλα που έλεγε ψέμματα για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Οποτε ΞΕΡΩ για τι μιλάτε και τι προσπαθείτε.
Ομως η λύση δεν θα πέσει από τα δέντρα, ούτε θα ξυπνήσετε ένα πρωί αδύνατες.-ξεπεράστε το πια, ωραίο δεν είναι το αδύνατο αλλά το υγιές.Ειναι αρρώστια, θέλει αναγνώριση, στήριξη απο όσους εμπιστευόμαστε, συνειδητή επιθυμία να γίνουμε καλακαι καθημερινή προσπάθεια να μείνουμε στο δρόμο μας.Θέλει πρωτίστως ανάληψη ευθύνης.Ολοι έχουμε τραύματα, κάτι μας έφερε εδώ.Μην το συντηρείτε άλλο.Κατι που επιμένει καποιον σκοπό εξυπηρετεί..Αρα αν πραγματικά θέλετε να γίνετε καλά είναι πιο απλό- οχι εύκολο- απο ό,τι νομίζετε.Αρκει κανείς να απαντήσει στα γιατί του, να κάνει ειρήνη με το παρελθον, να συγχωρήσει τον εαυτό του και να μάθει να τον αγαπά κι όχι να τον κακομεταχειρίζεται.Μετα θα αγαπήσητε κι άλλους, θα χωρέσουν άνθρωποι κι ενδιαφέροντα στη ζωή σας, θα βρείτε νόημα.Θα χάιρεστε την κάθε μέρα.Θα κάνετε όνειρα και θα προσπαθείτε γι αυτά.
Ειμαι καλά, είμαι ευγνώμων που ζω, τρέφομαι σωστά, με μέτρο, γιατι αυτο με κάνει υγιή, κι όχι γιατι πρέπει.Το μέτρο είναι χαμένο στις διατρ. διαταραχές και πρέπει κανείς να το ανακτήσει.Δεν είναι το μοναδικό μου ενδιαφέρον τα κιλά μου και η κοιλιά μου.Δουλεύω καθε μέρα με τον ευτό μου, προσπαθώ να είμαι ειλικρινής-ειχα φλομώσει τον κόσμο στα ψεμματα, και τον εαυτό μου -διαβάζω, ταξιδεύω, αντέχω τους φόβους, τις απογοητεύσεις, τη μοναξιά μου, δεν τα κουκουλώνα πια κατω από τόνους φαγητού.Καμιά πάστα δεν έλυσε ποτέ κανένα μου πρόβλημα.Αντίθετα την επόμενη ήταν μεγαλύτερο.Υπάρχουν σημαντικότερα πράγματα εκεί έξω από τις θερμίδες και τα κιλά.Μη ξαναδω ''είμαι τόσο υψος και τόσα κιλά τι να κάνω;''Χαμογελάστε στο δώρο που λέγεται ζωή και σεβαστείτε το.Αν θέλεται τον ευτό σας καλύτερο αυτό θα γίνει όχι με μάχη, αλλά συντροφιά μαζί του, που τόσο τον ταλαιπωρήσαμε όλοι μας.
Απευθύνομαι σε όλους, ανορεξικούς, βουλιμικούς, παχύσαρκους και κυρίως στα μικρά κορίτσια που νομίζουν οτί είναι παιχνίδι να στερείς από το ευτό τους την υγεία και ότι το ελέγχουν.Λοιπόν την εξάρτηση δεν την ελέγχεις, αυτή ορίζει τη ζωή σου και το βρίσκω αξιολύπητο.
Ειμαι υγιής για να βοηθάω εμένα και τους άλλους.Ειμαι υγιής για να βιώνω κι όχι να επιβιώνω.Να είμαι χρήσιμη και να γίνομαι σοφότερη και ωριμότερη.Έιμαι η υγιής γιατί μου αξίζει υγιεία.Μου αξίζει η ευτυχία.Σας αξίζει να λυτρωθείτε και να ζήσετε.
Ολοι κρύβουμε απίστευτες δυνάμεις, αρκεί να τις στρέψουμε υπέρ μας κι όχι εναντίον μας.
Με αγάπη σε όλους κι αν νομίζετε οτι είμαι αυστηρή, ναι, έιμαι, γιατί αν δε λάβουμε εμεις την ευθύνη της ζωής μας, δε θα το κάνει κανείς για μας.
Υ.Γ.Ο δρόμος της ανάρρωσης είναι μακρύς και δύσκολος, κρατάει μεχρι να κλείσουμε τα μάτια μας, θέλει αλήθεια, προσπάθεια κι αγάπη.Ομως αξίζει.Εχει ομορφιά εκεί έξω
δεν ησουν καθολου σκληρη, πολυ ομορφα τα ειπες.