Ορθορεξία

Βρήκα αυτό το άρθρο και μου φάνηκε αρκετά ενδιαφέρον. Κάνω ένα copy-paste και για εσάς.


«Νευρική Ορθορεξία... Η καινούρια Απειλή;

Μέχρι σήμερα αναγνωρίζαμε ως Διατροφικές Διαταραχές την Νευρική Ανορεξία και τη Νευρική Βουλιμία, οι οποίες φαίνεται να εμφανίζονται συχνά σε ένα αρκετά μεγάλο μέρος του Παγκόσμιου πληθυσμού.

Πρόσφατες επιστημονικές έρευνες αναφέρονται στην περιγραφή μιας νέας διατροφικής διαταραχής, τη Νευρική Ορθορεξία ( "ορθός" και "όρεξη") η οποία δηλώνει την εμμονή με τη σωστή διατροφή.

Ο όρος Νευρική Ορθορεξία δεν αναφέρεται σε «ποσοτική» εμμονή, όπως συμβαίνει στις ήδη γνωστές Διατροφικές Διαταραχές αλλά σε «ποιοτική» εμμονή. Γενικώς, Νευρική Ορθορεξία μπορεί να θεωρηθεί μία μακροχρόνια διατροφική διαταραχή η οποία έχει αρνητική επιρροή στην ποιότητα της ζωής του ατόμου. Τα ορθορεξικά άτομα, σε ακραίες περιπτώσεις, προτιμούν να την έλλειψη της τροφής και την πείνα παρά να φάνε τροφές που τις θεωρούν «βρώμικες» και ως εκ τούτου επιβλαβείς για την υγεία τους (Donini, L.M, et al., 2004).

Ποια είναι, όμως, τα χαρακτηριστικά της Νευρικής Ορθορεξίας;

Ένα Ορθορεξικό άτομο ακολουθεί απόλυτα ένα ακραίο υγιεινό -ισορροπημένο διαιτολόγιο, έχοντας:

Εμμονή με αυτό καθώς ασχολείται περισσότερο από τρεις ώρες ημερησίως με θέματα σχετικά με την δίαιτά του,
Εμμονή με τον προγραμματισμό των γευμάτων του, ακόμα και ημέρες πριν από την κατανάλωσή τους,
Ακραία ενασχόληση περισσότερο με την θρεπτική αξία του γεύματός του παρά με την ευχαρίστηση της κατανάλωσής του,
Έντονο αίσθημα αυτοπεποίθησης, όταν τρώει υγιεινά και απώλεια διάθεσης όταν παραβιάζει τους «κανόνες τροφίμων»,
Αντικοινωνική συμπεριφορά αφού το είδος διατροφής καθιστά δύσκολο το να φάει έξω,
Έντονες ενοχές, όταν «χαλάει η σωστή» διατροφή του,
Σωστή εκτίμηση της θρεπτικής αξίας των τροφίμων πάντοτε πριν από το φαγητό,
Ευτυχία και πλήρη έλεγχο, όταν τρώει «υγιεινά», καθώς υποτιμά εκείνα τα άτομα που δεν ελέγχουν την τροφή τους

Ποιοι είναι, στην πραγματικότητα, οι Ορθορεξικοί;

Σε αντίθεση με το αναμενόμενο, οι άντρες τείνουν να εμφανίζουν συχνότερα Νευρική Ορθορεξία από τις γυναίκες. Η φυσική τους παρουσία μοιάζει να έχει κυρίαρχο ρόλο γι?αυτούς καθώς επίσης με αυτόν τον τρόπο φανερώνουν την ανάγκη τους να ασκούν έλεγχο στη ζωή τους και να αισθάνονται ότι κρατούν γερά τα ηνία της.

Συνηθίζουν να χρησιμοποιούν επίθετα όπως «επικίνδυνο» για τροφές σε κονσέρβα, «τεχνιτός» για βιομηχανικά παρασκευαζόμενα τρόφιμα, «υγιεινά» για εκείνα βιολογικής παραγωγής. Αναζητώντας, λοιπόν, το «υγιεινό-καλό» φαγητό αισθάνονται μία παροδική ευχαρίστηση που γρήγορα δίνει τη θέση της στην ανησυχία που τους δίνει η αμφιβολία της επιλογής τους καθώς και στην αγωνία για το ποια θα πρέπει να είναι η επόμενη διατροφική επιλογή. Συνεπώς, το άτομο μπαίνει σε ένα αδιάκοπο κυνηγητό της "ορθότητας" και προσπαθεί να παραβγεί σε έναν αγώνα δρόμου με τον ίδιο του τον εαυτό. Αν και η έννοια της αυτοτιμωρίας είναι παρούσα στην κατάσταση του ορθορεξικού, η επιβολή του "σωστού" στον εαυτό του είναι ακόμα εντονότερη.

Το ημερολόγιο της καθημερινής διατροφής γίνεται τρόπος ζωής και περιλαμβάνει πληροφορίες του τύπου: τι τρώει, από που προέρχεται αυτό που τρώει κτλ τηρώντας με ευλάβεια τους κανόνες διατροφής που έχει θέσει, αυξάνοντας ολοένα το βαθμό δυσκολίας των κανόνων αυτών!

Συχνά έχουν υποχονδριακές τάσεις, ασχολούνται υπερβολικά με την υγεία τους και είναι σε διαρκή επαγρύπνηση για πιθανά σωματικά συμπτώματα που μπορεί να εκδηλώσουν τα οποία, όχι σπάνια, καταλήγουν σε ψυχοσωματικές ασθένειες και αρνητικές σκέψεις ότι μπορεί να πάθουν κάτι, το οποίο ενδεχομένως μπορούν να προλάβουν, με την προϋπόθεση ότι τηρούν μια σωστή και απαρέγκλιτη διατροφή.

Είναι συνήθως άτομα ευάλωτα και επιρρεπή σε κάθε είδους εξωτερικό κίνδυνο δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο, όπου το εσωτερικό άγχος του ατόμου επηρεάζει τη ζωή του και εκδηλώνεται στον έλεγχο του φαγητού και κατά συνέπεια του εαυτού, ενώ παράλληλα η κοινωνική και προσωπική του ζωή του προκαλεί άγχος, το οποίο το άτομο προσπαθεί να ελέγξει εκδηλώνοντας τις συγκεκριμένες διατροφικές συνήθειες.

Η προσπάθεια αυτή να ασκήσει έλεγχο και ισορροπία στη ζωή του μέσα από το φαγητό καταλήγει να γίνεται έμμονη ιδέα και να ταλαιπωρεί το άτομο. Η λύση βρίσκεται στην ψυχοθεραπευτική παρέμβαση.»

(Eating Weight Disorders, 9:151-157, 2004)

πηγή: http://www.skepsy.gr/el/articles/118...-13-03-32.html