ΤΕΡΜΑ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΠΟΥ ΜΕ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΟ ΨΥΓΕΙΟ!!!

Όπως θα καταλάβατε κ από το το τίτλο θα ήθελα να μοιραστούμε εδώ μερικά tips για να εξολοθρεύσουμε το αγχος της καθημερινότητας, που εμένα προσωπικά με σκοτώνει κ με κάνει να τρώω ανεξέλεγκτα.

Από το πρωί τρέχω -τρέχω-τρέχω να τα προλάβω όλα να τα καταφέρω ολα να ικανοποιήσω κ τον πιο ανικανοποιητο στο περιβάλλον της εργασίας, στον κοινωνικό μου περίγυρο , στο συγγενικό και φυσικά τον άντρα το παιδί ...

Επειδή φυσικά αυτό μου προκαλεί τρομερή πίεση αγχονομαι καποια στιγμή μουλαρώνω στη θέα του ''ορους πατάτα'' που περιμένει σιδέρωμα... στο συνεχώς ανακατεμένο σαλόνι τίγκα στα παιχνίδια , ξυλομπογιές, τετράδια του μικρού, κατα καιρούς πλαστελίνες κτλ κτλ, νιώθω οτι δεν τα καταφέρνω να είμαι καλή τελικά σε όλα όσο κι αν προσπαθω και βρίσκω διέξοδο στο φαγητό να πνίξω το πόνο μου...

ΛΟΙΠΟΝ

ακούω προσφορές για πιο ευκολη ζωη στο σπίτι.. με λιγότερο κόπο και φυσικά το καλύτερο αποτέλεσμα γιατι να σας ενημερώσω οτι θέλω όλα να είναι τέλεια!!! :starhit: (φυσικά αυτο με εχει φάει...κ με τη σειρά μου το τρώω κι εγω σε τεράστιες ποσότητες!!!!)

ΜΙΚΡΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΛΠΑ ΣΤΗ ΚΑΤ ΟΙΚΟΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ!!!!

βασικα... επειδη αποκλειεται ποτε ολα να ειανι τελεια..κ αρα αν επιμεινεις σ αυτο θα εξακολουθεις να τρεχεις σαν το βεγγο...
θα προτεινα να σκεφτεις:
τι σημαινει για σενα τελειοτητα
γιατι θεωρεις τοσο σημαντικο να ειναι ολα τελεια
θελεις να τα βλεπεις εσυ τελεια η να βλεπουν οι αλλοι οτι εσυ τα κανεις ολα τελεια?

η αλλιως:
σκεφτηκες ποτε ποσο πιο ευκολη θα ηταν η ζηω σου αν δεν ηθελες να ειναι ολα τελεια?

δεν ξερω κατα ποσο θα σε βοηθησει αυτο που θα σου πω...

κατα καιρους εχω περασει διαφορες φασεις (κ περναω ακομα καποιες απο αυτες εναλλαξ)

φαση κλεισουρας
φαση που θελω ολη μερα να ειμαι εξω και φρικαρω μολις μεινω σπιτι
φαση που θελω να κανω πραγματα στο σπιτι
φαση που θελω ναμαι σα φυτο στο σπιτι

ολο αυτο με αγχωνε πολυ!
γιατι ενιωθα τυψεις και βαρος για τις φασεις βαρεμαρας

το συζητησα στη συνεδρια και μου εξηγησε η ψυχολογος οτι ειναι απολυτα φυσιολογικο να περναμε τετοιες φασεις. και οταν νιωσουμε την πραγματικη αναγκη να κανουμε κατι, το κανουμε.

αν και ακουγεται απλο και απλοικο ισως, με βοηθησε παρα πολυ να το δω χαλαρα.
και καθε φορα που καταληγουμε στο οτι "οκ, δεν τρεχει και τιποτα. μια φαση ειναι" και το καταπινω, αρχιζω και πεταω και τα κανω ολα αυτα που θελω.

δηλαδη, αντι να λειτουργησει σαν "φαση ειναι μωρε θα ρεμαλιασω" και να πεφτω σαν το τσουβαλι, λειτουργει αντιστροφα.


και τελος, τελειομανια και ηρεμια να ξερεις δεν πανε ποτε μαζι....
και οσους τελειομανεις γνωριζω, πραγματικα απεχουν τοσο μα τοσο πολυ απο την τελειοτητα.....................

γκουντ λακ μαη φρεντ!!! :)

Ρία μου, και εμένα στο σπίτι μου επικρατεί ένα χάος, λόγο του μικρού, και έτσι αποφάσισα, λόγο του ότι δεν υπάρχει χρόνος να τα κάνω καθημερινά, τα κάνω 1 φορά την βδομάδα, Σάββατο μόνο. Επίσεις έχω φροντίσει κάθε ένα και ένα Σάββατο να έρχετε μια κοπέλλα να καθαρίζει. Έτσι το ένα Σαββατο τα καθαρίζω εγώ, το άλλο αυτή. Επίσεις το Σάββατο που έρχετε η κοπέλλα για καθάρισμα, εγώ το εκμεταλλεύομαι και κάνω το σιδέρωμα (το οποίο όπως καταλαβαίνεις γίνετε μόνο κάθε ένα και ένα σάββατο). Ετσι έχω και το σπίτι καθαρό για όσο χρειαστεί, και δεν ανχώνομαι πια και εγώ για το ότι δεν προλαβαίνω.

εγω δουλευοντας 7 το πρωι με 5 ( πολλές φορές και 6) ειλικρινα όσο και να προσπαθω να τα εχω ολα στην εντελεια δεν γινεται...βεβαια δεν εχω παιδι που μαζι με τις χαρες φερνει κ ακαταστασια...χιχιχιχιχι...
αυτο που εκανα κ με εχει βοηθησει πολυ είναι περαν οτι καθιερωσα κ εγω το Σαββατο οπως το Polinaki στην καθημερινοτητα απαιτω απο εμενα κ τον αντρα μου να βολευουμε οτι χρησιμοποιουμε αμεσως ωστε να ειναι μαζενεμο το σπιτι συνεχεια....
οποτε καθε μερα μαγειρεμα, τα μπανια κ ειναι ολα οκ!!!!
ετσι μενει και καμια ωρα για εμενα....αν δεν ειμαι κομματια :P

Quote:

---

Originally posted by smart
βασικα... επειδη αποκλειεται ποτε ολα να ειανι τελεια..κ αρα αν επιμεινεις σ αυτο θα εξακολουθεις να τρεχεις σαν το βεγγο...
θα προτεινα να σκεφτεις:
τι σημαινει για σενα τελειοτητα
γιατι θεωρεις τοσο σημαντικο να ειναι ολα τελεια
θελεις να τα βλεπεις εσυ τελεια η να βλεπουν οι αλλοι οτι εσυ τα κανεις ολα τελεια?

η αλλιως:
σκεφτηκες ποτε ποσο πιο ευκολη θα ηταν η ζηω σου αν δεν ηθελες να ειναι ολα τελεια?

---

Ax smartaki !!!
ξέρω τι δε θέλω... να ζω σε χάος, σε ακαταστασια, να αναβάλω συνεχως επισκέψεις στο σπίτι ενω πραγματικά θέλω να είναι πάντα ανοικτό... και ναι θέλω εγω να είναι ολα τελεια και μετα με νοιαζει για τους αλλους ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ!!!

ΘΑ ΗΜΟΥΣ ΔΥΣΤΥΧΗΣ ΜΑΛΛΟΝ

κλικλικω... σε ευχαριστώ για το μοιρασμα!

:love:

Πωλινακι και Μαράκι εγω γυναικα δεν μπορώ να πάρω... δεν μπορώ , δεν μπορώ!!! γμτ σκεφτομαι ακόμη κι εκεινη μη με κακοχαρακτηρισει...

ξερω ειμαι ελεος!!!! :blush:

λοιπόν διαβασα πριν λίγο ενα κόλπο για τα ασιδερωτα!!!

τα απλώνεις σε κρεμάστρες λέει με τη φορά που τα φοράμε... και τα ψεκαζουμε με νερο κ μαλακτικό... και όταν στεγνώσουν είναι ατσαλάκωτα!!!! ΘΑ ΤΟ ΔΟΚΙΜʼΣΩΩΩΩΩ

αυτο με τις κρεμαστρες πιανει και χωρις ψεκασμα, εκτος αν εχουν στιφτει υπερβολικα.

και ναι, εισαι οντως ελεος :P

Quote:

---

Originally posted by ria
λοιπόν διαβασα πριν λίγο ενα κόλπο για τα ασιδερωτα!!!

τα απλώνεις σε κρεμάστρες λέει με τη φορά που τα φοράμε... και τα ψεκαζουμε με νερο κ μαλακτικό... και όταν στεγνώσουν είναι ατσαλάκωτα!!!! ΘΑ ΤΟ ΔΟΚΙΜʼΣΩΩΩΩΩ

---

Εγώ κάνω κάτι άλλο, όταν είναι να τα απλώσω τα τινάζω κάλά, και μετά τα απλώνω όμορφα. Οταν στεγνώσουν είναι έτημα για την κρεμάστρα χωρίς σιδέρωμα!!!! Μόνο πουκαμισα (που άντε να είναι 1 την βδομάδα) και τα παντελόνια του μικρού σιδερώνω. Γιαυτό και ανά 2βδόμαδο το σιδέρωμα!!!

Quote:

---

Originally posted by click
δεν ξερω κατα ποσο θα σε βοηθησει αυτο που θα σου πω...

κατα καιρους εχω περασει διαφορες φασεις (κ περναω ακομα καποιες απο αυτες εναλλαξ)

φαση κλεισουρας
φαση που θελω ολη μερα να ειμαι εξω και φρικαρω μολις μεινω σπιτι
φαση που θελω να κανω πραγματα στο σπιτι
φαση που θελω ναμαι σα φυτο στο σπιτι

ολο αυτο με αγχωνε πολυ!
γιατι ενιωθα τυψεις και βαρος για τις φασεις βαρεμαρας

το συζητησα στη συνεδρια και μου εξηγησε η ψυχολογος οτι ειναι απολυτα φυσιολογικο να περναμε τετοιες φασεις. και οταν νιωσουμε την πραγματικη αναγκη να κανουμε κατι, το κανουμε.

αν και ακουγεται απλο και απλοικο ισως, με βοηθησε παρα πολυ να το δω χαλαρα.
και καθε φορα που καταληγουμε στο οτι "οκ, δεν τρεχει και τιποτα. μια φαση ειναι" και το καταπινω, αρχιζω και πεταω και τα κανω ολα αυτα που θελω.

δηλαδη, αντι να λειτουργησει σαν "φαση ειναι μωρε θα ρεμαλιασω" και να πεφτω σαν το τσουβαλι, λειτουργει αντιστροφα.


και τελος, τελειομανια και ηρεμια να ξερεις δεν πανε ποτε μαζι....
και οσους τελειομανεις γνωριζω, πραγματικα απεχουν τοσο μα τοσο πολυ απο την τελειοτητα.....................

γκουντ λακ μαη φρεντ!!! :)

---

Nai ρε Κλικ γαμώτο!!Πόσο απλά είναι τα πράγματα τελικά και τα περιπλέκουμε..Την τελευτ. βδομάδα που περνάω την φάση του σπιτιου κ της απομόνωσης , έχω τέτοιο στρες οτι ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να θέλω να βγω γιατί "χάνω τη ζωή" μου που ξεσπάω συνεχεια στο φαγητό:thumbdown: Φυσιολογικό είναι σίγουρα, αλλά με ανησυχεί το οτι δεν βλέπω κανέναν απο την παρέα μου να περνάει τόσο έντονες φάσεις και αγχώνομαι..Τώρα για το σπίτι , εγώ έχω ψιλοκαθιερώσει να βγάζω τα παπούτσια όταν μπαίνω και έχω δει μεγάλη διαφορά στο κατα πόσο διατηρείται το πάτωμα καθαρό!Επίσης πιατα, φλυτζάνια κτλ τα πλένω επι τόπου μετα τη χρήση για να μην μαζεύονται στοίβα..

αυτο το "πρεπει" οποτε μου καρφωνεται στο μυαλο, μπαινω παντα σε φαση αδρανειας.
καταστροφικο ειναι

ΡΟΖ ναι... κι εμεις τα παπούτσια τα βγάζουμε στην είσοδο... και όντως τα χαλιά διατηρούνται καθαρά :thumbup:

Quote:

---

Originally posted by ria
ΡΟΖ ναι... κι εμεις τα παπούτσια τα βγάζουμε στην είσοδο... και όντως τα χαλιά διατηρούνται καθαρά :thumbup:

---

Σαν τους άραβες ένα πράγμα!!!!