απελπιστικη αναγκη για αλλαγη!

Καλησπερα σε ολους! Θα ηθελα προλογικα να πω ενα μεγαλο ευχαριστω στους ανθρωπους που τον προηγουμενο Φλεβαρη απαντησαν στο post μου και με βοηθησαν ουσιαστικα.. Ειχα αλλον λογαριασμο τοτε, και ειχα γραψει για το προβλημα μου με τα κιλα.. Τοτε ημουν 105, και καταφερα να φθασω στα 86, επειτα απο τις απαντησεις που δεχθηκα και την δικη μου προσωπικη προσπαθεια.
Ωστοσο.. οσον αφορα το παρον τα πραγματα δεν πηγαινουν και τοσο καλα. Πριν 2 μηνες εφθασα 86 κιλα(το χαμηλοτερο βαρος που υπηρξα τα τελευταια 10 χρονια) και σημερα το πρωι ζυγιστηκα και εχω φθασει 92. Εβαλα τα κλαματα και πηγα με τα χιλια ζορια στην σχολη! Μεσα σ' αυτους τους 2 μηνες περασα παμπολες ερωτικες απογοητευσεις, και εκτος αυτου τους τελευταιους μηνες εχω εναν απιστευτο διοχετευμενο θυμο μεσα μου προς ολους..(γονεις,φιλους,γενικ� �τερος περιγυρος..) Εχω αρχισει στα αληθεια να ζηλευω τις αδυνατες κοπελες... Τις κοιταζω και τις θαυμαζω, και εγω ολο και περισσοτερο κλεινομαι στο καβουκι μου. Ειμαι 21 και ουδεποτε εχω δει το σωμα μου αδυνατο. Θελω απελπισμενα να το ζησω.. Αλλα συνεχως κατι με τραβαει προς τα πισω.. Τι ειναι αυτο?? Γιατι ενω θελω απελπισμενα να χασω βαρος παντα το χαλαω?? Exω μεσα μου ετοιμη μια κραυγη η οποια θελει να βγει και να πει ''ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ''..να ζησω εξω απο αυτο το σωμα που δεν αγαπω!! Ειμαι μικρη και δεν θελω να σπαταλησω αλλο χρονο απο την ζωη μου για να μιζεριασω για τα κιλα... Ειμαι υπερβαρη απο 8 χρονων.. Δεν εχω φορεσει ποτε μου φουστα, δεν εχω αφεθει σε στιγμες..
Οποιος εχει την διαθεση να μου απαντηση θα ημουν ευγνωμων, σας ευχαριστω εκ των προτερων οσους διαβασατε το μηνυμα μου...
Καλη τυχη σε ολονων τις προσπαθειες για αλλαγη!!

eimastan k ειμαστε στα ιδια κιλα, απλα εμενα δε με ενδιεφερε το βαρος μου ποτε πριν, εχουμε ομως ιδιο ιστορικο γενικα.
πιστευω οτι ακριβως αυτο το να σταματαμε καπου στη μεση κ μετα να ξαναπαχαινουμε ειναι η προσπαθεια μας να γυρισουμε σε εναν εαυτο που εχουμε συνηθισει αλλα δεν θελουμε πια.
καιρος να χωνεψουμε οτι δε θελουμε πια να ειμαστε ετσι αλλα αλλιως.
νομιζω οτι εκει βρισκεται το μυστικο.
αν θελεις μπαινε συχνα να τα λεμε που κ που, νομιζω οτι το θεμα τραβαει πολυ κουβεντα, αν καταφερω να αποδεσμευτω απο τα καταραμμενα 80+ κιλα θα εχω σιγουρα παραπανω να σου πω.
κ ξερεις κατι θα το καταφερω, οχι αν, θα το καταφερω.
προσπαθησε κ συ, το κλαμα κ το χτυπημα δεν προσφερει τιποτε.
καλη αρχη ξανα σου ευχομαι, εισαι μικρη, εισαι ωραια (ειμαι σιγουρη)
κ εχεις ολο το χρονο κ κοσμο μπροστα σου.
προσπαθησε τωρα, μη φτασεις στα 30 που ειμαι γω κ αναρωτηθεις γιατι ποτε δεν σε αλλαξες πριν...

''πιστευω οτι ακριβως αυτο το να σταματαμε καπου στη μεση κ μετα να ξαναπαχαινουμε ειναι η προσπαθεια μας να γυρισουμε σε εναν εαυτο που εχουμε συνηθισει αλλα δεν θελουμε πια.''

Με συγκινησε πολυ αυτο που εγραψες.. Εχεις πολυ δικιο πως θελουμε να γυρισουμε σε εναν εαυτο που εχουμε συνηθισει αλλα δεν θελουμε πια.. Θα συνεχισω να μπαινω στο site γιατι προσφερει ουσιαστικη στηριξη απο τα ατομα που το απαρτιζουν..

Ευχαριστω για την απαντηση σου ωστοσο καλη συνεχεια σου ευχομαι...

Quote:

---

Originally posted by Pegoulini
..... Εχω αρχισει στα αληθεια να ζηλευω τις αδυνατες κοπελες... Τις κοιταζω και τις θαυμαζω, και εγω ολο και περισσοτερο κλεινομαι στο καβουκι μου. Ειμαι 21 και ουδεποτε εχω δει το σωμα μου αδυνατο. Θελω απελπισμενα να το ζησω.. Αλλα συνεχως κατι με τραβαει προς τα πισω.. Τι ειναι αυτο?? Γιατι ενω θελω απελπισμενα να χασω βαρος παντα το χαλαω?? Exω μεσα μου ετοιμη μια κραυγη η οποια θελει να βγει και να πει ''ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ''..να ζησω εξω απο αυτο το σωμα που δεν αγαπω!! Ειμαι μικρη και δεν θελω να σπαταλησω αλλο χρονο απο την ζωη μου για να μιζεριασω για τα κιλα... Ειμαι υπερβαρη απο 8 χρονων.. Δεν εχω φορεσει ποτε μου φουστα, δεν εχω αφεθει σε στιγμες..
Οποιος εχει την διαθεση να μου απαντηση θα ημουν ευγνωμων, σας ευχαριστω εκ των προτερων οσους διαβασατε το μηνυμα μου...
Καλη τυχη σε ολονων τις προσπαθειες για αλλαγη!!

---

Καταρχάς να σε καλοσορίσω και εγώ με την σειρά μου και να σου συστηθώ. Με λένε Πωλίνα, είμαι 27 ετών και 125 κιλά. είμαι και εγώ από πάντα υπέρβαρο μωρό και μεγαλόνοντας όλο και πιο πολύ έβαζα. σε καταλαβαίνω απόλυτα πως νιώθεις.
Καταρχάς θα ήθελα να σου πω, άσε αυτή την κραυγή να βγεί. Πήγαινε σε ένα μέρος που θα είσαι μόνη σου και άσε την να βγεί όσο δυνατά θέλει η ψυχή σου να την βγάλει. Αυτό θάνε το πρώτο βήμα.
Μετά, το ότι είδη έχεις πέσει από τα 105 στα 92 που είσαι τώρα, είναι πολύ μεγάλη πρόοδος και σε συνχαίρω γιαυτό.
Αυτό που πρέπει να κάνεις όμως για να πετύχεις στον στόχο σου, είτε αυτός είναι τα 70 κιλά, είτε τα 60, είναι πρώτα από όλα να αγαπήσεις τον εαυτό σου. μην ζυλεύεις τις αδύνατες, δεν έίναι καλύτερες από σένα. Μπορεί να είναι όμορφες στο σώμα, αλλά όχι και στην ψυχή. Εσύ φένετε ότι έχεις μια πολύ όμορφη ψυχούλα, και στο χέρι σου είναι να κάνεις όμορφο και το σώμα. Όχι για να αρέσεις σε κάπιο αγόρι, όχι για να σε δέχονται σε διάφορες παρέες, αλλά για να είσαι εσύ καλά με αυτό που βλέπεις στον καθρέφτη.
Λες ότι συνεχώς κάτι σε τραβάει πίσω, ξέρεις τί είναι αυτό? Το ότι μισείς τον εαυτό σου. Αμμα μισούμε κάπιον, δεν κάνουμε τίποτα γιαυτόν, σωστά? Αρα κιεσύ άμμα μισάς τον εαυτό σου, δεν θα μπορέσεις να κάνεις τίποτα για να τον διορθώσεις. Το μυστικό είναι να αγαπήσεις πρώτα αυτό που βλέπεις στον καθρέφτη, και μετά να πείς σαγαπάω, γιαυτό και θα σε κάνω ακόμα καλύτερο, ακόμα ομορφότερο, γιατί σου αξίζει. Αν το καταφέρεις αυτό, τότε θα έχεις όλη την δύναμη να κάνεις και σωστή διατροφή, και γυμναστήριο, και ότι άλλο χρειαστεί που θα σε φέρει στο επιθυμιτό αποτέλεσμα. Πρέπει όμως πρώτα να σε αγαπήσεις όπως είσαι. Πίστεψέ με, αν εσύ δεν σε αγαπάς, πώς περιμένεις από κάπιον άντρα να σε αγαπήσει? σκέψου το λίγο....
Εμείς εδώ είμαστε σε ότι χρειαστείς. Μην τα παρατάς, ξεκίνησες κάτι και τα πήγες υπέροχα. όλες έχουμε τα πισογυρίσματα μας. το θέμα ειναι να μην τα παρατάμε αλλά να συνεχίζουμε.
Ελπίζω να σε βλέπουμε συχνά μέσα και να μας λές τα νέα και τις εξελίξεις σου, και όσο μπορούμε να σε βοηθήσουμε.

Polinaki σε ευχαριστω πολυ.. διαβασα με μεγαλη προσοχη οσα μου εγραψες και εχω να σου πω... πως εχεις πολυ μα παρα πολυ δικιο.. Να ξερεις πως μου εκαναν πολυ καλο τα λογια σου.. Και υποσχομαι αυτο το σκ μολις αναρρωσω(γιατι εχω γριπη) να βγω καπου και να το φωναξω οσο πιο δυνατα μπορω... Σου ευχομαι ειλικρινα να πετυχεις καθε σου στοχο.. Αν και ειμαι σιγουρη για σενα.. Φαινεται ο δυναμισμος σου απ' τα λογια σου.. Να εισαι καλα πολινακι..

Περαστικά σου εύχομαι καλή μου. Θα περιμένω τα νέα σου με αγονία!!! Το σκ δεν πολυμπαίνω, αλλά κατα το βραδάκι μετά που θα κιμιθεί το μωρό μου ίσως μπω να δω πως τα πας.
Σε ευχαριστώ πολύ καλή μου για τις ευχές σου, εμένα η ιστορία μου είναι πολύ πιο πονεμένη από όσο φαντάζεσε, αλλά ας την αφίσουμε για άλλη φορά! Τώρα προτρέχει εσύ να τα βρείς με τον εαυτό σου και να συνεχίσεις την προσπάθεια. Φιλάκια!

Σ' ευχαριστω κ παλι!Θα χαρω πολυ να μου πεις και για σενα.. Οποτε θελησεις.. Να σου ζησει το μωρακι σου!!

πεγκουλινι(απο το Κωσταντινου και Ελενης?)
εχω βρεθει στη θεση σου για χρονια.

συνηθως ο,τι και να πουμε δεν "πιανει" για να ξυπνησει ο αλλος και να αρχισει να κινειται προς τα εμπρος.
απλα καποια στιγμη ερχονται ετσι τα πραγματα που φτανει στο αμην και λεει τελος, τωρα θα κανω κατι.

Δεν ξερω αν εισαι σε αυτη τη φαση ή αν πλησιαζεις.

Παντως πρεπει να σου πω οτι οσο κρατας αυτη τη σταση παραιτησης, τοσο δε θα αλλαζει τιποτα. Μην περιμενεις θαυματα, δε γινονται, καντα εσυ.

Καλωσηρθες και καλη συνεχεια στο φορουμ

πεγκουλινι μου αχ! ποσο σε κατανοω! εχω και εγω εναν απιστευτο θυμο! θελω κι εγω να βγαλω μια τεραστια κραυγη! ζηλευω κι εγω τις αδυνατες! προσπαθω κι εγω να σταματησω τα κλαματα και να πιασω δουλεια! να αδυνατισω! συνεχεια εχω μπροστα στα ματια μου τη γυναικα που θελω να γινω! ειμαι κι εγω μικρη ,23, και θελω να ΖΗΣΩ κι εγω!!!!!!!!!!!!!!!!! ελα μαζι χερι χερι να τα κανουμε ολα απο την αρχη! θα τα καταφερουμε!!!!!1 ετσι γιατι η ζωη μας μας ανηκει! κανεις δε θα μας εκτιμησει δε θα μας αγαπησει αν δε το κανουμε πια εμεις! και να σου πω και κατι; τους σιχαθηκα ολους! εγωιστικο αλλα θελω να ζησω λιγακι για μενα! ελπιζω να μη σε μαυρισα παραπανω!!!! ελα να ουρλιαξουμε μαζι!

''ελα να ουρλιαξουμε μαζι!''
Αυριο εγω.. θα το κανω! Θα παω καπου που να μην μ' ακουει κανεις και θα το φωναξω να βγει ολο απο μεσα μου.. να βγει ολος αυτος ο διοχευτεμενος θυμος... ''ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ!!!!! ''
Επειτα, θα γυρισω στο σπιτι και θα φτιαξω μακαρονια με κιμα, γιατι αυτο λεει η διαιτα μου, και αυτο θα φαω! Δεν θα χαραμισω αλλες μερες!
Και να σου πω και κατι georgina????
Ολοι εμεις με τα κιλα εχουμε περασει ΠΟΛΛΑ.... καιρος να χαλαρωσουμε! καιρος να κανουμε τα ονειρο μας πραγματικοτητα..
ονειρα τα οποια για αλλους ειναι δεδομενα... Καποια στιγμη στο αμεσο μελλον θα δουμε τα ποσα κερδισαμε...Γιατι συνηθως οι ανθρωποι με παραπανω κιλα στοχευουν στο να γινονται καλυτεροι ανθρωποι, να διαμορφωνουν προσωπικοτητα και εκτος αυτων εχουν τρομερο χιουμορ και γλυκυτητα...
Φαντασου τα ολα αυτα σε συνδυασμο με το ωραιο μας σωμα σε λιγο καιρο! Ποιος ποιος τυχερος θα μας εχει τοτε?? Γιατι σιγουρα θα ναι τυχερος!!!

Λοιπον georgina, τι σκοπευεις να κανεις..?;)

Κοριτσια ειμαι πολυ μεγαλυτερή σας, είμαι 39 ετών και είμαι 85 κιλά. Με συγκινήσατε πολύ με αυτά που γραψατε. Πόσο σωστό είναι αυτό που έγραψες badgirl, είναι κάτι που ούτε στον εαυτό μου δεν το παραδέχομαι, ότι χάνω κιλά και μετά απλά δεν μπορώ να το δεχτώ και γκρεμίζω κάθε προσπάθεια που έκανα και τρώω μέχρι να φτάσω εκεί που ήμουν. Το '06 είχα φτάσει τα 66 κιλά το καλοκαίρι, ήμουν δηλαδή 5 κιλά πάνω από αυτό που ήμουν μία ζωή μέχρι να γεννήσω. Το φθινόπωρο άρχισα να τρώω με αποτέλεσμα το '08 να παλεύω να κρατηθώ κάτω από 74-75. Τώρα μέσα στον τελευταίο χρόνο έχω βάλει τα τελευταία 7 κιλά και είμαι πιο χάλια από ποτέ. Το κακό είναι πως με τα χρόνια όλο και λιγότερο βάζω στόχο. Εντάξει είστε νέες κοπέλες και λίγο σας ενδιαφέρουν αυτά που γράφω. Απλά θέλω να πω ότι μεγαλώνοντας θα αρχίσετε να συνηθίζετε τον εαυτό σας και αυτό είναι πολύ κακό. Ζήστε κορίτσια, αδυνατίστε, γιατί 20 μία φορά θα είστε. Τώρα πρέπει να κάνετε αυτά που στα 40 σας θα θυμάστε και θα λέτε "να γινόμουν πάλι 20". Μαζέψτε εμπειρίες, βγείτε με άντρες (εννοείτε ότι δεν θα τους παίρνετε στα σοβαρά! Σοβαρά μιλάω!). Αυτά!!!!!

a1971 δεν εισαι δα και μεγαλη!! Μπορει να νομιζεις πως αργησες αλλα ειμαι σιγουρη πως μπορεις να τα καταφερεις, αρκει να ξεφυγεις απο αυτη την συγκεκριμενη συμπεριφορα/ συνηθεια και αυτο ισχυει για ολες μας, ανεξαρτητα απο την ηλικια! Ολες εχουμε κατι κοινο και ολες παλευουμε για αυτο...Δεν εχεις πολλα παραπανω κιλα, σε φανταζομαι ομορφη και παρα την ηλικια σου(οπως λες) ειμαι σιγουρη πως θα σε κοιταζουν στον δρομο!! Ας πιστεψουμε λιγαακι παραπανω σε εμας, το αξιζουμε! Ευχομαι να ξεκινησεις παλι την προσπαθεια για αλλαγη και το φετινο καλοκαιρι να εισαι 65... ουτε καν 66! φιλακια πολλα!

Pegoulini μου !!!!! Βλέπω μεγάλη αλλαγή και μαρέσει!!!!! Εχεις δίκαιο καρδούλλα μου, εμείς οι εφτραφούλλες, εκτός από μεγάλο σώμα έχουμε και μεγαααααααααααλη καρδια!!!! Και στο τέλος θα μας μίνει μόνο η καρδιά, αφού το σώμα θα μικρίνει!!!!!

Θα αφιερωσω ενα τραγουδι σε ολες μας....που ταιριαζει στην περισταση και οσα νιωθουμε....

http://www.youtube.com/watch?v=kxknhgYFs_E

αχ αυτη η αγγενητη ζωη που μας ακαλουθει...σαν σκια

Quote:

---

Originally posted by Pegoulini
a1971 δεν εισαι δα και μεγαλη!! Μπορει να νομιζεις πως αργησες αλλα ειμαι σιγουρη πως μπορεις να τα καταφερεις, αρκει να ξεφυγεις απο αυτη την συγκεκριμενη συμπεριφορα/ συνηθεια και αυτο ισχυει για ολες μας, ανεξαρτητα απο την ηλικια! Ολες εχουμε κατι κοινο και ολες παλευουμε για αυτο...Δεν εχεις πολλα παραπανω κιλα, σε φανταζομαι ομορφη και παρα την ηλικια σου(οπως λες) ειμαι σιγουρη πως θα σε κοιταζουν στον δρομο!! Ας πιστεψουμε λιγαακι παραπανω σε εμας, το αξιζουμε! Ευχομαι να ξεκινησεις παλι την προσπαθεια για αλλαγη και το φετινο καλοκαιρι να εισαι 65... ουτε καν 66! φιλακια πολλα!

---

ευχαριστω πολύ, είσαι πολύ θετικός άνθρωπος.