Δεν αντεχω αλλο!!!!!!!!!!!!
Χαθηκα το ξερω,δεν αντεχω αλλο πηγα στην Πατρα περυσι τον φεβρουαριο και απο εκεινη την μερα αλλαξε η ζωη μου πιστευα πως θα εκανα το χειρουργειο μου κι εγω καποια στιγμη να αλλαξει η ζωη μου,να χαρω το παιδακι μου κι αλλο!Γραφω και με πιασανε τα κλαματα.
Εχω καιρο να ξεσπασω,ολα τοσο δυσκολα ,εκει που θα τακτοποιουσα το θεμα μου με το τεβε να κανω τουλαχιστον τις εξετασεις και ολο καποιο εμποδιο μπροστα μου.Ναι λενε καθε εμποδιο για καλο,ειναι ομως?
Ξεκινησα Αττκινς,ολα καλα εχασα 15 κιλα και μετα τι?Οπως παντα κουραστικα καθε μερα αρχιζω διαιτα και καθε μερα την κανω χαλια.............
Κι εσεις?Εσεις μου εχετε λειψει ολες παρα πολυ καθε μερα σας σκεφτομαι και στενοχωριεμαι που αλλες μερες δεν εχω χρονο να μπω και αλλες δεν εχω διαθεση,ποση δυναμη ειχα παρει απο εδω και πως την εχασα ετσι ευκολα μονη μου!
Χαιρομαι που πατε καλα ολοι και ολες,χειρουργειστε,γινεστε μανουλες,αδυνατιζετε,χανετ ε κιλα μονοι και μονες σας,χαιρομαι πολυ,πραγματικα.
Προταιρεοτητα στην ζωη μου ειναι η Αννουλα
,αλλα σκεφτομαι πως αν δεν αδυνατισω,ισως να μην με εχει για πολυ και αν ενα παιδι εχει αναγκη την μαμα του,οταν ειναι ποιο (γλυκο)απο τα αλλα οπως το δικο μου,με εχει ακομη ποιο πολυ αναγκη.Ισως πειτε αφου το λες γιατι δεν το κανεις και δεν το ραβεις?Μακαρι να ηταν τοσο ευκολο.
Ουφ τα πα και ξεσπασα.
Ευχαριστω πολυ οσους κατσανε να διαβασουν τα δικα μου προβληματα.
Να ειστε ολοι καλα και να ξερετε πως σαςσκεφτομαι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:starhit:
