απλά δεν ξέρω

Σορρυ αδέρφια που θα μονολογήσω και φλυαρίσω. Τράβηξα τις φρίκες μου σήμερα και δεν ξέρω που να μιλήσω
Φρίκαρα αδέρφια που λέτε. Ξανάρχονται οι άτιμες οι κρισούλες άγχους, ξέρετε αυτές οι ενοχλήσεις στην καρδιά, το στάματημα της αναπνοής, οι ζαλάδες και όλα τα όμορφα
Η αλήθεια; Τα συνήθιζα και με κάτι ομοιοπαθητικά ή ανθοιάματα πως τα λένε τα ψιλοπαλεύω και τα αγνοοώ
Αυτό που δεν μπορώ να αγνοήσω είναι οι φρίκες με τους δικούς μου

Δεν ξέρω πια πως να τους αντιμετωπίσω. Υστέρική μα καλή μάνα, υποφέρει απο τον δυνάστη μα καλό συγχρόνως σύζυγο και μεγαλώνει τέκνα γεμάτα ενοχές και κόμπλεξ. νευρικός μα συζητήσιμος κα καλός πατέρας που κάποτε ξέσπαγε μα τώρα υπομένει, καλή/ος/ά αδέρφη/ος/ια σχεδόν φίλη/ος/οι με ψυχολογικά προβλήματα και βίαια ξεσπάσματα στους γονείς
Κάπου εκεί κολλάω κι εγώ.
Ξέρετε καμιά φορά κάποιος πρέπει να αναλάβει τον ρόλο του \"ΑΚΟΥΩ\". Όχι δεν το παίζω ήρωας, μαλάκας νιώθω. Δεν τον διαλέγεις τον ρόλο, στον μοιράζει τυχαία το \"κάστινγκ\"
Απο παλιά αδέρφια άκουγα. Και επειδή άκουγα θαρρώ πως με έπαιρναν στα σοβαρά απο μικρό. Παρόλο που πολλές φορές έλειψε να μπλέξω με διάφορα (πάντα είχα την τάση να κολλάω με λάθος άτομα χωρίς να συμμετέχω στα όσα πράττουν) δεν μπορούσαν, τολμώ να πω, να με συγκρατήσουν. Ακόμα και εκεί ήμουν μόνος μου, όπως γενικά με αντιμετώπιζαν
Όχι φυσικά και με λατρεύουν και τους λατρεύω απλώς στην νοοτροπία με έβλεπαν \"έτοιμο\". Ίσως φταίει και ένα νταβαντουράκι ψυχολογικό με τα αδέρφια/η/ο αλλά όπως και να \'χει απλώς δεν υπήρχε χώρος για άλλα προβλήματα, τα δικά μου

ΜΠλα μπλα μπλα...σήμερα αδέρφια

Τραβάω τι τραβάω με την πάρτη μου. Πολλά κιλά, πολλά άγχη, κρίσεις άγχους, φρίκες με τους γύρω μου, αναγούλες με τους διάφορους μαλάκες στην δουλειά/σχολή κλπ
Αυτά τα κουτσοπαλεύεις όμως. ʼμα συνηθήσεις να \"σβήνεις\' το εγώ σου το βάζεις για ύπνο και μοναδική του αφύπνιση οι κρισεις, μεγάλες ή μικρες...συνηθίζεις

Αυτό που δεν συνηθίζω είναι όταν γίνονται νταβαντούρια σπίτι. Χοντρά...
Ξέρετε απο αυτά που ο κακός γιος/κόρη/παιδιά επιτίθενται στους γονεις (μαλακία ρε φίλε ότι κι αν έκαναν). Γονεις που παρόλα τα λάθη τους (μεγάλα) είναι πάντα δίπλα σου
ή απο εκείνα που τσακώνονται άσχημα εκείνοι και πρέπει ΕΣΥ ο γνωστικός να πάρει θέση και να τιμωρήσει τον \"φταίχτη\"
Και τι διάολο να τους κάνεις που τους αγαπάς αλλά μοιάζουν με μικρά παιδιά όλοι τους;
Καμιά φορά (τι καμιά φορά...συνέχεια) με πιάνω να ξεχνάω τα σκηνικα που γίνονται. Όσο μεγάλα και αν είναι προφανώς τα καβατζώνω σε καμιά σκοτεινή γωνιά του μυαλού μου και τα κρύβω. Θέλω να συγχωράω, θέλω να ξεχνάω και να προχωρώ...έτσι μου αρέσει ή μάλλον έτσι με βολεύει

Έλα όμως που εκείνοι δεν θέλουν. Θέλουν να μιζεριάζουν, θέλουν να πλακώνονται, θέλουν να σε αρρωσταίνουν
Και δεν μπορώ πια αδέρφια να κυνηγήσω κανέναν. Ούτε εμένα δεν μπορώ να κάνω καλά, πως θα κάνω αυτούς;
Και το βλέπεις πως τώρα σε χρειάζονται οι ανόητοι. Με τα γεράματα τους, με τα άγχη τους κι εκείνοι, με τις φοβίες τους, ιδιαίτερα όταν τα ίδια τους τα παιδιά μοιάζουν να τους μισούν ώρες ώρες

Δεν ξέρω τι να τους κάνω. Με το ζόρι απέχω απ\'το τσιγάρο αδέρφια, μοναδικό μου σύμμαχο κάποτε...
Ευτυχώς έχω αυτές τις κρίσει άγχους και μ εμποδίζουν να το ξαναρχίσω :) (lol....)

Σε λίγες μέρες θα βρεθώ και πάλι ανάμεσα τους και δεν ξέρω πως και τι....
Ποιον να τονώσεις, ποιον να \"σηκώσεις\"
Όλοι φταίνε. Όλοι μας. Εγωισμοί και κακία μας (σόρρυ για την έκφραση) πήδηξαν. Μάλλον ενώθηκαν ¨κακές\" ρίζες όπως θα \'λεγε καμιά \"γιαγιά\"

Δεν ξέρω αδερφια. Μου λείπει ύπνος, μου λείπει αγάπη, μου λείπει σεξ (ΤΙ? ΣΕΞ? ΧΑΧΑΧΑΧΑ, τι είναι αυτό; ), μου λείπει ηρεμία. Και δυστυχώς τους λείπουν και σε αυτούς
Τι να τους κάνω δεν ξέρω.Τι να κάνω δηλαδή γενικά δεν ξέρω...

Κάτι μου λέει θα το μετανιώσω που τα γραψα. Μάλλον απο ντροπή...αλλά δεν πειράζει. Η πρώτη \"ρόμπα\" είναι;

σόρρυ για το ύφος και τα λαθάκια...

Συμφωνώ απόλυτα με την Αφροδίτη και επαυξάνω. Όταν όλοι οι άλλοι προσπαθούν να επικρατήσουν σε μια διαμάχη ή έναν πόλεμο το κάνουν είτε επειδή τους αρέσει να είναι στρατηγοί είτε επειδή τους αρέσει ο πόλεμος. Στην ουσία το ίδιο πράγμα είναι, απλά αλλάζουν οι ρόλοι και τα κίνητρα. Εσύ αισθάνεσαι ότι πρέπει να κάνεις τον διατητή, αλλά τα συμβαλλόμενα μέρη θέλουν τον διατητή όχι για να υπάρχει ένα fair play αλλά για να επιβραβεύσει με δάφνες το νικητή.
Προμηθέα μου, δεν είναι αυτός ο ρόλος σου. Οι γονείς διαπαιδαγωγούν τα παιδιά και όχι το αντίθετο. Φύλαξε αυτόν το ρόλο για τη δική σου οικογένεια, όταν γίνεις εσύ πατέρας. Ίσως θα ήταν χρήσιμο να μιλήσεις ανοιχτά με τον καθένα χωριστά και να περιγράψεις το πως αισθάνεσαι και ποιες είναι οι αντοχές σου. Όλοι ζούνε τέτοιες καταστάσεις, εγώ τις βιώνω στη δουλειά μου όπου με ζαλίζουνε καθημερινά ο ένας για τον άλλο. Τελικά είναι πολύ κακό πράγμα να είσαι μετριοπαθής και ουδέτερος, σου πίνουνε το αίμα. Μας έφαγε το καθήκον και η αξιοπρέπεια, τρομάρα μας...
Όπως λέει πολύ σωστά η Αφροδίτη, βάλε όρια, απείλησε αν χρειαστεί, μην αφήνεις κανέναν να απορροφά τη θετική σου ενέργεια. Απομακρύνσου από τις εντάσεις, όχι από τα πρόσωπα.
Φρόντισε πάνω απ΄όλα εσένα τον ίδιο και την υγεία σου γιατί επιτέλους το χρωστάς στον εαυτό σου.

Δεν είναι ντροπή που γράφεις αυτά που νιώθεις. ʼλλωστε μέσα από αυτά πόσοι δεν αναγνωρίζουμε οικείες καταστάσεις; Σου εύχομαι καταρχήν να κάνεις την υπέρβαση που απαιτεί ένα κομμάτι του εαυτού σου και μετά κουράγιο.

Κατά τ΄άλλα, είμαστε μια.....ωραία ατμόσφαιρα

Μα τον Τουτάτη ( :P ) αδέρφια με βάζετε σε σκέψεις. Ευχαριστώ που απαντήσατε

ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙΣ...??
ΖΩ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΝΤΑΒΑΝΤΟΥΡΙΑ ΣΤΟ ΦΑΜΙΛΙ, ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ Ο ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ ΓΙΑΤΙ ΜΙΛΑΩ ΠΟΛΥ, ΑΛΛΑ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ, Κ ΚΛΕΙΝΟΜΑΙ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ Κ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ... ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ...

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ, Κ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΡΟΜΗΘΕΑ, ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΜΗΘΕΑ...
ΑΦΗΣΕ ΧΡΟΝΟ Κ ΓΙΑ ΣΕΝΑ, ΒΡΕΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΑΚΟΥΣΕΙ, ΚΑΤΣΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ Κ ΚΟΙΤΑΞΕ ΤΗ ΦΑΤΣΑ ΣΟΥ!! ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ Ο,ΤΙ ΔΕ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ..

ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΓΟΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΩ, ΝΟΜΙΖΩ ΜΕ ΚΑΛΥΨΕ Ο ΑΛΕΞ..

ΤΕΛΟΣ, ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ, ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΝΤΑΣΕΙΣ, ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΤΟΜΑ..
ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΑ ΕΝ ΛΟΓΩ ΑΤΟΜΑ ΘΑ ΑΝΤΙΛΗΦΤΟΥΝ ΟΤΙ ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ ΠΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΤΙΣ ΕΝΤΑΣΕΙΣ Κ ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΥΝ ΚΑΝ ΣΤΟΝ ΚΟΠΟ ΝΑ ΣΕ ΚΑΛΕΣΟΥΝ... ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ..ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ...

ΑΦΡΟΔΙΤΗ Κ ΠΡΟΜΗΘΕΑ, ΜΗ ΝΙΩΘΕΤΕ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΣΑΣ Μ*****Σ Κ ΚΥΡΙΩΣ ΜΗΝ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΕΙΣΤΕ.. ΕΓΩ ΔΕ ΣΑΣ ΞΕΡΩ, ΑΛΛΑ ΞΕΡΩ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΩ.. Κ ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ :)