Τα αποτελεσματα της καλοκαιρινης προσπαθειας
Δεν ξερω αν με θυμαστε...
ειχα φτασει σε σημειο μετα τους καθημερινους εμετους να μη μπορω να κανω εμετο με τιποτα, και λογω της ποσοτητας τροφης που δεν μπορουσα να βγαλω ανεβασα πυρετο και ημουν 3 μερες πολυ αρρωστη..
τοτε επαθα το σοκ, νομιζα οτι εγινε το κλικ που χρειαζομουν.
σε συνδυασμο με το οτι το καλοκαιρι θα εφευγα για δουλεια και θα συγκατοικουσα με αλλα ατομα σε ενα δωματιο και θα ηταν δυσκολο να εκφραστω, πιστεψα οτι θα τα καταφερω.
πραγματικα το πιστεψα...
τις πρωτες βδομαδες δεν ειχα ουτε ενα επεισοδιο,εκει που ειχα πολλα καθημερινα.
αρχισα να ελπιζω...
σφαλμα..μεγαλο..
με την πρωτη ευκαιρια ξαναεγινε η αρχη..
με καθε επομενη ευκαιρια ξαναλυγιζα..
γυρισα σπιτι μου και παλι.. ειναι σαν να μην περασε μια μερα.
απογοητευσα τον εαυτο μου.
δεν ηθελα να γραψω για να μην αποθαρρυνω καμια απο σας, αλλα δεν αντεξα. θελησα να μοιραστω την αδυναμια μου.
ελπιζω να ειστε πιο δυνατες απ οσο εγω :) να ειστε καλα..