Αυτοσαρκασμός..

Μία λέξη που σίγουρα αρκετοί από εσάς, θα γνωρίζετε από προσωπική εμπειρία.Κάποτε μία κοπέλα νομίζω, μέσα εδώ, μου είπε πως πρέπει να σταματήσω να αυτοσαρκάζομαι,μιας και εγώ είμαι αυτή που κατευθείαν δίνω στο συνομιλητή μου,το πρόβλημά μου..Λες και αυτός δεν θα το καταλάβει με μία ματιά,αλλά λέμε τώρα.Εσείς τι άποψη έχετε πάνω στον αυτοσαρκασμό?Σας βοηθάει ή εσωτερικά ''χειροτερεύουμε'' την κατάστασή μας?

Εμένα μου αρέσει πολύ ο αυτοσαρκασμός, γενικά μου φαίνεται ότι δείχνει άνθρωπο με χιούμορ , συνειδητοποιημένο ως προς τον εαυτό του και εύστροφο. Στα συν του είναι ότι δεν αφήνει περιθώρια στους άλλους να σου κάνουν ηλίθιες ερωτήσεις του τύπου δεν σκέφτηκες ποτέ να αδυνατίσεις; όπως διάβασα στο Subject: "ΑΣΤΕΙΑ" ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΤΡΙΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΜΑΣ επίσης δείχνει ότι δεν είσαι κακιασμένος και κομπλεξικός.
Στα μείον το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι αν το κάνεις συνέχεια και έντονα μπορεί να γίνεις λίγο κουραστικός (Ζαρίφη) αυτό βέβαια ισχύει για όλα τα αστεία που επαναλαμβάνονται διαρκώς.
Στο θέμα για το αν δείχνεις στο συνομιλητή κατευθείαν το πρόβλημα σου συμφωνώ ότι το βάρος είναι κάτι που φαίνεται με τη πρώτη ματιά, αυτό που δεν φαίνεται με τη πρώτη ματιά είναι ο χαρακτήρας και εγώ νομίζω ότι θα συμπαθούσα αμέσως μια κοπέλα που θα είχε διάθεση να δει το πρόβλημα της με χιούμορ.Νομίζω κιόλας ότι ο αυτοσαρκασμός κρύβει και μια δύναμη: αυτοσαρκάζεσαι επειδή έχεις εντοπίσει το πρόβλημα και συνήθως λένε ότι το πρώτο βήμα για να λύσεις ένα πρόβλημα είναι να το αναγνωρίσεις πρώτα.

χμ..!Μέχρι και πριν κάποιο χρονικό διάστημα χρησιμοποιούσα έντονα τον αυτοσαρκασμό.Θεωρούσα πως με βγάζει από τη δύσκολη θέση και μπορώ να πω πως το έκανα με μεγάλη επιτυχία.Αλλά στην τελική μου φαίνεται πως κατάλαβα ότι απλά έδειχνα στους απέναντι ότι ''αυτό είμαι, δε χρειάζεται να ψάξεις για να με γνωρίσεις,είμαι αυτό και αυτό δίνω''..Τον τελευταίο καιρό όποτε πάω να αυτοσαρκαστώ, κάτι με κρατάει και δεν το κάνω.Δεν ξέρω τι..Ίσως πια δε γελάω με το πρόβλημά μου.

Δεν μπορώ να μην απαντήσω και σε αυτό. Σήμερα πήρα τα φόρουμ σβάρνα νομίζω είμαι η μόνη που γράφω αλλά χάρηκα πολύ που βρέθηκα εδώ που το δωσα και κατάλαβε.

Πιστεύω πως η απάντηση βρίσκεται κάπου στο μέσο. Ο αυτοσαρκασμός είναι χαριτωμένος και δείχνει άτομο ανοιχτόμυαλο και χαλαρό όταν κολλά κάπου. Όταν δεν κολλά, δείχνει άτομο κομπλεξικό (μου έρχεται στο μυαλό η Ζαρίφη που έμεινε μισή και όμως συνεχίζει να μιλά για το πάχος της και να αυτοκοροιδεύεται). Καταντάει σαχλή. Η άλλη που μου έρχεται στο μυαλό είναι η Παπαρίζου όταν πήρε κάποια κιλά. Όλο για αυτό μιλούσε (και καλά οι τροφαντές έχουν πέραση) αλλά το έλεγε με ένα τρόπο που καταλάβαινες ότι το λέει απλά και μόνο για να προλάβει τα κακά σχόλια. Όπως είπα όμως υπάρχει και ο χαριτωμένος αυτοσαρκασμός. Το σχόλιο για παράδειγμα που δεν μειώνει τον εαυτό σου αλλά αφήνει να νοηθεί ότι αντιμετωπίζεις το θέμα σου με χιούμορ. Τις προάλλες είδα ένα γνωστό μου ο οποίος ήταν αδύνατος που ήταν, έπαθε σοβαρή ίωση ο άμοιρος και έμεινε η σκιά του. Και έλεγε συνεχώς ?πω πω πρέπει να δυναμώσω πρέπει να παχύνω λίγο?. Ε στο τέλος γυρίζω κι εγώ και του λέω, μπροστά στους άλλους που δεν ήταν και ιδιαίτερα στενή μου παρέα, ?να βγάλω λίγα να σου δώσω. Τι καλά που θα ταν?. Ένιωσα καλά όταν το είπα και όλοι γέλασαν επειδή το βρήκαν ένα αστειάκι χαλαρό, όχι υβριστικό προς τον εαυτό μου.

Διαβάζοντας τα παραπάνω σκέφτομαι ότι το θέμα είναι πολύ σύνθετο. Έχω αυτοσαρκαστεί και εγώ στο παρελθόν για διάφορα θέματα συμπεριλαμβανομένου και του βάρους μου. Το αν έχει βάση σύμφωνα με το βάρος ο καθένας το κρίνει διαφορετικά. Την ώρα που έγραφα ότι δείχνει άτομο μη κομπλεξικό σκεφτόμουνα ότι εγώ όσον αφορά τα κιλά μου είμαι πάρα πολύ κομπλεξική! Το κόμπλεξ το εννοούσα όμως περισσότερο με την έννοια το κομπλεξικού που βγάζει κακία απέναντι σε οποιονδήποτε είναι πιο αδύνατος. Το κόμπλεξ όταν δεν εκδηλώνεται με κακία μπορεί πιστεύω να γίνει κινητήρια δύναμη. Μόνο αν αισθάνεσαι άσχημα μπορείς να κάνεις κάτι για να αλλάξεις. Αν αισθάνεσαι καλά ποιος ο λόγος να αλλάξεις;

Αν το νιώθουμε και διασκεδάσουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας κάνοντας ένα τέτοιο σχόλιο δε βλέπω το πρόβλημα. Το πιο πιθανό είναι να κάνουμε τους άλλους να νιώσουν άβολα λογικά, ειδικά αν δεν έχουν αντίστοιχο θέμα.

Αν τώρα γίνεται για να προλάβουμε σχόλια των άλλων ή για να δειξουμε κουλ απλά είναι μια κομπλεξική συμπεριφορά και τίποτα παραπάνω.

Το κάνω και εγώ :smilegrin: Και μ'αρέσει.Γιατί γελάω και εγώ με αυτά που λέω.Δεν είναι η άμυνα με επίθεση το χιούμορ για μένα.Έχω γενικά πολύ χιούμορ και το βγάζω παντού.Όχι μόνο σχετικά με το σώμα μου εννοείται.Και να μου κάνουν χιούμορ δε με πειράζει.Αρκεί να είναι χιούμορ αληθινό.Κια όχι κακιασμένο.Ο αδερφός μου μου κάνει τέτοιο :smilegrin:

Αλλά με βάλατε σε σκέψεις

Θα αυτοσαρκαστω με τις κολλητες μου η με την οικογενεια μου, οχι συγγενεις η ξενους... Γενικα εκει που θα νιωσω ανετα... Ειχα φιληπου συνεχεια γελουσαμε, ειχαμε και οι 2 περιττα κιλα και λεγαμε πως θα παμε με σορτσακια στο σχολειο μια μερα και αλλα, για πλακα... Τωρα εχει χασει τα κιλα της και σταματησε πλεον να αυτοσαρκαζεται... Το κακο ειναι οτι αν το κανω εγω μου λεει τι λες βρε και μην λες βλακειες και κατι τετοια που θα τα ελεγα εγω ας πουμε σε καποιον που δεν τον ξερω... Πιστευω οτι αν οντως δεν εχεις θεμα και ειναι η προσωπικοτητα σου τετοια που αυτοσαρκαζεσαι ειναι ολα οκ... Αν το κανει καποιος μονο απο αμυνα τοτε ο ιδιος δεν θα νιωθει καλα την ωρα που αυτοσαρκαζεται.. Και πανω απο ολα εγω δεν κανω πραγματα που δεν με χαροποιουν!!! Ευχομαι να χασω ολα μου τα κιλα και παλι να αυτοσαρκαζομαι!!

wow πιστευω πως η φιλη σου δε το κανει οχι επειδη δε θελει να αυτοσαρκαζεται,πιστευω δε θελει να σε κανει να νιωθεις ασχημα και μειονεκτηκα σε σχεση με κεινη που τα χασε τα κιλα.
ετσι θα εκανα και γω πιστευω...

οσο για το θεμα του αυτοσαρκασμου,εγω αυτοσαρκαζομαι,μονο οταν νιωθω οτι πραγματι ειναι αστειο αυτο που θα πω,αλλιως δε το κανω και συνεχεια...
ή μαλλον σπανια το κανω.

Ο αυτοσαρκασμος μπορει να ειναι μια τακτικη αμυνας ωστε να προλαβει την επιθεση,μπορει να ειναι κ χιουμορ.Εξαρταται απο το ατομο.Επισης δεν ειναι αναγκη να επικεντρωνεται στα κιλα.

είναι ωραίο να διαβάζω τις απόψεις σας..εγώ προσωπικά έχω σταματήσει να το κάνω.Δεν ξέρω γιατί.Ένιωθα πως με κρατούσε πίσω όλο αυτό, αν και είναι κάτι τόσο απλό, είναι χιούμορ.Και όμως κατά μία έννοια, ένιωθα πως όταν το έκανα το έκανα καθαρά για άμυνα.Χωρίς καμία δόση επίθεσης, αλλά αν και γελούσα πολύ, και σίγουρα πρόσφερα γέλιο,κατά βάθος πονούσα.Και ίσως δεν ήταν ειλικρινές.

lipimeni και εγώ παλιά αυτοσαρκαζομουνα περισσότερο.... συμφωνώ με όλα τα παραπάνω.Ο αυτοσαρκασμός είναι και άμυνα και χιούμορ και καλή διάθεση ,αλλά πιστεύω πως πρέπει να έχει κάποια όρια. Πολλές φορές στην προσπάθεια μου να διακωμωδώ το πρόβλημά μου με τα κιλά έδινα το πράσινο φως σε κάποια άτομα να με πειράζουν με κακόγουστα αστεία στα οποία εγώ έπρεπε να παριστάνω πως γελάω. Και κακά τα ψέμματα δεν είμαστε μόνο πάχος, είμαστε και άτομα ευχάριστα που ξέρουμε να διασκεδάζουμε να είμαστε καλή φίλοι να δίνουμε συμβουλές και ναι ναι και μερικές φορές ακόμα και να χορεύουμε :) ...λίγο ατσούμπαλα ίσως αλλά και αυτό ξέρουμε να κάνουμε. :) Γιαυτό πλέον δεν κάνω αστεία για την κορμάρα μου μπροστά σε άτομα που δεν εκτιμώ και ξέρω πως απλά ψάχνουν τον τρόπο να γελάσουν μαζί μου μόνο με την εικόνα μου .

Πιστεύω ότι το σημαντικό είναι να νιώθουμε καλά μέσα μας, με τον εαυτό μας και την εικόνα που βγάζουμε προς τα έξω. Ο αυτοσαρκασμός αν γίνεται έξυπνα και όχι στην υπερβολή του είναι θεμιτός και επιδεικνύει άτομο με αυτογνωσία και ευφυΐα. Παρόλα αυτά θέλει μέτρο αλλιώς καταλήγει κακόγουστος και κουραστικός και δίνει την εντύπωση ότι το μόνο που σκεφτόμαστε είναι τα περιττά μας κιλά και τίποτα άλλο. Προσωπικά δεν δυσκολεύομαι να αυτοσαρκαστώ όπως δεν δυσκολεύομαι να πειράξω τους φίλους μου με χιούμορ αλλά όταν αυτοσαρκάζομαι εννοείται πως δεν αυτοσαρκάζομαι μόνο για το βάρος μου αλλά και για άλλα χούγια που έχω. Μέσα μου όμως όλα αυτά τα "αρνητικά" στοιχεία τα αποδέχομαι πλήρως και μπορεί μεν να τα κομικοποιώ για να ελαφρύνω την κατάσταση ή να δείξω αυτογνωσία αλλά παράλληλα προσπαθώ να τα διορθώσω. Κάπως έτσι σκέφτομαι και εξαλείφω με αυτόν τον τρόπο ανασφάλειες του παρελθόντος.