Βιωνω την απολυτη μοναξια...
Σκεφτηκα μια ιστορια....κατοπιν μιας συγκυριας.
Ηρθε ενας φιλος μου και μου εδειξε οτι καποιος τον απειλησε με μηνυμα στο κινητο...και του λεω μη μασας μπορεις καλλιστα να του κανεις και μυνηση αφου εχεις αποδεικτικα στοιχεια.
Θυμαμαι οταν βρεθηκα εγω κατω πεμενος πριν μια δεκαετια και χρειαζομουν την μεγιστη δυνατη υποστηριξη που μπορουσα να παρω.
Θυμαμαι οτι δουλευα σε μια δημοσια επιχειρηση και μπαινει μια κυρια αρχιζει να με βριζει με το χειριστο τροπο και σηκωνεται και φευγει.
Θυμαμαι ποσο με ειχε τσακισει ψυχολογικα το γεγονος και απευθυνθηκα στον καλυτερο μου φιλο.
Αυτος με εριξε ακομα περισσοτερο αναφεροντας μου απλως οτι ειμαι θυμα.
Ναι ειναι πραγματικο γεγονος και ημουν κατω απο ψυχοφαρμακα...για να αντιμετωπισω τις δυσκολιες της ζωης.
Γιατι δεν μου ειπε να προχωρησω σε μυνηση και μαλιστα του εκανα αναφορα για αυτο αλλα με νταουνιασε περισσοτερο?
Σαν τι ανθρωπο με αντιμετωπισαν ως τωρα...ναι σκεφτομαι ολη μου τη ζωη...και ειναι ενα ψεμμα.
Μη γελιεστε αισθανομαι πιο δυνατος απο ποτε...αλλα πραγματικα μες την απολυτη μοναξια.