Σας εχει τυχει ποτε?

8α η8ελα να μοιραστω ενα 8εμα που με ποναει εδω και χρονια.εχω εναν αδερφο που ειναι 32 ετων και εδω και 20 χρονια δεν εχουμε ανταλαξει πανω απο 2 κουβεντες.δεν μπορω να καταλαβω πως γινεται αυτο το πραγμα.παντα λεμε μονολεκτικες απαντησεις και σιντομες ερωτησεις.ποτε δεν με ρωτησε τι κανω αν ειμαι καλα ασχετα αν εγω τον εχω ρωτησει πολλες φορες αν ειναι οκ.δεν εχουμε μαλωσει ποτε αλλα αυτη η κατασταση ειναι οτι πιο παραξενο μου εχει συνβει.παλιοτερα εκανα συνεχεια προσπα8εις να τον πλισιασω σαν μικροτερη και κοπελα κ πιο ευεσθητη αλλα παντα με απομακρινε απο κοντα του.απο τοτε που γεννη8ικα ζηλευε που ειμουν μικροτερη και με προσεχανε περισσοτερο.ειχα κανει και 3 ενχειρησεις οχι πολυ σοβαρες και αυτο τον εκανε να απομακριν8ει ακομα πιο πολυ απο εμενα γιατι με προσεχαν ενα παραπανω οι γονεις μου τοτε.τελος πανων εχω σταματησει τις προσπα8ιες να τον πλισιασω πλεον .αφου δεν σκασει αυτος εγω γιατι να βασανιζομαι?εστω αγαπαει το μονοδικο του ανυψακι (τον γιο μου) παρολο που δεν του περνει ουτε μια σοκολατα για παραδειγμα.

Πώς να προσεγγίσεις ένα τέτοιο θέμα Μαράκι με τόσα λίγα στοιχεία άντε να πεις ότι η παιδική ψυχούλα θύμωσε κάποτε και ζήλεψε καθώς σε θεώρησε υπεύθυνη για την αγάπη που χρειάστηκε να μοιραστή με τον ερχομό σου . Αλλά σήμερα γιατί να μην πάρει ένα σοκολατάκι στον εγγονάκια του, γιατί να είναι τόσο κλειστός και απόμακρος ; Δύσκολο θέμα άνοιξες

Πως ειναι με τους αλλους στις κοινωνικες του σχεσεις?
Μηπως δεν ειναι μονο με σενα ετσι?

οχι μονο με εμενα ειναι ετσι κ τους γονεις μας.καλυτερα εχει για παραδειγμα τους ξενους παρα εμενα κ τους γονεις μας.ακομα κιαν μα8ει οτι υποφερω απο κρισεις πανικου πυστευω 8α διξει αδιαφορια απεναντι μμου.να φανταστιτε ο γιος μου ειναι ολοιδιος με τον αδερφο μου.οταν χωρισα τον αντραα μου ο αδερφος μ ελεγε οτι αυτος 8α μας προσεχει κλπ και μολις χωρισα μας εγραψε κανονικα.

Μαρία...ευχαρίστως να το συζητήσουμε, αλλά τα στοιχεία που δίνεις είναι πολύ λίγα και πραγματικά εγώ τουλάχιστον δεν βγάζω κάποια άκρη...............

ειναι απλα τα πραγματα και ειμουν σαφης.απλα δεν νιο8ουμε ανετα να μιλαμε με τον αδερφο μου.

20 χρονια ειναι μεγαλο διαστημα.. σιγουρα κατι υπαρχει που σας απομακρυνει.. με τοσα χρονια που εχουν περασει αυτο το κατι πρεπει να εχει σκληρυνει πολυ.. ισως θα πρεπε να του μιλησεις γιαυτο, πρεπει να το θελει κ ο ιδιος, αμα το καταφερεις σιγουρα θα ερθετε πιο κοντα. ειναι λυπητερο για μενα αυτο που σου συμβαινει και ελπιζω αμα το θες και συ πολυ να βρεις τον τροπο να τον κανεις να δει τι συμβαινει στη σχεση σας
αμα δεις οτι δεν αλλαζει εκεινος η υστατη λυση θα ηταν να το αποδεχτεις.. προσωπικα δε μπορω να την εφαρμοσω.. και οτι αυτο συνεπαγεται..

exeis k sy tetip problima lef?

περιπου..με τον πατερα μου μια σχεση που κανουμε οικονομια στις λεξεις . εγω χαμηλωνω αυτος αποφευγει το βλεμα οταν αντικριζομαστε.. και καμια φορα τον κοιταω κανονικα για να πεισω αυτον κ εμενα οτι δεν υπαρχει προβλημα

ναι ειναι πολυ περιεργο ετσι?εγω ομως κανω πιο πολες προσπα9ειες και πολλες φορες οταν του μιλαω δεν μου απανταει η μου απανταει μονολεκτικα και αποτομα.πυστευω οτι φταιει ααυτος που ειμαστε ετσι τοσα χρονια.ντρεποταν για μενα γιατι ειχα μικρη και στραβισμο και εκτος αυτο οταν ειμουν 12 και αυτος 16 ειχε ερωτευτει μια 14χρονη και η8ελε να την παντρευτει.εγω σαν παιδακι το 8εορουσα σιχαμερο να βγενει και να κανει οτι κααανει με την κοπελα του και το οτι η8ελε να παντρευτουνε οπως και οι γονεις μου δεν εγκρινανε την σχεση αυτη επειδη ηταν μικρος ο αδερφος μου.τελος παντον εγω εκανα το καρφι (μαλακια μου) οποτε μιλαγε στο τηλεφωνο μαζι της κλπ το ελεγα στον πατερα μου.αλλα αν 8υμαμε καλα και απο πριν ειχε υψο8ει αυτος ο τειχος αναμεσα μας