Αγαπη η ειμαι αρρωστος που ακομα τι σκεφτομαι
Εχω χωρισει εδω κ 2 1/2 χρονια κ ακομα τι σκεφτομαι,ειμαι με μια κοπελα οχτω μηνες πιο πριν ημουν... με ποσες δεν θυμαμαι ,προσπαθησα να καταφερω ο ερωτας με ερωτα περνιεται αλλα τιποτα ,ειμαι δυστιχισμενος αντι να ειμαι χαρουμενος δεν εχω ορεξη για τιποτα , καμια φορα την σκεφτομαι κ δακρυζω ,δεν μπορω να συνιδιτοποιησω πως με ξεχασε ετσι,πως δεν μου εδωσε ποτε μια δευτερη ευκαιρια,πως δεν νοιαζεται για εμενα. Χαμογελαω για να χαμογελαω ,με εκνευριζουν πραγματα που δεν μου φταινε,αν κ το γυναικειο φυλλο παντα με ξεσηκωνει... δεν το ευχαριστιεμαι νιωθω μηχανη που σιγα σιγα φθειρεται ... Την αγαπω θα εδινα τα παντα για αυτη κ μακαρι να βρω καποια που να νιωσω τα ιδια κ αυτη για εμενα ,πολλες φορες νιωθω αρρωστος που τη σκεφτομαι μετα απο τοσο διαστημα ενω εχουν περασει τοσες κοπελες απο διπλα μου.
Θα ηθελα πολυ να τη φω αλλα μονη της μια φορα εκανε κινηση να συναντηθουμε κ αυτο ειχε δυσμενη καταληξη.Δεν θελω αλλο να στεναχωριεμαι κ να τη σκεφτομαι.Πρεπει να τη ξεπερασω κ να παψω να δακρυζω οταν τη σκεφτομαι.Πως ομως? Αν ποτε τη δω στο δρομο θα τρελαθω ,τι να κανω ομως ,ξερει τι νιωθω ,ημουν κυριος μεχρι που χωρισα ,τοτε ετρεξα απο πισω της ,επεσα στα ματια της ,γιατι ομως ? Διοτι την ηθελα-θελω αλλα δεν μπορω .
Δεν με νοιαζει πλεον ο εαυτος μου ,αν παντρευτω ,κανω οικογενεια,με νοιαζει η κοπελα που ειναι διπλα μου τωρα να μην καταλαβαινει τι περναω κ αν μεινω παλι μονος μου εχει καλος πλεον κλεινομαι χανω τους φιλους μου δεν με ενδιαφερει να τους βλεπω,η μονη παρεα ειναι η οικογενεια μου κ της κοπελιας μου η οικογενεια,δεν μου αρεσει ομως αν κ δεν κανω κ πολλα γιαυτο,γιατι εχω βαρεθει τοσο? Παλι αραξα μαλλον ,δεν ξερω τι θελω .
Τουτζουκιτσα μου να ξερεις οτι ποτε δεν προκειται να σε ξεχασω κ ησουν τα παντα για εμενα ,μην με ξεχνας ,δεν με νοιαζει αν θα γυρισεις ,απλως μην με ξεχνας. Σαγαπωωωω.