Printable View
Γεια σας. Με λενε Γιωργο και εχω ψυχογενη βουλιμια. εχω παει σε γιατρο και μου εχει γραψει φαρμακα. εκαναν δουλεια αλλα μετα απο λιγο καιρο τα σταματαω... ξεχναω να τα παιρνω... το προβλημα μου ειναι πως ειμαι 29 ετων, 182 στο υψος και 110 κιλα... ειμαι οπτικα απαισιος.... ουτε στη παραλια.. ουτε στο δρομο καλα καλα δε παω πλεων γιατι ντρεπομαι.. ειμαι ανεργος... και η μονη ασφαλιση που εχω ειναι της προνοιας... πειτε μου σας παρακαλω τι να κανω. δεν αντεχω αλλο..
Ευχαριστω....
αχ μην λες τέτοια πράγματα για σένα!!!
άκου "οπτικά απαίσιος"??!!
οπτικά απαίσιες είναι οι κατσαρίδες!!! όχι ένας υπέρβαρος άνθρωπος
Επίσης για το ύψος σου τα κιλά σου δεν είναι πααααρα πολλά.
Και από την άλλη γούστα είναι αυτά, προσωπικά εάν ο άντρας δεν είναι ψηλός και να έχει παραπάνω κιλάκια δεν μου τραβάει το αρχικό ενδιαφέρον
Δεν στην πέφτω, σου δίνω το παράδειγμα του "περί ορέξεως κολοκυθόπιτα" :lol:
Αγαπάς τον εαυτό σου (ΠΡΩΤΑ) και το σώμα σου και μετά σε αγαπούν οι άλλοι.
Δεν ξέρω εάν μπορώ να σε βοηθήσω γιατί δεν ξέρω από φάρμακα για ψυχογενή βουλιμία, να πω την αλήθεια
Πρόσφατα βρήκα αυτό εδώ: http://onbulimia.blogs.com/journeys/on_pain/ που είναι μια τεχνική να κάνεις αυτοψυχανάλυση για να περιορίσεις άσχημα συναισθήματα
Προσωπικά με βοήθησε πολύ!
Γίνεται σε βήματα. Εστιάζεις στην κάθε φράση της και γράφεις με ειλικρίνεια, και οταν νιώσεις ότι τα έχεις πει όλα, πας στο επόμενο βήμα.
Επιπλέον εξέτασε την περίπτωση η βουλιμία να ξεκινάει από την διατροφή σου και όχι από κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα.
Περιόρισα δραματικά τα υπερφαγικά όταν ξεκίνησαν δίαιτα χαμηλή σε υδατάνθρακες. Πριν αποτοξινωθώ από ζάχαρη, αλεύρι και τα λοιπά νόμιζα ότι ήταν ψυχογενές το πρόβλημα, τώρα που πια δεν πεινάω, βλέπω ότι η βουλιμία ξεκινούσε από την διατροφή μου, δηλαδή δεν ήμουν εγώ αδύναμη ή ανίκανη να σταματήσω να τρώω αλλά αυτά που έτρωγα με κρατούσαν εθισμένη σε ένα υπερφαγικό τρόπο ζωής.
Βέβαια ακόμα κάνω υπερφαγικά (δύο φορές την εβδομάδα, τρίχες σε σχέση με πριν) αλλά δεν συνεχίζονται σαν ντόμινο.
γιωργο μου και εγω σε αδιεξοδο ειμαι... σκεψου οτι ειμαι φοιτητρια και μετα τις πανελληνιες εφτασα τα 100 κιλα.... η ψυχολογια μου εχει πιασει πατο εδω και καιρο.... το μονο θετικο ειναι οτι εμαθα για εναν γιατρο εδω στα γιαννενα οπου σπουδαζω οτι βρισκει το αιτιο της παχυσαρκιασ και σου λεει τι να μην τρως για 6 μηνες. εμαθα και απο γνωστους αλλα και γενικα στο ιντερνετ οταν το εψαξα οτι εχουν χασει πολλοι μεχρι και 30 κιλα.... προσπαθησα λοιπον να επικοινωνησω για να κλεισω ραντεβου 2 φορες ομως τα ραντεβου του ειναι κλειστα μεχρι ιανουαριο φαντασου!!! αλλα παλι καλα βρηκα ενα για την τριτη 26/6 και το περιμενω με ανυπομονησια εδω και 2 βρομαδες!!!! πραγματικα και μενα ειναι η μονη μ ελπιδα....ερχεται καλοκαιρακι και δεν μπορω να παω ουτε παραλια....
μωρο μου , πρωτον δεν εισαι οπτικα απαισιος και εγω σε αγαπαω και στα 80 και στα 90 και στα 110 κιλα....
δευτερον , μπορεις να βαζεις υπενθιμιση για να μην ξεχνας τα χαπια σου
και επισης σε μια βδομαδα που θα τελειωσει και το δικο μου μαρτυριο με την εξεταστικη , θα προσεχουμε μαζι και θα βοηθαμε ο ενας τον αλλον.!!!!!!!
Γιωργο να εισαι δυνατος! Δεν θα σου πω να αγαπησεις το σωμα σου γιατι ξερω πως ειναι να μην το αγαπας... και εγω ειμαι μια απο τα ιδια... αλλα να θυμασαι οτι μπορεις να κανεις κατι για αυτο και η βουλιμια δεν ειναι λυση.. δεν ξερω αν βοηθα η ψυχολογικη υποστηριξη αλλα εγω θα σου δωσω γιατι δεν βλαπτει σιγουρα... Βαλτα κατω και παρε μια αποφαση! Πες αφου μπορουν οι αλλοι μπορω και εγω! Γιατι οχι?? Γυμναστικη? Οτι μπορεις και οποτε μπορεις! δεν χρειαζεται να βιαζεσαι κανεις δεν σε κυνηγαει! Μπορει να χασεις 5 κιλα σε 3 μηνες μπορει να τα χασεις και σε ενα χρονο! προσπαθησε αρχικα να μην τρως πολυ μονοκοπανια... χωρισε το φαγητο που τρως σε μικρα και πολλα γευματα. μπορεις αν σε βοηθαει να τρως με μια φιλη σου η οποια θα σε συγκρατει.. ας πουμε εγω ντρεπομαι να τρωω σαν γουρουνα μπροστα σε αλλους και αυτο με βοηθησε πολυ στο να μειωσω το φαγητο. Δεν χρειαζεται να στεναχωριεσαι κανεις δεν σε κρινει! Εισαι νεος ακομη! Μπορεις να κανεις πολλα πραγματα και εχεις δυνατοτητες.. αυτοι που δεν εχουν ειναι που πρεπει να στεναχωριουνται! Αν εχεις την υγεια σου ολα μπορουν να γινουν.. για αυτο προστατεψε το σωμα σου απο τους κινδυνους τις βουλιμιας πρωτα.. Ελπιζω να βοηθησα! :) καλη σου τυχη
Δυστηχως νομιζω οτι λιγο πολυ ετσι νιωθουμε με τον εαυτο μας...προσωπικα το πρωτο βημα θεωρω οτι ειναι το να το αντιληφθουμε και απο κει και περα οι κινησεις για να πετυχουμε!Μεγαλο ρολο παιζει σε ολα αυτα η ψυχολογια...οσο καλυτερη τοσο πιο δυνατος εισαι!
τι ακριβως ειναι η ψυχογενη βουλιμια? Διαφερει απ την απλη βουλιμια??