δεν μπορώ να κάνω τίποτα πια...
πίνω μία σόδα...μπας και καταφέρω να χωνέψω την ομελέτα που μόλις σηκώθηκα και έφτιαξα...με 2 αυγά και ποοολυ τυρί...
γιατί λίγο πριν βλέπεις είχα φάει μία πίτα γίγας με 2 καλαμάκια χοιρινά...αλλά η κατρακύλα άρχισε γύρω στις 12 κ 30 που έφαγα 2 πακέτα γκοφρέτες....
ήταν ακριβώς η στιγμή που είχα αποχαιρετήσει την ιδέα να πάω γυμναστήριο...
έκανα μια σκέψη που κάνω εδώ και 2 μήνες "το πρωί καλύτερα..καις τα τριπλά,έχουν αδιάσει και οι αποθήκες γλυκογόνου καίς κατευθείαν λίπος γεει"
...βέβαια το πρωί ποτέ δεν σηκώνομαι..
δεν ήταν όλη η ημέρα έτσι...το μεσημεριανό μου για να καταλάβετε ήταν τόνος σε νερό με μαρουλοσαλάτα και ένα μεγάλο κριθαρένιο παξιμάδι....
τα ίδια συνεχώς...πάντα τα ίδια...ένας τεραααστιος φαύλος κυκλος..
δεν μου έχει μείνει δείγμα υπομονής και πειθαρχίας και με κάνω πάλι σκουπιδοσακούλα......
οι κρίσεις με αγκαλιάζουν σφιχτά και πάλι...και με πιάνω να λέω στον εαυτό μου "παρ'το απόφαση δεν θα τα καταφέρεις πότε...στα επόμενα 10 κιλά θα είσαι τελειωμένη υπόθεση"...
ελπίζω να τα πηγαίνετε καλύτερα απο εμένα εδώ όλοι...