The first day of the rest of my life!!!
Σε κάποιες εδώ μέσα η ιστορία μου είναι λίγο πολύ γνωστή - δεν μιλώ μόνο για τα κιλά μου.
Η κατάσταση πλέον έχει φτάσει στο απροχώρητο! δεν μπορώ πια να αναγνωρίσω τον εαυτό μου. Νιώθω ότι βρίσκομαι σε ένα ξένο σώμα παγιδευμένη. Δεν αναγνωρίζω την αντανάκλαση μου στον καθρέφτη, το πρόσωπο μου, το χαμόγελό μου. Κλείνομαι συνεχώς μέσα στις σκέψεις μου, μέσα στις ανασφάλειες μου, μέσα σε ένα κύκλο που δεν έχει αρχή, ούτε τέλος! Και για όλα αυτά φταίει μόνο ένας: Ο ΕΥΑΤΟΣ ΜΟΥ, εγώ η ίδια δηλαδή! Άφησα τον εαυτό μου να ξεφύγει σαν μια σκιά στο σκοτάδι. Και με άφησα να κάνω αυτό που σιχαίνομαι περισσότερο απ' όλα: να πάρω ΚΙΛΑ χωρίς να σκέπτομαι ότι θα γίνω δυστυχισμένη με αυτόν τον τρόπο.
Από χθες το πρωί το κεφάλι μου γεμίζει με σκέψεις, γεμίζει με ερωτηματικά. Το βασικότερο: ΓΙΑΤΙ???? γιατί να με παρατήσω γιατί να αφεθώ σε μια απόλαυση που τελικά μου γίνεται σιγά σιγά εφιάλτης? Δικαιολογίες πολλές, αλλά όλες δικαιολογίες και τίποτα παραπάνω. Η ουσία μια: είμαι αδύναμη και ξεσπάω σε αυτό που θέλω να απολαμβάνω με την ησυχία μου! και τώρα που το παραδέχομαι μου φαίνεται περίεργο.
Σήμερα αποφάσισα πως πρέπει να κάνω κάτι για αυτό. Πρέπει να βάλω ένα ΣΤΟΠ στον εφιάλτη μου. Ξέρω ότι θέλει χρόνο και κόπο. Αυτό που θέλω είναι σαν ένα δύσβατο μονοπάτι αλλά το χω ξαναπεράσει πολλά χρόνια πριν και ξέρω ότι αν επιμείνω θα τα καταφέρω.
Σήμερα αποφάσισα ότι αυτό το μονοπάτι θα το ξαναπάρω και εύχομαι να είναι η τελευταία φορά. Με μικρά και σταθερά βήματα θα αλλάξω τον τρόπο ζωής μου και είμαι σίγουρη ότι έτσι θα βγω νικήτρια! Θα τα χάσω ΟΛΑ.
Από εσάς ζητώ υποστήριξη στην προσπάθεια μου γιατί στο σπίτι μου δυστυχώς δεν την έχω. Ζητάω την επίπληξη σας όταν χάνο τον δρόμο μου και την αγάπη σας για όλη αυτή την προσπάθεια!
Ο πρώτος μου στόχος -10kg. Χρονικά θα το τοποθετούσα μετά από 4 μήνες αλλά και να είναι περισσότερο δεν θα σκάσω, αρκεί να είναι!
Σας ευχαριστώ για τον χρόνο που μου αφιερώσατε έως τώρα και ελπίζω να σας ξαναβρώ στον δρόμο μου!
