Γεια σας και από μένα

Καλησπέρα σε όλους! Χαίρομαι πολύ που βρισκομαι αναμεσα σας, ειμαι καινουργια στο φορουμ και θα ηθελα να μοιραστω μαζι σας το προβλημα μου...ανεκαθεν ημουν ενα παχουλο παιδακι,για την ακριβεια ημουν παντα η "χοντρη", στο σχολειο, στις παρεες, στην οικογενεια...Το βαρος μου απο την εφηβεια περιπου και ως ενηλικη επαιζε στα 80-85 κιλα περιπου με μικρες αυξομειωσεις(οι οποιες προερχονταν απο τις δεκαδες διαιτες που εχω κανει με αποτελεσμα να καταστραφει ο μεταβολισμος μου). Γυρω στα 25 και με σκληρη διαιτα εφτασα στα 70 κιλα (με υψος 1.69). μπορω να πω οτι λογω "κατασκευης" δεν εδειχνα καν υπερβαρη και ενιωθα πολυ καλα. επειτα απο ενα χρονο ομως και μετα απο μια προσωπικη αποτυχια αρχισα ξανα να παχαινω. αργα αλλα σταθερα, με αποτελεσμα στα 30 μου να ζυγιζω 108 κιλα.παντρευτηκα πιο χοντρη απο ποτε και μετα το γαμο μου αποφασισα για μια ακομη φορα να ξεκινησω διαιτα. η για την ακριβεια διατροφη. εχασα μεσα σε 4 περιπου μηνες 17 κιλα χωρις καποια ιδιαιτερη διαιτα περιοριζοντας απλα τις ποσοτητες του φαγητου που ετρωγα, κοβοντας τις βραδυνες αμαρτιες και τα γλυκα. αλλα εκει επανω ερχεται και η εγκυμοσυνη.εμεινα εγκυος 91 κιλα,αποφασισα να προσεχω ακομα περισσοτερο φοβουμενη το αυτονοητο..τον πρωτο μηνα ολα πηγαν καλα.αλλα στα μεσα του τριτου εχασα ξαφνικα τη μητερα μου με πολυ τραγικο τροπο και αυτο μου διελυσε την ψυχολογια..σταματησα να προσεχω και δε με ενδιεφερε καθολου ποσα κιλα θα εβαζα.το καλο ηταν οτι επαθα αποστροφη προς τα γλυκα τα οποια μεχρι τοτε λατρευα και ευτυχως αυτο ισχυει μεχρι και σημερα.ετρωγα ομως φαγητο.στον ενατο μηνα εφτασα αισιως τα 117 κιλα. στον τοκετο και βγαινοντας απο το νοσοκομειο εφυγαν 8 κιλα,ηλπιζα με το θηλασμο να κατορθωνα να χασω μερικα ακομα αλλα σταθηκα ατυχη αφου δεν ειχα γαλα και ετσι θηλασα το μικρο μου μονο 2,5 μηνες. εχουν περασει 14 μηνες απο τοτε και αντι να χασω, εβαλα αλλα 6 κιλα. θελω και ειμαι αποφασισμενη αυτη τη φορα να κανω κατι για τα κιλα μου-και για λογους υγειας πλεον-αλλα δεν εχω αποφασισει τι να κανω για το καλυτερο δυνατο αποτελεσμα. πριν 3 βδομαδες δοκιμασα το xs του οποιου τις οδηγιες ακολουθησα με θρησκευτικη ευλαβεια αλλα η απωλεια μου ηταν ενα μολις κιλο.αυτη τη στιγμη ειμαι στα 114 και εκπεμπω sos... αυτο που κανω προς το παρον ειναι να προσεχω τη διατροφη μου περιοριζοντας τις ποσοτητες και κοβοντας τα τσιμπολογηματα. δεν ξερω αν ειναι ευκολο η και αποτελεσματικο να ακολουθησω καποια συγκεκριμενη διαιτα, μπορω να πω οτι αυτο που εκανα οταν πηγα απο τα 108 στα 91 ειναι η μονη αποτελεσματικη μεθοδος. αλλα μηπως εχετε να μου προτεινετε και κατι αλλο?

γεια σου! εγω το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι τα κιλά της εγκυμοσύνης φεύγουν με υπομονή! αλλά θα φύγουν σίγουρα. και εγώ στην εγκυμοσύνη είχα πάρει 30 κιλά και τα έχασα με τη δίαιτα των weight watcher. είναι πολύ καλή δοκίμασε να μπεις στη σχετική σελίδα που υπάρχει στο μπλογκ και θα βρεις πολλές πληροφορίες.

Κοριτσια σας ευχαριστω πολυ! Μου δινετε πολλη δυναμη! georgiad αν και εχω δοκιμασει ο,τι μπορεις να φανταστεις απο διαιτες, τη μεθοδο των ποντων δεν την ηξερα, με μια πρωτη ματια μου φαινεται πολυ καλη, πρεπει να το ψαξω ομως γιατι να σου πω την αληθεια δεν εχω καταλαβει ακομα πως γινεται ακριβως.

Γεια σου λουκουμάκι!
Όσα είπαν τα κορίτσια ήταν σωστά, θέλει επιμονή και υπομονή. Το μωράκι σου θα σε βοηθήσει πολύ στο κομμάτι της ψυχολογίας. Θα μαγειρεύεις υγιεινά γι' αυτό και θα τρως κι εσύ με τον ίδιο τρόπο. Δεν επιτρέπεται το παιδί να τρώει ψάρι με πατάτες βραστές και η μαμά πίτσα! Να ένας τρόπος σκέψης. Επίσης, βόλτες με το παιδί, ψώνια, έχεις πλήρη απασχόληση. Αρκεί να το βάλεις στο μυαλό σου και να επαναλάβεις το θαύμα των 17 κιλών. Καλή σου επιτυχία!