Μια ζωη ''διαιτης''

Γεια σε ολους!! Μολις εγινα μελος γτ εχω αρχισει να πιστευω πως τελικα εχω σοβαρο προβλημα με την διατροφη μου και βλεπω πως εδω υπαρχουν ατομα που μπορουν να με στηριξουν και να μου συμβουλεψουν καλυτερα.. Δεν ειχα ποτε το τελειο σωμα. Παντα ζηλευα τις κολλητες μου που ηταν αδυνατες και φορουσανστενα σορτσακια και κοντες φουστιτσες.. Το χειροτερο μου ηταν απο το γυμνασιο και μετα που η γιαγια μ με συγκρινε παντα μ τν ξαδερφη μ. ειμαστε στην ιδια ηλικια βλεπετε. ''Δες τι ωραιο σωμα που εχει" μου ελεγε συνεχεια και εγω κλεινομουν στο δωματιο και εκλαιγα με τις ωρες. δεν ημουν υπερβολικα χοντρη απλα εχω καποια κιλα παραπανω στην κοιλια. στην 3η γυμνασιου σταματησα να τρωω για να μπω στο ματι της γιαγιας μου και να γινω κ εγω σαν την ξαδερφη μου.. εχασα 7 κιλα πολυ γρηγορα αλλα το μονο π καταφερα ηταν να χαλασω το στομαχι μ.. εκανα πολλους μηνεσ διατροφη για να φαω κανονικα αλλα μεσα σε ενα χρονο τα ειχα ξαναπαρει και μαλιστα διπλα. απο τοτε αρχισε ο γνωστος φαυλος κυκλος. διαιτα καθε δευτερα και μετα παλι παραιτηση. και φτου κ απ τν αρχη. τωρα ειμαι 1,73 και 74 κιλα. μισω το σωμα μου. το μισω γιατι εχει τις καμπυλες στα λαθοσ σημεια. υπαρχουν μερες π τρωω μισο πιατο φαι και νερο μονο. υπαρχουν μερες που 3εσπαω και τρωω οτι βρω μπροστα μου απο αντιδραση. και καταληγω να κλαιω μεχρι ν μ παρει ο υπνος. εχω απελπιστει πια.. μακαρι να μπορουσα να με αγαπησω οπως ειμαι. μακαρι να μπορουσα να σβησω τα πιασηματα 3εδια κ αριστερα στην κοιλια μ π πετανε σαν χερουλια. μακαρι να μπορουσα να ελεγξω τον εαυτο μ. δεν ξερω πια τι αλλο να κανω. τον τελευταιο καιρο ειμαι πιο χαλια απο ποτε.. δεν ξερω σε ποιον να απευθηνθω.. δεν μπορει κανεις να με καταλαβει.. βοηθηστε με...

κοριτσαρα μου σε καταλαβαινω απολυτα...εγω ειμαι 1,70 και απο 70 κιλα εφτασα 100..παντοτε ειχα καποιον να με συγκρινει με αλλους,ειτε για το σωμα μου,ειτε για τη συμπεριφορα μου..αυτο που καταλαβα ομως ολα αυτα τα χρονια ειναι πως οι κοντες φουστες και τα σορτσακια δεν φερνουν την ευτυχια..οταν ημουν 70 κιλα ημουν μια χαρα..φοραγα αυτα που ηθελα να φορεσω και οχι αυτα που κρυβουν τα παραπανισια κιλα μου..τωρα που ειμαι 100 περα απο τον αγωνα μου να χασω 30 κιλα,σαν ανθρωπος αισθανομαι ολοκληρωμενος..εχω βρει τον εαυτο μου..
πιστευω πως στα κιλα που εισαι εισαι μια χαρα για το υψος σου..αντε να χασεις 5 κιλα,οχι παραπανω..κ οσον αφορα τα γνωστα χερουλια αυτα διορθωνονται με γυμναστικη..και βεβαια το πρωτο πραγμα που πρεπει να κανεις ειναι να τα βρεις με τον εαυτο σου..δλδ να σκεφτεις τι σε οδηγησε να παρεις πισω τα κιλα που εχασες,τι κανεις λαθος με τη διατροφη σου,πως μπορεις να το διορθωσεις κτλ.
μην ακους αυτον που σε συγκρινει,ειτε ειναι μανα,πατερας,γιαγια ή παππους..κανενας δεν ξερει τι σε εχει οδηγησει να παρεις καποια κιλα γι'αυτο και δεν πρεπει να δεχεσαι να σε κρινουν και να σε συγκρινουν..ενα πραγμα που εκανα εγω οταν γινοταν αυτο το πραγμα ηταν να σκεφτομαι σε ποιο πραγμα ειμαι καλυτερη απο το ατομο που με συγκρινουν..τα κιλα δεν φευγουν ως δια μαγειας (δυστυχως).θελει κοπο αλλα και τροπο...
αποψη μου λοιπον ειναι να κλεισεις τα αυτια σου στα αρνητικα σχολια και να επικεντρωθεις στον εαυτο σου..αλλωστε η επιτυχια ειναι η καλυτερη εκδικηση και η εκδικηση ειναι ενα πιατο που τρωγεται κρυο...:smilegrin:

καλημέρα και από μένα...

Είναι λίγα τα κιλά που θες να χάσεις.
Αν δεν το παλεύεις με το φαγητό πήγαινε γυμναστήριο.
Ένας φίλος μου έχει πει πως μετα τα είκοσι λεπτά διάδρομο αρχίζεις να χάνεις λίπος και ειδικά από την κοιλιά. Σε ένα μήνα μπορεί να χάσεις πάνω από πέντε στο σημείο αυτό αν κάνεις πάνω από μια ώρα έντονο περπάτημα, (όχι τρέξιμο μπορεί να κάψεις μυς).
Εγώ το έκανα δυο εβδομάδες και είδα πολύ καλά αποτελέσματα.
Τώρα το έχω σταματήσει αλλά θα το ξαναρχίσω.
Μην απογοητεύεσαι, απλά πρόσεχε μη πάρεις περισσότερα.
Αν ζει ακόμη η γιαγιά σου κόψτης τον αέρα, κάτι τέτοια μας έχουν καταστρέψει...

Σασ ευχαριστω απιστευτα πλ που μπηκατε στον κοπο να μ απαντησετε... πραγματι το να χασω τα κιλα ειναι πιο ευκολο απ το οτι πρεπει να βρω παλι τν εαυτο μ και να σταματησω να επηρεαζομαι απο την γνωμη των αλλων.. ειναι τοσο δυσκολο ομωσ οταν εχεισ ζησει χρονια κ χρονια με τετοια αντιμετωπιση.. η αυτοπεποι8ηση μ χρονο με τον χρονο εχει πιασει πατο κ αυτο ειναι οτι χειροτερο για εναν ανθρωπο.. θελω να μπω σε ενα προγραμμα, να βαλω τν ζωη μ σε μια ταξη επιτελουσ..
ειναι πλ χρησιμεσ οι συμβουλεσ σασ σασ ευχαριστω πολυ κ παλι.. σκεφτομαι να επισκεφτω ενα διαιτολογο και χτεσ αγορασα στεπ για να κανω στο σπιτι.. ισωσ ειναι καιροσ να σηκωσω κ εγω κεφαλι...
joanna εχεισ αντιμετωπισει κ εσυ τετοιου ειδουσ ''συγκρισεισ''??
το να βρεισ τον εαυτο σου ειναι πιο σημαντικο απ οτιδηποτε γτ σημαινει πωσ μπορεισ να χαρεισ κα8ε μικρη σημαντικη στιγμη στη ζωη σου... και μπραβο σ που το εχεισ καταφερει..
liana πλ ενδιαφερον αυτο για το περπατημα.. λεω να το εφαρμοσω κ αυτο.. 3ερεισ κ αλλεσ τετοιεσ συμβουλεσ οσον αφορα τν γυμναστικη?