Quote:
Originally posted by hopa
κούκλα έυχομαι να βρεις την ακρή σου,πριν παιδευτείς περίσσότερο..οι συνέπειες αυτής της πράξης είναι πολλές ,ψυχολογικές και ασφαλώς σωματικές.Υπόφερω χρόνια απο βουλιμιά.Δεν ξερώ αν φευγεί ποτέ ή αν απλά αλλάζει μορφές.Ξέρω σίγουρα οτί κάτι γίνεται στην ψυχή και ξεσπαμε στο σώμα με αυτες τις αυτοματαιωτικές πραξεις.Τιμωρούμε το σώμα γιατί νιώθουμε οτί δεν είμαστε αρκετά καλοί και οι αλλοί δεν το ξέρουν,οτί δεν μπορούμε να καταφέρουμε όσα οι άλλοι πιστευούν οτι είμαστε ικανοί να κάνουμε.. γενικά οτί δεν αξίζουμε και τόσο αλλα οτι το ξέρουμε μόνο εμείς..φυσικά περιέργως διαλέγουμε και άτομα να μας περιβάλλουν που μας επιβεβαίωνουν συνειδητά ή υποσυνείδητα την εικόνα που έχουμε για τον έαυτο μας,μέσα απο διάφορες συμπεριφορές.πχ πριν ανέφερες οτί οι γονείς σου περιμένουν πολλά απο σένα και δεν θες να τους απογοητεύσεις..γιατί?επείδ� � πάσχεις απο μια ΄υπουλη ασθένεια ψυχογενούς προελεύσεως?απο ποιόν κρύβεσαι? απο τους γονείς σου η απο τον εαυτό σου? φυσικά και έχεις καταλαβεί οτι δεν προκειται για εμμονή με το φαγητό.. ψάξε να βρεις τους λόγους με ειλικρίνια για να πλησιασεις και στη λυση.Δεν λεώ ότι είναι έυκολο για μένα οι λόγοι έιναι διαφορετικοί τις περισσότερες φορες.Μάθε να μην μαστιγώνεις τον εαυτό σου και να μην νιώθεις απαξιωτικά.Εγώ έσπαχα απο βουλιμία ακυρωτικού τύπου. δλδ μετα απο 3 μπουκιές φαγητό έκανα έμετο και στο τσακίρ κέφι έπαιρνα και κανα καθαρτικο όταν δεν μπορουσα άλλο να γδέρνω τον λαιμό μου και να βλέπω αίματα.ΠΟΤΈ μα ΠΟΤΕ δεν ήθελα να σταματησώ ήταν το μυστικό μου, το όπλο μου η δυναμή μου.ΕΝΙΩΘΑ ΠΩΣ ΕΙΧΑ ΤΟΝ ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΟΥ και αυτό με εξίταρε..έκανα μεχρί και 9 φορες εμετο τη μερα αν μπορουσα να ξερνάω και το σάλιο μου θα το έκανα.Μετά απο 8 μηνο άρχισαν τα πρώτα προβήματα υγείας και στα 2 χρόνια ήμουν να με λυπάσαι.. με έλκος στομάχου, σπαστικη κολίτιδα στο ένετρο γαστοοισοφαγικη παλλινδρομιση, ασταματητες καουρες καψιματα ξινιλες, και μια ωραιοτατη διαφραγματοκοιλη ( την οποια ακομα έχω, ενώ όλα τα άλλα όχι) όπως καταλαβαίνεις αναγκάστικα να σταματησω και τώρα έχω 20 και κάτι ψιλά παραπάνω απο το κανονικό..Τα δόντια μου είναι ενταξει..Δεν ξέρω γιατί κάθισα και στα είπα όλα αυτά συνήθως δεν γράφω..ίσως γιατί χθες τα σκεφτόμουν..με ταλαιπωρούσε μια ηπία μονοήμερη γαστρεντεριτιδα χθες και χωρις να το θελω φυσικα και μονο επειδη ήταν επιτακτικη αναγκη, έκανα 3 φορες εμέτο αβιάστα και χωρίς να το προκαλέσω εγώ.. και μετα ήμουν χάλια, εξουθενωμένη και λειχα την ηλίθια γευση της οξυτήτας των γαστρικών υγρών ακόμα και μετα που βουρτσισα τα δόντια 2-3 φορες...και αναρωτηθηκά πως ήταν αυτό το πράγμα η ζωή μου και το γούσταρα κιόλας? δεν έχω λύση στο προβλημά μου..αλλά και που έκανα την συγκρισή χθες με κάνει μια γραμμούλα λιγότερο άρρωστη σήμερα..θα ακουστεί κλισέ, ούτε εγώ ξερω πως να το κάνω..αλλα η αγάπη για τον εαυτό μας ειναι το κλειδί..
Πρωτα απο ευχαριστω για την ανταποκριση , η αληθεια ειναι δεν το περιμενα να ασχοληθεικανεις με εμενα και θα το πω ειλικρινα , η ιστορια σου με τρομακε καπως ή με ταρακουνησε.Ελπιζω να τα καταφερω, θελω να τα καταφερω.