απλα υπαρχουν

γεια σας! ειμαι μητερα ενος εντεκαμηνου αγγελου. οταν γεννησα κοντεψαμε να χαθουμε κ οι 2.απο εκει ξεκινανε και οι κρισεισ μου. ηταν σαν να τρελενομουν ενιωθα πως θα πεθανω. παραμελησα το παιδι μου(ακομα οι τυψεισ με στοιχιωνουν αν κ με δικαιολογουν). εδω και 6 μηνες τισ εχω ξεπερασει με φαρμακευτικη αγωγη. καποια στιγμη την εκοψα και ξαναεμφανιστικαν.δεν με φοβησαν ηξερα τι ηταν.αλλα ξανα αγωγη για αυτον τον αγγελο. εμαθα να ζω με αυτο απλα σαν να μην υπαρχι ερχετε φευγει ζω την καθε στιγνη εντονα για να μην ξεχνω πως ζω.

ευχομαι ολοι εσεισ να ξεπερασετε τους φοβουσ σας.οταν νιωθετε ετσι σημαινει πως η ψυχη σας κατι ζηταει καπου αντιδραει ψαξτε την, αφηστε να κανει τον κυκλο του θα φυγει κ ας ξαναερθει δειξτε της πως την βοηθατε κ θα φυγουν πιστεψτε με. εγω χαιρομαι που ειναι κατι στο μυαλο μου γιατι μπορω να βοηθησω τον εαυτο μου μονη μου κ δεν ειναι κατι αλλο που δεν θα μπορουσα να κανω κατι.