Εκει που τελειωνει η λογικη...

Παρακολουθω αυτο το site εδω και παρα πολυ καιρο και υπηρξαν πολλες οι φορες που επερνα δυναμη απο ολους σας σε δυσκολες μερες αν και δεν σας ξερω.
Η διαθεση μου παει απο το κακο στο χειροτερο και δεν ξερω τι να κανω. Εχω παρατησει τα παντα, οικογενεια,φιλους, σπουδες,τον ιδιο μου τον εαυτο.
Καθε καινουρια μερα ειναι χειροτερη απο την προηγουμενη και δεν βλεπω κανενα φως στο τουνελ. Δεν νομιζω οτι τα πραγματα μπορουν να γινουν ποτε καλυτερα γιατι αρνουμαι να δεχτω βοηθεια απο καποιον που ισως μπορει να με βοηθησει.
Και ολο αυτο οφειλεται στο γεγονος οτι εχω αγαπησει περα και πανω απ'ολα εναν ανθρωπο που δεν μπορω να εχω ποτε. Δεν μπορω να εκφρασω με λογια αυτο που νοιωθω γιάυτόν. Απλα αισθανομαι οτι θα ειναι η καταστροφη μου...Γιατι απο λογικες σκεψεις εχουμε τελειωσει εδω και καιρο.

μαστα......
στο χαλαρο λοιπον θα τα συζητησουμε και θα δουμε πως λυνεται το προβλημα.
Να θυμασαι οτι καθε προβλημα εχει τουλαχιστον δυο λυσεις.
Το ζητουμενο ειναι να διαλεξεις την σωστη.....

Να’ μαι και γω παρόν . Λοιπόν ξεκινάμε με το να μας πεις την ιστορία σου, και εμείς θα πούμε τις δίκες μας. Μωρέ που θα πάει θα την βρούμε την άκρη εεε κρίνε ;

Γεια σου, αγνωστη!
Δεν θελω να βγαλω γρηγορα συμπερασματα... απλα να παρατηρησω οτι συχνα οταν μας ριχνει μια κατασταση, πεφτουμε σε εναν φαυλο κύκλο... Απλα φτανουμε στο σημειο να κατηγορούμε υποσεινήδητα μια κατάσταση για τα χάλια μας για να μην κατηγορούμε τον εαυτό μας... Συχνά σε αυτές τις περιπτώσεις χρειαζεται βοηθεια ειδικού. Μην αποκλειεεις μια σύντομη φαρμακευτική αγωγή... Θεωρώ οτι τα αντικαταθλιπτικα που παίρνω ήαν οτι καλύτερο εχω κανει στην ζωή μου. Πλεον βλέπω πιο καθαρα τι συμβαίνει γύρω μου... νόμιζα οτι ειχα χασει το μυαλό μου για παντα... Να ξερεις απο κάθε χαραδρα που πεφτουμε καπου υπαρχει ενα μονοπατι για να βγούμε... απλα μερικές φορές χρειαζεται να μας το δειξουν...
Με εκτιμηση και ευχές για κουραγιο
FKM

Καλημερα σε ολους και σας ευχαριστω για τις απαντησεις σας. Η ιστορια μου ειναι αρκετα μεγαλη και περιπλοκη και δεν νομιζω οτι εχει καποιο νοημα να σας κουρασω με αυτην. Γιατι ετσι κι αλλιως το αποτελεσμα ειναι το ιδιο. Εχω αγαπησει παραφορα εναν ανθρωπο που δεν μπορω να εχω γιατι πολυ απλα ανηκει καπου αλλου. Δεν μπορω να εκφρασω καν τα συναισθηματα μου γιατι ξερω οτι δεν θα θελει να εχει καμια απολυτως σχεση μαζι μαζι μου στο μελλον. Ουτε καν τη φιλικη που εχουμε τωρα. Και επιπλεον θα παψω και να το βλεπω πολυ συντομα γιατι θα φυγει για δουλεια εκτος Ελλαδας. Δεν νομιζω οτι μπορω να ξεπερασω αυτη τη κατασταση. Με εχει ριξει παρα πολυ. Εχω παρατησει τα παντα και δεν ξερω αν θα εχω ποτε τη δυναμη να ξανασταθω στα ποδια μου. Μπορει να σας τα περιγραφω πολυ χαλαρα και να πιστευεται οτι ασχολουμε με βλακειες αλλα πιστεψτε με οταν με πιανουν κρισεις τα πραγματα ειναι πολυ πολυ δυσκολα. Ευτυχως τις δυο τελευταιες ημερες εχω συνελθει καπως και ειμαι λιγο πιο ηρεμη και αισιοδοξη αλλα φοβαμαι οτι η κατρακυλα θα ξαναρθει πολυ συντομα.

ποσο καιρό συμβαινει.. η ιστορία σου;
δηλ. απλα τον αγαπας, αλλα δεν του το έχεις εκφράσει ποτε;
συνέβη κάτι μεταξύ σας κ απο τότε το ρίξατε στο φιλικό κ δεν σου αρκει, σορρι αλλά δεν μπορώ να καταλάβω.. πες την ιστορία σου, δεν θα μας κουράσει, αντιθετως θα καταλάβουμε κ θα μπορέσουμε να σου απαντησουμε καλύτερα

Quote:

---

Originally posted by Thessalo


Μωρέ που θα πάει θα την βρούμε την άκρη εεε κρίνε ;

---

εγω αρχιζω και ψαχνω και την μεση μην σου πω....
:P

Ποτε δεν εχω πει τιποτα και σε κανεναν. Οταν καταλαβα ποσο πολυ αγαπαω αυτον τον ανθρωπο ηταν πλεον πολυ αργα.Δεν εχει γινει ποτε κατι μεταξυ μας γιατι ειναι αρκετα χρονια σε μια σχεση και σε εναν χρονο παντρευεται.Στη αρχη που γνωριστικαμε τον εβλεπα μονο σαν φιλο αλλα σιγα σιγα ολα αλλαξαν μεσα μου.
Τα συναισθηματα ειναι τοσο εντονα και δεν σκεφτομαι πλεον με τη λογικη. Και αυτο ειναι το προβλημα μου. Να ξεφυγω απο σκεψεις και συναισθηματα που με ριχνουν καθε μερα περισσοτερο. Πιστευω οτι πασχω απο καταθλιψη αλλα φοβαμαι να δω εναν ειδικο.Δεν ξερω γιατι.
Σας τα λεω λιγο μπερδεμενα ισως αλλα δεν μπορω να εκφρασω πολυ καλα αυτα που πραγματικα νοιωθω.

Μεσα μου σαν τσίχλα μασαώ μια σκέψη -Πρόσεχε τι σκέπτεσαι γιατί γίνονται επιθυμίες , πρόσεχε τι θες γιατί γίνονται πράξεις και εάν δεν γίνουν πράξεις θα γίνουν σίγουρα απωθημένα …

Λοιπόν εδώ σε αυτό το forum μιλάμε πρώτον ανοιχτα και δεύτερον σωστά, δηλαδή για να νιώσεις όπως νιώθεις , έπρεπε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα να τροφοδοτούσες την ψυχούλα σου με τις ανάλογες σκέπεις , κάποια στιγμή αυτές οι σκέψεις έγιναν συνήθειας και επιθυμία, φανταζόσουν με το μυαλό σου διαφορές ιστοριούλες ,έκανες μεγάλα ερωτικά ταξίδια , τον συναντούσες , τον φιλούσες , αυνανιζόσουν με την σκεψη του… μέχρι που το μυαλό σου πίστεψε ότι όλα αυτά είναι πραγματικότητα , άρχισε να έχεις συναισθήματα για αυτόν τον άνθρωπο , δέθηκες μαζί του, ( αρχικά με την φαντασία σου και μετά και στην πρακτικότητα χωρίς όμως ο ίδιος να συμφωνεί με κάτι τέτοιο ) στο πεινασμένο σου μυαλό έπρεπε να δώσεις τροφή, έπρεπε μια ανάγκη που είχες δημιουργήσει να την ικανοποιήσεις … και τώρα χτυπιέσαι και πονάς γιατί κορόιδεψες τον ίδιο σου εαυτό , έπαιξες με την φαντασία σου και τώρα πονάς γιατί η πραγματικότητα απέχει έτη φωτός .

Λοιπόν δεν υπάρχει εύκολη λύση , υπάρχουν μονό ξεκάθαρες κουβέντες , πάρε το δρόμο αντίστροφα ,μίλα με τον εαυτό σου, πες ότι έκαμες μια χαζομάρα , πες ότι αγάπησες μια οπτασία , έναν ανύπαρκτο άνθρωπο που απλά μοιάζει στον φίλο σου. Αντί να κλαίς και να οδύρεσαι για την κάκια σου τύχη , βαλε τα δυνατά σου , και φταίξε την τύχη σου γιατί εσύ είσαι ο δημιουργός , εσύ έκανες την τύχη σου.

Είμαι κοντά σου σε αυτήν την προσπάθεια. Μπορείς να τα καταφέρεις. Τερμάτισε αυτήν την φαντασίωση και επανασυνδέσου με την πραγματικότητα .

Θέσαλο....απίστευτο....αλλά συμφωνώ 100% μαζί σου. Η φίλη μας μέσα από τις δικές της ανάγκες και φοβίες \"αγάπησε \" κάτι άπιαστο μόνο και μόνο γιατί αυτό είχε ανάγκη άγνωστο για ποιους λόγους.
Φίλη μου, αν θες πραγματικά να βοηθήσεις τον εαυτό σου άρχισε να μας λες γιατί \"έμπλεξες\" σε κάτι απραγματοποίητο.
Από κει πρέπει να ξεκινήσεις.....

συμφωνω με τους προλαλησαντες αλλα εχω και μια πρακτικη συμβουλη.
καπου αναφερεις οτι οχι μονο δεν θα συμφωνουσε αν ηξερε τις επιθυμιες του αλλα φοβασαι οτι θα εχανες την φιλια του.προφανως φοβασαι οτι δεν θα ειχες τις ευκαιριες που εχεις τωρα να τον βλεπεις και να τροφοδοτεις την εμμονη σου.
πρωτον μην αυταπατασαι.δεν υπαρχει φιλια εφοσον νοιωθεις ετσι για τον ανθρωπο αυτο.
και τωρα η πρακτικη συμβουλη. οδυνηρη αρχικα μονο αλλα αλανθαστη.ΦΥΓΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΑΠΟ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΗ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΠΙΣΩ ΣΟΥ ΠΟΤΕ.
ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΣΕ ΤΡΕΛΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ Η ΣΚΕΨΗ ΝΑ ΜΗ ΤΟΝ ΒΛΕΠΕΙς ΕΣΤΩ ΚΑΙ Μ ΑΥΤΕς ΤΙς ΣΥΝΗΚΕς,ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΠΩς ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟς ΤΡΟΠΟς ΝΑ ΒΡΕΙς ΚΑΠΟΤΕ ΤΗΝ ισορροπιασου.
αν σου ειναι πιο ευκολο πες του την αληθεια κι εξηγησε του οτι γι αυτον τον λογο πρεπει να κοψεις. αν δεν σου ειναι, απλα εξαφανισου.
αυτο εχω μονο να σου πω και θα με θυμηθεις...

Εχετε δικιο σε ολα οσα λετε. Αλλα καμια φορα μπαινουμε σε καταστασεις χωρις να το καταλαβουμε εκεινη τη στιγμη αλλα οταν πλεον ειναι πολυ αργα. Ουτε και εγω ξερω γιατι επρεπε να γινει ολο αυτο. Πως αφησα τον εαυτο μου να μπει σε αυτο το απραγματοποιητο οπως μου λετε και εσεις. Ο Thessalo τα περιεγραψε οπως ακριβως τα αντιλαμβανομαι μεσα στο μυαλο μου και δεν μπορουσα να σας τα εξηγησω.
Αυτο που με απασχολει πλεον ειναι οτι δεν βρησκω τον δρομο για την επιστροφη στην πραγματικοτητα και στην ηρεμια που ειχα μεχρι και πριν λιγο καιρο στη ζωη μου.
Οσο αναφορα να το αφησω και να μην το ξαναδω μπορω να πω οτι το εχω δοκιμασει.Αλλα παντα λυγιζα. Και στη σκεψη οτι σε μερικους μηνες δεν θα το βλεπω παρα μοναχα καμια φορα το χρονο, η επιθυμια μου να περασω και τον ελαχιστο χρονο μαζι ειναι τεραστια. Καμια φορα μου αρκει που τουλαχιστον αυτος με βλεπει σαν φιλη και εχει αυτη τη σχεση μαζι μου ασχετα με τι νοιωθω εγω. Απο την αλλη ομως τις περισσοτερες φορες με πληγωνει που δεν μπορει να με δει οπως εγω και που δεν μπορει να μου δωσει κατι παραπανω.

Quote:

---

Originally posted by Agnosti_x509
Αυτο που με απασχολει πλεον ειναι οτι δεν βρησκω τον δρομο για την επιστροφη στην πραγματικοτητα και στην ηρεμια που ειχα μεχρι και πριν λιγο καιρο στη ζωη μου.

---

Βρε γλυκό μου κοριτσάκι έχεις βγει στους δρόμους να δεις τι παιδαράδες κυκλοφορούν ;
Είναι δυνατόν να μπερδέψεις έτσι το μυαλό σου και να διαστρεβλώνεις την πραγματικότητα με ανύπαρκτα σενάρια . Κούκλα μου αυτό που ζεις είναι πολύ κοντά στην σχιζοφρένια … σταμάτησε το τώρα.. τωρααααααααα !

Γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου γιατί; Έχεις κάποιο πρόβλημα , τι σε έσπρωξε εκεί … βρες την αίτια και τον πραγματικό λόγο που σε έσπρωξε σε μια τέτοια συμπεριφορά. Μην φοβάσαι να ανοίξεις την ψυχούλα σου εδώ, θα σε βοηθήσουμε με ότι μπορούμε , αλλά είναι κρίμα πολύ κρίμα αυτό που κάνεις.
Βγες έξω, διώξε αυτές τις σκέψεις από το μυαλό σου, φλέρταρε με ένα πραγματικό και ελεύθερο άντρα, ερωτευ σου, και όλη αυτήν την αγάπη που έχεις συσσωρεύσει μεσα σου διοχέτευσε σε μια αληθινή αγάπη.
Έλα το μπορείς , προσπάθησαι θελημένα σε παρακαλώ , βαλε έναν υπερεγώ να σε ελέγξει σε κάθε τι που σκεφτεσαι και σε πάει πίσω ! Κανε το τωρα ομως σημερα ...!

Γιατι δεν δοκιμαζεις να απομακρυνθεις απο αυτον τον ανθρωπο και οτι σου τον θυμιζει για καποιο χρονικο διαστημα.Κατα την γνωμη μου οσο μεγαλυτερο τοσο καλυτερα.Το να βρισκεσαι κοντα σε αυτο που επιθυμεις και δεν μπορεις να αποκτησεις ειναι οτι χειροτερο γιατι σου θυμηζει συνεχως πως αυτος βρισκεται αλλου.Σταματησε να τροφοδοτεις τον εγκεφαλο σου με τα δικα του ερεθισματα.Και γιατι οχι,δωσε την ευκαιρια σε καποιον αλλον να μπει στο μυαλο σου.Δεν τελειωσαν οι αντρες,ποσες δεν ειναι ερωτευμενες με εναν και λενε πως ειναι αναντικαταστατος\"μεχρι αποδειξεως του εναντιον\";Συγνωμη και για την εκφραση,ειναι σαν να κατουριεσαι και βαζεις να ακους ρυακια να τρεχουν.Δεν σου λεω πως θα καταφερεις απο τη μια στιγμη στην αλλη να το ξεχασεις,σιγουρα ενα τριμηνο θα σε βασανιζει,αλλα πρεπει καποια στιγμη να κανεις την αρχη.Το θεμα ειναι να το θελησεις.Σκεψου τα αρνητικα που εχει και μεγενθυνε τα,και οχι οπως τωρα που μεγενθυνεις μονο τα θετικα.(αληθεια γιατι μετα απο 10 χρονια δεσμου οι περισσοτεροι εχουν μονο ασχημα να πουν?).Και κατι ακομα,μην βασανιζεις το μυαλο σου με ουτοποιες.Ειναι φυλακη για το μυαλο,κατα τη γνωμη μου εχει τα ιδια αποτελεσματα με την χρηση ναρκωτικου.Ειμαι πεποισμενος πως θα τα καταφερεις,αρκει να το θελησεις.Ο χρονος εξαλου ειναι ο μεγαλυτερος γιατρος σε αυτες τις περιπτωσεις.Και που ξερεις,μπορει να σου χτυπησει και ο ερωτας την πορτα,φροντισε να την εχεις λιγακι ανοιχτη,δεν ειναι κακο.....

Ποιος καταθλιπτικος θελει να ειναι ετσι? Ποιος αρρωστος θελει να ειναι αρρωστος? Οταν τα συναισθηματα ξεπερνουν την λογικη τοτε χανουμε τη ισορροπια μας και φτανουμε σε ακραια σημεια. Μετα απο καποιες κρισεις πανικου εχω δει αυτα τα ακραια σημεια. Το μονο που φοβαμαι ειναι να μην τα ξεπερασω. Οχι για μενα αλλα για καποιους ανθρωπους γυρω μου που ξερω οτι νοιαζονται.