Printable View
γεια χαρα...
εχω προβλημα στο ότι συνεχεια σκεφτομαι το ποτε και το τι θα φαω. εχω κουραστει μονιμως να σκεφτομαι '' α τωρα θα φυγω απο το γραφειο, αρα μπορω να παω σπιτι να φαω'' μου έχει γίνει εμμονη. Θέλω να χάσω δέκα διαολεμένα κιλά και αντί να σκέφτομαι αυτό, μονι΄μως σκέφτομαι το τι θα φάω
ʼραγε αν είχες μαζί σου στη δουλειά ένα ταπεράκι με αγγουράκια και καροτάκια να ικανοποιήσουν την πρόσκαιρη πείνα, θα σε βοηθούσε; Πριν φύγεις στη δουλειά, τρως πρωινό; Κολατσίζεις κάτι στο ενδιάμεσο μέχρι να επιστρέψεις σπίτι; Αν τίποτε από αυτά δεν ισχύει μου δείχνει λογικό το στομάχι να διαμαρτύρεται μετά από ώρες και να θες να επιστρέψεις στο σπίτι για να φας!
το πρωι δεν τρωω και στο γραφειο δεν νιωθω ανετα να με βλεπουν οι υπολοιποι να μασουλαω.... οποτε τρωω μονο το απογευμα και αυτο μονο αν εν εχς ενδοσει νωριτερα σε καποιο τσιμπολογημα. Σε γενικες γραμμες καταφερνς να μη τρωω πανω απο μια φορα καθημερινα, δηλαδη εχω αυοπειθαρχια, απλα το μυαλο μου ειναι μονιμως στο φαγητο
προφανως καλη μου το μυαλο σου ειναι συνεχεια στο φαγητο!!!!!!!!!! ολοι οι διαιτολογοι λενε ότι πρεπει να τρωμε τουλχιστον 5 γευματα τη μερα με κενο αναμεσα στους 2,5-3 ωρες ειτε ειμαστε σε διαιτα ειτε όχι!!!! κοιτα να ξεκινησεις ενα ισορροπημενο διαιτολογιο, που και να σε χορταινει κ να σου επιτρεπει κ απωλεια κ θα δεις πως θα φτιαξουν ολα....κ οσο για τους συναδελφους, μην μασας, δεν τρως το δικο τους φαι!!!! :smilegrin::smilegrin:Quote:
Originally posted by elmi
το πρωι δεν τρωω και στο γραφειο δεν νιωθω ανετα να με βλεπουν οι υπολοιποι να μασουλαω.... οποτε τρωω μονο το απογευμα και αυτο μονο αν εν εχς ενδοσει νωριτερα σε καποιο τσιμπολογημα. Σε γενικες γραμμες καταφερνς να μη τρωω πανω απο μια φορα καθημερινα, δηλαδη εχω αυοπειθαρχια, απλα το μυαλο μου ειναι μονιμως στο φαγητο
καλα το οτι σκεφτομαι μονιμως το φαγητο ειναι δεδομενο... πφ τρελη εμμονη. απλα δεν μπορω να εφερμοσω αυτα που λες γτ αυτοματα θα νιωθω τυψεις μετα. δεν ξερω... μαλλον το εχω παρατραβηξει
να νιωθεις τυψεις γτ??? που θα φροντιζεις τον εαυτο σου??? ισα ισα που οταν τρως μια φορα τη μερα, 1ον τρως περισσοτερο γτ πεινας και 2ον ο μεταβολισμος καταστρεφεται κ παχαινεις πολυ πιο ευκολα... καλη μου με τα 5 γευματα δωρο στον εαυτο σου κανεις απο καθε αποψη....Quote:
Originally posted by elmi
καλα το οτι σκεφτομαι μονιμως το φαγητο ειναι δεδομενο... πφ τρελη εμμονη. απλα δεν μπορω να εφερμοσω αυτα που λες γτ αυτοματα θα νιωθω τυψεις μετα. δεν ξερω... μαλλον το εχω παρατραβηξει
elmi το πρωί μπορείς να ξεκινήσεις την μέρα σου με ένα ποτήρι γάλα και μια μπάρα δημητριακών. Πρωινό τσακ-μπαμ είναι αυτό! Όταν δε στη δουλειά πεινάσεις έχε μαζί σου ένα φρούτο. Δεν θα σε καταδικάσει κανείς γι'αυτό, όταν βλέπεις τους άλλους να καταβροχθίζουν τυρόπιτες πίνοντας σοκολατούχα γάλατα! Επίσης ένα κουλούρι Θεσσαλονίκης με ένα κομμάτι τυρί είναι ένα υγιεινό τιπ, ώστε κάπως να αρχίσεις να μετριάζεις την σκέψη για το φαγητό στο σπίτι. Στο δε σπίτι σου φάε το φαγητό σου και το βράδυ αν δεν τρως τίποτε φάει ένα γιαούρτι με ένα φρουτάκι μαζί. Μην στερείς τον εαυτό σου απ'την τροφή. Μην τον τιμωρείς έτσι. Καλά στα λέει και η konina.
Το χα και γω καποτε αυτο.Μολις πηγαινα δουλεια σκεφτομουν τι θα φαω πρωινο,μετα που τρωγα σχεδιαζα τι θα φαω μεσημερι,μετα τι θα φαω ενδοιαμεσο,μετα το ενδιαμεσο τι θα φαω οταν παω σπιτι.Οσο ημουν ξυπνια σκεφτομουν το φαι.Μου γινοταν εμμονη.Ολο εκανα σχεδια,μονο αυτο σκεφτομουν.
Θα παω σπιτι θα κανω αυτο και αυτο και μετα θα αναψω το κλιματιστικο και να φαω το νεο παγωτο Haagen Dazs που πηρα(ειμαι και μερακλης τρομαρα μου).Απο τοτε που εβαλα στο μυαλο μου οτι το φαγητο ειναι μονο για να επιβιωσω και πρεπει να τρωω οταν πεινω και δεν ειναι για να μου καλυψει τα κενα μ (οποια και να ναι αυτα) και ουτε ειναι για να ξεσπαω οταν ειμαι στεναχωρεμενη, το σταματησα.
Το καλυτερο που χεις να κανεις ειναι τα συχνα μικρα γευματα.Σωστα γευματα ομως(οχι πιτσες, καρμποναρες και τυροπιτες).Τυψεις θα νιωσεις οταν σαβουριασεις ενα ψυγειο οταν δεν πεινας και οχι οταν φας ενα υγιεινο φαγητο στις 1-2 το μεσημερι.10κιλα δεν ειναι πολλα.Οταν βαλεις σε μια ταξη τις σκεψεις σου και προσπαθησεις, μπορεις να τα χασεις.
κορίτσια ευχαριστώ για τις συμβουλές. Το θέμα μου είναι, ότι ούτως ή άλλως στο γρφαείο δεν νιώθω άνετα να φάω γιατί εκείνη την ώρα αν το κάνω αυτό, θα πρέπει ( για να μη θεωρηθώ αγενής) να φάω με την εργοδότρια μου, η οποία βρίσκει εκείνη την ώρα αφορμή να μας ρωτάει για δικόγραφα που συντάξαμε, για λάθη που κάναμε κλπ. Πόσες φορές στην αρχή που έκανα το λα΄θος να καθήσω να φάω μαζί τους, σηκώθηκα για να φέρω τον κώδικα πολιτικής να επαληθεύσουμε προθεσμίες. Οπότε προτιμώ εκείνη την ω΄ρα να κάθομαι στο γραφείο μου....
@sourkoyna.... eχεις απόλυτο δίκιο. όλα είναι μέσα στο μυαλό μας.Ακόμα και η πείνα. όντως 10 κιλά δεν είναι πολλά, αλλά είναι τα τελευταία 10, που έχουν καθήσει και δεν λένε να παρούν πόδι!
Στο γραφείο δεν μπορείς να τρως? Η να κανεις διάλειμμα άλλη ώρα?
καλημέρα konina μου. Κοίτα στο γραφείο υποτίθεται ότι αν είναι να φάμε τρώμε όλοι μαζί. Βέβαια για να αποφεύγω περιστατικά όπως αυτό που προανέφερα, πολλές φορές αν τύχει και είμαι για εξωτερικές δουλειές τσιμπάω κάτι έξω. Πάλι καλά το πήρα απόφασγ και επιτέλους φεύγω από αυτό το γραφείο... ΄πότε για να δούμε αν αυτό θα βοηθήσει και τις διατροφικές μου συνήθειες.
Νομιζω οτι οταν τρως μονο 1 φορα τη μερα ειναι ευνοητο οτι θα σκεφτεσαι συνεχεια το φαγητο αφου ο οργανισμος χρειαζεται 3 βασικα γευματα κ 2 σνακ ενδιαμεσα.Μηπως να αλλαζες τη νοοτροπια του 1 γευματος τη μερα;
elmi, καταλαβαινω απολυτα τι λες. Μη περιμενεις να αλλαξεις νοοτροπια μεσα σε μια βδομαδα, χρειαζεται μεγαλος αγωνας να αλλαξουμε τη σχεση μας με το φαγητο.
Εγω ειμαι ψυχαναγκαστικη υπερφαγος, προσφατα πηγα σε ειδικο (και θα μου πουν σε 10 μερες το πορισμα) για να αλλαξω σχεση με το φαγητο. Δεν ειναι πλεον θεμα κιλων, να παρω η να χασω, ειναι θεμα να το βγαλω απο το μυαλο μου και να μπορω να παω εξω με φιλους για μεσημεριανο/δειπνο/σε καλεσμα και να μη κοιταζω το τραπεζι τρομοκρατημενη και να φοβαμαι μην παραφαω, να μη με βλεπουν να τρωω, να σκεφτομαι τι θρεπτικα να'χει, πως να μαγειρευτικε, αν θα με τουμπανιασει, ποσες φορες να μασησω, μηπως τρωω πολυ γρηγορα, μηπως πολυ αργα, μηπως με κοιταζουν και σκεφτονται "ετσι οπως τρωει, πως να μη ειναι τοσο παχυα (οταν ημουν στα 100+) / ετσι οπως τρωει δε θα ειναι αδυνατη για πολυ ακομα".
Θα σε κακοκαρδισω, αλλα και να χασεις τα κιλα που θες (και στο ευχομαι), ο πραγματικος αγωνας αρχιζει τοτε.
Σου ευχομαι τα καλυτερα.