συνειδητα μ' αρεσει να τρωω ολη τη σαβουρα! τι κανω?

ρε παιδια, διαιτα, σωστη διατροφη και παει λεγοντας!
γνωριζω σε βαθος τι εστι υγιεινη και ισορροπημενη διατροφη,
δε μ αρεσει ομως, πως να το κανουμε!
θελω να τρωω γλυκα, ασπρα ζυμαρικα, ψωμια, σφολιατες, κεικ/μπισκοτοειδη και γενικως ασπρους και ατελειωτα επεξεργασμενους υδατανθρακες, τυρια, ετοιμα απ΄ εξω σαντουιτς και πατατακια, γαριδακια κ αλλα αλμυρα τετοιου ειδους, στο τσακιρ κεφι κανενα κρεατικο αλλα τυπου κοντοσουβλι, κοτοπουλο ψητο στη σουβλα απ΄ εξω κλπ

δε με συγκινει ουτε η μπριζολα ουτε το κοτοπουλο οταν τα μαγειρευω σπιτι ουτε το ψαρι ουτε τα φρουτα ουτε τα λαχανικα ουτε τα γιαουρτια κλπ

δε μ αρεσουν, ρε παιδιa μου πως να το κανουμε.
θα τα φαω αν πρεπει αλλα δεν τα ευχαριστιεμαι! δε με συγκινουν!
θελω να τρωω ολες τις αηδιες του κοσμου.
κ αν γινεται να τις τρωω μεχρι να μη μπορω να φαω αλλο, ειναι ακομη πιο μεγαλη η απολαυση!
κι αν τις τρωω σερι και γρηγορα ειναι ακομη πιο ωραια!
μεχρι τη στιγμη που θα σηκωθω κ θα διαπιστωσω οτι πρεπει να ειμαι καπως σκυμμενη για να μη ζοριζομαι και αρα να νιωσω οτι θα πρεπει να τα βγαλω.
μ΄ αρεσει πολυ ολη αυτη η διαδικασια μεχρι το σημειο που διαπιστωνω οτι δε θελω αλλο. το σημειο αυτο καταλαβαινετε ειναι αφου εχω καταβροχθισει απειρες θερμιδες, οποτε ειναι ηδη αργα!

τι στο καλο να κανω;
σαν μονο το φαγητο να μου δινει τετοια μεγαλη ευχαριστηση και τιποτα αλλο. ειναι δυνατον ομως; δεν ειναι ρε παιδια. δε μπορει να ειναι ετσι η ζωη.
μπροστα στη λιγουρα για αυτα που μ΄αρεσουν, δεν υπαρχει τιποτα αλλο. τι στο καλο να κανω;
εκει που νομιζα ειχα νικησει τη βουλιμια, αφεθηκα για λιγο κ επανηλθα ακομη χειροτερα. χειροτερα οχι απο την αποψη οτι αρχισα παλι να τρωω μονο σκατοφαγητο κ να κανω εμετους συνεχεια αλλα απο την αποψη οτι πλεον συνειδητοποιω οτι μονο το φαγητο με ανακουφιζει τοσο.
τιποτα αλλο.

fuck.
εχω ξανα προβλημα. κι εκει που νομιζα οτι απλως μου ειχε μεινει το να χασω τα κιλα.

αντι να κεντραρεις την προσοχη σου στο ποσο σαρεσει να παιρνεις ευχαριστηση απο καταχρηση φαγητου, μηπως να αρχιζες να πονοκεφαλιαζεις για το τι απεγιναν ολα τα αλλα πραγματα που θα μπορουσαν να σου δινουν ευχαριστηση?
τι τα εκανες? πώς θαφτηκαν?

Χωρίς να είμαι και ειδικός,η περιγραφή σου μοιάζει με ατόμου που εκτονώνεται μέσω του φαγητού,παρα καλύπτει τις διατροφικές του ανάγκες.Σκέψου αν γεμίζεις το στομάχι σου εκείνη τη στιγμή ή ψάχνεις να καλύψεις κάτι άλλο...


Φιλικά...

Καταλαβαίνω Ιόλη τι λες... αλλοίμονο δλδ...

Προσωπικά έχω μια σχέση αγάπης-μίσους με όλα αυτά τα σκατολοϊδια, λατρεύω να τα καταναλώνω(θα ήθελα να γράψω λάτρευα αλλά ποιον κοροϊδεύω; ), μισώ τις συνέπειες τους στην υγεία και τη ζωή μου.

Από κει και πέρα δεν εχω φτάσει ακόμα στο σημείο να μ'ευχαριστούν μόνο αυτά και νομίζω ούτε κι εσύ. Τι έγιναν δλδ αυτά που σε ευχαριστούσαν την προηγούμενη εβδομάδα(μήνα, ότι ήταν τεσπά...) που νόμιζες οτι είχες ξεφύγει και σου έμενε να χάσεις τα κιλά...

ιολη ρποφανως κ δεν γινεται να ειναι αυτη η ζωη. (η πιο σωστα: δε θα πρεπε να ειναι αυτη η ζωη).
απλα, οπως λεει κ η κλικλικω, καπου στην πορεια μπορει ναχ ανουμε αυτα που μας δινου νευχαριστηση , οποτε την αναζηταμε κ την αποζηταμε εκει που μας ειναι πιο ευκολο να τη βρουμε .. στο φαγητο .. :(
οταν αρχισουμε να τη βρισκουμε αλλου, τοτε θα σταματησουμε να εχουμε τοσο αναγκη το φαγητο..

Quote:

---

Originally posted by smart
ιολη ρποφανως κ δεν γινεται να ειναι αυτη η ζωη. (η πιο σωστα: δε θα πρεπε να ειναι αυτη η ζωη).
απλα, οπως λεει κ η κλικλικω, καπου στην πορεια μπορει ναχ ανουμε αυτα που μας δινου νευχαριστηση , οποτε την αναζηταμε κ την αποζηταμε εκει που μας ειναι πιο ευκολο να τη βρουμε .. στο φαγητο .. :(
οταν αρχισουμε να τη βρισκουμε αλλου, τοτε θα σταματησουμε να εχουμε τοσο αναγκη το φαγητο..

---

δε μπορω να τη βρω αλλου στα κιλα που ειμαι.
ειναι οριοθετημενη η ευχαριστηση που μπορω να βρω αλλου λογω των κιλων μου. κ μονο το γεγονος οτι δε μπορω να ντυθω οπως θελω και να κινηθω οπως θελω χωρις να φανει αστεια η εικονα μου λογω του ογκου μου, δε μ αφηνει να απολαυσω τιποτα. ουτε βιβλιο που λεει ο λογος να διαβασω. το μυαλο μου τρεχει στο οτι πρεπει να αδυνατισω για να βρω τον ευατο μου.
στα πλαισια της βελτιωσης που ειχα, εχω ξαναξεκινησει δραστηριοτητες που ξερω οτι μου αρεσουν πραγματικα αλλα κι αυτες κατεληξα να μην τις απολαμβανω. ΠΧ μαθαινεις χορο, ακομη κι αν αποδεχτεις εκ προοιμιου οτι θα πηγαινεις με φορμα κ αθλητικο λογω βαρους, στην πορεια διαπιστωνεις οτι αν δε ντυθεις αναλογα, παπουτσια χορου/τα σωστα ρουχα κλπ δεν προχωραει το θεμα, αρχιζεις κ νιωθεις ξενη μεσα σε κατι που ξερεις οτι το θες και σου αρεσει.

Η ιδια περιπου διατροφη ioli με εφερε στα 118 κιλα. Τωρα συνειδητα επιλεγω ποπ κορν ψημενα με λιγο ελαιολαδο αντι για γαριδακια, ψιλοκομμενες στρογγυλες πατατες στο φουρνο αντι για πατατακια, τοστ με γαλαπουλα και light τυρι αντι για σαντουιτς απ' εξω κτλ κτλ.
Ενα smoothie με γαλα 0%, μια μπανανα, λιγο κακαο και δυο παγακια χτυπημενα στο μπλεντερ μπορει να μην μοιαζει με γαλακτομπουρεκο αλλα την δουλεια του την κανει μια χαρα.

Λυσεις υπαρχουν.Ολα ειναι θεμα συνηθειας. Καποτε πιστεψε με, αλατιζα μεχρι και την πιτσα τωρα τρωω σχεδον αναλατα και το απολαμβανω εξισου. Επινα τον καφε πετιμεζι και τωρα ισα που αντεχω τον μετριο.
Η αρχη ναι ειναι δυσκολη. Οχι τοσο για τις γευσεις που μας λειπουν-γιατι αυτες αντικαθιστανται σχετικα ευκολα-αλλα για τις ποσοτητες που πρεπει να μειωσουμε κατα πολυ. Εκει μπαινει η ψυχολογια, η θεληση, το κινητρο ή οπως θες πεσ'το. Αυτο κατα την γνωμη μου σου λειπει αυτη την στιγμη και εκει πρεπει να δουλεψεις.
Η επιθυμια να αλλαξεις την διατροφη σου και να βελτιωσεις την υγεια και την εμφανιση σου δεν φτανει. Πρεπει να το παρεις και αποφαση.

Quote:

---

Originally posted by ioli
ρε παιδια, διαιτα, σωστη διατροφη και παει λεγοντας!
γνωριζω σε βαθος τι εστι υγιεινη και ισορροπημενη διατροφη,
δε μ αρεσει ομως, πως να το κανουμε!
θελω να τρωω γλυκα, ασπρα ζυμαρικα, ψωμια, σφολιατες, κεικ/μπισκοτοειδη και γενικως ασπρους και ατελειωτα επεξεργασμενους υδατανθρακες, τυρια, ετοιμα απ΄ εξω σαντουιτς και πατατακια, γαριδακια κ αλλα αλμυρα τετοιου ειδους, στο τσακιρ κεφι κανενα κρεατικο αλλα τυπου κοντοσουβλι, κοτοπουλο ψητο στη σουβλα απ΄ εξω κλπ

δε με συγκινει ουτε η μπριζολα ουτε το κοτοπουλο οταν τα μαγειρευω σπιτι ουτε το ψαρι ουτε τα φρουτα ουτε τα λαχανικα ουτε τα γιαουρτια κλπ

δε μ αρεσουν, ρε παιδιa μου πως να το κανουμε.
θα τα φαω αν πρεπει αλλα δεν τα ευχαριστιεμαι! δε με συγκινουν!
θελω να τρωω ολες τις αηδιες του κοσμου.
κ αν γινεται να τις τρωω μεχρι να μη μπορω να φαω αλλο, ειναι ακομη πιο μεγαλη η απολαυση!
κι αν τις τρωω σερι και γρηγορα ειναι ακομη πιο ωραια!
μεχρι τη στιγμη που θα σηκωθω κ θα διαπιστωσω οτι πρεπει να ειμαι καπως σκυμμενη για να μη ζοριζομαι και αρα να νιωσω οτι θα πρεπει να τα βγαλω.
μ΄ αρεσει πολυ ολη αυτη η διαδικασια μεχρι το σημειο που διαπιστωνω οτι δε θελω αλλο. το σημειο αυτο καταλαβαινετε ειναι αφου εχω καταβροχθισει απειρες θερμιδες, οποτε ειναι ηδη αργα!

τι στο καλο να κανω;
σαν μονο το φαγητο να μου δινει τετοια μεγαλη ευχαριστηση και τιποτα αλλο. ειναι δυνατον ομως; δεν ειναι ρε παιδια. δε μπορει να ειναι ετσι η ζωη.
μπροστα στη λιγουρα για αυτα που μ΄αρεσουν, δεν υπαρχει τιποτα αλλο. τι στο καλο να κανω;
εκει που νομιζα ειχα νικησει τη βουλιμια, αφεθηκα για λιγο κ επανηλθα ακομη χειροτερα. χειροτερα οχι απο την αποψη οτι αρχισα παλι να τρωω μονο σκατοφαγητο κ να κανω εμετους συνεχεια αλλα απο την αποψη οτι πλεον συνειδητοποιω οτι μονο το φαγητο με ανακουφιζει τοσο.
τιποτα αλλο.

fuck.
εχω ξανα προβλημα. κι εκει που νομιζα οτι απλως μου ειχε μεινει το να χασω τα κιλα.

---

Συμφωνω απολυτως!