Μετά απο εγκυμοσύνη-θηλασμό

Καλημερα σας!

Ειμαι 31,5 χρονων, υψος 1,74 και κιλα .... μεγαλη ιστορια! (σημερα 82)

Θελω να σας πω την ιστορια μου γιατι εχω προβληματιστει πολυ με τον εαυτο μου.

Παντα ημουν ενα κοριτσι με υπεροχο σωμα(μονιμως 56-57 κιλα). Μπορουσα να φορεσω ο,τι θελω και ενιωθα πολυ καλα με τον εαυτο μου. Καποια στιγμη ομως ξεκινησε ο κατηφορος για μενα. Απο τα 20 μου περιπου...ανακαλυψα το φαγητο! Ξεκινησα να τρωω, να τρωω, να τρωω και σταματημο να μην εχω. Ανακαλυπτα καινουργιες γευσεις συνεχως και ταυτοχρονα το ειχα συνδεσει και με την διασκεδαση. Τεσπα, να μη τα πολυλογω, πολυ συντομα εκεινο το υπεροχο στρωμα κρυφτηκε κατω απο πολλα στρωματα λιπους. Για ενα περιεργο λογο, δε με πειραζε. Εφτασα 80 κιλα παρα πολυ γρηγορα και πλεον αυτο ηταν το συνηθες βαρος μου.

Το καλοκαιρι του '09 εμεινα εγκυος (88 κιλα). Ειχα μια εγκυμοσυνη "δυσκολη" καθως ειχα εμετους καθ' ολη τη διαρκεια της κι ετσι , σε ολη την εγκυμοσυνη πηρα ΜΟΝΟ 4 κιλα(γεννησα και ημουν 92 κιλα). Ξεκινησα θηλασμο και εκει ανακαλυψα το εξης εκπληκτικο! Εχανα κιλα αβερτα! Καθε πρωι που ζυγιζομουν ημουν και ενα κιλο λιγοτερο! Μεχρι να σαραντησω ειχα χασει 20 κιλα (δλδ πηγα 72 κιλα). Το ποσο ευτυχισμενη ημουν δε σας περιγραφω! Ολοι μου ελεγαν "μα καλα πως εχεις αλλαξει ετσι", οτι δειχνω 10 χρονια νεοτερη κλπ κλπ.

Εχει περασει πλεον ενας χρονος απο τη γεννα και 1,5 μηνας απο τη διακοπη του θηλασμου και μαντεψτε ποσα κιλα ειμαι! 82! Αντε παλι φουσκωσα!

Δε ξερω τι μου φταιει! Σκεφτομαι συνεχεια το φαγητο. Απο διαιτες πολλες, αλλα πλεον δεν εχω κουραγιο να κανω κατι αλλο. Πιστευω οτι δεν ειναι η λυση στο προβλημα μου. Η λυση ειναι να αλλαξουν τα "μυαλα" μου, αλλα πως ? Εκει ειναι το θεμα μου!

Σας ευχαριστω και με συγχωρειτε για το μεγαλο ποστ! :)

καταρχην συγχαρητηρια που θηλασες τοσο πολυ καιρο.εχω κι εγω ενα αγορακι 17 μηνων και θηλασα 6 μηνες, εγω αυτο με την απωλεια δεν το ειχα...ετρωγα σαν την τρελη και φυσκωνα φουσκωνα φουσκωνα...ειμαι 1,73 και εφτασα 120 κιλα...τεσπα μεγαλη ιστορια...τελικα κατεφυγα σε χειρουργειο. Με μια τοσο δραστικη λυση και παρολο που μου αρεσεουν τα υγειηνα φαγητα συνηθως, δεν εχω καταφερει να εχω την σχεση που θα ηθελα με το φαγητο

gilie- καλημερα και σε ευχαριστω για την απαντηση! :)

Eχω αρχισει να σκεφτομαι οτι κατι δε παει καλα μεσα μου, για να εχω τετοια εξαρτηση-μανια με το φαγητο. Κατα καιρους κανω διαιτα (μου την εχει δωσει γιατρος, αυτη η κλασικη με το κοτοπουλο-σαλατα κλπ κλπ). Χανω καποια κιλα, αλλα διαπιστωνω οτι δεν ειναι εκει το προβλημα μου. Ενταξει, θα καταπιεστω καποιον καιρο, δε θα φαω, θα χασω καποια κιλα, αλλα παντα μα παντα, στο μυαλο μου θα ειναι το φαγητο. Οποτε, πολυ γρηγορα θα ξανακυλισω και παλι θα εχουμε τα ιδια αποτελεσματα.

Δε ξερω τι ειναι αυτο που θα μπορουσε να με "ταρακουνησει" για να αλλαξω μυαλα! Γιατι σιγουρα εκει ειναι το θεμα μου.

νομιζω οτι εχοντας σαν δεδομενο το οτι δεν εφτασε το παιδι να σε ταρακουνισει πρεπει να βρεις κατι ποιο εσωτερικο...θελω να πω σταματα να κοιτας γυρω σου και κοιτα μεσα σου

QWERTY καλωσήρθες και να σου ζήσει το μωράκι σου! Έχεις απόλυτο δίκιο, η δίαιτα δεν είναι η λύση στην αντιμετώπιση της υπερφαγίας κι αυτό θα το επιβεβαιώσουν όλα σχεδόν τα μέλη αυτού του φόρουμ που έχουν διαπιστώσει ότι όσο πιο πολύ περιορίζουν το φαγητό τόσο η μανία αυτή επιστρέφει ακόμα πιο ενισχυμένη!

Έχεις σκεφτεί να επισκεφτείς κάποιον ειδικό; Δε μιλάω για διαιτολόγο, αλλά για κάποιον ψυχολόγο ειδικευμένο σε διατροφικές διαταραχές, αφού από το πρώτο σου post φαίνεται ότι το φαγητό για σένα είναι συνδεδεμένο με την ψυχολογία σου. Ειδικά τώρα που είσαι νέα μητέρα φαντάζομαι η πίεση θα είναι πολλαπλασιασμένη.

τωρα τελευταια σκεφτηκα να παω σε καποιον ειδικο, ψυχολογο, ψυχαναλυτη, ψυχιατρο...ουτε καν ξερω σε ποιον πρεπει να απευθυνθω... :(

Είσαι Αθήνα; Εγώ μπορώ να σου προτείνω το ελληνικό κέντρο διατροφικών διαταραχών, στο οποίο πηγαίνω κι εγώ. Δες το παρακάτω link:

http://www.hcfed.gr/

Η διεύθυνση είναι Κήπων 40 και Χελιδονούς στην Κηφισιά και το τηλ 210-8003493.