Βοήθεια για βουλιμική φίλη.
Πρώτα απο όλα είχα την αδερφή μου, η οποία μου παραδέχτηκε ότι έχει προκαλέσει μερικές φορές εμετό. Παρόλαυτα δεν το θεώρησα ποτέ σπουδαίο γιατί το είχε κάνει μονάχα ελάχιστες φορές στο παρελθόν, και με τον όρο ελάχιστες εννοώ 3-4 φορές.
Έτσι λοιπόν ποτέ δεν θεώρησα την βουλιμία ως σοβαρή αρρώστια, σκεφτόμουνα, εντάξει και που ξερνάει μερικές φορές δεν συνέβη τίποτα. Για αυτό και όταν η κολλητή μου μου παραδέχτηκε ότι υποφέρει απο βουλιμία δεν το θεώρησα κάτι εξαιρετικά σημαντικό.
Πρόσφατα όμως κατάλαβα τις εκτάσεις του προβλήματος. Μου παραδέχτηκε ότι τις γίνεται εμμονή. Το κάνει κάθε μέρα πολλές φορές. Αρκετά συχνά τρώει τον πωπό της (να το πω ευγενικά) με σκοπό να προκαλέσει τον εμετό. Μία σπανακόπιτα, πουράκια, μία τούρτα, πατατάκια, μεσημαριανό φαγητό όλα μονοκοπανιά για να τα βγάλει μετά.
Κάμποσο καιρό είχα ψιλοενοχληθεί με την συμπεριφορά της. Βγαίναμε κάπου έξω για φαί, και ποτέ δεν καθόμασταν λιγάκι παραπάνω να συζητίσουμε λιγάκι. Με το που καταβρόχθιζε το φαγητό της επέμενε να φύγουμε. Τώρα βγάζει νόημα η επιμονή της. Τότε απλά ξενέρωνα και την συνόδευα μέχρι το σπίτι της.
Δεν ξέρω πότε ξεκίνησε το πρόβλημα της. Ξέρω όμως ότι μικρός είχα κρυφοδιαβάσει το ημερολόγιο της. Κάθε σελίδα πήγαινε κάπως έτσι:
"Σήμερα στο σχολείο έφαγα ένα σαντουιτς, μία λουκανικόπιτα και μία μπουκιά σπανακόπιτα απο την Μαρία, είμαι γουρούνι, γουρούνι ,γουρούνι ,γουρούνι ."
Αυτό δεν ήταν ημερολόγιο. Ήταν διαιτολόγιο συνοδευόμενο απο τύψεις.
Είμαι λίγο χοντρός στους τρόπους, μέχρι να καταλάβω το πρόβλημα της σίγουρα υπήρξα μέρος του προβλήματος της πειράζοντας την για πλάκα. Δεν ήξερα.
Τώρα αρχίζει να με εκτοπίζει απο την ζωή της και θέλω να κάνω τα πάντα για να την βοηθίσω. Δνε ξέρω όμως. Απο που να αρχίσω και τι να κάνω? Δεν ξέρω αν σε αυτό το forum αναρώνετε ή υποφέρετε, υποθέτω και τα δύο πάντως σας παρακαλώ βοηθείστε με.
Ευχαριστώ.
