ΑΠΟΦΑΣΗ ΖΩΗΣ

λοιπον παιδια εχω τρομερο θεμα και θελω απεγνωσμενα την γνωμη σας.

εχω 3 παιδια 9,7,4 .

ο συζυγος εργαζεται σε δημοσια συγκοινωνια πρωινος και εγω υπαλληλος σε γραφειο με ωραριο 10-6. που σημαινει ειδικα το χειμωνα φευγω 8 απο το σπιτι(για τα παιδια) και γυρνω 6.30 το νωριτερο το απογευμα. ο συζυγος απο τη μια γκρινιαζει γιατι αναγκαζεται να διαβασει τα παιδια(και δεν τα καταφερνει καλα) και γιατι ξυπνα 3.30 το πρωι και δεν κοιμαται μεχρι τις 10.30 το βραδυ. επισης αναγκαστικα πρεπει να μαζεψει και λιγο που και αυτο δεν του αρεσει. το θεμα ειναι το εξης τη μια μου λεει οτι πρεπει να φυγω απο τη δουλεια γιατι δεν γινεται απο την αλλη οταν ακουει για την υφεση μου λεει οχι οσο τραβηξει. απο την αλλη η κορη μου γκρινιαζει οντας 4 κλαιει μου ραγιζει την καρδια. και να σας πω την αληθεια και μενα μου αρεσε να ασχολουμαι με τα μωρα μου μονο. τι να κανω πειτε βρε παιδια???η ψυχολογια μου σκατα ολο στο φαι ξεσπαω

με τραι παιδια ειναι πολυ δυσκολο και με αυτα τα ωραρια

να ειναι ολοι ικανοποιημενοι

αν και δεν ειμαι η πλεον ειδικη να σου πω εγω τι θα κανεις

εγω στη θεση σου θα αφηνα την εργασια μου και θα αφιερωνομουν στα παιδια και στα του σπιτιου

κι αυτο ειναι πολυ σοβαρη <<εργασια>> ειδικα και με 3 παιδια

κι ας ζουσαμε και με λιγοτερα χρηματα.

πρωτα θα κοιταζα τα παιδια κι ας τα βγαζαμε περα με λιγοτερα

η/και θα ζητουσα τη βοηθεια της πεθερας η της μητερας.

η ταπεινη γνωμη μου ειναι αυτη,εγω στη θεση σου αυτο θα εκανα

αλλα ο καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος και εσυ γνωριζεις καλυτερα απο τον καθενα τι θα κανεις.:)

angela σε ευχαριστω για τα σχολια σου. η πεθερα αφαντη!!, η μαμα εχει μαγαζι με το μπαμπα και δεν μπορει.
επισης ειναι στον κοσμο της!!! μην της πεις για νοικοκυριο και τετοια, προτιμα τη βολτα αν καταλαβαινεις, εγω παλι θελω να ειμαι με τα παιδακια μου. να σου πω μονο οτι τα κραταω ξυπνια μεχρι τις 10-11 το βραδυ για να τα δω και να τα διαβασω?? ειμαι εγωιστρια το ξερω αλλα θελω να τα βλεπω. εν τω μεταξυ το αφεντικο απαγορευει τα τηλεφωνα στο σπιτι(???) ειναι μπιππππππ.

αχ τι θα κανω??

καλημερα ton76...και εγω εφτασα σε τετοιο διλλημα και εχοντας ηδη 15χρονια προυπηρεσια σταματησα την δουλεια...εχω δυο παιδακια...δυσκολο ειναι και να δουλευεις και να κρατας το σπιτι και τα παιδια,δυσκολο και στο σπιτι..ειναι λιγο περιεργη η κατασταση για να σου πω πως νοιωθω..νοιωθω πολυ καλα που μεγαλωνω τα παιδια μου και ειμαι συνεχεια μαζι τους απο την αλλη εχω αφησει εντελως τα ονειρα μου,τη δουλεια μου,τον εαυτο μου προσπαθω οσο μπορω να τον φροντισω αλλα δυσκολα τα πραγματα...

το να είσαι παντρεμένη και να εχεις 3 παιδιά είναι φυσικά δύσκολο κ μπράβο κ στους δύο για τον αγώνα που κάνετε για την οικογένειά σας. Ενα μπράβο ακόμη σε εσένα που είσαι εργαζομενη μητέρα... μιας κ το εθεσες δημόσια το θέμα ας μου επιτραπεί να πώ κι εγω τη γνώμη μου. Εργάζομαι απο τα 12 και για κανένα λόγο δεν θα αφηνα τη δουλειά μου ακόμη κι αν παντρευόμουν επιχειρηματία.... είναι πολύ σημαντικό για τη ψυχολογία μου να μπορώ να φευγω για λίγο απο το ρόλο της απόλυτα αφοσιωμένης μανας και συζύγου. Είναι πολυ σημαντικό να στέκομαι στα ποδια μου και να με θαυμάζουν συζυγος κ παιδια για αυτα που καταφερνω εκτος σπιτιού. γιατι τα εντος σπιτιου τα θεωρουν ολοι δεδομένα κ οτι είμαστε υποχρεωμένες να τα κάνουμε. Κι εσυ φαντάζομαι κοιμάσαι λίγο, οπως κ ο συζυγος με 3 μικρά παιδιά, κι εσυ κουραζεσαι πολυ καθώς εχεις πολλαπλους ρόλους στη καθημερινότητα σου και μη ξεχνάς πως οι αντρες να βολευτουν θέλουν εις βαρος μας... μπα εγω δεν θα έκανα τετοια υποχώρηση. Φιλιά πολλά

η φαση ειναι πως αν διαλεξεις κατι, θα χασεις κατι στο αλλο

το ερωτημα ειναι τι ειναι προτιμοτερο να θυσιασεις...

αν διαλέξεις να κάνεις κάτι γιατι εσενα σε κάνει να νιώθεις καλύτερα ...οκ
αλλα εδω καταλαβαίνω πως ο σύζυγος εχει κουραστει, πως το γεγονος οτι εργάζεται η γυναίκα του τον εξυπηρετεί στο οικονομικό κομμάτι και τώρα καλεί την φίλη μας να πάρει την απόφαση που θα εξυπηρετήσει εκείνον καλύτερα..... η ιδια εχει σημασία τι θέλει.... με πια απόφαση θα νιώθει η ίδια πιο καλά. Όχι να πάρει μια απόφαση να διευκολύνει τους γύρω της...

η πεθερά μένει σε άλλη πόλη?

η πεθερα δεν θελει επαφες με το γιο και τα εγγονια της!!!

ria ξερεις κατι ειδικα αυτο το κομματι που λες για μενα - δεν εχω καθολου χρονο για μενα . πολλες φορες ουτε τουαλετα δεν προλαβαινω να παω κι ας σας φαινεται υπερβολικο. το μοναδικο διαστημα που εχω για μενα ειναι απο τις 9 μεχρι τις 10 που παω δουλεια .

ευχαριστω ολους σας και οι σκεψεις σας ειναι καλοδεχουμενες. ολο αυτο

παιδια δεν σκεφτομαι τιποτα αλλο. π.χ 12 /9 που ξεκινανε τα σχολεια πρεπεια να λειπω απ τη δουλεια το ιδιο μεσα Σεπτεμβρη πρεπει να παω το γιο μου στο Κ.Ψ.Υ και θα χρειαστω ολη τη μερα εκει πανω και τι θα γινει ....

χθες εκανα υπερφαγικο λογο αγχους.

βοηθεια παιδια .....

θα ταν καλη ιδεα να συζητησεις με το συζυγο σου και να βρειτε απο κοινου λυσεις.

καθηστε καποια ωρα που θα ειστε χαλαροι και συζητηστε τα θεματα που σας απασχολουν και τι λυσεις εχει ο καθενας να προτεινει.πες του το προβλημα σου εξηγησε του το ποσο δυσκολη ειναι η κατασταση για σενα και να βρειτε μια λυση που θα ταιριαζει και στους δυο.

Είναι όντως δύσκολο το επάγγελμα του γονιού. Αν και οι νόμοι θεωρούν τις γυναίκες "ίσες" με τους άντρες και προτάσουν συνταξιοδότηση στα 65, στην πράξη η κοινωνία περιμένει να διατηρήσουν τον μητρικό τους ρόλο. Για αυτό και υπάρχουν τόσες αντικρουόμενες απόψεις, από το "άφησε τη δουλειά και κοίτα τα παιδιά και το σπίτι σου" μέχρι το "μην αφήσεις τη δουλειά για κανένα λόγο". Η αλήθεια είναι πάντα κάπου ανάμεσα.
Ο καλός σου ξυπνάει στις 3.30, κοιμάται στις 10.30 (γιατί αλήθεια; θα μπορούσε να γίνει συνήθεια σε όλη την οικογένεια ο ύπνος στις 21.00 για παράδειγμα) και ενώ έχει τρία παιδιά, γκρινιάζει όταν πρέπει να μαζέψει και λίγο στο σπίτι. Έτσι, προτιμά να θέλει τη γυναίκα (=δούλα και όχι κυρά) στο σπίτι για τα οικιακά. Ώστοσο, αν σε "υποχρέωνε" να παραμείνεις στο σπίτι, το πιο σίγουρο είναι πως θα έπρεπε να κάνει και δεύτερη δουλειά, που θα τον κούραζε πολύ περισσότερο από αυτό που κάνει τώρα.
Το αφεντικό σου από την άλλη, ενώ ξέρει πως έχεις τρία παιδιά, σου απαγορεύει τις τηλεφωνικές επικοινωνίες!!! Μήπως πρέπει να κάνεις μια συζήτηση μαζί του πρώτα; Μήπως είναι προτιμότερο να αναζητήσεις μια άλλη δουλειά, πιο κοντά, με πιο ανεκτικό εργοδότη, ακόμη και με λιγότερα χρήματα;
Αναφέρεις πως πρέπει να πας στο ΚΨΥ για τον γιο σου. Αυτό είναι που με κεντρίζει πιο πολύ. Ο σύζυγος μπορεί και πρέπει να προσαρμοστεί, ο εργοδότης μπορεί να ενημερωθεί ή στην ανάγκη να αλλαχθεί, αλλά τα παιδιά έχουν ανάγκη από περισσότερη προσοχή. Για τις 12/9 σίγουρα μπορείς να ζητήσεις κανονική άδεια, αναρρωτική ή δεν ξέρω τι άλλο. Όμως το κυριότερο είναι στην πορεία να βρείτε την άκρη σαν οικογένεια. Μήπως χρειάζεστε μερικές συνεδρίες οικογενειακής συμβουλευτικής; Στο λέω γιατί εμείς χρειαστήκαμε, και όντως βλέπουμε βελτίωση.
Μην κάθεστε μέχρι το βράδυ για να διαβάσετε τα παιδιά. Γράψτε τα στο ολοήμερο - υπάρχουν μέχρι τις 5.00 το απόγευμα. Οπότε, το διάβασμα θα το κάνουν εκεί. Ο ύπνος πρέπει να είναι στις 9.00 - δεν χρειάζεται να ξενυχτάτε οικογενειακώς. Τα Σαββατοκύριακα πηγαίνετε βόλτες, ξεκουραστείτε, χαρείτε ο ένας τον άλλο. Δεν πειράζει αν το σπίτι είναι άνω-κάτω, δεν θα τα προλάβετε όλα.

anna μου τα παιδια εγω τα κραταω παραπανω γιατι μου λειπουν. αν γυρναω στο σπιτι 7 και τα βλεπω μονο κανα 2 ωριτσες θα μου κακοφανει πολυ. αυτο το ξερω ειναι εγωιστικο αλλα θελω να περναω λιγο χρονο μαζι τους . οσον αφορα το αφεντικο μου το θεωρει παραλογο και μαλιστα με ρωτησαν αν εχω προβλημα με τα παιδια μου και οτι φυσικα ειναι παραλογο να μιλαμε 3 φορες στο 8ωρο!!! (βεβαια 3 φορες λογω καλοκαιριου) . οσον αφορα τον αντρα μου δεν αγχωνεται τοσο για τις δουλειες απλως οσον αφορα τα παιδια πιστευει οτι τα καταφερνω καλυτερα.

η αληθεια ειναι οτι δεν εχει υπομονη και τους φωναζει ειδικα οταν τους διαβαζει και τον εκνευριζουν

δεν ξερω σκεφτομαι πολλα. μου φαινεται καλυτερα να ψαξω μηπως βρω κατι αλλο οπως λες κι εσυ με καλυτερες συνθηκες.

Οι πατεράδες είναι αλήθεια πως δεν έχουν πολύ υπομονή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα φορτωνόμαστε όλα εμείς. Κάπου έχουν δίκιο, στο ότι δεν χρειάζεται να είμαστε συνέχεια από πάνω τους - χρειάζεται να είμαστε δίπλα τους.
Καλύτερα να έχεις ποιότικό χρόνο με τα παιδιά σου, παρά ποσοτικό. Αν τα απολαμβάνεις από τις 7 μέχρι τις 9, τους προσφέρεις πολλά παραπάνω από το να τα πιέζεις 7 με 11. Τους στερείς τον ύπνο, τους αγχώνεις (από τα 7 και τα 9 τους!) για αντάλλαγμα να τα βλέπεις λίγο παραπάνω - ναι, είναι πολυ εγωιστικό! Αυτό πρέπει να "αντιγράψουμε" από τους άντρες, την αφασία τους. Να θυμάσαι, καλύτερος γονιός είναι ο "τεμπέλης" γονιός.
Στη δουλειά σε ρώτησαν αν έχεις πρόβλημα με τα παιδιά σου, και τους απάντησες αρνητικά. Φυσικά και πρέπει να κάνεις μια νέα συζήτηση με το αφεντικό, ίσως για λιγότερο ωράριο - ίσως να ήσουν σπίτι στις 5, αμέσως μετά το ολοήμερο; Αλλά πρώτα πρέπει να ηρεμήσεις, να καταλάβεις ότι πρέπει κάπου να βάλεις νερό στο κρασί σου, και πάνω από όλα ΞΕΚΟΛΛΑ από το διάβασμα των παιδιών, υπάρχουν πολλά περισσότερα να κάνετε μαζί! Ούτε εσύ, ούτε ο άντρας σου έχετε λόγο να διαβάσετε μαζί τους!

καλημερα. ελαβα υποψη τις γνωμες σας και σκεφτηκα παρα πολυ. η αληθεια ειναι οτι δεν ειμαι γυναικα 'καριερας' και μπορω ανετα να αποχωριστω τα power suits και τα meetings και ολα τα σχετικα . οντως οταν συζηταω με μια φιλη μου και ακουει οτι σκεφτομαι να φυγω μου λεει 'μα ειναι γκλαμουρατη δουλεια στην ναυτιλια' και εγω της απανταω ναι μεχρι στιγμης μου εχει χαρισει γαστριτιδα, αναιμια, χανω τις στιγμες με τα παιδια μου κλπ !!!!

η αληθεια ειναι οτι ισως δεν μπορω να ανταπεθελθω.πρωτη φορα στα χρονια 34.2 αιματοκριτη εφτασα.
θες το αγχος, θες οτι τρεχω γυρω γυρω δεν ξερω παντως κουραστηκα. θελω να ηρεμησω και να κοιταξω τα παιδια μου που παρεπιπτοντος τα 2 απο τα 3 εχουν και αυτα αναιμια.

ξερω οτι δεν θα ειμαι ανετη οικονομικα αλλα βλεπω οτι δεν γινεται. το σχολειο των αγοριων μου ειναι μεχρι τις 2.40.
μου λεει ο μεγαλος μου (9 ετων) μαμα, θελω οταν γυρνω απο το σχολειο να σε βλεπω - δεν με ενδιαφερουν τα πολλα παιχνιδια εγω θελω τη μαμα μου. εκει τα παιξα παιδια.

μπορει να το μετανιωσω μπορει οχι ομως ξερω οτι δεν γινεται να συνεχιστει αλλο αυτη η κατασταση.

αποψεις καλοδεχουμενες