Πάντα...μα πάντα! Όταν μου προσφέρουν κάτι, το παίρνω και το τρώω! Δεν μπορώ να πω όχι! Όχι για να μην τους προσβάλλω...αλλά επειδή είναι εκεί! Και μπορώ να το φάω!
Μα ΓΙΑΤΙ? Ειναι απλά φαγητό! Κατι που θα μου δώσει προσωρινή απόλαυση, που θα μείνει στο στόμα μου για 20 δευτερόλεπτα και μετά θα με γεμίσει με τύψεις...και πιθανότατα θα πυροδοτήσει ένα ακόμα υπερφαγικό! Γιατί να μου αρέσει τόσο το φαγητό? Γιατί κάθε φορά που μου προσφέρουν κατι να ξεχνάω τα πραγματικά θέλω και τους στόχους μου και να υποκύπτω σε μία απόλαυση της στιγμής? Γιατί να πρέπει να στερούμαι ρε γαμώτο? Πως είναι δυνατό να κάνεις δίαιτα χωρίς να στερείσαι? Ποιός είπε αυτήν την μπαρούφα?
Πώς μαθαίνεις να λες όχι? Πώς μαθαίνεις να μη σε νοιάζει και το φαγητό?? Να είναι μέσο επιβίωσης και όχι αυτοσκοπός και καθημερινό βάσανο! Γιατί αυτό είναι το ζητούμενο...όχι να παλεύεις εσωτερικά για το υπόλοιπο της ζωής σου!
Πολλά γιατί...
Πείτε μου...όλοι, και είδικότερα εσείς που καταφέρατε και χάσατε το βάρος! Πείτε μου το κόλπο πώς να λέω όχι! Πείτε μου πώς σήμερα που θα θα πάω στο πάρτυ...πώς να μην κάνω επιδρομή στα γλυκά? Τι να σκεφτομαι? Βοήθεια!!!!