ʼρχισε η αντίστροφη μέτρηση!
Το αποφάσισα!:smug:
Χθες άνοιξα εντελώς το δακτύλιο μετά από 3 χρόνια σχεδόν -παρά 3 μήνες-από τη μέρα που μου τοποθετήθηκε και... ετοιμάζομαι για sleeve, μετά από πολλή σκέψη και ενημέρωση.
Στο δίλημμα ''δακτύλιος ή σλιβ'' τότε προτίμησα το πρώτο...όμως τελικά δεν είχα επιτυχία, όπως πολλοί άλλοι εν τω μεταξύ.:sniffle:
Σήμερα έφαγα, μετά από χρόνια, χωρίς το φόβο μην κολλήσει η μπουκιά στον οισοφάγο και χρειαστεί να τη βγάλω,ένιωσα απολαυστικό αίσθημα ελευθερίας!
Είχα ρύθμιση 6,5cc και δεν ήθελα να το σφίξω περισσότερο, γιατί φοβόμουν τις επιπλοκές.
Τη μέρα που χειρουργήθηκα ήμουν 128 κιλά και τώρα 124...(ύψος 1.76μ.).
Περιορισμός στην ποσότητα δεν υπήρχε σε πολλές τροφές, αν μασούσα καλά χωρούσε μεγάλη ποσότητα, αφού υπήρχε το μεγάλο στομάχι από κάτω...
Και φυσικά περνούσαν ανετότατα μαλακές τροφές που δυστυχώς δεν απέφυγα αρκετά (σοκολάτες, γαριδάκια, τσιπς κ.τ.λ.)
Το ξέρω πως αυτά πρέπει να τα αποφεύγω και στη σλιβ, αλλά θα μου είναι ευκολότερο γιατί:
1.δε θα έχω τόση όρεξη όπως τώρα,
2.με ελάχιστο φαγητό θα χορταίνω και
3. θα έχω καλύτερη ψυχολογία λόγω του γρήγορου αποτελέσματος, οπότε δε θα καταφεύγω τόσο εύκολα στο τσιμπολόγημα και τις ''σκουπιδοτροφές''.
Για ένα μήνα λοιπόν θα μείνει ανοιχτός ο δακτύλιος μέχρι να χειρουργηθώ, θα κάνω γαστροσκόπηση σ'αυτό το διάστημα και αν όλα είναι καλά, θα προχωρήσω στην αφαίρεσή του ταυτόχρονα με τη σλιβ.
Βέβαια άρχισα ήδη με τις προεγχειρητικές εξετάσεις και είναι πολλές! Με ενδιαφέρει να δω τι θα δειξει η εξεταση ενεργειακών αναγκών ηρεμίας, δηλ. πόσες θερμίδες καίει ο μεταβολισμός μου.
Λυπάμαι που ο δακτύλιος δε με βοηθησε ,που αναγκάζομαι να ξαναχειρουργηθώ, που δεν έδιναν πραγματικά ποσοστά αποτυχίας και επιπλοκών κάποιοι κύκλοι...που έβγαλαν τρελά λεφτά από τους δακτυλίους...εις βάρος μας.:thumbdown: