Ολες οι μελετες κ ερευνες αναφερουν οτι οι διατροφικες διαταραχες πληττουν κυριως γυναικες.Εχετε σκεφτει γιατι;Με ενδιαφερει η γνωμη σας.
Printable View
Ολες οι μελετες κ ερευνες αναφερουν οτι οι διατροφικες διαταραχες πληττουν κυριως γυναικες.Εχετε σκεφτει γιατι;Με ενδιαφερει η γνωμη σας.
Ειναι τοσο πολυπαραγοντικο το θεμα που δε μας φτανουν 2 fora να το αναλυσουμε..Δε θελω να μεινω στα πασιφανη περι ΜΜΕ κτλ... Κατα τη γνωμη μου ο πιο βασικος παραγοντας εχει να κανει με το οτι οι γυναικες γινονται μαμαδες και καλουνται να εδραιωσουν την -ισως- πιο σημαντικη σχεση τους μεσω της τροφης.. Αν το παρουμε τωρα και λιγο πιο πισω εκει δλδ που μιμουνται το πρωτο μοντελο επικοινωνιας που ειχαν (τη μαμα τους) και πως εκεινη χρησιμοποιησε την τροφη, το παντρεψουμε και με την κουλτουρα νομιζω εχεις την απαντηση σου...Θα ηταν πολυ ενδιαφερον να δουμε τη συγκριση γυναικων που μεγαλωσαν κυριως στη φροντιδα της μαμας με εκεινες που μεγαλωσαν κυριως στη φροντιδα του μπαμπα
Γιατι 1. Ειμαστε πιο ευαισθητες
2. Μας ενδιαφερει περισσοτερο η εξωτερικη μας εμφανιση. Π.χ. Μια γυναικα με κοιλια ειναι χοντρη! Ενω ενας αντρας γλυκουλης! Και για απειρους ακομα λογους...
1. Ειναι πιο επιτρεπτο να εκδηλωνουμε συναισθημα ακομα κι αν αυτο εχει να κανει με δυσαρεσκεια γυρω απο το σωμα μαςQuote:
Originally posted by nifitsa
Γιατι 1. Ειμαστε πιο ευαισθητες
2. Μας ενδιαφερει περισσοτερο η εξωτερικη μας εμφανιση. Π.χ. Μια γυναικα με κοιλια ειναι χοντρη! Ενω ενας αντρας γλυκουλης! Και για απειρους ακομα λογους...
2. Το να αναφερουμε μειονεκτηματα μας δεν μας στερει τπτ απο το ρολο μας σε αντιθεση με εναν αντρα που πρεπει προς ολους και ολα να παρουσιαζεται τελειος
(Η δικη μου μεταφραση των παραπανω)
κυρίως πιστεύω λόγω κοινωνίας και προτύπων αλλά παίζουν ρόλο και οι ορμόνες μας που διαφέρουν απτων ανδρών.
Λοιπον νομιζω το εξης:οι γυναικες για χρονια ηταν σε υποδεεστερη θεση -για Δυση αναφερομαι-Οπως ελεγε ο συγχωρεμενος ο John Lenon''woman is the nigger of the world'' Η γυναικα εμαθε οτι ειναι αδυναμη κ εξαρτωμενη απο τον αντρα τον αρχηγο της οικογενειας.Αυτο αρχισε να αλλαζει οταν η γυναικα βγηκε στην παραγωγη κ αρχισε να ειναι ανεξαρτητη.Αναξαρτητη οικονομικα οχι ομως στη σκεψη.Γενιες κ γενιες εχουν ανατραφει με την ιδεα οτι αν δεν εχουν ενα αντρα διπλα τους...κλαφτα Χαραλαμπε.Προς Θεου δεν απαξιωνω τις σχεσεις ισα ισα.Αν ομως η γυναικα ειχε ανατραφει σαν ελευθερο πνευμα με ΔΥΝΑΜΗ εσωτερικη κ πιστη στον εαυτο της αν πιστευε απο μικρη οτι ο κοσμος της ανηκει κ αυτης με ισα δικαιωματα κ οχι ψυχολογικα εξαρτωμενη απο τον αντρα αλλα σαν ιση στο παιχνιδι του ερωτα κ της ζωης θα ειχαμε τις ιδιες διαταραχες;Για σκεφτειτε ενα κοσμο η μια κοινωνια οπου οι γυναικες κ βεβαια αγαπανε τους αντρες αλλα δεν ειναι ''μισες''χωρις αυτους που δουλευουν δημιουργικα και ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΛΑ ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΕΙΤΕ ΟΧΙ.Που ειναι ελευθερες να αφοσιωθουν στην οικογενεια η να μην κανουν χωρις κανενα ζορι η καθηκον απο ελευθερη επιλογη κ οχι απο κοινωνικα''πρεπει''.Ποσο πιο πληρεις κ δυνατες θα ηταν οι γυναικες κ ποσο λιγωτερο εξαρτημενες απο εικονα σωματος σαν βασικη αξια!Κατι μου λεει οτι οι διαταραχες θα ειχαν δραματικα μειωθει!!
σωστό κ αυτό.Όχι βέβαια οτι έχω γνωρίσει και πολλούς άνδρες πραγματικά ανεξάρτητους ή αυτό που λέμε εκ πεποιθήσεως εργένηδες..ασχέτως του τι λένε παραέξω.Οι άνδρες όμως νομίζω ξεσπάνε πιο πολύ στο αλκοόλ.Σε γενικότερα πλαίσια νομίζω σημαντικό παράγοντα παίζει η μοναξιά και η ανεπαρκλής επικοινωνία ανεξαρτητως φύλου.
Ναι αλλα οι αντρες που τραβανε κ αυτοι αλλου τυπου κοινωνικα ζορια εχουν μεγαλωσει προπονημενοι απο μικροι για το ρολο του ηγετη του ''δυνατου''.Δεν νομιζω να ανατρεφονται ακομα κ σημερα οι γυναικες με την επολογη να διαλεξουν.Ειναι ανομολογητο κοινο μυστικο οτι απο τη γυναικα πρωτιστως αναμενεται εκτος πλεον απο τη δουλεια να φτιαξει απαραιτητως οικογενεια κ μαλιστα ιδιως στην ελληνικη κοινωνια να γινει κ ΘΥΣΙΑ για τα παιδια της.Quote:
Originally posted by POZ
σωστό κ αυτό.Όχι βέβαια οτι έχω γνωρίσει και πολλούς άνδρες πραγματικά ανεξάρτητους ή αυτό που λέμε εκ πεποιθήσεως εργένηδες..ασχέτως του τι λένε παραέξω.Οι άνδρες όμως νομίζω ξεσπάνε πιο πολύ στο αλκοόλ.Σε γενικότερα πλαίσια νομίζω σημαντικό παράγοντα παίζει η μοναξιά και η ανεπαρκλής επικοινωνία ανεξαρτητως φύλου.
Εννοείται αυτό οτι είναι η θλιβερή πραγματικότητα αλλά εγώ για την ανορεξία και την βουλιμία που μπορώ να έχω άποψη νιώθω οτι τα παγκόσμια πρότυπα "όμορφου σώματος"των δυτικών κοινωνιών που έχουν επιβλήθει μας έχουν κάνει τεράστια ζημιά κ πλύση εγκεφάλου.Κατανοητό στη θεωρία αλλά πολύ δύσκολο να το αντιμετωπίσεις στην πράξη.Απο την άλλη πολύ γενικά οτιδήποτε προκαλεί στον άνθρωπο στρες, θλίψη, αίσθημα αποτυχίας κτλ σε σχέση με τα κοινωνικλα πρότυπα κάπου πρέπει να εκτονωθεί..ε, τώρα με τον υπερκαταναλωτισμό κ την αφθονία που υπάρχουν πάντου γύρω μας τι πιο εύκολο απτο να ψάξει κανείς παρηγορία και γιατρειά στο φαγητό..
δε διαβασα ολα οσα γραφτηκαν κ πιθανον να εχω καλυφθει.. με την εννοια οτι θα επαναληφθω...
νομιζω οτι οι γυναικες καταπιεζονται περισσοτερο... για διαφορους λογους κ με διαφορους τροπους...
το φαγητο ειναι το πιο προσιτο μεσο εκτονωσης...
ισως εχουν λιγοτερες επιλογες για ξεσπασμα?
δε βλεπουν και ποδοσφαιρο..........
ισως εχουν λιγοτερες επιλογες για ξεσπασμα?
δε βλεπουν και ποδοσφαιρο..........
Αστο κλικάκι και εγώ που είμαι ποδοσφαιρόφιλη χαιρι δεν είδα. Ασε που άμα χάσουν τα ψοφίμια του κεράτα έχω και ένα λόγο παράπανω να φουντώσω.:spin:
:smilegrin::smilegrin::smilegrin:Quote:
Originally posted by mariafc
Αστο κλικάκι και εγώ που είμαι ποδοσφαιρόφιλη χαιρι δεν είδα. Ασε που άμα χάσουν τα ψοφίμια του κεράτα έχω και ένα λόγο παράπανω να φουντώσω.:spin:
μη μου πεις οτι πετας κινητα, κερματα, μπουκαλια, κομματια τσιμεντο απο εξεδρα κι ετσι???
δεν έχω φτάσει μέχρι εκεί δόξα τω Θεώ αλλά με σώζει ότι δε μενω Αθήνα να πηγαίνω κάθε βδομάδα γήπεδο. Προς το παρόν την πληρώνουν τα έπιπλα του σπιτιού, ρίχνω κανά βρισίδι στη μάνα μου (μεγάλη μαυρόγατα με το που μπαίνει στο δωμάτιο τρώμε γκολ) τέτοια μωρέ απλά καθημερινά και άκρως γυναικεία πράγματα.
Καλά είχα πάει πέρσι γήπεδο με ενα φίλο και δεν είχα παει καν να δω την ομάδα μου αλλά το μισητό αντίπαλο. Γάβρος εγώ πήγαμε να δούμε εργοτέλης-παναθηναικός. Ο φίλος μου πολύ νορμάλ καθόταν σαν κοριτσάκι στο κάθισμα του και εγώ εβριζα με το που μπήκαμε, σηκωνόμουνα σε κάθε λάθος σφύριγμα κατά του Εργοτέλη και οι ορμόνες όπως καταλαβαίνεις είχαν τρελαθεί.
Ευτυχώς μετα περιορίστηκα στον καφέ της παρηγοριάς.:D
ΧΑ ΧΑ Εργοτελης και ξερο ψωμι!!:thumbup:Quote:
Originally posted by mariafc
δεν έχω φτάσει μέχρι εκεί δόξα τω Θεώ αλλά με σώζει ότι δε μενω Αθήνα να πηγαίνω κάθε βδομάδα γήπεδο. Προς το παρόν την πληρώνουν τα έπιπλα του σπιτιού, ρίχνω κανά βρισίδι στη μάνα μου (μεγάλη μαυρόγατα με το που μπαίνει στο δωμάτιο τρώμε γκολ) τέτοια μωρέ απλά καθημερινά και άκρως γυναικεία πράγματα.
Καλά είχα πάει πέρσι γήπεδο με ενα φίλο και δεν είχα παει καν να δω την ομάδα μου αλλά το μισητό αντίπαλο. Γάβρος εγώ πήγαμε να δούμε εργοτέλης-παναθηναικός. Ο φίλος μου πολύ νορμάλ καθόταν σαν κοριτσάκι στο κάθισμα του και εγώ εβριζα με το που μπήκαμε, σηκωνόμουνα σε κάθε λάθος σφύριγμα κατά του Εργοτέλη και οι ορμόνες όπως καταλαβαίνεις είχαν τρελαθεί.
Ευτυχώς μετα περιορίστηκα στον καφέ της παρηγοριάς.:D