ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΑΔΥΝΑΤΙΣΕ

χωρις εγχειρηση, ειχε πανω απο 10-15 κιλα υπερβαρο, εχασε ολα τα παραπανω κιλα του και εχει διατηρησει το νεο βαρος του σταθερο για πανω απο 5 χρονια?
οι περιπτωσεις γιο-γιο δεν αφορουν το ερωτημα, ειναι σε ολους γνωστες, τις εχουμε ζησει. και τις ζουμε...
τι νοημα εχει να περνας ολη αυτη την προσπαθεια, μετρωντας και ξαναμετρωντας τις μπουκιες σου, αν σε 2-3 χρονια επανερθεις στα ιδια, με νευρα τσαταλια , χαλαροτερο δερμα και ψυχολογια μη πω????
ειδα σημερα στο φορουμ τον προσωπικο μου ηρωα του φορουμ, που αδυνατισε με εναν προγραμματισμενο μεν αλλα υγιεινο και ισορροπημενο τροπο.
βλεπω οτι ειναι παλι στην προσπαθεια.απελπιζομαι...

αν υπαρχει καποιος που τα καταφερε, τον αναζητω με αγωνια.
διαβασα μια ερευνα που ελεγε οτι το 99% των υπερβαρων που καταφευγουν σε διαιτες , επανερχονται στο ιδιο και μεγαλυτερο βαρος και συνδυαζοντας οσα εν ζωη παραδειγματα ξερω προσωπικα,εχω απογοητευτει εντελως οτι ειναι εφικτο.....

υπαρχει κανεις?
με ενδιαφερει πολυ η εμπειρια του

το θεμα ειναι και αν υπαρχει... μπαινει ακομα στο φορουμ?

Λές και το ήξερα !!!
Ξαναμπήκα στο φόρουμ μετά απο πάαααααρα πολύ καιρό που είχα να σας επισκεφθώ.

Λοιπόν εγώ αδυνάτισα, έφτασα τα 60 κιλά και τα διατηρώ 2 χρονια τώρα με μικρές διακυμάνσεις της τάξης των +/- 3 κιλών που νομίζω ότι δεν είναι σημαντικές.

Μπράβο σου!

Μαρω πολλες φορες ειχα σκεφτει που εισαι γιατι σε ξερω απο το τοπικ που εχεις φτιαξει (τι τρωμε καθε μερα κλπ).Μπραβο σε οσους τα καταφεραν.Νομιζω και η Danai τα εχει καταφερει ετσι, απλα δε θυμαμαι ποσο καιρο τωρα διατηρειται.Παντως ειναι αγωνας για μια ζωη αυτο κακα τα ψεματα.Δε σημαινει οτι αμα τα χασουμε τελειωσε.Εκει ειναι που αρχιζουν τα δυσκολα.

Α και να πω κι εγω οτι τα 10 πρωτα κιλα τα εχασα και απο το 2006 δε τα εχω ξαναπαρει.Η περιπτωση γιο γιο για μενα αρχισε απο τα 83 και κατω.Anyway.:P

Constance, μην το βλέπετε σαν αγώνα... θα σας κουράσει!!

Τελικά είναι απλό.
Κάνοντας σωστή διατροφή, μαθαινουμε να τρώμε σωστά.
Αν έχουμε πολλά κιλά να χάσουμε... αναγκαζόμαστε να τρώμε σωστά για περισσότερο χρονικό διάστημα.
κι όταν φτάσουμε το στόχο μας, έχει περάσει τόοοοοοοσος καιρός σωστής διατροφής που απλώς... μας γίνεται συνήθεια πιά.... χαχαχα


Υ.Γ. Συγνώμη για την εξαφάνιση αλλά έτσι είναι ο άνθρωπος... όταν λύσει το δικό του πρόβλημα, δεν ξαναμπαίνει στο φόρουμ που βρήκε τις λύσεις... :(

Eχεις δικιο σε αυτο.Απλα με το θεμα συντηρηση ειμαι απογοητευμενη γιατι ποτε δεν καταφερα να την τηρησω.Παντα εχανα τα κιλα μου με επιτυχια αλλα μετα απο ενα μεγαλο συνηθως διαστημα ημουν ξανα στα ιδια.Μαρω μου λογικο ειναι που δε μπαινεις πια τοσο συχνα.Κι εμεις που μπαινουμε καθημερινα για να φτιαξουμε την ψυχολογια μας το κανουμε.Ανθρωπινο ειναι.:)

στα 18 μου εχασα 30 κιλα και τα διατηρησα μολις μεχρι τα 21 μου.στα 23 τα ειχα ξαναπαρει ολα. ομως δεν απελπιζομαι! ξερω γιατι συνεβη αυτο....
οταν εγινα 60 κιλα πιστεψα οτι ποτε δε θα ξαναπαχυνω.πιστεψα πως ο γυρος, η πιτσα, το βραδυνο φαγητο δεν μου κανουν κακο πλεον.και πηρα τονα ανηφορο.
πλεον ομως συμφωνωντας με τα κοριτσια εχω να πω πως η διαιτα δεν ειναι κατι που θα κανουμε για μια χρονικη περιοδο της ζωης μας αλλα για ολη τη ζωη μας. ειτε αυτο λεγεται διαιτα ειτε υγιεινη διατροφη, δεν απεχουν και πολυ. επισης δεν ειμαστε μονο εμεις " οι χοντρες" που πρεπει να το κανουμε αυτο, αλλα και για τις αδυνατες κοπελες η διαιτα αποτελει απλα καθημεριμοτητα. τωρα που κανω διαιτα τρωω ακριβως οσο η φιλη μου που ειναι 55 κιλα. και τρωω περισσοτερο απο τη φιλη μου που ειναι 48 κιλα!
απλα το θεμα ειναι οτι αυτες δεν τις νοιαζει το φαγητο. ετσι λοιπον θελω να φτασω στο σημειο να μη με νοιαζει και εμενα!

Quote:

---

Originally posted by koritsaki
η διαιτα δεν ειναι κατι που θα κανουμε για μια χρονικη περιοδο της ζωης μας αλλα για ολη τη ζωη μας. ειτε αυτο λεγεται διαιτα ειτε υγιεινη διατροφη

---

+1000
παντως η περιπτωση της Μαρως-και οχι μονο-αποδεικνυει οτι υπαρχει ελπιδα
ας μην τη σκοτωνουμε...

Quote:

---

Originally posted by Μάρω
Λές και το ήξερα !!!
Ξαναμπήκα στο φόρουμ μετά απο πάαααααρα πολύ καιρό που είχα να σας επισκεφθώ.

Λοιπόν εγώ αδυνάτισα, έφτασα τα 60 κιλά και τα διατηρώ 2 χρονια τώρα με μικρές διακυμάνσεις της τάξης των +/- 3 κιλών που νομίζω ότι δεν είναι σημαντικές.

---

μαρω σε θυμαμαι!!!
μπραβο για την εντυπωσιακη σου προσπαθεια!!! σε παρακολουθουσα και τοτε :)
εχει περασει τοσος καιρος αληθεια?
περασαν 2 χρονια απ την στιγμη που εγινες 60 η 2 χρονια απο την αρχη της προσπαθειας σου?

τα 2-3 κιλα συν η πλην ουτε εγω τα θεωρω καθοριστικα, αρκει να μενουν τοσα...το γιο-γιο αφορα το ξανακυλισμα στην ιδια κατασταση.
επισης , τα 5 χρονια ειναι το οριο για το οποιο μιλαμε για σταθεροποιηση. για να καταλαβεις, εγω παντα μετα τα δυο χρονια αρχιζω και κυλαω..ειναι το χρονικο οριο που χαλαρωνει η προσοχη μου...

Quote:

---

Originally posted by koritsaki
...
επισης δεν ειμαστε μονο εμεις " οι χοντρες" που πρεπει να το κανουμε αυτο, αλλα και για τις αδυνατες κοπελες η διαιτα αποτελει απλα καθημεριμοτητα. τωρα που κανω διαιτα τρωω ακριβως οσο η φιλη μου που ειναι 55 κιλα. και τρωω περισσοτερο απο τη φιλη μου που ειναι 48 κιλα!
απλα το θεμα ειναι οτι αυτες δεν τις νοιαζει το φαγητο. ετσι λοιπον θελω να φτασω στο σημειο να μη με νοιαζει και εμενα!

---

κοριτσακι
ΕΙΠΕΣ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ

για οποιον δεν το εχει προσεξει η το ξεχναει,, αυτο ακριβως συμβαινει!!!!
οι "φυσιολογικα" αδυνατοι ανθρωποι, απλα θελουν απο την φυση τους, η την ψυχικη τους κατασταση αν το θελετε, να τρωνε ΣΩΣΤΑ. σε σωστες ποσοτητες και ποιοτητες δλδ...
οποτε, το μεγαλο λαθος ειναι να θεωρουμε τιμωρια η περιορισμο την αλλαγη διατροφης.
η αποφασιζεις οτι θελεις να τρως οτι και οι αδυνατοι ανθρωποι και να εισαι κι εσυ αδυνατος, η παραμενεις στις αδυναμιες σου που σε σπρωχνουν στο περισσοτερο φαγητο και παραμενεις και στα περισσοτερα κιλα σου επισης....
απλα τα πραγματα...

και κατι αλλο πολυ σημαντικο...
οι αδυνατοι ανθρωποι δεν απασχολουν το μυαλο τους ολη μερα με το φαι. μολις πεινασουν τρωνε και μεχρι να ξαναπεινασουν δεν ξανασκεφτονται το φαι... ενω εμεις μολις σηκωθουμε απο το τραπεζι αρχιζουμε τα σεναρια για το επομενο γευμα...

ακριβως πηνελοπη
βεβαια, θα εχεις προσεξει, οτι το κανουμε πολυ περισσοτερο σε περιοδους διαιτας, λογω του υποσιτισμου...
σε φασεις που τρωμε οτι θελουμε και παχαινουμε οσο θελουμε, δεν σκεφτομαστε ολη μερα το φαγητο, αλλα οταν το σκεφτουμε, του δινουμε και καταλαβαινει...
σε γενικεσ γραμμες παντως,
σιγουρα μας απασχολει το φαγητο ΠΟΛΥ περισσοτερο απο οσο αυτους που δεν παχαινουν

τόσο σωστά αυτά που είπατε κορίτσια! και μάλλον είναι θέμα ψυχικής κατάστασης περισσότερο, παρά γονιδιακής φύσης (αναφέρομαι σε αυτά που έγραψε η 2sweet2b4go10 , δηλ "οι "φυσιολογικα" αδυνατοι ανθρωποι, απλα θελουν απο την φυση τους, η την ψυχικη τους κατασταση αν το θελετε, να τρωνε ΣΩΣΤΑ. σε σωστες ποσοτητες και ποιοτητες δλδ..."

προσωπικά μιλώντας, πήρα τα κιλά σε φάσεις εγκυμοσύνης, αλλά όμως ξέρω ότι πάντα ήμουν επιρρεπής στο φαγητό, πάντα ήμουν λιχούδα και με προσπάθεια διατηρούσα το φυσιολογικό μου βάρος. πάντα είχα επεισόδια υπερφαγίας τα οποία διαδέχονταν ημέρες προσοχής ώστε να μην ανεβαίνει τελικά η ζυγαριά πάνω από 3 κιλά π.χ.

αλλά θέλω να πιστεύω ότι ακόμη κι αν είναι έτσι, δηλ. ακόμη κι αν δε μπορώ να καταφέρω να γίνω σαν τους "φυσιολογικά αδύνατους", αν καταφέρω να χάσω τα κιλά, αν έχω τεταμένη την προσοχή μου, τότε ίσως μπορώ να διατηρήσω το βάρος, εκτός εάν μου συμβούν άσχημα πράγματα (να χτυπήσω ξύλο) ή για χ-ψ λόγους έχω προβλήματα σημαντικά και η ψυχολογική μου κατάσταση δεν είναι καλή. τότε ναι πιστεύω ότι είναι πάρα πολύ πιθανό να ξανακυλήσω..

Πολύ σοβαρό το θέμα και σηκώνει πολλή συζήτηση.
Απο το 1996 που έχασα 22 κιλά μέχρι το 2006 τα διατηρούσα για όλο αυτό το διάστημα.
Από το 06 αρχίσαν τα σκαμπανεβάσματα και οι ατασθαλίες, με αποτέλεσμα να πάρω όλα τα κιλά που είχα χάσει.
Το 2008 ξεκίνησα μια νέα προσπάθεια, από τα 100,5 κατέβηκα στα 78, τα διατήρησα για ένα εξάμηνο και μετά έβαλα 21,5 κιλά και πήγα στα 99,5.
Οπότε μπαίνει το ερώτημα:
Γιατί επί μια δεκαετία τα διατηρούσα και μετά έγινε το "έλα να δεις;"
Η απάντηση είναι πολύ πολύ απλή:
Διότι στη δεκαετία εκείνη ακολουθούσα τις αρχές και τη φιλοσοφία της υγιεινής διατροφής (και συγκεκριμένα του προγράμματος WW) και μετά αφέθηκα για τον Χ ή Ψ λόγο.
Τα κιλά διατηρούνται, αν τηρούνται οι βασικές αρχές υγιεινής διατροφής και υπάρχει στη ζωή μας το μέτρο.
Γι' αυτό, τώρα που ξανάρχισα θα το δείτε ότι μετά την επιτυχία δεν θα υπάρξει πισωγύρισμα.
Το υποσχέθηκα στον εαυτό μου.