Αποφάσισα να συγκεντρώσω όλους τους λόγους αποτυχίας των προσπαθειών μας, όπως τους έχω δει στα γήπεδα και τα γυμναστήρια λόγω δουλειάς, αλλά και όπως τους έχω ζήσει η ίδια, πολλές φορές :)
1. Απελπισία. Είναι ο χειρότερος σύμβουλος. Όταν βουλιάζουμε στην απραγία και όλα μας φαίνονται βουνό. Αυτό σημαίνει εμπάργκο σε κάθε μας προσπάθεια. Μειώνει την ενέργεια μας. Συνήθως οι άνθρωποι που δεν έχουν αυτοπεποίθηση είναι αυτοί που σέρνονται στο γήπεδο και στο γυμναστήριο. Όλα τους φαίνονται μάταια, δεν πιστεύουν ότι θα αλλάξει κάτι και πως είναι καταδικασμένοι να έχουν ένα άσχημο σώμα. Αυτό δεν ισχύει. Έχω δει κυρίες στα 50 τους παχύσαρκες να το παίρνουν απόφαση και να γίνονται κούκλες. Απλά θέλει υπομονή και επιμονή.
2. Αλλαγή δίαιτας και γυμναστικής κάθε τρεις και λίγο. Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο δεν θέλω να δουλεύω σε γυμναστήρια. Οι επαγγελματίες αθλητές ακολουθούν ότι τους πεις με προσήλωση. Ο μέσος άνθρωπος για κάποιο περίεργο λόγο έχει συνεχώς ενστάσεις και αλλάζει τη διατροφή του και τη γυμναστική του συνεχώς. Τη μια αποφασίζει να κάνει χορό, την άλλη γιόγκα, μετά όργανα και φυσικά με την πρώτη κούραση απογοητεύεται και τα παρατάει για να πάει στο επόμενο σπορ-είδος γυμναστικής. Το ίδιο μου έχει πει και μια φίλη διαιτολόγος, πως οι πελάτες της αποφασίζουν αντί για σπανακόρυζο να φάνε γίγαντες ή να τρώνε όλα τα γεύματα σε ένα ή να κάνουν την τάδε γνωστή δίαιτα ή κάτι άλλο εξίσου καταστροφικό για τη συνέχεια της δίαιτας. Πρέπει να διαλέξουμε επαγγελματίες που εμπιστευόμαστε και να ακολουθήσουμε τις συμβουλές τους. Εννοείται ότι αν πονάμε ή δεν μας αρέσουν τα φαγητά που τρώμε ή αν έχουμε οποιοδήποτε πρόβλημα πρέπει να το πουμε. Όχι όμως να αλλάζουμε συνεχώς γνώμη και να διαλύουμε ότι έχουμε καταφέρει.
3 Θέλουμε πολύ γρήγορα αποτελέσματα. Δυστυχώς δε γίνεται να κάνει κάποιος το σώμα της Ζιζέλ ή του Μπραντ Πιτ σε ένα μήνα. Αν γινόταν θα το ήξερα:)
Οι άνθρωποι που έχουν όμορφα σώματα έχουν γενικά ένα καλό τρόπο ζωής. Τρέφονται καλά (όχι τόσο καταπιεστικά όσο νομίζουμε), γυμνάζονται συστηματικά και γενικά δεν κάνουν υπερβολές. Βασικό στοιχείο που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας είναι το ΜΕΤΡΟ. Δεν κάνουμε δίαιτα για να βασανιστούμε, αλλά από την άλλη, ούτε και χαλάμε τη ζωή μας για μια καρμπονάρα.
4. Νιώθουμε αδικημένοι γιατί κάποιοι τα καταφέρνουν χωρίς προσπάθεια. Σύμφωνα με μια τελευταία έρευνα στην Αμερική, το ότι κάποιοι άνθρωποι είναι αδύνατοι και τρώνε, δεν υπάρχει. Μπορεί να βλέπουμε μια αδύνατη φίλη να τρώει σουβλάκια και να τη ζηλεύουμε, όμως δεν είμαστε σε θέση να ξέρουμε τι κάνει όλες τις υπόλοιπες ώρες. Πόσο τρέφεται και πόσο κινείται. Με θεωρούσαν και εμένα για χρόνια τον τύπο που τρώει και δεν παχαίνει. Ήξερα όμως ότι τρώω σωστά και ότι γυμνάζομαι 5 ώρες τη μέρα. Όταν σταμάτησα να γυμνάζομαι και έτρωγα σαβούρα, απλά έγινα 100 κιλά. Ας επικεντρωθούμε λοιπόν στον εαυτό μας και ας αφήσουμε τους άλλους. Η προσπάθεια μας θα ανταμειφθεί σίγουρα.
5.Βλέπουμε τη δίαιτα και τη γυμναστική σαν κάτι βραχυπρόθεσμο και όχι τρόπο ζωής. Αυτό είναι το σημαντικότερο λάθος. Λέμε ας ξενιστηκωθώ μέχρι το Πάσχα για να φορέσω το τάδε φόρεμα και την Κυριακή καταλήγουμε να τρώμε μισό αρνί. Ή πάω γυμναστήριο το Μάιο για να βγω το καλοκαίρι στην παραλία. Έχω κάνει πολλές δίαιτες αστραπή που δεν οδήγησαν πουθενά, παρά σε περισσότερα κιλά μακροπρόθεσμα. Ο μοναδικός τρόπος επιτυχίας είναι η σταθερότητα και η προσήλωση στο σκοπό μας. Δε μιλάμε για βασανιστική προσήλωση που θα μας κάνει να τα παρατήσουμε, αλλά για ευχάριστη ενασχόληση με χόμπι και σπορ και το νόστιμο υγιεινό μαγείρεμα.
Εύχομαι ολόψυχα καλή συνέχεια και επιτυχία
