Θα σας περιγραψω τι μου συμβαινει. Οταν ειναι να κανω διαιτα τρελαινομαι. Θελω να φαω τα παντα, ακομα και αυτα που υπο φυσιολογικες συνθηκες δε θα ηθελα. Οταν ομως ειχα καποτε αποφασισει να νηστεψω πριν το Πασχα, το εκανα 40 μερες αδιαμαρτυρητα και χωρις καν να ζηλεψω. Οταν καποτε νομιζα οτι η σοκολατα μου προκαλει σπυρακια, την ειχα κοψει μαχαιρι.Και τωρα που πρεπει να κανω ειδικη διατροφη επειδη θηλαζω και το μωρακι μου εχει διαφορες αλλεργιες, τρωω (κυριολεκτικα) μονο πατατες, ρυζι, κοτοπουλο και φρουτα, και παλι δε με πειραζει. Εχουν παρελασει μπροστα μου ενα σωρο φαγητα και γλυκα και παγωτα αυτες τις μερες, αλλα ουτε στιγμη δε με λυγισαν. Αν απλα εκανα διαιτα, θα ειχα υποκυψει σε ολα. Γιατι λετε να μου συμβαινει αυτο? Συμβαινει και σε σας? Ειναι θεμα αυτοπειθαρχιας, και αν ναι, γιατι οταν σκεφτομαι τη λεξη διαιτα, χανω καθε ελεγχο στον εαυτο μου?