Πρέπει να κάνω κάτι!

Καλημέρα σε όλους.
Πριν λίγο έκανα εγγραφή στο forum σας. Αφού ζυγίστηκα και είδα το απίστευτο νούμερο των 106 κιλών... Ας τα πάρω από την αρχή. Όλη μου τη ζωή ήμουν παχουλή αλλά χωρίς να νιώθω άσχημη. Γυρνούσα γύρω στα 75-80 κιλά διαρκώς, με αέναες δίαιτες, χημικές, διαιτολόγους, Gilly, Xenical και δεν συμμαζεύεται. Παρ'όλα αυτά όμως δεν αισθανόμουν άσχημα για την εικόνα μου. Ίσως με πείραζε το γεγονός ότι δεν μπορούσα να φορέσω τα ρούχα που ήθελα γιατί δεν υπήρχαν στο νούμερό μου, αλλά μέχρι εκεί.
Μένω έγκυος λοιπόν στα 80 κιλά. Πριν γεννήσω ήμουν 98 και 2 εβδομάδες μετά έφτασα στο 88. Και κάπου εκεί "το έχασα". Λόγω του ότι δεν δουλεύω, είμαι στο σπίτι και μεγαλώνω τη μικρή μου. Βγαίνω σπάνια έξω λόγω του ότι δεν υπάρχει κανείς να κρατήσει το παιδί έστω και για να πάω γυμναστήριο, με αποτέλεσμα όλη μέρα μέσα να μαγειρεύω και να τρώω... Δεν με αντέχω άλλο. Την τελευταία φορά που είχα ανέβει στη ζυγαριά ήταν στο 100, αλλά δεν τρόμαξα. Τώρα πλέον έχω αρχίσει να νιώθω πόνους στη μέση και λαχανιάζω. Το σώμα μου δεν μπορεί να συνεχίσει έτσι και μου χτυπάει καμπανάκια.
Αρχίζω λοιπόν σήμερα και... όπου βγει. Δεν θέλω να βάλω κάποιο στόχο γιατί δεν θέλω να με απογοητεύσω και έπειτα να τα παρατήσω.
Ευχηθείτε μου λοιπόν καλή αρχή, και κάθε συμβουλή δεκτή, όπως επίσης και αν έχετε ανάλογη εμπειρία και πώς το αντιμετωπίσατε.

Ευχαριστώ

ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ
Είμαι η Μαρία,
έβαλα και εγώ 30 κιλά με την εγκυμοσύνη μου
και για τα επόμενα 2 χρόνια συνεχώς έτρωγα,
αλλά από όταν βρήκα αυτό το φόρουμ (πέρυσι δηλαδή)
έχασα 10 κιλά....... αργά και σταθερά με σωστή διατροφή.....
οπότε ΕΚΑΝΕΣ ΚΑΛΗ ΑΡΧΗΗΗΗΗΗΗΗΗ
φιλάκια πολλά και θα τα λέμε......

Γεια σου Μαρία μου και ευχαριστώ για την απάντηση. Δε μου λες, έκανες κάτι συγκεκριμένο για να χάσεις αυτά τα κιλά ή απλά έκοψες το πολύ φαϊ και τρως υγιεινά?

Τώρα είμαι στο γραφείο και δεν μπορώ να σου πω και πολλά?
Πάντως πρώτα έμαθα πόσο θα έπρεπε να ζυγίζω κανονικά για το ύψος μου?
Μετά πόσες θερμίδες πρέπει να καταναλώνω για να διατηρήσω το βάρος μου
Έτσι ώστε να της μειώνω σταδιακά?.
Εγώ δουλεύω και μπορώ τουλάχιστον να περπατάω λίγο?
Αλλά και εσύ αφού δεν δουλεύεις και με 1 παιδί σίγουρα μπορείς να το παίρνεις
και να πηγαίνετε βολτούλες?. Όταν ο καιρός το επιτρέπει βέβαια?..
Έμαθα να λέω όχι στα κεράσματα?? αν και το παλεύω ακόμα αυτό?.
και προπαντός μαγειρεύω μόνο την ποσότητα που πρέπει να φάω?.
και ψωνίζω μόνο αυτά που πρέπει να φάμε?..και όχι γλυκά κεράσματα
τάχα μας για να υπάρχουν κ.τ.λ??.
και φροντίζω να πετάω και όχι να τρώω τα περισσεύματα τον άλλων?..
δηλ. του άντρα μου και του παιδιού?
μια κοπέλα εδώ έγραφε <<δεν θα γίνουμε σκουπιδοτενεκέδες >>
αυτό το θυμάμαι και δεν το ξεχνώ?
ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΩ ΞΑΝΑ Ο ΣΚΟΥΠΙΔΟΤΕΝΕΚΕΣ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ?..

Η αδερφή μου που αποτέλεσε και παράδειγμα για μένα όταν ξέφυγα στα κιλά.

Έχει ύψος 1.60 και ήταν πάντα γεματούλα - υπέρβαρη κοντά στα 70 κιλά, στην εγκυμοσύνη έφτασε 80++ κιλά και γυρνώντας από το νοσοκομείο είχε πέσει στα 76, τους πρώτους 3 μήνες έχασε κάποια κιλά λόγω ξεπατώματος αλλά μετά ξεκίνησε να πέρνει.
Δεν δούλευε, εγώ μένω πλέον σε άλλη πόλη για να έχει έναν άνθρωπο δίπλα της, η μητέρα μου αντιμετώπιζε την ασθένεια του πατέρα μου, και τα πεθερικά της μένουν στην Ιταλία.Ο σύζυγος της είναι φαρμακοποιός που σημαίνει ωράριο τρελό 8-2, 5-9 και τα Σάββατα εργασία. Αλλά ντα άλλων δηλαδή.
Δεν μαγείρευε να φάει, ακόμα χειρότερα έτρωγε χαζομάρες όπως κρουασάν, γλυκά, παγωτά, πίτσες κλπ. Οπότε πήραν την ανιούσα τα κιλά.

Η απόφαση να κάνει κάτι ήταν δική της, πήγε σε διαιτολόγο, ο σύζυγος της έκανε δώρο ένα διάδρομο, η μητέρα μου πήγαινε σπίτι και της κρατούσε το παιδί για να κάνει εκείνη διάδρομο περίπου 40 λεπτά έκανε 2-5 φορές την εβδομάδα και τα έχασε. Έκανε και τις παρασπονδίες της που και που όπως όλοι, αλλά δεν το έβαζε κάτω. Αυτά τα ζήτησε η ίδια.

ʼσχετο αλλά θυμάμαι που τρώγαμε όλοι μαζί και ο σύζυγος της την μάλωνε που ήθελε να φάει και άλλο ψωμί και είχα θυμώσει τόσο πολύ, ήθελα να του σπάσω τα μούτρα τότε γιατί θεωρούσα ότι την καταπίεζε, σκεφτόμουν ότι είναι γαιδούρι εγωιστής παρτάκιας κλπ και πως κάνει έτσι για 2 φέτες ψωμί. Μετά από τόσο καιρό έχω αναθεωρήσει την άποψη μου βλέποντας και την στάση του Τάσου ο οποίος είναι η άλλη άκρη. Ο Τάσος μια μέρα είδε τα αυγά ποσέ μου που είχαν διαλυθεί και μου "φώναζε" ότι το παρακάνω και τι φαί είναι αυτό που τρώω, σαν να το έχουν πατήσει κότες, και γιατί δεν τρώω σαν "άνθρωπος" 2 αυγά τηγανητά (μόνο που ο Τάσος είναι 1.88 πάσχει από έντονο υπερθυροειδισμό οπότε δεν παίζει στο άμεσο μέλλον να πάρει 1 γραμμάριο, πλέον είναι 74- 76 κιλά εδώ και 2 χρόνια με ρυθμισμένο θυροειδή). Γιατί εγώ έβλεπα μόνο αυτό την "γκρίνια" του γαμπρού μου για 2 φέτες ψωμί, δεν έβλεπα την στεναχώρια της αδελφής μου όταν ζυγιζόταν, όταν δεν έμπαινε στα ρούχα της, την στεναχώρια το βράδυ που δεν κρατήθηκε και έφαγε παραπάνω και πόσα άλλα που δεν ξέρω γιατί δεν έχω βρεθεί στην θέση της.

Μακρύς πρόλογος...:bigsmile:

Έχεις ξεκινήσει με διαιτολόγο ή μόνη σου ?

le.ka καλώς ήρθες και καλή αρχή στην προσπάθειά σου!
Δεν ξέρεις πόσο χάρηκα όταν διάβασα το ''αρχίζω σήμερα και όπου βγει".Μακάρι να παίρναμε όλοι την προσπάθεια απώλειας βάρους σαν ένα ακόμα γεγονός που προστίθεται στην καθημερινότητα μας,χωρίς να έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από όλα τα υπόλοιπα και χωρίς να εξαρτώνται όλα από αυτό!Νομίζω ότι ξεκίνησες πολύ καλά και η μόνη συμβουλή που μπορώ να σου δώσω είναι να συνεχίσεις έτσι!
Όσο για τα πρακτικά της διατροφής (δεν μου αρέσει η λέξη δίαιτα με τα σημερινή έννοια) νομίζω ότι ξέρεις λίγο πολύ τι πρέπει να κάνεις.Όχι στερήσεις ούτε απαγορευμένες τροφές!Λίγο από όλα απλά σε μικρότερες ποσότητες!Πάρε το χρόνο σου και μην προσπαθήσεις να τα αλλάξεις όλα από τη μία μέρα στην άλλη.
Εύχομαι να πετύχεις ό,τι εσύ θεωρείς καλύτερο για τον εαυτό σου!;)

καλωσηρθες!
καλη αρχη και μην το βαζεις κατω.

υπαρχει περιπτωση καποιο οργανο γυμναστικης να σε βοηθουσε στο σπιτι?
ή dvd γυμναστικης?
καποιο χομπυ ισως?

μολις ανοιξει ο καιρος θα μπορεις να βγαινεις με το μωρο για περπατημα, βολτες.
Αλλα ως τοτε ισως κατι στο σπιτι θα ηταν καλη ιδεα.

Κατα τα αλλα, συμφωνω με τις προλαλησασες.
Μικροτερες ποσοτητες, προσοχη στον τροπο μαγειρεματος, οχι τρελες απαγορευσεις και υπερβολες.

Καλη συνεχεια!:thumbup:

Καλημέρα κι ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας!

Silk περίπου τα ίδια με την αδερφή σου συνέβησαν και μ'εμένα. Μέσα σε δύο εβδομάδες από τη στιγμή που βγήκα από την κλινική είχα χάσει 12 κιλά και σκέφτηκα πως με το ξενύχτι και την κούραση οκ, με παίρνει να φάω και κάτι παραπάνω. Στην εγκυμοσύνη είχα αναπτύξει διαβήτη κύησης που το ήλεγχα με ινσουλίνες και διατροφή. Βάλε και που το στομάχι ήταν χάλια με καούρες κτλ, είχα αρκετούς μήνες στην "στέρηση". Και χαλάρωσα εντελώς, σκεφτόμουν μόνο τις ανάγκες του μωρού, έτρωγα ασύστολα ό,τι έβρισκα και εννοείται όσο πιο παχυντικό γινόταν. Και να το αποτέλεσμα...

Cherie έχεις δίκιο, όλοι ξέρουμε πλέον τι πρέπει να κάνουμε για να χάσουμε κιλά υγιεινά που δεν θα τα ξαναπάρουμε. Σωστή διατροφή και άσκηση. Δεν θέλει πολύ μυαλό! ΑΛΛΑ... χτες ξεκίνησα, ήπια το γαλατάκι μου το πρωί, κατά τις 10 έφαγα τα φρούτα που περίσσεψαν από την κρέμα της μικρής, το μεσημέρι έφαγα ένα ψητό μπιφτέκι με 2 πατάτες ψητές, λίγο τυρί και μια ντομάτα σαλάτα. Μετά ξάπλωσα για λιγο μαζί με το παιδί και μόλις ξυπνήσαμε, με κλειστά τα μάτια πήγα στο ταψί και έφαγα 2 μπιφτέκια, σαν να έτρωγα φρούτο για παράδειγμα.:sniffle::sniffle: Ακυρώνω μόνη μου τον εαυτό μου γμτ................

click υπάρχει ένας διάδρομος που τον είχε ο άντρας μου πριν μείνουμε μαζί. Την Κυριακή θα τον φέρουμε στο σπίτι και ευελπιστώ να ξεκινήσω. Ποτέ δεν ήμουν φαν της γυμναστικής αλλά τώρα θέλω πολύ. Βέβαια δεν ξέρω, ο εαυτός μου με απογοητεύει συνεχώς, οπότε δεν λέω μεγάλα λόγια....

Καλημέρα και πάλι!
Τελικά έβαλα τον επαναστάτη εαυτό μου σε ένα "πρόγραμμα". Τρώω πρωινό και μεσημεριανό (μπόλικο, όπως πάντα), ε όλο και κάτι θα βρω να φάω κανένα δύωρο μετά το μεσημεριανό, αλλά από τις 17:00 και μετά τίποτα. Έφερα στο σπίτι και έναν διάδρομο γυμναστικής που είχαμε, κατέβασα από το ίντερνετ και ένα πρόγραμμα αερόμπικ για αρχάριους και τα έχω ξεκινήσει αισίως και τα δύο. Με δυσκολίες βέβαια, γιατί το πιτσιρίκι μου μόλις με βλέπει να τρέχω θέλει να την πάρω αγκαλιά αλλά... εντάξει, κάτι θα γίνει!
Έχω χάσει 1,5 κιλό, αλλά το βασικό είναι πως έχει ανέβει λιγουλάκι η ψυχολογία μου. Πού θα πάει, θα τα καταφέρω. Τόσοι και τόσοι το κατάφεραν, εγώ γιατί όχι??

le.ka καλωσόρισες και από μένα στο φόρουμ.
Πρέπει να σου πώ ότι ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι ότι όταν κάνω παιδί θα κλειστώ μέσα και θα στρογγυλέψω. Το φοβάμαι τόσο πολύ, που το έχω για σίγουρο!!
Το θέμα είναι ότι πουθενά δεν υπάρχει γραμμένα ότι το παιδί συνοδεύεται με 20 κιλά βάρους παραπάνω. Είναι μια ριζική αλλαγή στη ζωή μας, που πρέπει να φέρει κι άλλες ριζικές αλλαγές. Μπορείς να ξεκινήσεις αλλαγές στην καθημερινότητά σου που δεν σου στοιχίζουν πολύ.
- Μην κρατάς γλυκά στο σπίτι: πέτα τα!!!
- Καθιέρωσε 1 ωρίτσα περπάτημα την ημέρα. Έχεις όλη τη μέρα δική σου. Διάθεσε 1 ωρίτσα στον εαυτό σου για άσκηση, μέσα στο σπίτι ή εκτός. Μπορείς να πας και στο κοντινό super market με τα πόδια, και να ζητήσεις να σου φέρουν τα πράγματα σπίτι, για να μη τα κουβαλάς!
- Μαγείρευε πιο ελαφριά. Στο ίντερνετ μπορείς να βρεις επιλογές, για το πώς μπορείς να αντικαταστήσεις πολλά υλικά στο μαγείρεμα ώστε το φαγητό να γίνει πιο Light. πχ Στην πράσινη σαλάτα έβαζα πάντα κρουτόν, για να χορταίνω. Τώρα βάζω αγγουράκι και καλαμπόκι. "Μασάω περισσότερο" και ξεγελιέμαι ότι τρώω φαγητό, όχι σαλάτα.
- Στο site υπάρχει ένα πολύ ωραιο άρθρο "Σταμάτα τη δίαιτα, ξεκίνα να ζεις". Είναι απίστευτο πόση δύναμη και αισιοδοξία μπορεί να σου δώσει.
- Γιατί δεν ξεκινάς μια δραστηριότητα που να σε ενδιαφέρει? Να κάνεις τον εαυτό σου χαρούμενο. Πριν το παιδί, όταν ήσουν ελεύθερη, είχες χόμπυ? Τί σε γέμισε? Μην αφήνεις όλη σου τη ζωή να περιστρέφεται γύρω από το παιδί σου και από το σπίτι. Κάνε κάτι και για τον εαυτό σου!

MLY στη θεωρία είναι λογικότατα και εύκολα όλα αυτά που προτείνεις, αλλά στην πραγματική ζωή είναι δύσκολα. Ή τουλάχιστον εγώ τα βλέπω δύσκολα (για να μην γενικεύω).
-Τα γλυκά έχουν ήδη πεταχτεί
-Η 1 ώρα περπάτημα την ημέρα, προϋποθέτει και 1 ώρα ελεύθερη κάθε μέρα. Όταν αποκτάς παιδί και δεν έχεις κάποιον να το αφήσεις, σημαίνει πως το παιδί είναι συνεχώς μαζί σου. Και πρωτεύουν οι ανάγκες του (πότε θα φάει, πότε θα κοιμηθεί κτλ.). Ακόμα και τον διάδρομο που έχω δυσκολεύομαι να τον χρησιμοποιήσω γιατί μόλις με βλέπει θέλει αγκαλιά, ενώ αν τολμήσω να τρέξω όσο κοιμάται, ο θόρυβος την ξυπνάει και... πάλι από την αρχή.
-Στο σούπερ μάρκετ με τα πόδια είναι δύσκολο να πάω γιατί ο καιρός δεν είναι και ο καλύτερος για να βγάζω έξω τη μικρή. Περιμένω το καλοκαίρι με ανυπομονησία!!!!!!!
-Ήδη μαγειρεύω πιο ελαφριά φαγητά, αλλά όταν είσαι όλη μέρα στο σπίτι... ε στο ψυγείο θα καταλήξεις.
-Οι δραστηριότητες είναι εφικτές μόνο αν θα γίνουν εντός των τοιχών, δηλαδή στο σπίτι. ʼρα, από αυτά που έκανα παλιότερα μου μένει η ζωγραφική (με την οποία δεν καις θερμίδες όμως...)

Η ζωή μου περιστρέφεται γύρω από το παιδί μου έτσι κι αλλιώς. Το θέλω άλλωστε! Δεν θα είναι ποτέ ξανά μικρούλα, και τώρα έχει την ανάγκη μου. Δεν με πειράζει αυτό, απλά θέλω να βρω τρόπο να πάρω μπρος για να βρω τον εαυτό μου.

Καλημέρα ξανά, αν και με αρκετή καθυστέρηση.
Μπαίνω και σας διαβάζω καθημερινά μήπως "κολλήσω" κι εγώ λίγη από τη θετική σας ενέργεια. Εγώ συνεχίζω τη διατροφή μου σε νορμάλ επίπεδα, δεν κάνω κάτι τρελό ούτε κάποια συγκεκριμένη δίαιτα απλά προσέχω. Κάνω και διάδρομο όποτε μπορώ, αν και είναι πολύ δύσκολο με το πιτσιρίκι...
Είναι όμως μέρες που με πιάνει τρελή απογοήτευση, βλέπω πως εδώ και 2 εβδομάδες και κάτι έχω χάσει μόνο ενάμισι κιλό, μου φαίνονται όλα βουνό και... τρώω. Μετά από 4 μέρες πίστης στη διατροφή χωρίς παρασπονδίες, πέφτω με τα μούτρα. Χτες για παράδειγμα έφαγα τόσο πολύ που δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Δεν ξέρω, φοβάμαι πως δεν θα τα καταφέρω...........

ΒΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΗΠΩΣ ΞΕΡΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΛΟ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΟ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟ
ΒΛΕΠΕΤΕ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΠΟΛΛΑ ΚΙΛΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ Κ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΑ ΧΑΣΩ ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΕΛΩ ΒΟΗΘΕΙΑ....................

Quote:

---

Originally posted by le.ka
Καλημέρα ξανά, αν και με αρκετή καθυστέρηση.
Μπαίνω και σας διαβάζω καθημερινά μήπως "κολλήσω" κι εγώ λίγη από τη θετική σας ενέργεια. Εγώ συνεχίζω τη διατροφή μου σε νορμάλ επίπεδα, δεν κάνω κάτι τρελό ούτε κάποια συγκεκριμένη δίαιτα απλά προσέχω. Κάνω και διάδρομο όποτε μπορώ, αν και είναι πολύ δύσκολο με το πιτσιρίκι...
Είναι όμως μέρες που με πιάνει τρελή απογοήτευση, βλέπω πως εδώ και 2 εβδομάδες και κάτι έχω χάσει μόνο ενάμισι κιλό, μου φαίνονται όλα βουνό και... τρώω. Μετά από 4 μέρες πίστης στη διατροφή χωρίς παρασπονδίες, πέφτω με τα μούτρα. Χτες για παράδειγμα έφαγα τόσο πολύ που δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Δεν ξέρω, φοβάμαι πως δεν θα τα καταφέρω...........

---

le.ka μου εγώ μάνα δεν είμαι ακόμα αλλά ότι είδα το είδα στην αδελφή μου. Η περίοδος για μια γυναίκα μετά τον τοκετό δεν είναι πάντα "όμορφη". Απογοήτευση για το σώμα που το κοιτάς και αναρωτιέσαι πως θα συμμαζευτεί που έχει ξεχειλώσει και δεν το αναγνωρίζεις, έχεις και μια ψυχή στο σπίτι που εξαρτάται μόνο από εσένα και είναι 1η προτεραιότητα άρα και ευθύνες, ε δεν είναι και λίγο !
Το φαΐ είναι μια πρόσκαιρη ικανοποίηση, γιατί άμα δεν ικανοποιήσεις λίγο τον εαυτό σου θα έπερνες τα βουνά.

Κάνε κουράγιο και θα ανταποκριθεί το σώμα σου, αν δεις ότι δεν την παλεύεις δοκίμασε να πας σε έναν διατροφολόγο, σημείωνε τι τρώς για να δείς μήπως κάνεις κάποιο λάθος που δεν είχες παρατηρήσει.
Ξεκίνα ασχολίες στο σπίτι να κρατηθείς μακριά από το ψυγείο, κηπουρική στην βεράντα (ναι κάνει λίγο κρύο εγώ τα κακτάκια μου τα περιποιούμαι στην κουζίνα, κάνω και την κουζίνα κώλο και μετά την συμμαζεύω - άρα καίω θερμίδες
:smirk: ), ζωγραφική (έχει το lidl έτοιμους καμβάδες ψηνόμουν άγρια να τους αγοράσω να δοκιμάσω το ταλέντο μου :smirk: ), ξέθαψε τίποτα παλιά υφάσματα και κάνε κάνα πάπλωμα για το πιτσιρίκι σαν αυτά τα αμερικάνικα (θεωρώ ότι είναι πανέμορφα) γενικώς ότι σου κάνει κέφι!
Βασικό είναι επίσης να κρατάει που και που κάποιος το μωρό να σε δεί και λίγο ο ήλιος να φορτίσεις και εσύ τις μπαταρίες σου φωτοσυνθέτοντας :smilegrin: .

Silk :thumbup::thumbup:
καλωσηρθες! τωρα θανοιξει ο καιρος κ θα μπορεις να περπατας με το μωρο σου στο καροτσακι!