Ωραία συναισθήματα

Η ιστορία μου ξεκίνησε πριν λίγους μήνες.

Έχοντας φτάσει τα 122,5 κιλά (το ανώτερο μου...) με έπεισε μια φίλη να κοιτάξω για επέμβαση παχυσαρκίας. Για δακτύλιο αρχικά.

Είχε μια γνωστή που είχε κάνει μια επέμβαση σε ένα γιατρό στο Ζάννειο και κλείσαμε ραντεβού να δούμε τι θα μας πει.
Φυσικά μου είπε να κάνω το ενναλακτικό δαχτυλίδι που είναι μόνιμο, και δεν ανοιγοκλείνει και άλλα τέτοια καλά... και 1.200 ? φακελάκι! :shocked2:

Το συζητάω σε ένα άλλο φόρουμ ώστε να πάρω καμιά πληροφορία και για καλή μου τύχη, με πλησίαζε ο φίλος Στέλιος, καλή του ώρα και τον ευχαριστώ παρα πάρα πολύ για τις πολύτιμες συμβουλές του! Δεν πίστευα ποτέ οτι ένας άγνωστος θα με βοηθούσε τόσο πολύ και θα νοιαζόταν τόσο για τους συνανθρώπους του! :yes:

Εκείνος με παρότρυνε να μπω κι εδώ να δω πιο πολλές απόψεις.

Αφού είχα σκεφτεί να επισκεφθώ το Ρίο και τον κύριο Καλφαρέντζο, αλλάζω γνώμη λόγω της μεγάλης αναμονής που έχει και σκέφτηκα να ακολουθήσω το δρόμο "παιδί" πρώτα μιας και εγώ είμαι ήδη 29 χρ. και ο άντρας μου 41!
Αναφέρω κάποια στιγμή σε κάποιο τόπικ, για ένα γυναικολογικό μου πρόβλημα (πολυκιστικές ωοθήκες) και εγκυμοσύνη κλπ. Εκεί με πλησιάζει η αγαπητή silvia 74 και μου αναφέρει για την ενδοκρινολόγο της και τη δική της ιστορία με την υπερινσουλιναιμία (μια ασθένεια που αγνοούσα πλήρως την ύπαρξη της). Πήγα λοιπόν στην ενδοκρινολόγο που μου σύστησε, έκανα τις απαραίτητες εξετάσεις και να τα αποτελέσματα!
Υπερινσουλιναιμία και τάση για υπερθυροϋδισμό.
Μέχρι τότε είχα ένα αξεπέραστο πάθος - μανία για γλυκά και τρελή βουλιμια για φαγητό. Όταν λέμε γλυκά, έτρωγα πολλά σοκολατάκια, σοκολάτες κλπ. μέσα στη μέρα.

Απο τις 24 Απριλίου ακολουθώ τη φαρμακευτική αγωγή, δεν ακολουθώ τη διατροφή που μου έδωσε, παρα μόνο τις 3 πρώτες εβδομάδες.
Όμως εχω χάσει 5 κιλά, δεν κάνω δίαιτα, τρώω τα πάντα, δεν τρώω γλυκά (νομίζω οτι όλο αυτό το διάστημα πρέπει να έχω φάει γλυκό 10 φορές στο σύνολο σε γιορτές κλπ., όπου για τα δεδομένα μου είναι τίποτα) δεν έχω καμία επιθυμία να φάω γλυκό, τα σοκολατάκι που έχω στη φοντανιέρα έχουν χαλάσει αφού ζέστανε ο καιρός και δεν τα εφαγα κιόλα :spin: και η ποσότητα του φαγητού που τρώω έχει μειωθεί δραματικά! :thumbup:
Αφού εγώ η ίδια απορώ με τον εαυτό μου! Υπάρχουν φορές που δεν πεινάω καν και απορώ αν έχει μπει άλλος στο σώμα μου!!

Το μόνο αρνητικό είναι οτι ενώ εχω δίπλα μου ένα γηπεδάκι και θα μπορούσα να πηγαίνω για περπάτημα, είχα ένα ατύχημα και έχω χτυπήσει στον αχίλλειο και δεν μπορώ να περπατήσω! ʼρα δεν μπορώ να βοηθήσω με άσκηση...

Δεν πειράζει όμως. Νιώθω πάρα πολύ καλά, που τα κιλά μειώνονται έστω και αργά, αφού είναι απο επιλογή μου λόγω διατροφής, αλλά και που δεν είμαι πια το τέρας που ένιωθα πριν!
Δεν μπορώ να σας το περιγράψω το πως νιώθω! Είμαι ευχαριστημένη που δεν τρώω γλυκά, και που χορταίνω με λιγότερο φαγητό. Έχω πια σημείο κορεσμού!!! :spin:

Πάντως ευχαριστώ απο καρδιάς το Στέλιο και τη silvia 74 που μου άνοιξαν τα μάτια. Αν δεν ήταν αυτοί θα ήμουν ακόμη μια απογοητευμένη, απελπισμένη παχύσαρκη κοπέλα! ʼσε που θα είχα πέσει πιθανότατα στη λεπίδα αυτου του απατεώνα στο Ζάννειο που θέλει να λέγεται γιατρός....

:thumbup::thumbup::thumbup: καλή συνέχεια σινακι και γρήγορα να χαρείς τη μητρότητα!

Σε ευχαριστώ πολύ.
Αν και γαι κάποιους μήνες μας έβαλε τη μητρότητα στον πάγο η ενδοκρινολόγος, αλλά δεν πειράζει.

Πραγματικά νιώθω οτι ανακάλυψα τι με ταλαιπωρούσε τόσα χρόνια, γιατί μέχρι τα 20 μου ήμουν πετσί και κόκκαλο, και τώρα νιώθω οτι είναι η ευκαιρία μου και πως θα αλλάξουν τα πράγματα.
Δεν με νοιάζει να χάνω βάρος με αργό ρυθμό γιατί έτσι θα το διατηρήσω και πιο εύκολα, απο ότι σε μια απότομη αλλαγή :bouncing:

σινάκι μου κι εγώ το ίδιο νιώθω
άλλη αίσθηση να ξέρεις τι σου συμβαίνει
είναι άδικο να κατηγορούμε τους εαυτούς μας που χάνουμε το παιχνίδι όταν δεν ξέρουμε τους κανόνες οι οποίοι είναι φτιαγμένοι εναντίον μας χωρίς να το έχουμε αντιληφθεί
γι'αυτό τα έγραψα εδώ: http://www.eatingdisorders.gr/forum/...ge=1#pid223892
ευτυχώς που υπάρχει αυτό το φόρουμ και ενημερωθήκαμε για πολλά πράγματα που δεν είχαμε ιδέα ότι υπήρχαν
μακάρι να το είχα ανακαλύψει νωρίτερα

μπράβο σου sinaki!!Εγώ προσωπικά είμαι κατά των επεμβάσεων ,πέρα από αριθμούς που εγώ προσωπικά θεωρώ τραβηγμένους,και το δικό σου αριθμό δεν τον θεωρώ τραβηγμένο.Να σκέφτεσαι ότι σε αυτό τον αγώνα είμαστε όλοι μαζί...Να είσαι προετοιμασμένη και συνειδητοποιημένη πως το αργό χάσιμο κιλών είναι το ιδανικότερο και πως κάποιες στιγμές θα έρχεται μία φυσική κούραση...θα κάνεις κάποιες στάσεις και θα ξαναξεκινάς!!Μη φοβηθείς αν κάποια μέρα κάνεις παραστράτημα!Δεν έγινε και τίποτα!Την επόμενη ξεκινάς κανονικά!!Όλοι είμαστε εδώ να βοηθάμε ο ένας τον άλλον!Καλά κατεβάσματα λοιπόν!