Quote:
Originally posted by Eli
Ναι είναι δυνατόν Καίτη πράγματι πολλοί επαγγελματίες υγείας ειδικά στην Ελλάδα έχουν μαύρα μεσάνυχτα! Και ναι τι ωραία που τα λένε, "πάχυνες μην τρως" ή "μην κάνεις εμετό σου κάνει κακό". Αν ήταν τόσο απλό όλοι θα το κόβαμε το ριμάδι το φαΐ και δεν θα είχε κανένας πρόβλημα! Το θέμα είναι ότι δεν μπορούν να μας καταλάβουν όλοι και σίγουρα πολλοί θα μας αντιμετωπίσουν ως αδύναμους ή ότι απλά ότι δεν θέλουμε να απαλλαγούμε από το πρόβλημά μας αλλά δεν είναι έτσι. Και εγώ θέλω να σταματήσω να τρώω και να αδυνατίσω αλλά μετά από τόσα χρόνια δίαιτας - υπερφαγίας πλέον δεν μπορώ. Ο οργανισμός μου αντιδρά και η ψυχολογία μου είναι εύθραυστη πλέον. Και όταν πήγα σε ψυχολόγο οι φίλοι μου και οι γονείς μου μου λέγανε "μα καλά αφού είσαι μια χαρά τι πας σε ψυχολόγο;" , το ότι έχω βάλει 35 κιλά τα τελευταία 3 χρόνια δηλαδή δείχνει ότι είμαι καλά;;;;;; Ε όχι λοιπόν δεν είμαι καλά!!! Θέλω βοήθεια!!! Ευτυχώς και εμένα η ψυχολόγος με βοήθησε πολύ, αλλά κυρίως ο διατροφολόγος μου που είναι ειδικευμένος ο άνθρωπος και ξέρει να χειριστεί περιστατικά με διατροφική διαταραχή. Εγώ βέβαια να διευκρινίσω ότι δεν έκανα εμετούς αλλά αντίθετα ότι έτρωγα το κρατούσα και τα κιλά ανέβαιναν και ανέβαιναν και η αυτοπεποίθηση και η ποιότητα ζωής μου είχαν πιάσει πάτο...
Πράγματι οι γονείς μας είναι λίγο δύσκολο να μας καταλάβουν, εγώ να σου πω δεν ασχολούμαι πλέον με την άποψή τους για το βάρος μου, ας λένε ότι θέλουν δεν με απασχολεί. Βέβαια εγώ δεν μένω μαζί τους. Αν έμενα μαζί τους θα αναγκαζόμουν φαντάζομαι να τους εξηγήσω τι κάνω και γιατί. Τώρα περιορίζομαι σε λίγα πράγματα ίσα ίσα για να ξέρουν ότι είμαι καλά και το παλεύω. Το σημαντικό είναι να ζητάμε βοήθεια από ανθρώπους που γνωρίζουν και μπορούν και ξέρουν να βοηθήσουν. Σίγουρα όμως αν έχεις και την οικογένεια στο πλευρό σου είναι πιο εύκολο.
Σωστά τα λές γλυκιά μου...ούτε εγώ δίνω βαρύτητα πλέον στις δηλώσεις τους. Αυτό όμως που μπορώ πλέον να κάνω είναι να τους παρατηρώ, να τους φωνάζω, να εκφράζομαι μπροστά τους. ʼλλοτε δίνουν σημασία στα λόγια μου και άλλοτε όχι. Μπορώ λοιπόν και παρατηρώ το πόση μανία έχουν μαζί μου, μπορούν να καταλάβουν ακόμη κι αν έχω πάρει ένα κιλό χωρίς εγώ να έχω προλάβει να το καταλάβω! Και μου κάνει εντύπωση αυτό! Το κακό με τους γονείς μου είναι ότι παρατηρούν μόνο αυτό που φαίνεται...δηλαδή δεν με παρατηρούν με τον σωστό τρόπο..