ανορεξια η βουλιμια

Καλησπερα! Διαβαζα διαφορες ιστοριες και θελω να γραψω την δικη μου και ισωσ καποια κοπελα με το ιδιο προβλημα μπορει να με βοηθησει! Απο παντα ημουν αδυνατη αλλα οταν εφυγα για σπουδες αρχισα να τρωω παραπανω..κυριωσ βλακειουλεσ, παχυντικεσ σε μεγαλεσ ποσοτητεσ. και ετσι πηρα 7 κιλα! Ουτε χοντρη δεν με ελεγες με αυτα τα κιλα, απλα εχω στρογγυλο προσωπο και κανω μαγουλα γεγονος που με ενοχλει ιδιαιτερα! τελικα με στερητικη διαιτα καταφερα να χασω αυτα τα κιλα και να επανελθω στα φυσιολογικα μου. τον επομενο χρονο τον σπουδων μου παλι πηρα τον ιδιο αριθμο κιλων κατι που δεν με εκανε να αισθανομαι καθολου ωραια. Οταν φορεσα το μαγιο μου αισθανθηκα σαν φαλαινα. και ημουν μονο 52 κιλα, υψοσ 1.63! τα κιλα στα οποια κυμμαινομουν παντα ηταν 47! ετσι ενιωθα καλα! ειναι ετσι το σκαρι μου και ειμαι μικροκαμομμενη! τεσπα αφου ειχα φτασει στσ 52-53 κιλα εκανα μια στεριτικη διαιτα, ουσιαστικα τρεφομουν μονο με φρουτα για 2 βδομαδεσ! αργοτερα αρχισα να τρωω ελαχιστα, βραστα και ψητα φαγητα μονο! απο 52 κιλα πηγα στα 42 στα οποια παρεμεινα για 2 χρονια. ολο αυτο το καιρο ετρωγα ενα γευμα και πολλα φρουτα και λαχανικα! εγω το θεωρουσα φυσιολογικο, ακομη βασικα το θεωρω! και ετσι δεν επαιρνα αλλα ουτε εχανα αλλα κιλα! πριν 6 μηνεσ ομωσ αρχισα να τρωω ανεξελεκτα γλυκα! και γενικα τροφεσ παχυντικεσ απαγορευμενεσ αυτα τα 2 χρονια! μετα κατεληγα να τα κανω εμετο! δεν εχω χρησιμοποιησει χαπια μονο τον εμετο! αυτο συνεχιζεται ακομη! τρωω μεχρι να σκασω και μετα παω και τα κανω εμετο! ειδικα τωρα στισ γιορτεσ εφαγα απιστευτα πολλα γλυκα αλλα δεν το ευχαριστηθηκα καθολου! τα τρωω τοσο γρηγορα απ τ λαιμαργια μου που ουτε καν το απολαμβανω.. και μετα να βγαζω! μιλησα στουσ γονεισ μου και πηγα σε ψυχολογο! οι γονεισ μου στεναχορηθηκαν αφανταστα αφου δεν εχω καποιο προβλημα ψυχολογικο, δεν νιωθω να μου λειπει κατι. δεν ξερω καν γιατι το κανω! τους εχω πει οτι εχω σταματησει να κανω εμετο για να τουσ καθυσιχασω και οντωσ ειχα σταματησει αλλα μονο για μια βδομαδα! η ψυχολογος δεν με βοηθησε! ενιωθα πολυ ριχη οταν τησ μιλουσα! η αληθεια ειναι οτι με αυτα που της ειπα απορω τι θα σκεφτεται! με νοιαζει παρα πολυ η εξωτερικη μου εμφανιση! θελω να ειμαι αδυνατη, ομορφη χωρισ μαγουλα, οχι για να αρεσω απαρραιτητα σε αλλουσ αλλα σε μενα! βλεπω φωτογραφιες μου με μαγουλα και τρελαινομαι! δεν θελω ποτε να ξαναγινω ετσι! αλλα δεν θελω να μαι και βουλιμικη! μπορω να πω οτι μεχρι να αρχισουν οι εμετοι ημουν πληρωσ ικανοποιημενη με το σωμα μου! και ασ ημουν τοσο αδυνατη! μου αρεσα! αυτα για αρχη! πραγματικα θελω να το συζητησω με καποιον! να μιλησω! γιαυτο εγραψα ολα αυτα! πφφ

Αspris καλώς όρισες στο φόρουμ! Όπως φαντάζομαι έχεις καταλάβει το συγκεκριμένο φόρουμ απευθύνεται σε άτομα που αντιμετωπίζουν διατροφικές διαταραχές και προτίθενται με υπομονή, θέληση και επιμονή να τις ξεπεράσουν.

Εκ πείρας λοιπόν θα σου απαντήσω, αν θέλεις να απαλλαγείς από τη βουλιμία πρέπει να σταματήσεις να φέρεσαι με τόσο βάναυσο τρόπο διατροφικά στον εαυτό σου. Μονοφαγικές δίαιτες, ή μόνο με ψητά και λαχανικά προκαλούν τεράστια ζημιά στον οργανισμό σου και στην ψυχολογία σου με αποτέλεσμα η βουλιμία να σου χτυπάει ξανά και ξανά την πόρτα... Για να το κάνεις κτήμα σου αυτό, γλυκιά μου θέλει πολύ δουλειά...θέλει να ξεπεράσεις τον εαυτό σου... θέλει να πάψεις να κρίνεις αυστηρά τον εαυτό σου...

Κρίνεις τους άλλους ανθρώπους από τον αριθμό που δείχνει η ζυγαριά; Τότε γιατί το κάνεις με τον εαυτό σου; Εξάλλου τα κιλά σου είναι απόλυτα φυσιολογικά και πρέπει να φαίνεσαι όμορφη και φυσιολογικά αδύνατη σύμφωνα με το βάρος και το ύψος που έγραψες.

Ελπίζω, κούκλα μου να βρεις τον δρόμο που έχασες και να αρχίσεις να φροντίζεις το σώμα σου χωρίς να το ταλαιπωρείς.

aspris νιώθω ότι είσαι ακόμα πολύ μακριά και στεναχωριέμαι. Είναι πολύ δύσκολο ξέρεις να "ξυπνήσεις" από αυτόν τον εφιάλτη και ξέρω ότι εσένα δε σου φαίνεται εφιάλτης, έχεις βολευτεί με αυτή την κατάσταση όπως έκανα κι εγώ στην αρχή και πολλά άλλα κορίτσια. Να ξέρεις πως όσο περνάει ο καιρός τόσο πιο έντονα θα γίνονται τα συμπτώματα, τόσο περισσότερα τρόφιμα θα φοβάσαι ότι θα σε παχύνουν και θα τα κάνεις εμετό, ακόμα και τα φρούτα και τα λαχανικά, όλα θα μπουν στην black list του μυαλού σου. Και ο οργανισμός σου θα συνηθίσει. Θες να σου περιγράχω πόσο έχει συνηθίσει ο δικός μου οργανισμός? Αν τυχόν φάω, το οτιδήποτε και μετά ζοριστώ λίγο, το φαγητό έρχεται αμέσως επάνω, πρέπει να μένω ήρεμη γιατί μπορεί να κάνω εμετό χωρίς να το θέλω.
Το στόμα μου υποφέρει από ξηρότητα.
Η καρδιά μου έχει αρρυθμίες και είμαι μόλις 25 χρονών.
Έχω υποφέρει από πόνους στον οισοφάγο. Δεν ξέρω τι ζημιά έχω προκαλέσει....
Δε θα αναφερθώ σε άλλα γιατί θα σε τρομοκρατήσω, αν και πιστεύω πως θα έπρεπε λίγο...
Βρες τι είναι αυτό που σε τρώει....Πόσο χρονών είσαι?
Ξέρεις η ψυχολογία λέει πως τα άτομα με τέτοιες συμπεριφορές συνηθως έχουν συναισθήματα ανέκφραστα...έγω εχω πολλά για παράδειγμα.....πρώτο μου μάθημα στην ψυχολόγο ήταν ότι πρέπει να εκφράζουμε όλα μας τα συναισθήματα, είτε θετικά είτε αρνητικά. Έτσι γινόμαστε ελεύθεροι άνθρωποι. Εγώ δυσκολεύομαι με τις αρνητικές σκέψεις, φοβάμαι να πληγώσω τους άλλους, θέλω να είμαι αγαπητή. Αυτό όμως με εγκλοβίζει σε ένα καλούπι που αντιπροσωπεύει την "καλή κοπέλα" για να είμαι σύμφωνη με όλα τα πρότυπα που την ορίζουν (όμορφη, γλυκιά, εξυπηρετική, ευγενική, φιλόξενη, φιλόδωρη, ευδιάθετη, χαμογελαστή, επιμελής, υπεύθυνη.....και η λίστα συνεχίζεται στο άπειρο). Αυτά όμως τα χαρακτηριστικά δεν ορίζουν μία ολοκληρωμένη προσωπικότητα, διότι χρειάζονται και τα άλλα, ξέρεισ, τα "κακά", π.χ. εγωΐστρια, ζηλιάρα, αθυρόστομη, γκρινιάρα κτλ κτλ κτλ
Σου τα λέω αυτά για να αρχίσεις να προβληματίζεσαι πάνω σε 'σένα.....τι είναι αυτό στο οποίο έχεις εγκλωβιστεί?
Θεωρώ τεράστιο λάθος αυτό που έγινε με την ψυχολόγο σου, δεν ήσουν έτοιμη να πας, δεν συνεργάστηκες μαζί της. Η ψυχολόγος δεν κάνει θαύματα, θέλει την συνεργασία σου και δε σου υπόσχεται τίποτα. Όλα είναι δικό σου θέμα, η ψυχολόγοα απλά θα σου κρατάει το χέρι και θα σε οδηγεί όπως τα σκυλιά τους τυφλούς.
Επισκεπτόμουν ψυχολόγο 3,5 χρόνια, και πάλι όμως πιστεύω πως δεν αρκούν.

Δε θέλω να σε κουράσω, μόνο να σε κάνω να σκεφτείς.
Και σίγουρα δε θέλω να σε μαλώσω, δεν είμαι καλύτερη από 'σένα.
Θα περιμένω νέα σου, έστω κάποιες σκέψεις σου, θα χαιρόμουν να δω ότι προβληματίστηκες λίγο....