Καλησπέρα σας...!Νέο μέλος....

Καλησπέρα σας... όπως καταλάβατε και απο τον τίτλο είμαι καινούριο μέλος στην παρέα σας, αν και σας διαβάζω από καιρό για να παίρνω δύναμη....!!

Η ιστορία μου εν ολίγοις.... είμαι 28 χρονών και απο τα 16 μου είμαι σε συνεχείς δίαιτες..... και τα κιλά μου ασανσέρ, μια πάνω ...μια κάτω.Παλιότερα έκανα συγκεκριμένες δίαιτες....atkins,dukan κτλ είχα πείσμα και έφτανα κάθε φορά στον στόχο.Όμως σε περιόδους στεναχώριας , άγχους κτλ ξεσπούσα στο ακαταλόγιστο φαγητό και έφτανα στα παλιά μου κιλά ίσως και παραπάνω!!

Αυτή την φορά αποφάσισα να μην κάνω μια συγκεκριμένη δίαιτα αλλά να προσπαθήσω να τρώω πιο υγιεινά και σε μικρότερες ποσότητες...μέχρι εδώ τα κατάφερα καλά(δεν έχω πετύχει τον στόχο...) αλλά τις τελευταίες μέρες, λόγω κάποιων καταστάσεων και υπερβολικού άγχους έχω απογοητευτεί και θέλω να πέσω με τα μούτρα στο φαγητό...τον πιο γνώριμο δρόμο!!Η αλήθεια είναι οτι 3-4 μέρες μεχρι το απόγευμα κρατιέμαι ......αλλά το βράδυ τρώω οτι βρισκω μπροστα μου και τρώγεται με αποτελεσμα να πονάει το στομάχι και να νοιώθω τύψεις ....αλλά την άλλη μέρα τα ίδια ... και από την άλλη σκέφτομαι τόσους μήνες προσπάθειας να μην πάει ο κόπος μου χαμένος....!!

Εσείς πως ξεπερνάτε αυτή την "κρίση λαιμαργίας και απογοήτευσης";; Υπάρχει άραγε κάποιος τρόπος ή κάποιο μυστικό;;

Συγνώμη αν σας κούρασα και ευχαριστώ εκ των προτέρων!!

καλωσορισες κατ αρχην!!!

συγκεκριμενο μυστικο δεν ξερω αν υπαρχει...
εγω οταν βρισκομαι σε παρομοιες καταστασεις προσπαθω να βαλω κατω τη λογικη μου.
σκεφτομαι αυτο που καποια κοπελα λεει στο τικερακι της "αν η πεινα δεν ειναι το προβλημα τοτε το φαγητο δεν ειναι η λυση'' η καπως ετσι...
επισης σκεφτομαι οτι αν αδυνατισω θα εχω τουλαχιστον ενα λογο να χαιρομαι μεσα σε ολα τα αλλα προβληματα μου. ενω αντιθετα αν ξαναπαχυνω δεν θα εχω τιποτα καλο απο το οποιο να πιανομαι και να περνω θαρρος.

για μενα η διαιτα σ αυτους τους χαλαιπους καιρους λειτουργει σαν "αντικαταθλιπτικο" μου δινει ενα λογο να χαμογελαω. και ξερεις γιατι....ισως γιατι ειναι το μονο πραγμα πια που εξαρταται μονο απο μενα!

ελπιζω να βοηθησα με τη μακρυγορια μου!

Kαλώς σας βρήκα..!!Ευχαριστώ για την απάντηση σου...!!

Και εγω καπως έτσι προσπαθώ να σκέφτομαι και μ΄αρέσει να βλέπω τα ρούχα μου να μου έρχονται φαρδυά και με κάνει να νοιώθω καλά και χαρούμενη.... αλλά μερικές φορές απογοητεύομαι και λέω έχω τόσα άλλα σοβαρότερα προβλήματα το φαγητό θα σκέφτομαι;;Και κάπου εκεί λέω να ξεγελάσω την πείνα μου με μια φρυγανιά και καταλήγω να φάω όλο το πακέτο μαζί με τυρί, μαρμελάδα κτλ και σαν να μη μου φτάνει αυτό λέω αφου χάλασα που χαλασα την διατροφή ας φάω οτι βρίσκεται και απο αύριο ξανά ....... αλλά και αύριο τα ίδια λέω....!!Και κάπου εκεί αρχίζει ο φαύλος κύκλος....!!

Oταν σε πιανει η λυσσα θα σκεφτεσαι "υπαρχει κατι καλυτερο να σου μπαινει πχ το τζιν που φοραγες πριν χρονια,να ξυπνας το πρωι και να ζυγιζεσαι να βλεπεις λιγοτερο(ενω αν το προηγουμενο βραδυ χλαπακιαζες θα σηκωνοσουν με τυψεις και στεναχωρημενη...κτλ".Αξιζει λίγες στιγμες απολαυσης να μπαινουν μπροστα στην τελεια ψυχολογια που σου δημιουργει το οτι βλεπεις το σωμα σου μερα με τη μερα να αλλαζει?
Εγω ανυπομονω να αδυνατισω για να παω σε μαγαζια στυλ μπερσκα,ζαρα και να μπω στα τζιν τους ,τα οποια μαλλον αγνοουν οτι δεν ειναι ολες οι κοπελες 50 κιλα.:flaming:

Καλως ηρθεεες!!! καλες κατηφορες! πως τα πας, ακολουθεις καποια συγκεκριμενη διατροφη?

H αλήθεια είναι στην αρχή που είχα πολύ έντονη την επιθυμία να χάσω κιλά λειτουργούσε πχ να δω παλιές φωτογραφίες και να πω ΟΧΙ δεν θέλω να ξαναγίνω έτσι....ή ακόμη φορούσα στενά τζιν και ενώ δεν μου έκαναν έλεγα θέλω να μπώ σε αυτά......αλλά τώρα που έχουν περάσει κάποιοι μήνες και έχω κουραστεί μου έχει φύγει το πείσμα που είχα....!!Και επίσης τα προβλήματα της καθημερινότητας μερικές φορές μου δημιουργούν τοσο άγχος που χάνεται η όποια επιθυμία μου να κρατηθώ και να μην φάω!! Γενικώς προσπαθώ να βάζω μπροστα την λογική αλλά φοβάμαι τις στιγμές που χάνω τον έλεγχο....!!

Καλωσήρθες.... δεν μπορώ να σε βοηθήσω στο πρόβλημα σου γιατί αν μπορούσα θα το έκανα στον εαυτό μου... θέλω να σου πω όμως μπράβο για τα 16 κιλά που έχασες, δεν είναι λίγα... και το μόνο που μπορώ να σου πω και που δεν έκανα εγώ και τα ξαναπήρα είναι απλώς να μείνεις στα κιλά που είσαι για λίγο καιρό, δώσε χρόνο στον εαυτό σου, και μετά ξαναπροσπάθησε να χάσεις και τα υπόλοιπα.

Καλή συνέχεια σε ότι κάνεις.... αλλά προς θεού μην αφήσεις τον εαυτό σου να παίρνει ένα, ένα πίσω τα κιλά που έχασες...

Συγχαρητηρια για τα 16,5 κιλα που εχασες. Μπραβο σου.
Εσυ εισαι για να μας εμψυχωνεις !!! Μην το βαζεις κατω για να δινει η μια στην αλλη βοηθεια.
Λιγο πολυ ολοι απο την ιδια ψυχολογια περναμε. Με το παραμικρο στο φαι και λιγο φαι παραπανω να φαμε και τυψεις εχουμε και χαλια νιωθουμε. Αλλα ας μην σταματαμε.
Και εγω ειμαι πλεον στον 2ο μηνα που κανω διατροφη.
Στην αρχη ξεκινησα δυναμικα μετα ομως μπηκαν κατι γλυκα μεσα στο σπιτι κατι εκεινο κατι το αλλο την χαλασα την διατροφη αρκετες φορες αλλα τουλαχιστον προσπαθω την επομενη να κανω μια μορφης αποτοξινωση και να μην την χαλαω.
Δεν ξερω εαν θα μπορω να φοραω τα σορτσακια που φοραγα τοτε που ειμουν 60 κιλα αλλα θελω να το κανω για εμενα. Θελω να νιωσω οτι εβαλα κατι στοχο και το κατάφερα.
Σχεδον οτι προσπαθουσα το καταφερνα με τα κιλα και το σωμα μου παντα δυσκολευομουν.

Βγάλε κανά δόντι, μετά δε θα μπορείς να φας :dork::dork::dork:

ΠΕΙΝΑΑΑΑΑΑΩ ΛΕΜΕ!!!:P

Καλησπέρα σας !! Καλώς σας βρήκα !! Είμαι πολύ χαρούμενη που μπήκα στην παρέα σας !!Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις και την συμπαράσταση σας, με βοηθάει πάρα πολύ να ξέρω οτι κάποιοι με καταλαβαίνουν γιατί περνάνε τα ίδια με εμένα!!

Η αλήθεια είναι οτι την τελευταία εβδομάδα έκανα πολλές παρασπονδίες .... λίγο η δουλειά που δεν πηγαίνει καλά και κινδυνεύω να μείνω άνεργη , λίγο ότι έκανα κάποιες εξετάσεις αίματος και έδειξαν οτι ο σίδηρος έπιασε πάτο ... έκοψα και το τσιγάρο( άλλο παλούκι αυτό...) ...εεε δεν ήθελα και πολύ να πέσω με τα μούτρα στο φαγητό.....!!! Αλλά προσπαθώ να με "πείσω" οτι και 1-2 κιλά να πήρα απλώς θα καθυστερήσω λίγο παραπάνω στον στόχο μου.... Εδώ με άντεχα με τα 100 κιλά και για 1-2 επιπλέον ;;
Το δύσκολο για εμένα δεν είναι τόσο πολύ στο να τα χάσω ... αλλά να τα διατηρήσω !!Δεν θέλω πάλι να γίνει το ίδιο!!

Quote:

---

Originally posted by -wow-
Καλως ηρθεεες!!! καλες κατηφορες! πως τα πας, ακολουθεις καποια συγκεκριμενη διατροφη?

---

Όχι αυτή την φορά αποφάσισα να μην κάνω κάποια συγκεκριμένη δίαιτα,γιατί μόλις έπιανα τον στόχο και άρχιζα τα κανονικά φαγητά.... έπεφτα με τα μούτρα και έπαιρνα τα ίδια και παραπάνω κιλα...Αυτή τη φορά απλώς έκοψα μαχαίρι τα τηγανητά,τα πολλά λιπαρά( πχ για κάθε πιάτο υπολογίζω μια κουταλιά της σούπας λάδι)τα πολλά γλυκά(αγοράζω μπισκότα ολικής με σοκολάτα και το "βαφτιζω" νουγκατίνα για να ξεγελιέμαι), το ψωμί που είναι η αδυναμία μου και πρόσθεσα φρούτα που δεν έτρωγα.... Σαλάτες δεν μπορώ να πω οτι τρώω ακόμα που θα έπρεπε , ούτε πολύ νερό πίνω... και αυτό είναι κακό!!

Quote:

---

Originally posted by filipparas
Βγάλε κανά δόντι, μετά δε θα μπορείς να φας :dork::dork::dork:

ΠΕΙΝΑΑΑΑΑΑΩ ΛΕΜΕ!!!:P

---

Εγώ ακόμα και όλα τα δόντια να βγάλω..... θα κάνω sweet therapy που λιώνουν στο στόμα!!:spin::tumble:

καλημερα κι απο μενα! μοιαζουν οι ιστοριες μας, μοιαζουν τα κιλα μας, μοιαζουν και οι στοχοι μας! ειμαι στην 5η μερα της καινουριας μου αρχης κι εγω, αλλα αυτη τη φορα πηγα σε γιατροφολογο, περισσοτερο για ψυχολογικους λογους αφου ολοι πανω κατω ξερουμε τι πρεπει να τρωμε και τι να αποφευγουμε... προς το παρον παω καλα, με την εννοια οτι δεν πειναω... συνεχιζω ομως να εχω μεγαααλο προβλημα οταν βγαινουμε εξω η ερχονται παρεες σπιτι κ παραγγελνουμε τα απιστευτα!!:crazy::crazy::crazy:
αυτη τη φορα ελπιζω να με κρατησει δυνατη το πεισμα μου και να τα καταφερω...
εχω βαρεθει να ξεκιναω διαιτες κ να τα παραταω...
καλο κουραγιο και σε σενα κ ολοι μαζι θα βρουμε τη δυναμη και το κουραγιο που χρειαζομαστε για να πετυχουμε το στοχο μας!!:bouncing::bouncing::bouncing:

Καλησπέρα...!! Ουφ κάθε κυριακή ζυγίζομαι και έχω αγχωθεί για αύριο, πόσο πιο πάνω θα δείξει η ζυγαριά!

Σε διατροφολόγο δεν έχω πάει ποτέ μου, μόνο κάποιες δίαιτες απο το ίντερνετ έκανα παλιότερα ή το "μαζοχιστικό" που έκανα ήταν να τρώω μια φορά την ημέρα οτι θέλω και όση ποσότητα θέλω(εκτός απο γλυκά,τηγανητά και ψωμί) με αποτέλεσμα να μένει το υπόλοιπο 24ωρο άδειο το στομάχι... με βοηθούσε μεν επειδή ήξερα ότι δεν θα φάω να μην σκέφτομαι συνεχώς το φαγητό αλλά από την άλλη αυτό ήταν βέβαια καταστροφικό για το στομάχι... Ευτυχώς οι πόνοι και οι κράμπες ήρθαν σχετικά νωρίς και συνειδητοποίησα το λάθος μου και δεν μου άφησε κάποιο μη αναστρέψιμο πρόβλημα... θέλωντας και μη μετά θα έκανα αναγκαστική δίαιτα αφού 3 και λίγο θα πονούσα!!! Μέσα από όλο αυτό όμως κατάλαβα οτι πάνω από όλα προέχει η υγεία και καλύτερα υγιής με παραπάνω κιλά, παρά άρρωστη και οδοντογλυφίδα γιατί έτσι δεν θα είμαι πιο χαρούμενη αλλά μάλλον πιο δυστυχισμένη!!

Επίσης το άλλο λάθος που έκανα ήταν να βάζω πολύ υψηλούς στόχους... πχ 60-65 κιλά. Κάποια στιγμή μετά από πολύ κόπο και υπερβολικές στερήσεις τον κατακτούσα... αλλά η εξάντληση , η ατονία, οι ζαλάδες ήταν τόσο ανυπόφορες που δεν με άφηναν να το χαρώ!! Με κοίταζα στο καθρεύτη και έδειχνα άρρωστη...!! Δεν είχα καθόλου διάθεση και ενέργεια και το μόνο που σκεφτόμουν ήταν πόσες θερμίδες έχει αυτό και πόσες το άλλο !!Και στον οικογενειακό περίγυρο εμέσως ρωτούσαν τους γονείς μου αν η υγεία μου είναι καλά.... Ήμουν τόσο χλωμή που σίγουρα θα με είχαν ενα βήμα πριν να βλέπω τα ραδίκια ανάποδα!! Και τελικά μέσα σε λίγο καιρό ο στόχος πήγαινε περίπατο και εγώ ξανά στο μηδέν να σκέφτομαι πια δίαιτα να ακολουθήσω

Τελικά κατέληξα οτι ο καθένας έχει τον δικό του σωματότυπο και δεν χρειάζεται να κολλάμε στα νούμερα και σε καλούπια που προβάλουν τα ΜΜΕ!! Οκ και στα 72 δεν θα είμαι αδύνατη, θα είμαι όμως κανονική και υγιής !! Θα έχω περισσότερες πιθανότητες να τα διατηρήσω!! Μπορεί και τότε να μην μπορώ να φοράω σορτσάκι ή κοντή φούστα ή πολύ στενά ρούχα αλλά τουλάχιστον δεν θα ψάχνω πια μαγαζιά πουλάνε XXL ούτε θα ντρέπομαι να κοιταχτώ στο καθρεύτη μου ή να κυκλοφορήσω μήπως κάποιοι με σχολιάσουν!! Εξάλλου μεσογειακός λαός είμαστε.....τα ψωμάκια είναι η γοητεία μας...το πρόβλημα υφίσταται όταν γίνονται καρβέλια:P (Παρηγοριά στον άρρωστο λέγεται αυτό;; :smilegrin: )

Όντως χρειζόμαστε πολύ δύναμη και κυρίως υπομονή!! Όμοιοπαθείς και ομοιομαθείς ενωμένοι ποτέ νικημένοι!!!:lol:

καλησπερα Interloudio και καλως ηρθες στην παρεα μας!!! πραγματικα πολυ γνωριμα τα οσα λες... λιγο πολυ ολοι στο ιδιο καζανι βραζουμε... διαιτες, στερηση , πιασιμο του στοχου μας που ομως δεν το χαιρομαστε και πολυ... λες και υπαρχει ενα διαβολακι μεσα μας που σαμποταρει καθε τι... και λογικο δεν ειναι μολις βλεπουμε το επιθυμητο νουμερο να πεφτουμε με τα μουτρα σε αυτα που ειχαμε στερηθει? εκει πιστευω οτι βρισκεται και το κλειδι...πρεπει να αποκτησουμε επιτελους ενα μετρο, να μην ειμαστε των ακρων, του ολα ή τιποτα... να αποδειξουμε στο σωμα μας οτι ολη η προσπαθεια γινεται απο αγαπη κι οχι για εκδικηση...
μου φαινεται πολυ συνειδητοποιημενη η προσπαθεια σου και ο στοχος σου εφικτοτατος. εισαι ηδη σε πολυ καλο σημειο κοντευεις τα 2/3 του συνολικου βαρους που θες να χασεις. κατ αρχην μπραβο γι αυτο!!! πιστευω οτι ο λογος που ζοριζεσαι τελευταια δεν ειναι αλλος απο το αγχος. ισως σκεφτεσαι οτι ειναι ματαιος ο κοπος γιατι πιστευεις οτι η ιδια ιστορια θα επαναλληφθει. ομως πρεπει να καταλαβεις οτι μονο απο σενα εξαρταται... τα λαθη του παρελθοντος μπορουν καλιστα να γινουν παραδειγμα προς αποφυγειν. τωρα ειμαστε μεγαλυτεροι, σοφοτεροι κι εχουμε και περισσοτερη γνωση. ξερουμε γιατι αποτυχαμε στο παρελθον. μπορουμε λοιπον να μην κανουμε τα ιδια λαθη, να φερθουμε στο σωμα μας με αγαπη, κατανοηση και να του δωσουμε και τον απαιτουμενο χρονο να το εμπεδωσει...

Καταρχίν ευχαριστώ και πάλι για τις απαντήσεις σας!! Έχετε απόλυτο δίκαιο, απογοητεύτηκα γιατί πάλι με κάποιες δυσκολίες τις καθημερινότητας εγω σκέφτηκα να ξεσπάσω στο φαι και για μια ακόμη φορά η προσπάθεια θα ήταν αποτυχήμενη...

Σήμερα όμως χάρηκα γιατί όλη την εβδομάδα είχα βγεί εντελώς εκτός προγράμματος και προσπαθούσα να το δέχτω χωρίς να με επηρρεάσει ψυχολογικά στην σύνεχεια... Και εκεί λίγο πρίν ανέβω στην ζυγαριά για το εβδομαδιαίο ζύγισμα έκανα προσευχές για να μην δείξει η ζυγαρία παραπάνω απο 1-2 κιλά όμως προς έκπληξη μου ηταν -1.7κιλά!! Τελικά μήπως ήθελε ο όργανισμός μου "ταρακούνημα" για να ξεμπλοκάρει;;

ΛΟΡΑ βλέπω οτι είσαι πιο κάτω και από τον στόχο σου!! Συγχαρητήρια!! Αυτο μου δίνει απίστευτο κουράγιο!! Σε πόσο καιρό τα έχασες; Ακολούθησες κάποια συγκεκριμένη διατροφή;;