Να προσπαθεις για το καλυτερο...παντα?

Ποτε πρεπει να πεις οτι το αρκετο ειναι αρκετο?

Και για να μπουμε στο χωρο της ψυχολογιας...εχω ελαττωσει τα φαρμακα μου...ναι αισθανομαι και ειμαι καλα.

Αλλα που πρεπει να τραβηξεις την γραμμη?

Ως εδω δεν μπορω αλλο?Μπορεις να το πεις αυτο?
ή να προσπαθεις παντα?

Ωραια θα ηταν να παιρνουν τις αποφασεις οι αλλοι...ωπα θα σου πει ο γιατρος ως εδω,δεν παει αλλο αλλα αυτοι ειναι της φιλοσοφιας If Its Not Broken Dont Fix It και δεν θελουν να αναλαβουν ευθυνες μιας και η ψυχιατρικη ειναι ακομα στα γενοφασκια της.

Και καλα κανουν εσυ πρεπει να παρεις τις αποφασεις και να θεσεις τα ορια στον εαυτο σου,λαμβανοντας υποψιν οσες περισσοτερες παραμετρους μπορεις...πληροφοριες απο παντου ,τον γιατρο σου και κυριως γνωριζοντας τον εαυτο σου.

Εγω ειμαι της γνωμης οτι πρεπει να προσπαθουμε μια ζωη να πετύχουμε αυτο που θελουμε. Μονο το οτι ζουμε μας κανει πολυ τυχερους πιστεύω.

Keep:),

μπορεί το ιδεατό όπως θέλουν να περάσουν καποιοι ισως, ειναι να προσπαθείς συνέχεια για το καλυτερο, οτι κ αν αφορα αυτο....Ομως ειναι εφικτο? Δε νομίζω πώς ειναι! Εννοώ, πως το βρισκω λογικο, στιγμες κ εποχες να αισθανομαστε κουρασμενοι, απογοητευμενοι ισως....Οποτε κ να χρειαζομαστε μια ανασα, μια στάση...οχι τπτ άλλο αλλα και για ανακτησουμε δυναμεις, να δουμε τί καταφέραμε, ποσο ευχαριστημενοι ειμαστε....

Το ως εδω δεν μπορώ αλλο, keep νομίζω εχουμε καθε δικαιωμα να το πουμε στον εαυτο μας, βέβαια....αλλα αφορά τη δεδομενη στιγμη κ το μεχρι τοτε που εχουμε ζησει.δεν ειναι ουτε δεσμευτικο, ουτε προφητικο....:)