Είμαι στην χειρότερη φάση της ζωής μου...

Πραγματικά νομίζω ότι έχω φτάσει στα όρια μου...Έχω φτάσει 53 κιλά(τα περισσότερα που είμουν ever), κάνω υπερφγαγίες 3 φορές την εβδομάδα εδώ και μήνες και τις αλλέσ μέρες παλέυω πραγματικά απλά να τρώω κανονικά προς πολύ...Το προβλημα προφανώς δεν είναι (μόνο) τα κίλα απλά αυτά το αντικατοπτρίζουν..Δεν αντέχω την ζωή μου...πραγματικά...κάνω συνέχεια άσχημες σκέψεις νίωθω ότι θέλω να αυτοκαταστραφώ και πνίγομαι ..έχω μιλήσει στους γονοίς μου αλλά μάτεα νομίζουν απλά ότι περνάω φάση και όταν τους λέω πως νιώθω μου δείχνουν το πόσο στεναχοριούνται και εγώ απλά πρέπει να το παίζω φυσιολογική και χαρούμενη για να μην τους δημιουργω επιπλέον πρόβλημα...στην δουλειά περνάω απαίσια έξι(!!!!!)μέρες την βδομάδα γενικά καλά μου φέρονται εμένα δεν μου αρέσει καθόλου ούτε το αντικείμενο ούτε τα λεφτά ούτε το6ημέρο και δεν θέλω να φύγω γιατί και να κάθομαι σπίτι δεν ξέρω κατά πόσο θα μου αρέσει και αν θα ξαναβρώ σύντομα κάτι.Το αγόρι μου με στηρίζει όσο μπορεί αλλά γενικά στην κοσμάρα του...Δεν αντέχω και το σώμα μου δεν μπορώ με τίποτα να το συνηθίσω...το σιχαίνομαι....Σύγνωμη για το μεγάλο κείμενο...απλά ήθελα κάπου να τα πώ...

συγνωμη πλακα μας κανεις? πραγματικα δεν καταλαβα το προβλημα ειναι τα κιλα? πολλα? τι υψος εχεις?

συγνωμη αλλα εγω γιατι βλεπω αρκετα θετικα πανω σου? ιδανικα κιλα, δουλεια, και αγορι? για κοιτα λιγο γυρω σου , και αν δε βλεπεις τιποτα μου μυριζει καταθλιψη.
εχω περασει χρονια και καταλαβαινω, ζυγησε λιγο ομως τα πραγματα, και μην απελπιζεσαι

Το πρόβλημα είναι ότι δεν αντέχω την ζωή μου ,ότι κάνω υπερφαγικά επεισόδια με απίστευτες ποσότητες πολλές φορές χωρις κάν να πεινάω ,τα κιλά δεν είναι πολλά αλλα έγω με έχω συνηθίσει πιο λίγα(48).1.63 είμαι.Γενικά νιώθω απαίσια

Το ξέρω για τα θετικά όλοι αυτό μου λένε...αλλά πραγματικά όσο περίεργο και αν φαίνεται δεν μπορώ να ευχαριστιθώ με τίποτα . Και εγώ για καταθλιψη με κόβω όταν είμαι πιο ψύχραιμη και και σκέφτομαι και τον ψυχολόγο..αλλά δεν ξέρω κάτι με σταματάει λέω γιατί να έχω κατάθλιψη δεν μπορεί απλά λόγω τον πραγματών αυτώ και επειδή είμαι αρκετα ευαισθητη να περνάω απλά άσχημα γιατί η ζωή μου χρειάζεται κάτι άλλο...

Με ενοχλούν πολλά,πολλά από τα οποία δεν αλλάζουν πια...πρέπει να συμβιβαστώ και δεν μπορώ...και εγώ αν ήμουν τρίτος και με διάβαζα δεν θα με καταλάβαινα εδώ δεν με καταλαβαίνουν οι δικοί μου...Στην παρούσα φάση θα θελά τόσο να απολάμβανα αυτά που έχω να μην σκέφτομαι όλη μέρα τι θα φάω πως θα το φάω και πόσα γραμμαρια θα πάρω ή θα χασώ και να μην ξανατουμπανιστει η κοιλιά μου απ'τα 2κιλά τσουρέκι.Θα θελά να ζήσω την ζωή μου χωρίς βουλιμία και καταθλίψεις αλλά αδυνατώ..

καλησπερα κοπελια.....
λες οτι δεν σε καταλαβαινουν οι αλλοι,,,,,,,,,ΕΣΥκαταλαβαινει� � τον ευατο σου????ολο οι αλλοι μας φταινε,,στην δουλεια σου λες οτι σου φερονται καλα,,,το αγορι σου σε στηριζει,εισαι κ 53 κιλα?????ημαρτον??????????????????

Καλησπερα σε ολους....σας τα εχω ακουσει τα εχω διαβασει πολλές φορες...ολα ειναι μεσα στην αβυσο του μυαλού...ξερω ανθρωπους που υποφερουν 20 και πλεον χρονια...εχουν καταφερει παραπολλα στη ζωη τους ειναι ευτυχισμενοι εχουν οικογενεια , οικονομική ανεξαρτησια εχουν λυσει οπως ειναι "φανερό":exclamation: ολα τα προβληματα τους ..αλλα καταφέυγουν σε βουλημικές εξαρσεις...ειναι κατι ανεξελεγτο...θυμίζει δόκτωρ τζεκιλ και χαιντ , ειναι κατι ανεξελεγτο λοιπον δεν εχει να κανει με το γύρω περιβαλλον, δεν ξερω αν υπάρχει θεραπεία...μπηκα λοιπον στο σαιτ και ψαχνω...να βρω κατι ,τι βοηθαει σε τετοιεσ περιπτωσεις , ο ψυχολόγος??? η ο νευρολογος??

Faih, νομίζω ότι για να ζησεις χωρις βουλιμία και καταθλιψη , πρέπει να μην διστασεις να ζητησεις βοηθεια και να μην αφήσεις το πρόβλημα που νιώθεις ότι σε βασανίζει να τραβάει σε χρονικό μάκρος. Όσο πιο νωρίς στη ζωή σου βάλεις στη θέση τους τα ζητήματά σου, τόσο πιο καλά για σένα..Κυρίως θα πρέπει να μην είσαι αρνητική στη βοήθεια, πολλοί ξεκινούν να βλέπουν κάποιον ψυχολόγο γιατί οι υπόλοιποι γύρω τους τους το προτείνουν ή και επιμένουν ενω οι ιδιοι δεν πιστευουν οτι θα βοηθηθουν. Μονο αν νιωσεις βαθια την αναγκη μονη σου, θα κανεις πραγματικη δουλεια. Στο λέω απο προσωπική εμπειρια..

Σας ευχαριστω πολύ για τις απαντήσεις.Το ξέρω ότι προφανώς χρειάζομαι ψυχολόγο αλλά μέσα μου πιστευω ότι δεν πρόκειται να με βοηθήσει.Σήμερα νιώθω λίγο καλύτερα αλλά με βασανίζει πολύ αυτό που λέει ο/η Prince μάλλον όλο αυτό δεν θα χει τέλος μπορεί να ναι στον χαρακτήρα κάθε ανθρώπου τελικά.Έγω πάντως θα προσπαθήσω για ακόμα μια φορά να διΑχειριστώ το φαγητό και τα συναιθήματα μου...και ελπίζω να κρατήσει...καλό κουράγιο σε όλους...

Αν νομιζεις οτι νοιωθεις ασχημα οτι κ να σου λεμε εδω δεν κανει δουλεια.Τα υπεραγικα ειναι το συμπτωμα κ οχι η αιτια.Το μονο που μπορω να σου πω για να περπατηαει το πραγμα,ειναι να βρεις ενα καλο-η ψυχιατρο η ψυχολογο.Καλη επιτυχια.Δεν θα μπω στο τριπακι να σου δωσω συμβουλες γιατι νοιωθω οτι δεν θα επιτευχθει τιποτα.

Εισαι Αθηνα;Αν ναι , σου συστηνω να κανεις μια βολτα απο το Αιγινητειο , θα σε βοηθησει.

Καλησπέρα,καποια στιγμή πρεπει να το πάρω απόφαση και να επισκευτώ ψυχολόγο αλλά είμαι ακόμα στην φάση που δεν μπορώ να το αποδεκτώ.Ας πούμε είμαι τώρα 2 μέρες σχετικά καλά και ήρεμη και έχω την ψευδαισθηση ότι μου πέρασαν όλα κάπως έτσι την πατάω πάντα.Αν μπορεί κάποια ας μου στείλει πληροφορίες για το αιγηνιτειο σε περίπτωση που αποφασίσω να πάω πρέπει να κλείσω ραντεβού?τι κόστος έχει κλπ..Ευχαριστώ.

αν δεν κάνω λάθος είναι δημόσιο νοσοκομείο και λογικά δεν έχει κόστος. Αν θυμάμαι καλά από κάπου έχω διαβάσει ότι το πρώτο ραντεβού ίσως να αργήσει πολύ αλλά μετά σε βάζουν σε κανονικά τακτά ραντεβού, τσέκαρε και το διαδικτυο, το νοσοκομειο εχει σχετικο σαιτ με τις υπηρεσιες του. Μην το βάζεις κάτω...

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση όρων χρήσης.