Τί θέμα??

Γειά χαρά σε όλους! ( σκέφτομαι μήπως δεν το εννοώ αυτό, δεν το λέω από τη καρδιά μου αλλά ήθελα αντί αυτού να πώ- να πάτε να γαμηθείτε όλοι σας?). Δεν ξέρω γιατί γράφω αυτό το μήνυμα... Σκέφτομαι διάφορα πράγματα αλλά σαν να μην τα κρατάω μέσα μου τα αντίστοιχα συναισθήματα... Μπορεί να φανούν τρελά αυτά που γράφω αλλά θα τα γράψω. Βρήκα αυτό το site που έχει πολλούς επισκέπτες για να γράψω αυτά που γράφω δεν ξέρω γιατί. Τώρα σκέφτομαι να γράψω κάτι όμορφο και συγκροτημένο με ωραίες λέξεις ώστε να δείξω πόσο μορφωμένος είμαι και έξυπνος και ικανός ή να γράψω όπως μου έρχονται τα πράγματα... Για να ακολουθήσω τον πρώτο δρόμο είναι δύσκολο για μένα αλλά πιό δύσκολο είναι να ακολουθήσω το δεύτερο... Προσπαθώ λοιπόν να σκεφτώ το λόγο που μου ρχεται να γραψω αυτό το μήνυμα... Μήπως επειδή είναι ένα είδος επίδειξης ,ναρκισσισμου- να δείτε πόσο μάγκας είμαι και ατρόμητος που τα λέω όλα τόσο ανοιχτά και ανοίγω τα εσωψυχά μου? να με θαυμάσετε για αυτό που είμαι και πόσο ωραία τα λεω- κάτι σαν επιδειξη? μήπως θέλω να βγάλω τον θυμό μου με ένα συγκαλυμμένο τρόπο ενώ νιώθω οτι θέλω να καείτε όλοι στη κόλαση? μήπως επειδή περιμένω να διαβάσει το μήνυμά μου κάποιος φοιτητής ψυχολογίας η ψυχολόγος ψυχίατρος και να με καταλάβει και να μου δώσει λύση? επειδή δλδ θαυμάζω τους σοβαρούς φοιτητές που διαβάζουν και έχουν όραμα και τους θεωρώ αλάνια? αυτο το τελευταίο μου ήταν πολύ δύσκολο να το γράψω γιατί σαν να μην παραδέχομαι οτι τους θαυμάζω αυτούς τους φοιτητές (σκέφτομαι παπαριές τους θαυμάζω, είναι πρόβατα που θα πάρουν το πτυχιάκι τους, θα βρούν μία γυναίκα και η ζωή τους θα είναι μία απ τα ίδια ενώ εγώ είμαι για πιό extreme πράγματα). Ο ψυχίατρός μου μου λέει οτι τους-σας θαυμάζω αλλά δεν το δέχομαι αυτό και αντί αυτού σας υποτιμάω για να βγώ εγώ απο πάνω...
σκέφτομαι μήπως το γράφω αυτό για να συνεχίσω την ψυχοθεραπεία τώρα που σταματήσαμε για διακοπές? ένα είδος υποκατάστατου ψυχοθεραπείας...
αλλά δεν ξέρω να πώ με σιγουριά γιατί το γράφω αυτό το κείμενο και δεν δέχομαι νομίζω οτι δεν ξέρω γιατί το γράφω και δεν δέχομαι οτι δεν δέχομαι οτι δεν ξέρω γιατί το γράφω και πάει λέγοντας....
σκέφτομαι οτι θα νομίζετε οτι σας δουλεύω και οτι πουλάω τρέλα και οτι δεν θα καταλάβετε τί μου συμβαίνει.
είναι έντονη αυτή η διάθεση επίδειξης που έχω μου φαίνεται χωρίς να το καταλαβαίνω καλά.
σαν να νιώθω οτι δεν είμαι αρκετά άντρας και είμαι φλώρος- παιδί , ξενέρωτος και θέλω με αυτόν τον τρόπο να δείξω κάτι?
σαν να θεωρώ οτι οι άλλοι είναι άντρες ******ράδες , αλάνια , μάγκες και οτι εγώ δεν μπορώ να σταθώ πλάι τους? σαν να νιώθω συνεχώς μέσα μου μία πίεση μου φαίνεται, δεν ξέρω τί είναι, τα συναισθήματα? σαν να μην μπορώ να σκεφτώ... σκέφτομαι τώρα περιμένω κάτι από αυτό το κείμενο? περιμένω να αλλάξει κάτι? να θεραπευτώ ας πούμε ή να προκαλέσω πάταγο και να αρχίσετε όλοι να μου στέλνετε μηνύματα θαυμασμού ή να σπεύσουν όλοι οι φοιτητές ψυχολογίας και ψυχιατρικής και οι επαγγελματίες να ασχοληθούν μαζί μου? με ένα τόσο σπάνιο φαινόμενο? γιατί το παθαίνω αυτό? επειδή δεν κρατάω τα συναισθήματα μέσα μου? ετσι λέει ο γιατρός μου. Μου λέει έχεις άνια? οχι
αλλά μου λέει σαν να τα ξεχνάς αυτά που αισθάνεσαι...
τα βάζεις στο μίξερ με αποτέλεσμα μετά να μην ξέρεις τί σου γίνεται...
σκέφτομαι οτι αν δεν υπήρχε η ανωνυμία σιγά μην τα έγραφα αυτά αλλά δεν το παραδέχομαι
το πιό δύσκολο που σκέφτομαι αυτή τη στιγμή είναι οτι θαυμάζω τους φοιτητές που διαβάζουν , παίρνουν το πτυχίο κ.τ.λ.
σκέφτομαι να γράψω μία αναδρομή της ζωής μου γι ατο ποιός είμαι , τί μου συμβαίνει και όλα αυτα...
απ την άλλη σκλεφτομαι να γράψω αυτά τα πράγματα που είπα πρίν δλδ να συνεχι΄σω να γράφω το τι σκέφτομαι τώρα...
σκέφτομαι οτι αυτό το τρόπο σκέψης μου το κόλλησε ο ψυχίατρος που πάω 4 χρόνια, οτι μου έχει κάνει πλύση εγκεφάλου
ο γιατρός μου λέει οτι δικά μου είναι αυτά, δεν μου τα κόλλησε αυτός
παλιά έλεγα οτι δεν έχω θυμό , τώρα λέω οτι έχω θυμό.
ένα άλλο βασικό είναι με τα συναισθήματα τα ομοφυλοφιλικά, τα αιμομικτικά τα δολοφονικά
δλδ ο αντρας νιώθει ερωτική έλξη για άντρες??νιώθει γκάβλα για άντρες χωρίς να είναι gay??
νιώθει πόθο για τη μάνα του και το πατέρα του χωρίς να είναι αιμομίκτης?
νιώθει δολοφονική επιθετικότητα και μανία χωρίς να είναι διεστραμμένος δολοφόνος?
μάλλον με έχουν τρομοκρατήσει αυτά τα συναισθήματα εμένα
τα "κακα"
ένα άλλο βασικό είναι οτι όποτε μού ρχεται να πάω τουαλέτα σφίγγομαι χωρίς να το καταλαβαίνω...
και να κατουρήσω και να χέσω δεν πάω όταν μου ρχεται, κατεθτηείαν γεννιέται ένα σφίξιμο και λέω θα πάω αργότερα
σκέφτομαι τώρα θα έχετε βάλει τα γέλια... αλλά λέω όχι δεν μασάω ... δεν το παραδεχομαι
ο γιατρός λεέι οτι υπάρχει τοπ μεγαλύτερο μέροσ που γίνεται υποσυνείδητα αλλά υπάρχει και ένα μικρό μέρος που γίνεται με δική μου συναίνεση, και οτι μου προκαλεί ευχαρίστηση αυτή η κατάσταση και τη συντηρώ...
θα μπορούσα να γράφω για μέρες όπως και όταν κάνω ψυχοθεραπεία θα μπορούσα να μιλάω για μέρες....
παντως αυτά που γράφω είναι εντελώς αληθινά( αυτό μπορεί να το γράφω για να νομίσετε οτι κάνω πλάκα και να νιώσω ασφάλεια) :)

τώρα σκέφτομαι να το δημοσιεύσω ή να το σβήσω επειδή θα γίνω ρεζίλι? αλλά δεν δέχομαι το συναίσθημα αυτό μου φαίνεται, οτι φοβάμαι δλδ. Λέω οτι δεν φοβάμαι τπτ , είμαι ο πιο ατρόμητος, μάγκας, όμορφος, έξυπνος δυνατός από όλους...
τέλος πάντων έτσι κι αλλιώς δεν με ξέρει κανείς οπότε το δημοσιεύω
αλλά λέω στον εαυτό μου...
αφού δεν σε ξέρει κανείς γιατί το σκέφτεσαι? γιατι φοβάσαι? μήπως δεν φοβάμαι εσάς αλλά εμένα? σκατά δεν βγάζω άκρη με αυτά τα ψυχολογικά, είναι πολύ μπέρδεμα

σκέφτομαι τώρα αν μου απαντήσει κάποιος ή μου στείλει μήνυμα τί θα κάνω? καλά φοβάμαι ακόμα και αυτό?
μάλλον φοβ΄μαι ακόμα και αυτό! να μιλήσω με κάποιν από εσάς.. αλλά μάλλον δεν το παραδέχομαι
καλά είμαι τόσο κότα? σκέφτομαι τώρα μήπως φοβάμαι την επαφή με τουσ ανθρώπους επειδή έχει να κάνει με συναισθήματα που τα θεωρώ "κακα"...
το να έρθω ας πούμε κοντά με έναν άντρα είναι σαν να πηδιόμαστε :)
μα καλά τόσο κότα είμαι? φοβάμαι να δημοσιευ΄σω το κείμενο μην τυχόν και απαντήσει κάποιος? αλλά δεν το παραδέχομαι και δεν δέχομαι και οτι δεν το παραδέχομαι και πάει λέγοντας...

και να γράψω και κάτι πρακτικό

αν κάποιος ξέρει κανέναν ή κατά προτίμηση καμία καλή ψυχολόγο- ψυχίατρο περιοχή ιλίσια και γύρω ψυχαναλυτικού τύπου ας πεί ( σκέφτομαι τώρα μήπως αυτά που έγραψα κρύβουν θυμό απεναντί σας και δείχνουν οτι δεν σας σέβομαι αλλά δεν ξέρω.... πάντως αν φαίνονται έτσι δεν το έκανα με πρόθεση, θα είναι μέρος του "προβλήματος")
μήπως με το άλλοθι του προβλήματος σκέφτομαι οτι μπορώ να κάνω και να λέω ότι θέλω?αλλά και αθτό είναι μέρος του "προβλήματος". Δεν ξερω τί μου συμβαίνει...

Υ.Γ. Η διάγνωση που μου έγινε είναι ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή προσωπικότητας γι αυτό το δημοσίευσα εδώ

νομιζω οτι δεν πρεπει να σκεφτομαστε τοοοοοοοοοοοοοοοοσο πολυ.να μην τα αναλυουμε ολα πια.γιατι το κανω αυτο γιατι δεν το κανω γιατι δεν μιλαω γιατι γιατι γιατι...
ολα στο μυαλο σου ειναι γιατι νιωθεις απο μονο σου μειονεκτικα.πρεπει να ξεκολλησει το μυαλο σου απο ολες αυτες τις ερωτησεις και να ζησεις την ζωη σου χωρις γιατι.μην αναγκαζεις τον εαυτο σου να σκεφτεται τοσο περιεργα πραγματα.

Τι διαταρχη σου εχει διαγνωστει δεν χρειαζοταν καν να μπεισ στον κoπο να το πεις. Φαινβεται απο τις πρωτες 8 γραμμες.

\"Λέω οτι δεν φοβάμαι τπτ , είμαι ο πιο ατρόμητος, μάγκας, όμορφος, έξυπνος δυνατός από όλους... \"

Γιατι να εισαι ολα αυτα? Ο εαυτος σου δεν ειναι αρκετος?

Μπορεις να φοβασαι οσο θες. Αμα θες και να με βρισεις βρισε με. Καπου θα εχεις δικιο γιατι να ειμαι τελεια και αναμαρτητη αποκλειεται, αλλα δεν ειναι καλυτερα να ασχολεισαι με το δικα σου ελαττωματα, που σιγουρα τα εχεισ κρυψει στο βαθος του εγκεφαλου, γιατι εισαι πολυ τελειος και θεϊκος ωστε να εχεις ελαττωματα, ομως να που σου βγαινουν κατι φοβιεσ, και θυμοι και ανασφαλειες. \"σαν να νιώθω οτι δεν είμαι αρκετά άντρας και είμαι φλώρος- παιδί , ξενέρωτος και θέλω με αυτόν τον τρόπο να δείξω κάτι?
σαν να θεωρώ οτι οι άλλοι είναι άντρες ******ράδες , αλάνια , μάγκες και οτι εγώ δεν μπορώ να σταθώ πλάι τους? \"

Οι ψυχαναγκαστικοι εχουν την ταση να θεωρουν οτι ειναι τελειοι και αμα καποιος δεν τουσ θεωρει τελειουσ εκεινος εχει το προβλημα και ειναι χαζος που δεν καταλαβαινει. Να σου πω ποια ειναι η αληθεια? Μπορει να εχεις πολυ υψηλο δεικτη νοημοσυνης, αλλα ολα αυτα που παρεισφρυουν \"ο ψυχαναγκασμος σου\", που προερχεται απο φοβιεσ και ανασφαλειες κτλ κτλ, σε κανουν να ακουγεσαι σα χαζος. Οση ωρα διαβαζα το κειμενο, σχηματισα την εντυπωση οτι μπορει να εισαι ενας αντρας που θεωρειται ωραιος, γυμνασμενος, \"αλανι\" και \"μαγκας\" (τα χαρακτηριστικα μοιαζουν με αυτουσ που φοβασαι να συγκριθεις μαζι τους) αλλα εχει χαζεψει και εχει γινει δυσλειτουργικος απο τον πολυ ψυχαναγκασμο/ανασφαλειες. Θα μπορουσες δηλαδη να εισαι αξιοποιεις την εξυπναδα σου (γιατι διακρινονται και στο κειμενο σου κατι ψηγματα, μονο που τα εχει υπερκερασει το προβλημα σου και δυστυχως σε εχει παει στο αλλο ακρο), να εισαι λειτουργικοτατος και να μη ζηλευεις τους πτυχιουχους, αλλα να παρεις και εσυ πτυχια, αν αυτο θεωρεις σωστο για σενα βεβαια, και αν αποδεχοσουν τον εαυτο σου οπως ειναι. Δεν ειναι αναγκη να εισαι ολα αυτα. Αναγκη ειναι να εισαι ο εαυτος σου. Τοτε θα εισαι μαγκας, γιατι θα σημαινει οτι δε φοβασαι κανεναν και τιποτα. Αν εισαι τοσο πολυ θυμωμενος και δε δεχεσαι τη γνωμη των αλλων, γιατι ολοι εχουν λαθος και εσυ ξερεις καλυτερα, καπου εδω μπορει να σταμτησεις να διαβαζεις, αν το εχεις διαβασει καν. Ειναι ανθρωπινα τα λαθη, κανεις δε γεννηθηκε τελειος, και το καλο με τα λαθη, ειναι οτι οταν τα ανγνωριζεισ μπορεισ να τα διορθωσεισ και να γινεισ καλυτερος. Αμα δεν τα βλεπεις, συνεχιζεισ τυφλος, και τους τυφλους τους σωζει η πιστη μονο.

anna! οι ψυχαναγκαστικοι σκεφτονται πααααααααααααααααααρα πολυ, οχι απλα τοοοοοοσο πολυ. ΣΥνηθως ειναι αυφυεις ανθρωποι, αλλα αμα ειναι να εισαι ευφυης και κλειδωμενος σε ενα ντουλαπι απο φοβο τι να το κανεισ, δεν κανεισ καλο ουτε σε σενα ουτε στους συνανθρωπους σου.

Δυο σπορια λεει πεσανε καποτε στο χωμα. Το ενα εισθανθηκε μεγαλη χαρα, εβγαλε ριζεσ, να βρει νερο, εβγαλε φυλλαρακια να μαζεψει ηλιο και στο τελος ανθισε και εκανε καρπο. Το αλλο τρομαξε και φοβηθηκε, ειπε, τι θα γινει ανα γινω φυτο και καποιος με κοψει η με πατησει, η απλωσω τις ριζες μου και δεν βρω νερο? Εμεινε λοιπον ετσι μεσα στη γη και καποτε μια κοτα που σκαλιζε το χωμα το εφαγε. Συμπερασμα; Οσους φοβουνται να αναπτυχθουν αργα η γρηγορα τουσ καταβροχθιζει η ζωη.

Δεν νομιζω οτι εγραψε για να μας βρισει η να επιδειξει την εξυπναδα του..Εγω το ειδα μαλλον σαν ξεσπασμα σαν μια κραυγη αγωνιας.Ειμαι σιγουρη οτι υποφερει.Οταν εισαι ασθενης δεν μπορεις να ελεγξεις τον φοβο..Σε καταλαμβανει, γιγαντωνεται, γινεται τρομος και παιρνει τον ελεγχο των παντων..των σκεψεων, των πραξεων των επιθυμιων..Ειναι πολυ ευκολο να πεις σε εναν ασθενη να μη φοβαται..Μονο που ισως να μην ξερει αλλο τροπο..

Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις!!! Τις διάβαζα πολύ ώρα ξανά και ξανά και σκεφτόμουνα οτι έρχονται σε αντίθεση με αυτό που σκέφτομαι οτι δλδ οι γυναίκες είναι πόρνες...αλλά δεν το δέχομαι και αυτό τέλος πάντων
σε αυτά που γράψατε είπατε όλες αλήθειες μου φαίνεται, που ισχύουν αλλά δεν βλέπω να βοηθάει κάτι...\\
Αυτά που έγραψες Carrie ένιωσα οτι με καταλαβαίνεις...
Και η Άννα και η zinovia επίσης!!
Καλά πώς τα καταλαβαίνετε??
Εγώ νιώθω οτι δεν μπορώ να καταλάβω τπτ, και οτι δεν μπορώ να καταλάβω και τους άλλους...

Σκέφτομαι συνεχώς με μαθηματικό τρόπο αλλά δεν μπορώ να εξηγήσω τα συναισθήματα με αυτό το τρόπο. Σαν η καρδιά μου να είναι κλειστή, να μην μπορώ να νιώσω. Σαν να νιώθω ένα διαρκές σφίξιμο.

Από μικρός το είχα αυτό αλλά δεν καταλάβαινα οτι είναι ένα ψυχολογικό πρόβλημα. Ήμουν πάρα πολύ αντιδραστικός απεναντι στους γονείς μου και στον αδερφό μου.

Όταν πέρασα στη σχολή πολιτικών μηχανικών στην Αθήνα άρχισαν οι εμμονές. Από 17 χρονών που ήρθα στην Αθήνα από επαρχία άρχισαν σιγά σιγά οι εμμονές με την τάξη, την καθαριότητα, τη συμμετρία... Θυμάμαι αρχικά που έκανα το μπάνιο λαμπίκο και σιγά σιγ΄άρχισαν να προστίθενται και άλλες... Βέβαια εγώ έλεγα οτι τα έκανα αυτά ιατί με ενδιέφερε η καθαριότητα, η τάξη και επειδή είμαι νοικοκύρης και μπορεί ακόμα να τα λέω αυτά. Να μην παραδέχομαι οτι έχοθν μια άλλη σημασία αυτά για μένα.
26 χρονών πήγα στρατό και εκεί τα είδα όλα... Η ανάγκη να κάνω τις εμμονές έγινε πολύ πιο έντονη και κατέληξα στο νοσοκομείο Γ.Ν.Α. μετά από κρίση πανικού. Εκεί άρχισα να έχω την πρώτη επαφή με τα συναισθήματά μου με την ψυχοθεραπεία που έκανα. Θυμάμαι που επί τρείς αβδομάδες σε καθημερινή βάση 3 γιατροί μου έκαναν ψυχοθεραπεία. Επί τρείς εβδομάδες μου λέγανε \"μιλησέ μας για το πρόβλημά σου\"
και οτι \"εσύ θέλεις να μιλήσουμε για άσχετα πράγματα, για το νέφος για την Αφρική\" και τέτοια. Στο τέλος της τρίτης εβδομάδας ένιωσα κάτι διαφορετικό μέσα μου, σαν κάτι μαγικό δεν ξέρω πώς έγινε. Και μετά άρχισα να τους μιλάω για μένα σε επίπεδο διαφορετικό-συναισθηματικό. Με τη βοήθεια των γιατρών και Ι4 ΄τλειωσα ευτυχώς το στρατό.
Από τότε κάνω ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία 3 φορές τη βδομάδα για 4 χρόνια. Πιστεύω οτι είναι οτι καλύτερο υπάρχει σ αυτό το κόσμο αυτή η θεραπεία, είναι μαγικό δεν ξέρω πώς λειτουργεί.
Σήμερα είμαι 30 χρονών και ακόμα δεν έχω τελειώσει με τη σχολή, χρωστάω 4 μαθήματα αλλά να πάει να γαμηθεί η σχολή. Μπορεί να μην θέλω να τελειώσω , να μην μ αρέσει, δεν ξέρω.
Πιστεύω πως δεν υπάρχει άλλος άνθρωπος στη γη που να έχει αυτό που έχω εγώ. Μέχρι πρίν 4 χρόνια δεν καταλάβαινα οτι ο άνθρωπος έχει και συναισθήματα, το καταλάβαινα δλδ αλλιώς , δεν το ένιωθα.
Τώρα βλέπω οτι όλοι οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό γι αυτό και μπορεί να καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον.Αυτό δεν το καταλάβαινα. Αλλά και τώρα λέω οτι εγά είμαι κάτι άλλο, οτι δεν είμαι φτιαγμένος από αυτό το υλικό οτι είμαι ίσως ημίθεος . Αλλά δεν το λέω κιόλας αυτό γιατί ίσως καταλαβαίνω οτι αν το πώ θα με πάρουν για τρελό. Καταλαβαίνω οτι κι εγώ είμαι άνθρωπος απ τη μία αλλά απ την άλλη ίσως θέλω να νιώθω οτι είμαι θεός ή μάγος.

Δεν δέχομαι τα συναισθήματά μου μου φαίνεται. Αλλά δεν το καταλαβαίνω και δεν το κάνω συνειδητά.
Η ζωή μου μοιάζει να έχει σταματήσει στο χρόνο. Σαν να μην θέλω να αλλάξει τπτ, να μην κουνηθεί τπτ παρόλλο που υποφέρω σίγουρα σαν να μην το παραδέχομαι , σαν να λέω οτι είμαι γαμάτα κλεισμένος στο σπίτι με το ιντερνετ. Δεν ξέρω τί γίνεται.
Σαν να μην με ενδιαφέρει τπτ όπως επαγγελματική εξέλιξη, φίλοι, σχέσεις, βόλτες , ταξίδια. Σαν να μην βρ΄ίσκω καμία ικανοποίηση σε αυτά αλλά όχι οτι δεν μου αρέσουν αλλά σαν να βγαίνει μία αντίδραση από μέσα μου τεράστια για όλα αυτά.
Όλη την ώρα ψάχνω στο ιντερνετ για μαχαίρια ακριβά στρατιωτικά. έχω αγοράσει 5-6 από Αμερική και σαν να νιώθω έρωτα γι αυτά. Τώρα κοιτάω να αγοράσω ένα πιστόλι.Πρίν είχα μανία με ταραντούλες και σκορπιούς. Όλο αγοράζω πράγματα διάφορα.Δεν ξέρω γιατί τα αγοράζω. Μόνο εκεί βρίσκω ικανοποίηση, σαν να μου φαίνεται οτι είναι όλα μέρη του εαυτού μου. Σαν το σπίτι μου να είναι ο εαυτός μου. Επειδή ίσως δεν τα βλέπω μέσα μου και δεν τα δέχομαι τα αντικαθιστώ έξω.
Πάω να ανοίξω ένα βιβλίο να διαβάσω για τις εξετάσεις και με το που το ανοίγω τότε μου έρχεται να κάνω άλλα πράγματα, νιώθω οτι δεν μπορώ να καταλάβω τπτ, οτι είμαι χαζοσ.Κοιτάω μιά γραμμή για μία ώρα σαν να μην καταλαβαίνω τί λέει. Ίσως επειδή δεν μου αρέσουν τα πράγματα που σκέφτεται το μυαλό μου να το έχς αδρανοποιη΄σει.
Τα πάντα στο σπίτι μου είναι τοποθετημένα με απόλυτη τάξη και συμμετρία. Το κάθε τί. Οτιδήποτε και να αλλάξει θέση θα το καταλάβω αμέσως. Όλη μου η ενέργεια αναλώνεται σε αυτά. Δεν ξέρω γιατι τα τοποθετώ όλα τα πράγματα με συγκεκριμένο τρόπο. Ο γιατρός λέει οτι έχουν μία σημασία τα πράγματα και οτρόπος που τα τοποθετώ για μένα.
Επίσης μου λέει οτι δεν θέλω να φύγω από αυτό το πλαίσιο, οτι μπορεί να υποφέρω αλλά μ αρέσει κιόλας. Εγώ δεν καταλαβαίνω πώς είναι δυνατόν να μ αρέσει αλλά σαν να έχει δίκιο. Μου λέει οτι δεν μπορώ να δώ οτι η άλλη κατάσταση είναι 1000 φορές καλύτερη και οτι είμαι κολλημένος σε αυτό.
Είμαι ερωτευμένος λέει με την κυρά Κατίνα και δεν βλέπω την Monica Bellucci. Παρόλα αυτά νιώθω οτι δεν μπορώ να κάνω κάτι για να αλλάξει κάτι. Σαν να είναι θέμα μοίρας ή χρόνου. Οτι μόνο η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει και οτι θέλει χρόνο. Αλλά μήπως αντιδράω και αντιστέκομαι ? τί να πώ δεν ξέρω

\"Σκέφτομαι συνεχώς με μαθηματικό τρόπο αλλά δεν μπορώ να εξηγήσω τα συναισθήματα με αυτό το τρόπο. Σαν η καρδιά μου να είναι κλειστή, να μην μπορώ να νιώσω. Σαν να νιώθω ένα διαρκές σφίξιμο.\"

Για αυτο δεν καταλαβαινεις και νιωθεις σφιξιμο, επειδη σκεφτεσαι τα παντα και τα υπεραναλυεισ με μαθηματικο τροπο, εισαι συνεχεια σε εγρηγορση και σε ενταση, on guard. Για να αρχισεις να καταλαβαινεισ πρεπει να χαλαρωσεις, να δειξεις πιστη και να αφηνεις τα πραγματα να περνανε, να εχεις εμπιστοσυνη οτι ολα θα πανε καλα, γιατι αμα προσπαθεις να τα σκεφτεσαι ολα, χανεις τη μπαλα, το καταλαβαινεις.

Οσο για το οτι οι γυναικες ειναι ολες πουτανες, μπορεις να καταλαβεις οτι και στατιστικα να το παρεισ το θεμα ειναι αδυνατον. Αλλα αν θες, μπορω να δεχτω οτι ολες εχουμε μια πουτανια κι ολοι εσεις ενα πουστριλικι και δεσαμε.

\"Τώρα βλέπω οτι όλοι οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό γι αυτό και μπορεί να καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον.Αυτό δεν το καταλάβαινα. Αλλά και τώρα λέω οτι εγά είμαι κάτι άλλο, οτι δεν είμαι φτιαγμένος από αυτό το υλικό οτι είμαι ίσως ημίθεος . Αλλά δεν το λέω κιόλας αυτό γιατί ίσως καταλαβαίνω οτι αν το πώ θα με πάρουν για τρελό. Καταλαβαίνω οτι κι εγώ είμαι άνθρωπος απ τη μία αλλά απ την άλλη ίσως θέλω να νιώθω οτι είμαι θεός ή μάγος.\"

Καλυτερα θα ηταν να διαβασεις και λιγο κανα αγιο βιβλιο. Ολοι οι ανθρωποι ειμαστε κατ\' εικονα και ομοιωση του Θεου φτιαγμενοι. Οποτε εγω μπορω να δεχτω οτι εσυ εχεις κατι θεϊκο μεσα σου και μοναδικο, αλλα πρεπει να δεχτεισ κι εσυ οτι αυτο το εχουν ολοι! Το γεγονος οτι σκεφτεσαι περισσοτερο απο το Μ.Ο. των ανθρωπων, αναμφιβολα περα απο κακο, (γιατι εχεις ξεπερασει το μετρο), σου εχει κανει και καποιο καλο, τα δυο αυτα σε συνδυασμο σου εχουν δημιουργησει τα συναισθηματα ανωτεροτητας που νιωθεις, τα οποια μαντευω οτι πολλες φορες αλλαζουν θεση με συναισθηματα κατωτεροτητας και ανασφάλειας, καθως αισθανεσαι \"τρελος\" κτλ κτλ. Η ψυχοθεραπεια σου εχει φερει καποια αποτελεσματα και φαινονται μπορω να πω. Για αυτο μπραβο σε σενα και τον ψυχιατρο σου. Το να θες να νιωσεις οτι εισια Θεος η μαγος παλι δεν ειναι κακο, πολλοι ανθρωποι το νιωθουν, αλλα λιγοι σε ποσοστο επι του συνολου. Παρε για παραδειγμα τους INTJ στο ΜΒΤΙ τεστ του Jung. Αμα κανεις αυτο το τεστ και βγεις ΙΝΤJ και διαβασεις λιγα πραγματα για αυτους ισως να μη νιωσεις τοσο μονος σε αυτο τον κοσμο και τοσο παραξενος και αρρωστος, αλλα γεγονος θα εξακολουθει να ειναι οτι η κατασταση σου εχει ξεφυγει απο ο,τι θεωρειται φυσιολογικο, ακομα και για τους INTJ. Καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος, δεν ειναι αναγκη να ειμαστε ολοι ιδιοι, μονο που απο ο,τι εχω δει στη ζωη μου, κανει παρα πολυ καλο να σκυβουμε, να ριχνουμε τον εγωισμο μας και να ακουμε πραγματα που ηταν σωστα και αληθινα και δεν τα ακουγαμε γιατι δεν ταιριαζανε στην κοσμοθεωρια μας και γιατι θεωρουσαμε οτι θα \"πεφταμε απο το θρονο μας\" και δε θα θεωρουμασταν πια τελειοι μπροστα στα δικα μας ματια πια, αφου η παραδοχη της γνωμης του αλλου θα σημαινε οτι εμεις καναμε λαθος.
Θεσ να ακουσεις κατι ευχαριστο? Δεν εισαι αλαθητος και μπορεις να μαθεις απο τους αλλους. Τα λαθη λοιπον αφου δεν μπορεισ να τα αποφυγεις, να ξερεις οτι το να τα παραδεχεσαι ειναι παρα πολυ χρησιμο και βολικο,γιατι δε μπορεισ να κατηγορησεισ και να σε κατηγορησει κανενασ! \"Ο αναμαρτητος πρωτος το λιθο βαλετω\", ανθρωπος ειμαι ρε παιδια, εκανα λαθος λες! Και ολα μπαμ! Δεν περιμενει κανεισ απο σενα να εισαι αψογος, και αν συμβαινει αυτο, ο ανθρωπος εχει προβλημα, οχι εσυ. Εσυ μονο φερεις την ευθυνη να αναγνωριζεις τις πραξεις σου και να προσπαθεις να γινεσαι καλυτερος ανθρωπος, οχι δεν τα ξερεις ολα, αμα τα ηξερες θα ησουν στα συννεφα με ενα στεμμα και ενα σκηπτρο. Φανταζεσαι εναν Θεο να σφιγγεται, και να ξεσκονιζει μανιωδως και να παθαινει πανικο αν ηταν δυο εκατοστα πιο δεξια στο ραφι το βιβλιο? No way.

Και ναι σε καταλαβαινω. Εχω κανει εμπειρικες διατριβες στον ψυχαναγκασμο. ΤΟ κακο ειναι οτι ειναι φαυλος κυκλος, και μονο εσυ μπορεις να τον σπασεις.

\"Παρόλα αυτά νιώθω οτι δεν μπορώ να κάνω κάτι για να αλλάξει κάτι\"

Δεν ειναι οτι δε μπορεις, ειναι οτι φοβασαι να αλλαξει κατι, και αυτο ειναι λογικο οταν εισαι ψυχαναγκαστικος γιατι πιστευεις π.χ. οτι αμα πιασεισ την οδοντοβουρτσα με το δεξι χερι θα πεθανεισ μες στη μερα. Ολοι εχουμε μικρους η μεγαλους ψυχαναγκασμους, μερικοι μπορει να κρατανε λιγο καιρο, αλλοι να επιμενουν. Το θεμα ειναι να χρησιμοποιησεισ τον ιδιο τον ψυχαναγκασμο για να τον νικησεις, αν δεν μπορεις να χαλαρωσεις και να αλλαξεις νοοτροπια (πραγμα δυσκολο για τουσ ψυχαναγκαστικουσ). ΑΝ λοιπον ΘΕΣ να ΜΗΝ εισαι ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΣ, μια λυση ειναι να προσπαθησεις να κανεις ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΜΟ το να ΜΗΝ εισαι ψυχαναγκαστικος. π.χ. Οι γλαστρες ΠΡΕΠΕΙ να ειναι σε αποσταση 10 εκατοστων η μια απο την αλλη -----> Οι γλαστρες ΠΡΕΠΕΙ να ειναι σε οποια αποσταση κατσει.Δυσκολο κι αυτο ξερω.Η αλλη λυση αμα θες να ισορροπησεις παλι ειναι να περιμενεις ενα θαυμα, αμα πιστευεις γινονται θαυματα. Η αλλη λυση ειναι να δεχτεις οτι θα εισαι ψυχαναγκαστικος, απλα να το χειραγωγησεις ωστε να εισαι πιο λειτουργικος, και η αλλη λυση ειναι να συνεχισεις οπως εισαι και οπου σε παει. Στο κατω-κατω, ολοι τα ραδικια αναποδα θα δουμε μια μερα τι σημασια εχει πως εχουμε ζησει. ΑΛΛΑ, αμα υπαρχει ουρανος πανω κει ψηλα, νομιζω πως πρεπει να αναρωτηθεις πως θα σε εβλεπεσ και τι θα ελεγεσ στον εαυτο σου βλεποντας την τωρινη ζωη σου. Θεσ να βοηθηθεις? Πιστευεισ οτι μπορεις να νιωσεισ ισορροπημενος και ευτυχισμενος? Εγω πιστευω οτι μπορεις.

αυτά που έγραψες είναι αλήθεια και απορώ πώς τα καταλαβαίνεις!!!!σε παραδέχομαι!!! με τη λογική τα καταλαβαίνω κι εγώ αλλά συναισθηματικά δεν ξέρω τί γίνεται, δεν ξέρω τί με δυσκολεύει να κάνω πράξη αυτά που σκέφτομαι. Να πιάσω δλδ τη ζωή στα χέρια μου. Ο φόβος πρέπει να είναι τεράστιος, είναι τρόμος.
Φοβάμαι να ανοίξω τις κουρτίνες μην τυχόν και με δούν οι απέναντι γι αυτό και σχεδόν πάντα έχω τα παντζούρια κλειστά. Νιώθω οτι όλοι έχοθν στραμμένη τη προσοχή τους πάνω μου. Οτι όλοι οι γείτονες περιμένουν πότε θα ανοίξω τις κουρτίνες ή πότε θα βγώ στο μπαλκόνι. Με τη λογική σκέφτομαι οτι αυτό είναι αδύνατο να περιμένουν όλοι εμένα αλλά συναισθηματικά είναι πολύ έντονος αυτός ο φόβος. Αλλ΄΄α και αυτό δεν το παραδέχομαι δλδ οτι είναι φόβος αυτό, ίσως και να μην είναι φόβος.
Πάρα πολλές φορές έχω επιχειρήσει αυτό που είπες να πάω ενάντια στις εμμονές με τη τάξη αλλά δεν βλέπω οτι εκεί είναι η λύση. Έχω πεί πολλές φορές οτι σταματάω να προσέχω το που θα αφήσω το κάθε πράγμα και γίνομαι χύμα με το ζόρι. Όταν το κάνω αυτό εκλύεται τεράστιο άγχος-πανικός το οποίο σιγά σιγά καταλαγιάζει και μετά από 1-2 μέρες μπορώ να έχω μία σχετική ελευθερία από τις πιό απλές εμμονές. Όμως δεν παύω να τις σκέφτομαι. Μπορεί να μην τισ κάνω αλλά στριφογυρίζουν στο μυαλό μου διαρκώς σαν ανηλειμμένες υποχρεώσεις. Σαν η πρώτη προτεραιότητα και ζήτημα ζωής και θανάτου να τις κάνω. Να βάλω όλα τα πράγματα ακόμα και μία καρφίτσα στη θέση τους.Αυτές οι εμμονές έχουν τη σημασία τους όπως λέει και ο ψυχίατρός μου. Δεν δημιουργήθηκαν από το πουθενά. Είναι χρήσιμες για μένα γιατί προσφέρουν ένα ισοζύγιο συναισθηματικό. Από τη μία φαίνεται οτι δυναστευουν αλλά από την άλλη έχουν το ρόλο τους. Δεν μπορείς να τις αποκόψεις με το έτσι θέλω όπως πίστευα κι εγώ. Πρέπει να καταλάβεις-με τη βοήθεια ενός ειδικού- τί τις προκαλεί. Αν λύσεις τους βαθύτερους συναισθηματικούς σου φόβους και ανησυχίες οι εμμονές θα υποχωρήσουν από μόνες τους. Δεν θα τις έχει ανάγκη η ψυχή μου. Σκέφτομαι τώρς οτι μιλάω σαν να μην έχω κάποιο πρόβλημα και οτι απλώς τα λέω να τα ακούσει κάποιος που έχει πρόβλημα...
Πάντως πιστεύω οτι η περίπτωσή μου θέλει το χρόνο της με τη ψυχοθεραπεία, τώρα νιώθω οτι δεν μπορώ ν ακάνω τπτ για να αλλάξω κάτι, νιώθω οτι δεν μπορώ να πιστέψω. Πρέπει να αποκατασταθεί η επαφή με τα συναισθήματά μου για να καταλάβω οτι μπορώ μόνος μου να κάνω κάτι...

Ποιος πληρωνει τους λογαριασμους σου? Το νοικι και το γιατρο??

Φυσικα εξυπηρετουν ενα σκοπο οι ψυχαναγκασμοι σου, να μη ζεισ, να μην εισαι εισαι υποευθνυνο ατομο, να μη δουλευεισ, να μη χρειαζεται να ανταπεξελθεις στισ προσδοκιες των αλλων, να μην παρεις πτυχιο.

Δεν ειναι αναγκη να παρεις πτυχιο, ουτε να δουλεψεις, αναγκη ειναι να γινεισ κατι με το οποιο θα εισαι ευχαριστημενος.

Γιατι δεν φευγεις λοιπον απο εκει αφου δε σου κανει κανενα καλο να πας να ζησεις καπου αλλου? Πηγαινε ενα μηνα στο Αγιο Ορος, παρε μαζι σου την Καινη ΔΙαθηκη και ενα σταυρο, θελουν εργατες εκει, θα σε βολεψουν. Προσευχησου λιγο. Ο ψυχαναγκασμοσ σου πηγαζει απο την ελλειψη πιστης, τον φοβο, τον εγωισμο, την ανασφαλεια, την αναγκη για ελεγχο επι των παντων, και γιαυτο το τελευταιο νομιζεισ οτι εισαι θεοσ.

Quote:

---

Originally posted by carrie


Πηγαινε ενα μηνα στο Αγιο Ορος, παρε μαζι σου την Καινη ΔΙαθηκη και ενα σταυρο, θελουν εργατες εκει, θα σε βολεψουν. Προσευχησου λιγο.

---

μαμακααααα!!!
:o

Και επι του θεματος,
διαβασα ολο το ποστ σου.

Δειχνεις σαν να βρισκεσαι μαντρωμενος και δεν ξερεις απο τι και πως να δραπετευσεις.
Βεβαια ο καθενας μας εχει μια θεωρια επιβιωσης, εσυ δειχνεις σαν να μην εχεις καμια.

Δειχνεις σαν να εχεις απεμπολησει ονειρα, στοχους, επιδιωξεις κλπ κλπ.
Καταφευγεις σε τσιτατα (οτι ολες οι γυναικες ειναι πουτανες...) για να υπερβεις οτι δεν μπορεις να εξηγησεις η να κατανοησεις.


Μπορω να σου γραψω αρκετα, αλλα λογω δουλειας δυσκολευομαι.
Ομως μπορουμε να αρχισουμε μια συζητηση απο πολυ βασικα πραγματα.
Μηπως να αναλυσουμε περισσοτερο το ενοχικο κομματι??
Μπορεις να προσδιορισεις τις ενοχες σου και πως πηγαζουν αυτες??


ΥΓ μου εκανε εντυπωση οτι αφιερωσες πολυ χρονο για το πως θα φαινοταν το ποστ σου, παρα στο πιο ακριβως ειναι το ζητημα που πραγματευεσαι....

Quote:

---

Originally posted by carrie
Πηγαινε ενα μηνα στο Αγιο Ορος, παρε μαζι σου την Καινη ΔΙαθηκη και ενα σταυρο, θελουν εργατες εκει, θα σε βολεψουν. Προσευχησου λιγο. Ο ψυχαναγκασμοσ σου πηγαζει απο την ελλειψη πιστης, τον φοβο, τον εγωισμο, την ανασφαλεια, την αναγκη για ελεγχο επι των παντων, και γιαυτο το τελευταιο νομιζεισ οτι εισαι θεοσ.

---

Διάβασα με προσοχή όλα τα παραπάνω άκρως ενδιαφέρουσες απόψεις. Διαφωνώ ότι η θρησκεία μπορεί να δώσει λύσεις.Οταν μια ψυχή είναι από μέσα της καθαρή κανείς θεός δεν μπορεί να της το αποδώσει αυτό, δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη. Αν υπάρχει θεός, μόνο καλός μπορεί να είναι και πάντα με το μέρος μας. Τότε πάω καλά μαζί του γιατί είναι σύμμαχός μου, αλλά είναι ο άνθρωπος εγώ, που το αποφασίζω αυτό. Αν δεν υπάρχει, πάλι έχω τον εαυτό μου και αρκεί. Στα υπόλοιπα, επαυξάνω. Από τα πιό ενδιαφέροντα κείμενα του τελευταίου καιρού. Αντε συνεχίστε.

Με αυτα που γραφεις δε δειχνεισ να διαφωνεις. Λεσ \"Οταν μια ψυχή είναι από μέσα της καθαρή κανείς θεός δεν μπορεί να της το αποδώσει αυτό, δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη.\" Ομως ποσες ψυχες ειναι ετσι? Ο φιλος μασ εδω ειναι μπολυ μπλεγμενος και προβληματισμενος. Η πιστη ειναι αποδεδειγμενο οτι θεραπευει. Οχι το αντικειμενο της πιστης, αν σε ενοχλει αυτο, δηλαδη ο Ιησουσ, ο Βουδασ, ο Μωαμεθ, ο Αγιος Σωστης, ο Ταο, η θαυματουργη εικονα κτλ, αλλα η ιδια η πιστη του ανθρωπου μπορει να τον θεραπευσει, οπως και η προσευχη. Αυτο διδαξε και ο Ιησους. Αμα εσυ βλεπεις όμως τον Θεο ξεχωριστα απο οποιαδηποτε θρησκεια, αυτο ειναι διαφορετικο. Η θρησκεια ομως μπορει να δωσει λυσεις, δε λεω οτι επιλυει ολα τα προβληματα αμα διαβασεισ απλα ενα βιβλιο, αλλα λεω οτι οπως μπορει και η αστροφυσικη, η λογοτεχνια, η ζωγραφικη, η ψυχολογια, η κοινωνιολογια, ακομα και μια ταινια και ενα τραγουδι, και ενας ανθρωπος στο δρομο που θα δεις να σου κανει ενα κλικ και να σου περασει ενα μηνυμα, να καταλαβεις κατι, να βρεις κατι που εψαχνες, ποσο μαλλον μπορει ενασ κλαδος που εχει φτιαχτει για αυτο το σκοπο, οσα λαθη και ατελειες κι αν εχει. Δεν λεω οτι οσα λεει ειναι σωστα και αλανθαστα, αλλα ουτε καμια επιστημη τα λεει ολα σωστα και εχει το αλαθητο, αφου και επιστημη και θρησκειες ανθρωποι τις φτιαξανε. Ο πνευματικος κοσμος του ανθρωπου μπορει να καλλιεργηθει απο την μελετη ιερων κειμενων, όπως και με επιστημονικες μελετες. Ομως οι θρησκειες δεν προσπαθουν να σε κανουν εξυπνο και φωστηρα, εχουν πνευματικες και ηθικες απαιτησεις, διαφορετικες απο θρησκεια σε θρησκεια. Ειναι κακο να λες στον αλλο να ειναι καλος ανθρωπος και να αγαπα τους συνανθρωπους του?
Αμα λεγοντας \"Αγιο Ορος\" παει το μυαλο σου σε θεουσες, μητροπολιταδεσ, και αφενταδεσ, μακριες φουστες, λεφτα και gay, πρεπει να σου πω οτι κοιτας τη μια οψη του νομισματος. Εγω δε μιλησα για αυτη. Μιλησα για τη γαληνη, τον προβληματισμο, την προσευχη, την καλοσυνη, την αγαπη, την προσπαθεια για μια καλυτερη ζωη. Γιαυτο μας εδωσε το μυαλο και την ελευθερια βουλησης, για να σκεφτομαστε, να ξεχωριζουμε και να επιλεγουμε.

Το θέμα , αν και χωρίς τίτλο , εχει ενδιαφέρον ..........
O δρόμος της αλλαγής δύσκολος , αλλα εχει και την ομορφιά του . Και αν βρίσκεσαι σε αδιέξοδο , μόνο αυτός ο δρόμος θα σε βγάλει στο φώς .
Μακάρι να είχα τις γνώσεις της carrie , να συμβάλλω περισσότερο ............. δεν τις έχω ....... οπότε σε αυτό το θέμα , θα παραμείνω στο ρόλο της μαθήτριας .

Καλή συνέχεια . :)

Μπήκες λοιπόν σε αυτό το φόρουμ εδώ......
Να μία ευκαιρία λοιπόν να δείξεις ότι μπορείς να επιβληθείς λίγο σε όλο αυτό το ιδεοψυχαναγκαστικό που σε ταλαιπωρεί.
Κάτσε λίγο εδώ γύρω (μιας και έχει διακοπές ο γιατρός σου).
Μιά παρέα είμαστε. Φιλικά τα λέμε. (ε και που και που πέφτει και κανάς καυγάς......μέσα στο πρόγραμμα και αυτός είναι....)
Γράφουμε και δεν είναι ανάγκη να εξηγήσουμε το κάθε τι που γράφουμε ούτε και είναι ανάγκη (για σένα βέβαια νιώθεις ότι είναι) να υπάρχει τελειότητα και τόση τάξη στο κάθε τι που γράφουμε
(πολύ σωστά παρατήρησε ο krino. Σου πήρε τόσο πολύ να εξηγήσεις το πως και το γιατί και το αν πρέπει ή όχι παρά το να περιγράψεις το τι ακριβώς σου συμβαίνει.....)
Διαβάζω ότι σου δημιουργείται τεράστιο άγχος και πανικός όταν προσπαθείς να πας ενάντια σε κάτι ψυχανγκαστικό σου αλλά ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΟΥ ΛΕΩ και πίστεψέ με δεν πρόκειται κανένας (εκτός ίσως από τον ευατό σου) να σε κατηγορήσει για όπως και αν γράψεις πάντως εδώ μέσα.

Γειά χαρά σε όλους και ευχαριστώ για τις απαντήσεις. Άρχισα να γράφω ένα κείμενο πολύ αναλυτικό και καταλάθος το έσβησα( και το έγραφα 1.30 ώρα) :) . Τώρα νιώθω κάπως κουρασμένος, δεν ξέρω και δεν έχω όρεξη να γράψω άλλα...Μου βγαίνει μία αντίδραση δεν ξέρω πώς να τη χαρακτηρίσω που έχει σχέση μάλλον με όλη αυτή τη κατάσταση που αντιμετωπίζω και νιώθω οτι δεν θέλω να συνεχίσω να γράφω άλλο στο φόρουμ. Ίσως από ανασφάλεια δεν ξέρω. Πάντως το να γράψω κάτι το νιώθω πολύ σαν αγγαρεία... με δυσκολεύει πολύ. Περίεργο, ενώ πρίν 2 ώρες έγραφα πολύ αναλυτικά κάποια πράγματα και ήθελα να απαντήσω με πολύ λεπτομέρεια σε αυτά που ρωτήσατε τώρα μου βγαίνει να μην θέλω να πώ τπτ και να μην ξαναγράψω...πιστεύω οτι με σαμποτάρει ο ίδιος μου ο εαυτός