βοηθεια και ιδεες..

Καλησπερα σε ολους/ες..
Ειμαι 24 ετων και τους τελευταιους 3 μηνες αντιμετοπιζω κατι πανω στο οπιο δεν εχω κανεναν ελεγχο..
Λιγα πραγματα για μενα πριν μπω στο θεμα..απο μικρος ειμουν υπερβαρος με κακες διατροφικες συνηθηες και παροτι ειμουν σχετικα δραστηριος δεν φενοταν ποτε να χανω βαρος...αργοτερα σα φοιτητης εντελως καθηστικη ζωη ακλοολ,αλκοολ,αλκοολ καπια στιγμη αποφασισα να κανω στροφη..
γυμναστικη και υγειηνη διατροφη με αλλαξαν σε σημειο που δεν με αναγνωριζαν οσοι ειχαν να με δουν πανω απο 7 μηνες..

Ειμουν ευτυχισμενος ειχα αυτοπεπηθηση και γενικα ολλα καλα..μεχρι που ενα θεμα υγειας με αναστατωσε και αρχισα να βγενω εκτος προγραμματος.

Μην πολυλογω εδω και 3 μηνες εχω καταστρεψει οτι με τοσο κοπο εχτισα τα τελευταια 2 χρονια και δεν μπορω να βαλω τον εαυτο μου σε ταξη..απλα με παρακολουθω καθε εβδομαδα να παχαινω και μαζι με τα κιλα που ερχονται φευγουν ολλα τα θετικα συναισθηματα που ειχα για μενα..

Οσο και να προσπαθω να κανω ξανα την αλαγη οση θετικη σκεψη και να εχω ειμαι δυστιχισμενος..
Και το σωμα μου το ξερει και βρισκει χαρα απο το φαι...

η Ψυχοθεραπεια βοηθαει αλλα οχι αρκετα..

Τι να κανω?

καλημερα ! καταρχην να αλλαξεις nick . το lostcause δεν ταιριαζει σε κανεναν και ειδικα σε ενα 24χρονο παλικαρι.κατα τα αλλα κανε υπομονη η ψυχοθεραπεια θα βοηθησει. οσο μπορεις να βγαινεις ειτε μονος σου ειτε με παρεες . γνωμη μου ειναι να κοιταξεις το τοπικ τριαδες-δυαδες ειναι μια διατροφη ισορροπημενη .ξεχνα τη διαιτα και συγκεντρωσου στη σωστη διατροφη.

με εκτιμηση

και να αρχισεις και καποια γυμναστικη (ειτε γυμναστιριο ή ακομα καλυτερα κολιμπι, ποδηλατο, τρεξιμο) θα ξελαμπικαρει το μιαλο σου και θα ηρεμεισεις.ασε που θα κανεις και καλο στο μεταβολισμο σου!

ton76 ναι εχεις ενα δικιο για το nick..
Το προβλημα μου δεν ειναι θεμα οργανωσης γιατι ξερω καλα πως να ρυθμισω τη διατροφη μου..2 χρονια και μεχρι το φλεβαρη ετρωγα 7 γευματα τη μερα μετρημενες θερμιδες ολλα τελεια δεν εκανα διαιτα απλα κρατιομουν στα κιλα μου και εκανα γυμναστικη 6 φορες την εβδομαδα τρεξιμο,βαρη,ποδηλατο.

Ακομα γυμναζομαι απλα δεν ξερω γιατι αλλα δεν το ευχαριστιεμαι.

Απο 75 κιλα αρχες Απριλη τωρα ειμαι 87 και αναβαινω..
Ο περιγηρος μου επισης δεν βοηθαει καθολου κατι που δεν με απασχολουσε οσο ειχα κινητρο αλλα τωρα οσο να ναι παιζει το ρολο του..

Το θεμα μου ειναι οτι εχω χασει το κινητρο.

Ευχαριστω για το χρονο σας!

Καλησπέρα αγόρι!Δε μου αρέσει το nick σου, οπότε δεν το χρησιμοποιώ:smilegrin:
Καταρχάς καλωσήρθες! Μακάρι να μπορούσα να βοηθήσω ουσιαστικά, αλλά δεν είμαι σε θέση, μιας και προσπαθώ κι εγώ να πολεμήσω με τους ίδιους ή παρόμοιους με σένα δαίμονες, εδώ και πολλά χρόνια!Το γεγονός ότι το ψάχνεις, και κάνεις και ψυχοθεραπείες, είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα!Το θέμα υγείας που αναφέρεις, μάλλον από ότι καταλαβαίνω ήταν κάτι που σε επηρέασε πολύ, και λογικό είναι να στρέψεις την προσοχή σου σε αυτό, και να αφήσεις κάποια άλλα πράγματα, όπως τη διατροφή και τη γυμναστική σε δεύτερη μοίρα.Όλοι με τον ίδιο τρόπο λειτουργούμε λίγο πολύ. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να μην έχεις την ίδια διάθεση και την ίδια δύναμη να τηρήσεις ένα αυστηρό πρόγραμμα, και να θέλεις για λίγο να χαλαρώσεις. Τώρα το ξέσπασμα στο φαγητό ίσως είναι απλά μια αντίδραση του οργανισμού σου μετά από 2 χρόνια πλήρους ελέγχου που είχες πάνω στο σώμα σου. Όπως και να έχει, όταν με το καλό ξεπεράσεις αυτά που σε προβληματίζουν και σε ελέγχουν ψυχολογικά, είμαι σίγουρη ότι και πάλι θα επιστρέψεις στις καθημερινές σου συνήθειες! Όσο πιέζεσαι όμως να επανέλθεις, τόσο κακό σου κάνεις, οπότε και ξεσπάς στο φαγητό.Δες το λίγο πιο χαλαρά, και μην προσπαθείς να τα αλλάξεις όλα από τη μια μέρα στην άλλη!Το σώμα σου δεν ξεχνά εύκολα, και θα σου πάρει πολύ λιγότερο καιρό για να επανέλθει στην προηγούμενή του κατάσταση από ότι την πρώτη φορά που ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη γυμναστική. Όσο για τον περίγυρό μας, δυστυχώς έχει το κακό να μας επηρεάζει πολύ έντονα όταν είμαστε ψυχικά ευάλωτοι. Κλείσε όσο μπορείς τα αυτιά σου, και ότι κάνεις κάνε το για σένα και όχι για να ευχαριστήσεις οποιονδήποτε άλλο.
Εύχομαι να βρεις το κίνητρο που σου λείπει σύντομα, και όλο αυτό να αποτελεί απλά μια ακόμα εμπειρία που κάτι σου δίδαξε!
Φιλικά :smirk:

Καλησπέρα και σε σενα Cherie.
Καλως σας βρηκα.
Προφανως δεν περιμενα καπια πατεντα-λυση στο προβλημα μου καθως γνωριζω πολυ καλα οτι ενα υγειες σωμα δεν μπορει να υπαρξει χωρις ενα υγειες μυαλο και το δικο μου για ευνοητους λογους μαλον δεν ειναι αυτη τη στιγμη.

where the mind goes the body follows ελεγε καπιος που δεν θυμαμαι αλλα ειχε ειχε δικιο σιγουρα.

Παρολλα αυτα οτι γραφεις συμπιπτει με την ψυχοθεραπεια μου και με τη θετικη πλευρα μου (οταν την ακουω) και σ ευχαριστω πολυ..

Στην μεχρι τωρα ζωη μου βασιζομουνα στην πειθαρχια μου και στην πολυ αυστηρη σταση που ειχα παντα απεναντι σε μενα για να καταφερω κατι
Παντα ελεγα σε ανθρωπους γυρω μου να μην πολυασχολουνται με λεπτομερεις και απλα να κανουν αυτο που πρεπει με τη μεθοδο "σκασε και καντο''..ξαφνικα ειμαι ανημπορος να το εφαρμοσω και αυτο μου στοιχισε ψυχολογικα πανω σε μια φαση που ειμουν/ειμαι πολυ στρεσαρισμενος για το θεμα υγειας μου και το μονο θετικο που ειχα ηταν αυτος ο τροπος ζωης που ειχα επιλεξει. Το οποιο θεμα υγειας τι συμπτωση! η διαγνωση ηταν εντονο στρες..

Ευχαριστω και παλι και σου ευχομαι τα καλυτερα.

Υ.Γ Ουτε σε μενα αρεσει το nick μου..ηταν μαλον η ωρα λιγο μαυρη.

Καλησπέρα και από εμένα! Καλως ήρθες!

Αυτό που μου κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον είναι αυτή η λογική ¨σκάσε και κάντο¨ που είπες ότι ακολουθούσες και τώρα στεναχωριέσαι που δεν πιάνει.
Σκέφτόμουν ότι τελικά δεν είναι τόσο τυχαίο το ότι η βουλιμία ταλαιπωρεί κατά κύριο λόγο τελειομανείς ανθρώπους ( Μια από αυτούς είμαι και εγώ)

Σίγουρα δεν έχω την μαγική λύση αλλά αυτό που έχω δει από τον εαυτό μου είναι ότι η αυστηρή πειθαρχία μόνο ξεσπάσματα μπορεί να φέρει?

Νομίζω ότι εκτός από το κίνητρο εκείνο που χρειάζεσαι περισσότερο είναι να μάθεις να συγχωρείς τον εαυτό σου.
Δεν είσαι ρομπότ, οπότε μην σου φέρεσαι σαν να είσαι!
Αυτό προσπαθώ να καταφερώ και εγώ, και νομίζω είναι δυσκολότερο από κάθε συνδυασμό διατροφής-γυμναστικής.

Εύχομαι γρήγορα να βρείς τη δύναμη να συνεχίσεις από εκεί που το άφησες?σίγουρα 2 χρόνια σκληρής προσπάθειας δεν καταστρέφονται σε 3 μήνες,
το σώμα θυμάται και θα στο αποδείξει αν το ξαναφροντίσεις σύντομα!:yes:

Καλησπέρα Ασημένια και να σαι καλα..ευχαριστω για τις συμβουλες και τις ευχες.

''η αυστηρή πειθαρχία μόνο ξεσπάσματα μπορεί να φέρει?'' σε αυτο συμφωνω..και το εμαθα με τον ασχημο τροπο σχετικα προσφατα σε μια προσπαθεια να διωξω οτι ειχα παρει ενω ειχα ακομα ενεργεια κραταγα 10-12 μερες 1300 θερμιδες τη μερα + τη γυμναστικη ενω εχω συντηριση 2700 και τη 13 μερα ξεσπασμα 6000-7000 για 3-4 μερες....2 βηματα μπροστα 4 πισω και εφτασα εδω που ειμαι..

Εγω αυτο που εχω καταλαβει σε μενα τουλαχιστον ειναι οτι λειτουργω πολυ αποδοτικα υπο πιεση αλλα μαλον εχει ψυχολογικο κοστος μακροπροθεσμα. Αντιθετως σε χαλαρες καταστασεις γινομαι αναβλητικος και χανω τα ορια μου.

Θα μου πεις βρες μια ισοροπια.

Η ψυχοθεραπεια βοηθαει σε αυτο οπως και στο θεμα της αυτοενοχοποίησης.

Ελπιζω να πανε ολλα καλα γιατι δεν θα την παλεψω αλλο 7 μηνες σερι με το θεμα υγειας και τωρα αυτο με εχουν στηψει ψυχολογικα...

Καλησπερα σε ολους για αλλη μια φορα μετα απο σχεδον 1 χρονο. Θα ηθελα κυριως να μιραστω καπιες σκεψεις πανω στο προβλημα μου/μας.
Μετα απο 1 χρονο σχεδον συμβιωσης (εξαναγκαστικης μαλον) με το θεμα βουλιμια ειμαι φανερα εξαντλημενος απο τις οπιες προσπαθειες εχω κανει να κοντρολαρω το θεμα και αρκετα απογοητευμενος απο τις αντιστοιχες να συμβιωσω μαζι του παροτι καταφερα να χασω γυρω στα 5 κιλα μεσα 6-7 μηνες χωρις ιδιαιτερη προσπαθεια με καλητερη περιοδο 1 μηνα χωρις υπερφαγικο η βουλιμικο.

Επισης εμετο δεν εχω κανει τουλαχιστον 9 μηνες..

Τα υπερφαγικα σταδιακα μετριαστικαν σε ποσοτητες καθως φροντισα να οριοθετησω τις διατροφικες μου επιλογες αλλα και οριζοντας ενα διατροφικο παραθυρο κυριως αργα το βραδυ ωστε να μην ξεκινησω ποτε να τρωω απο το πρωι μεχρι το βραδυ.αν ειναι να το κανω θα το κανω βραδυ πριν πεσω για υπνο (που θα πεσω γρηγορα..)

Αρκετα βοηθησε και το προτοκολο interminent fasting.

Αυτο ομως που βοηθησε περισσοτερο 2 φορες που κρατησα 1 μηνα ηταν η ψυχολογια. κοινωνικοτητα,παραγωγικοτ� �τα και συνεχης εξελιξη σαν στοχος ηταν σωσιβια λεμβος πραγματικα. παροτι οτι εχανα τοτε ξαναεπερνα τα 3/4 και αισθανωμουν χαλια για 1-2 μερες μετα ηξερα οτι αν το εχεις κανει 1 φορα μπορεις και να το ξανακανεις. 2 βηματα εμπρος 1 βημα πισω. Let the good times roll και η ψυχολογια θα σας ανταμοιψει.

Οι καιροι ειναι δυσκολοι και δεν εχω πλεον πορους για υποστηριξη,η οικογενεια μου δεν με υποστηριζει γιατι δεν καταλαβαινει,οι φιλοι το ιδιο,αλλα που θα παει..νιωθω λιγο σαν να κουβαλαω ενα βραχο μονος μου αλλα δεν θα το αφισω να με νικησει και δυστηχως με τον καιρο βλεπω οτι η αδερφη μου εχει το ιδιο προβλημα με τη διαφορα οτι εχει συμβουλο τη ζυγαρια σε αντιθεση με εμενα που εχω τον καθρεφτη. θελω να την βοηθησω αλλα δεν μπορω ακομα.

Ευχωμαι σε ολους/ες καλη δυναμη στους στοχους σας και συνεχομενη ψυχικη,σωματικη,και πευματικη προοδο.