Πως θα μπορουσα να ρωτησω για το συγκεκριμενο?

Ασυμφωνία ιδεών, επιθυμιών, αισθημάτων, λόγου, χειρονομιών και πράξεων με αμφιθυμία (αλληλοσυγκρουόμενα αισθήματα).


Το παραπανω απο ενα λινκ που παρεθεσε ο Vince.
Γενικα στις κοινωνικες επαφες μου δεν εχω τις αντιδρασεις που περιμενω δηλαδη λεω κατι αστειο αλλα κανεις δεν γελαει (ενταξει μπορει να μην ειναι καλο το αστειο:P),λεω κατι παροτρυντικο και ο αλλος στραβωνει και ουτω καθεξης.
Φυσικα ανθρωποι ειμαστε δεν μπορει να ειναι προβλεπομενη η αντιδραση του αλλου αλλα μιλαμε για τραβηγμενες περιπτωσεις που με κανουν και κλεινομαι στο καβουκι μου.

Πως θα μπορουσα να μαθω με σιγουρια οτι το παραπανω συμβαινει με μενα (συμβαινει αλλα σε τι βαθμο?).
Σιγουρα δεν θα μπορουσα να ρωτησω καποιον στα ισια ε?
Και το πιο σημαντικο απο ολα πως να το αντιμετωπισω...σιγουρα θα υπαρχουν τεχνικες φανταζομαι αλλα τοτε ολος ο αυθορμητισμος θα παει κατα διαολου ε?
Ετσι απλως καποιες σκεψεις.

kip επειδη και γω εχω τετια προβληματα επικοινωνιας μια φορα ειχα απρει ενα βιβλιο \"τα δικαιωματα σου\" και εχει πολυ καλες συμβουλες πως πρεπει αν συμπεριφερομαστε ωστε να μην 8ηξουμε η να μην χασουμε το δικιο μας και γενικα απεναντι σε αλους.με βοηθησε καπως αλλα γενικα κ γω πολλες φορες λεω κατι εντελως αθοω κατα την γνωμη μου και οι αλλοι στραβονουν.δεν ξερω αλλα μερικες φορες λεω πραγματα π δεν τα σκευτομαο η δεν καταλαβενω ορισμενες φορες τι λεω.

Quote:

---

Originally posted by keep_walking
Σιγουρα δεν θα μπορουσα να ρωτησω καποιον στα ισια ε?

---

Θα σου έλεγα να κανεις αυτο ακριβώς! Θα εκπλαγεις:)

Χεχε Sofia αυτο σκοπευα να κανω ακριβως.

Lol αλλο η θεωρια και αλλο η πραξη.
Ειπα να το πω σε ενα φιλο μου...μορφωμενο,εξυπνο,φιλο� �ογο αλλα συζηταγαμε περι ανεμων και υδατων και ηταν τοσο σοβαρος lol καπως δεν μου ερχοταν να τον ρωταω μπουρδες...τι να του πω πιστευεις οτι το παραπανω ειναι στοιχειο της προσωπικοτητας μου?
Ασε θα το πω σε καναν αλλο χαχαχα ρε γαμωτο επρεπε να εχω μια σχεση να τη φυρανω εντελως με αυτα που θα τις λεω.:)))))

Κηπ....όταν νιώθεις πως εκεί που είσαι δεν σε καταλαβαίνουν, μη ζητάς εξηγησεις.
Φύγε και πήγαινε να βρεις ανθρώπους που είναι εκεί που είσαι εσύ. Θα κουραστείς λιγάκι, αλλά τουλάχιστον δεν θα χρειάζεται να μεταφράζεις αυτά που λες ή αυτά που θες να ακούσεις στον καθένα που είναι άσχετος από σένα.
Σου φαίνεται ευκολο για μένα να στο λέω και δύσκολο για σένα να το κάνεις, αλλά να θυμάσαι πως όλοι οι άνθρωποι έχουμε το κοινό μας με την ένοια ότι απευθυνομαστε κάπουπου μας καταλαβαίνουν....

Quote:

---

Originally posted by keep_walking
Lol αλλο η θεωρια και αλλο η πραξη.
Ειπα να το πω σε ενα φιλο μου...μορφωμενο,εξυπνο,φιλο� �ογο αλλα συζηταγαμε περι ανεμων και υδατων και ηταν τοσο σοβαρος lol καπως δεν μου ερχοταν να τον ρωταω μπουρδες...τι να του πω πιστευεις οτι το παραπανω ειναι στοιχειο της προσωπικοτητας μου?
Ασε θα το πω σε καναν αλλο χαχαχα ρε γαμωτο επρεπε να εχω μια σχεση να τη φυρανω εντελως με αυτα που θα τις λεω.:)))))

---

keep δυσκολευεσε στις σχεσεις σου?δεν εισαι ο μονος.και γω οταν ερωτευομαι κανω σαν παλαβη χανω πολλα κιλα και πευτω με τε μουτρα γιαυτο καυλετα μονη μου και υσιχη λολ.

και καλυτερα να μην λες σε φιλους αυτα π νιωθεις γιατι σιγουρα δεν θα σε καταλαβενουνε ασε που μπορει να σε παρουν κ στο ψυλο.Η σιωπη ειναι χρυσος αν το εχεις ακουσει΄΄Λεγετα εδω σε εμας π σε νιωθουμε οι αλλοι δεν ξερουν τι τραβαμαι εμεις και ο κα8ενας μολις γυρισεις την πλατη σου παιζζει την μαχαιρια.Εγω δεν την εχω πατησει βεβαια αλλα βλεπω και ξερω και φυλαω τα νωτα μου.Λολ

lol ενα ξερω οτι οταν κατι τετοια ερωτηματα παυουν να με απασχολουν σε μεγαλο βαθμο τοτε βρισκομαι σε ανακαμψη και τωρα παρολο που θα ηθελα να ηξερα την απαντηση δεν με απασχολει και πολυ πλεον.

Μαρία μου δε θα συμφωνήσω...Μιας και όλη μου τη ζωή αυτή την τακτικη ακολουθούσα...Κανένας δε θα με καταλάβει, η σιωπή είναι χρυσός...Ένα θέατρο είν\'η ζωή, μάσκα διάλεξε αν θέλεις κι εσύ...Κρύψ\'το δάκρυ σου μες τη χαρά κι όλα πάνε καλά...Όπως λέει και το τραγούδι...
Εγώ προσωπικά δεν κέρδισα τίποτα από όλο αυτό...Απλά μια πλασματική δυναμικότητα και φαινομενική ηρεμία προς τους άλλους, μία απόσταση και ένα ανάπηρο δέσιμο με φιλίες αφού εγώ ήμουν στο καβούκι μου προστατευμένη...

Τώρα είμαι της άποψης \"Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα Όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει...\" βέβαια όχι τόσο αυτοκαταστροφικά. Το όνειρο για μένα είναι το δέσιμο, η πραγματική επαφή και επικοινωνία, η χαρά της ανθρώπινης μοιρασιάς...Και είδα ότι ρισκάροντας μπορώ να χάσω αλλά και να κερδίσω και πολλά περισσότερα...

Ναι μαλλον εχεις δικιο anwnimi αλλα πρεπει να εισαι και ετοιμος να αντιμετωπισεις τον \"πονο\" του ανοιγματος σε περιπτωση που ο αλλος δεν καταλαβει γρυ απο αυτα που του λες ή ισως καταλαβει περισσοτερα απο οτι νομιζεις δεν ξερω...εγω οποτε ανοιχτηκα πονεσα υπερβολικα.
Αλλα σε γενικες γραμμες συμφωνω.

Σε νιώθω Κηπ μου...Κι εγώ έτσι έκανα. Δειλές προσπάθειες. Άλλες πήγαιναν καλούτσικα άλλες κατά διαόλου. Κι εκεί κλεινόμουν και φοβόμουν ακόμα πιο πολύ. Έχω καταλήξει σε 2 πράγματα. Ότι το έκανα και με λάθος ανθρώπους αλλά και ότι εγώ ήμουν αρκετά ευαίσθητη-προκατειλημμένη-εύθραστη και δεν άντεχα το να έχει διαφορετική γνώμη ο άλλος...Το βίωνα ως απόρριψη.

Τώρα είμαι πιο ελεύθερη...πιο απευαισθητοποιημένη...Όχι όσο θα ήθελα, αλλά για μένα τα βήματα που έχω κάνει είναι μεγάλα. Έχω πολύ δρόμο μπροστά μου. Μας το εύχομαι να το καταφέρουμε.:)