Επεμβασεις παχυσαρκιας:μονοδρομος???

ανοιγω αυτο το τοπικ και θελω τη γνωμη σας πανω στο θεμα που με εχει τρελανει τον τελευταιο καιρο.Διαβαζοντας και βλεποντας ντοκιμαντερ στο ιντερνετ,εχω παρατηρησει οτι οι περισσοτεροι γιατροι,αλλα και ειδικοι στο χωρο της παχυσαρκιας θεωρουν ωσ μονη λυση τις επεμβασεις(για ατομα με πολλα παραπανω κιλα)Επισης ωσ μελος και σε αλλα φορουμ παρατηρω οτι οταν καποιος ξεκιναει με διαιτα ολοι του ευχονται καλη τυχη,αλλα περιμενουν οτι δε θα τα καταφερει και αργα η γρηγορα θα στραφει σε μια επεμβαση για να σωθει.Ειδικα τα ατομα που εχουν χειρουργηθει,λενε οτι κατεληξαν εκει μετα απο πολλες αποτυχημενες προσπαθειες και οτι δυστυχως η μονη λυση ειναι το χειρουργειο.Ειναι τελικα αδυνατον να καταπολεμηθει η παχυσαρκια με φυσικα μεσα?Παω καλα μεχρι στιγμης,αλλα ολα αυτα που ακουω με φοβιζουν μηπως ειναι οντως αδυνατο.Εσεις τι πιστευετε?

Ντινούλα μου, αν και με ήδη ένα βαριατρικό χειρουργείο στο ενεργητικό μου, και οδεύω για το δεύτερο, δεν νομίζω αυτό να ισχύει. όλα εξαρτώνται από το άτομο και την θέληση αλλά και την στύρηξη που έχει. Μια θεία μου είχε φτάσει στα 140-145 κιλά, και μια μέρα αποφάσισε να αρχίσει δίαιτα. σε ενάμιση χρόνο είχε γίνει 65 και είχε κάνει και την πλαστική στην κοιλιά και τα πόδια. κιόλα αυτά χωρίς χειρουργείο. τώρα, μετά από 10 χρόνια, ακόμα διατειρίτε σαυτά τα κιλά. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός.

Τις προάλλες, δεν ξέρω αν το είδες, μπήκε κοπέλλα και ανέφερε πως είχε φτάσει 198 κιλά και με δίαιτα και περπάτημα έπεσε κάπου 165 αν θυμάμε καλά και συνεχίζει. Αφού τα πάς τόσο καλά όσο λές με την διατροφή σου μην ακούς τί λένε.

Στο χέρι σου είναι να αποδείξεις ότι μπορείς και χωρίς να παρέμβεις στο σώμα σου. Μην φοβάσε, μην απογοητεύεσε, και όλα θα σου παν καλά. Φτάνει να βλαίπεις μόνο τον στόχο σου και όχι τρυγύρω τί γίνετε.

Σου εύχομαι πραγματικά να τα πας καλά, και είμαι σίγουρη θα τα πας. ηδη δεν είσαι μακρια από το δυψήφιο!!! Σε βλέπω το πάσχα να μας λες ότι πια η ζυγαριά δείχνει μόνο 2 ψυφία!!!!

Μονόδρομος δεν υπάρχει για τίποτα.Καθένας είναι ξεχωριστή περίπτωση.Κάτι που δεν καταφέρνει ένας ή και η πλειονότητα, δε σημαίνει ότι μπορεί να μην αποδώσει σε σένα.

Συμφωνω με τα παιδια.Εισαι πολυ κοντα στο 2ψηφιο...Αν το βαλεις στο μυαλο σου μπορεις να τα καταφερεις
και εχω πολλα παραδειγματα που το εχουν κανει πραξη.
Απλα μην βαζεις μεγαλους στοχους.Μικρα μικρα βηματα μεχρι την επιτυχια.

Καλή μου, μονόδρομοι δεν υπάρχουν. Εξαρτάται από την δύναμη ψυχική και σωματική που έχει ο καθένας, το ιστορικό του, τις ιδιαιτερότητές του.. Μη μασας! (κυριολεκτικά και μεταφορικά!)

ΥΓ: σου γράφω επειδή πολλές φορές με ρωτούν αν έχω κάνει επέμβαση. και δεν ισχύει! ;)

καλή συνέχεια στην πορεία σου!!

Μαρουλαααααααααααααααααακ ι! Ποτε πηγες 73 κιλα ρε συ! Μπραβο σου!

Νομιζω οτι αυτο που ξεχνουν ολοι οταν σκεφτονται τις επεμβασεις ειναι οτι μετα πρεπει να κανεις διαιτα για να χασεις τα κιλα... Δεν χανεις τπτ απο την επεμβαση... ΟΚ σου χωριζουν το στομαχι στα δυο... αλλα εσυ πεινας... παλι πρεπει να μειωσεις τις ποσοτητες και μαλιστα δραματικα...

Ntinoula στο γυμναστηριο που πηγαινα υπηρχαν ατομα που ξεκινησαν γυμναστηριο μονο κ μονο για να μπορεσουν να χασουν λιγα κιλα ωστε να επιτρεπεται αν χειρουργηθουν...
οποτε μιλαμε για αρκετα κιλα οπως καταλαβαινεις!!
αυτα τα ατομα, οταν ειδαν πως αποδιδει η ασκηση, εγινα ακομη πιο προσεκτικοι κ με τη διατροφη τους..
κ τελικα , οταν ειδαν οτι μπορει να γινει κ αλλιως, αποφασισαν οτι δε χρειαζονται χειρουργειο..
(τωρα τα ατομα αυτα ειναι σε κιλα περιπου 80 για να καταλαβεις)
:)
τα παραπανω μπορει να μην ισχυουν για ολους, γιατι οπως αναφερθηκε ο καθενας εχει το δικο του ιστορικο..
αποδεικνυει ομως οτι η επεμβαση δεν ειναι μονοδρομος:)
καλη επιτυχια στον αγωνα σου :)

Ντινούλα, ό,τι κι αν λέμε εμείς θεωρητικά,το ζωντανό παράδειγμα της esceden απαντά στον προβληματισμό σου!
Καλή δύναμη όποιο δρόμο κι αν τελικά επιλέξεις για να πετύχεις το ποθούμενο!Μην έχεις πάντως την εντύπωση
πως το δίλημμα είναι είτε Γολγοθάς είτε χαλαρή βόλτα,όπου άλλος τραβά κουπί!Η ουσιαστική σου συνδρομή απαιτείται
και στα δύο σενάρια.Ζύγισε τα όλα και πορεύσου ανάλογα με αυτό που θεωρείς πως είναι βοηθητικότερο για σένα!

Ναι συμφωνω κι εγω μιας και η Πωλινα αναφερθηκε στην δικη μου περιπτωση και τα 198 μου κιλα στην ζυγαρια του Ευαγγελισμου.Ολα ειναι θεμα μυαλου και ψυχολογιας ...το να σου χωρισουν απλως το στομαχι δεν λεει τιποτα απο μονο του,τα γλυκα "κατεβαινουν"¨χωρις ιδιαιτερο κοπο και προσφερουν τριπλασιες θερμιδες σε σχεση με τα γευματα...οπως επισης εχω ακουσει για ατομα που σιγα σιγα ξαναπηραν τα περισσοτερα κιλα τους...οποτε το κουβαρι το ξεμπλεκουμε μονοι μας αν θελουμε...ΑΝ θελουμε...κι οπως ειπα και πριν για μενα ειναι ολα στο μυαλο ....:)

Morticia μολις τωρα ειδα καλη μου τα κιλα σου και την απωλεια.Πραγματικα αξιεπαινο,θαυμαζω το κουραγιο σου.Παντως δε σκεφτομαι καθολου την επεμβαση,απλα δεν καταλαβαινα γιατι επιμενει τοσος κοσμος στις επεμβασεις(καθαρα ακαδημαικο ενδιαφερον,χεχεχε).Οσο για το πασχα...στοχος τα 95!

δεν υπαρχει το ανεφικτο...το βλεπω πανω μου πρωτα πρωτα ....

ωστοσο υπαρχουν περιπτωσεις οπου οι συμβατικες μεθοδοι-διατροφη, ασκηση- δεν απεδωσαν κ γι αυτο κατεφυγαν στην επεμβαση.
οπως ειπωθηκε παραπανω δεν ειναι ολες οι περιπτωσεις ιδιες.. το οτι κατι εχει αποτελεσμα σε καποιον, δε σημαινει οτι εχει σε ολους.
θα μπορουσαμε να πουμε οτι η επεμβαση πρεπει να ειναι το τελευταιο καταφυγιο, οταν καθε αλλη μεθοδος δεν εχει αποτελεσματα.

Θα συμφωνήσω με τα κορίτσια και θα προσθέσω το εξής:
Ότι και αν επιλέξεις να κάνεις, από τη στιγμή που θα αποφέρει αποτελέσματα, θα πεις τι καλά που έκανες και ακολούθησες αυτό το δρόμο.
Αν επιλέξεις συμβατικές μεθόδους, θα πεις τι καλά που δεν υποβλήθηκα στις ταλαιπωρίες και τα έξοδα του χειρουργείου.
Αν επιλέξεις επέμβαση, θα πεις τι καλά που έκανα και έλαβα βοήθεια, από τη στιγμή που μου προσφέρεται.
Απαραίτητη προυπόθεση, βέβαια, το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Καλή μου δεν έχουν όλοι τις ίδιες ψυχικές δυνάμεις! Εγώ είμαι ένας ανθρωπος που απογοητευεται εύκολα και ξαναγυρναω στην αρχη γιατί στην ουσία δεν έχω λύσει το προβλημά μου. Για μένα ναι το χειρουργειο είναι μονόδρομος γιατί εχουν αρχίσει τα προβλήματα υγείας και ψυχολογικά δεν θα άντεχα άλλη μια αποτυχία. Αλλά και πάλι θα ζητήσω βοήθεια γιατι αυτό που με ώθησε σε αυτα τα κιλα(120) δεν ήταν μόνο η αγάπη μου για το φαγητό!
Αλλα αυτή είναι η δική μου περίπτωση. Ξέρω και εγώ περιπτώσεις ανθρώπων που έχασαν πολλα κιλά και άλλαξαν τρόπο ζωης και έχουν διατηρήσει το βάρος τους.
Για εμένα μην χάσεις το κουράγιο σου και μην απογοητευεσαι. Κοίτα να είσαι καλα ψυχολογικά και όλα θα έρθουν!!

και βεβαια δεν ειναι μονοδρομος, κι εμενα μου ειχε πει ενας μλκ γιατρος να κανω επεμβαση γιατι δεν θα μπορω να χασω τα κιλα χωρις καν να δοκιμασει να δει αν χανω, ηταν καθαρα για να ματσωθει για αυτο κι εγω τον εγραψα πηγα σε διαιτολογο και απο 142,3 εχω φτασει εδω που ειμαι και συνεχιζω