Ένα χρόνο μετά ............................
Αυτές τις μέρες έκλεισα ένα χρόνο διατροφής …. Ήθελα να σας πω την εμπειρία μου και αν κάποιον βοηθήσει θα είμαι πολύ χαρούμενη.
Το αποτέλεσμα είναι - 28 κιλά . Και για να μην δημιουργώ και εντυπώσεις 10 κιλά τους 2 πρώτους μήνες και 18 κιλά τους επόμενους 10 .
Δηλαδή ρυθμός 1,8 κιλά ανά μήνα κατά μέσο όρο . Επίσης απώλεια 22cm στη μέση και 12cm στη περιφέρεια . Όχι και τίποτε συνταρακτικό σε σχέση με τις απώλειες άλλων παιδιών , όμως για μένα είναι γιατί
1) Λόγω ηλικίας ( 47 Μάιων ) ο μεταβολισμός μου δεν είναι ο ίδιος που ήταν στα 20 και στα 25
2) Έχω ήδη μπει σε προκλιμακτηριακή φάση , άρα ο μεταβολισμός πέφτει κι άλλο
3) Ποτέ ως τώρα δεν είχα καταφέρει να κάνω μια ισορροπημένη διατροφή . Υπέφερα χρόνια από σχεδόν καθημερινά επεισόδια υπερφαγίας .
4) Λόγω δουλειάς η ζωή μου είναι καθιστική . Η μόνη ας πούμε γυμναστική είναι 2-3 φορες την εβδομάδα περπάτημα κανένα μισάωρο και κάθε Κυριακή 1,5-2 ώρες .
5) Είχα χάσει την πίστη μου σε μένα σ΄ αυτό το τομέα . Αν και γενικά σαν άτομο με χαρακτηρίζει τεράστιο πείσμα επιμονή και υπομονή εδώ υστερούσα .Αν πέρσι τέτοια εποχή μου έλεγε κάποιος ότι σ΄ ένα χρόνο θα είμαι σχεδόν 30 κιλά ελαφρύτερη θα του έλεγα ότι είναι τρελός και φαντασιόπληκτος .
Κι όμως αυτό που τόσα χρόνια με κρατούσε πίσω ότι δηλαδή δεν πίστευα πως υπάρχει ποτέ περίπτωση να χάσω τόσα κιλά , αυτό ήταν που με οδήγησε εδώ . Άρχισα να σκέφτομαι και μου μιλούσα : και λοιπόν ? Μια ζωή εκτός από μικρά διαστήματα παχύσαρκη ήσουν , δεν ήσουν και ποτέ αδύνατη για να γίνεις τώρα , ούτε είναι κάτι που ξέρεις καν πως είναι και σου έχει λείψει . Άρα τι κάνεις ? Σου αρέσει αυτό που κάνεις , έτσι όπως τρως ? Η μια πλευρά του εαυτού μου μου απαντούσε όχι με κατεβασμένο το κεφάλι , αλλά πήγαινε να προβάλλει τις αντιρρήσεις της . Τι αλλά , απαντούσε ή άλλη πριν προλάβει να σηκώσει κεφάλι η πρώτη , κάνε κάτι . ( Είμαι και δίδυμος - το ζώδιο - τρομάρα μου , και τις δύο πλευρές μου δεν ξέρω πότε θα τις συμφιλιώσω - όσοι είναι δίδυμοι ξέρουν το δράμα μας ) Έ και τι να κάνω απαντούσε η άλλη ? Φτιάξε τη διατροφή σου κι έχωνε . Μα δεν θα χει αποτέλεσμα απαντούσε η άλλη , τόσα χρόνια δεν είχε . Ε και ? Τουλάχιστον θα φτιάξεις τη διατροφή σου , τα κιλά αν είναι θα φύγουν . Και σιγά σιγά η μία έπεισε την άλλη να δοκιμάσει , να προσπαθήσει . Κι ευτυχώς τα πρώτα αποτελέσματα ήρθαν γρήγορα , έφυγαν τα πρώτα κιλά , πήρα τα πάνω μου . Μετά τους 2 μήνες άρχισαν τα πρώτα κολλήματα . Ο 2ος εαυτός μου πήγε να βρει την ευκαιρία να πάρει κεφάλι . Η άλλη την πάτησε με τη μία . << Δεν έχεις επιλογές η συνεχίζεις αυτό που κάνεις ή γυρνάς πίσω . Τι θέλεις ? Τι θα κάνεις ? >> Συνεχίζουμε απαντούσε μουδιασμένα η άλλη . Και πιο αργά μεν τα κιλά συνέχιζαν να φεύγουν . Ο πόλεμος ανάμεσα στον καλό και στον κακό μου εαυτό ακόμη συνεχίζεται . Κάποιες μάχες κερδίζει ο κακός , σε γενικές γραμμές όμως τις περισσότερες κερδίζει ο καλός . Και τώρα ξέρω: Ο πόλεμος αυτός θα συνεχίζει για πάντα , θέλω να ελπίζω όμως όλο και περισσότερες φορές θα κερδίζει ο καλός , μέχρι που ο κακός να γίνει μια καρικατούρα και να μην μπορεί να μου κάνει κακό .
Ας σοβαρευτώ
Πολλές φορές , γνωστοί και φίλοι με ρωτάνε τι έκανες ? Κι απ το βλέμμα τους καταλαβαίνω ότι περιμένουν να τους πω κάποια μαγική δίαιτα ή κάποιο μαγικό μαντζούνι ότι πήρα . Λοιπόν φίλοι μου καμία μαγική δίαιτα δεν έκανα , κανένα μαγικό μαντζούνι δεν πήρα .
Καταρχήν απ' την αρχή ευτυχώς συνειδητοποίησα ότι η διαδικασία θα είναι μακρόχρονη και δύσκολη , άρα δεν θα μπορούσα να τη βγάλω με ψητά και νερόβραστα για μεγάλο χρονικό διάστημα .
Επομένως τι μας μένει ? Φαγητό απ όλα , προσεγμένα λιπαρά , αποφυγή της ζάχαρης .
ΜΙΚΡΑ - ΣΥΧΝΑ ΓΕΥΜΑΤΑ ΠΑΝΩ ΑΠ ΌΛΑ ΏΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΙΝΑΩ .
Δεν έβγαλα τίποτε απ τη διατροφή μου .
Ανακάλυψα ότι εξίσου νόστιμες με την τηγανητή πατάτα ή τις πατάτες φούρνου που έχουν πιει εκατό κιλά λάδι είναι και οι βραστές ή οι ψητές με λίγο λαδάκι από πάνω . Προσπάθησα να μην κάθομαι να φάω αν δεν έχω και κάτι σε ζαρζαβατικό συγχρόνως . Ευτυχώς οι περίεργες σάλτσες , ντρέσσινγκ , μαγιονέζες κτλ που είναι επιβαρυμένες θερμιδικά δεν μ αρέσουν , οπότε λαδάκι και λεμόνι ή ξύδι στα λαχανικά μου κι ήταν πεντανόστιμα ( για μένα τουλάχιστον Αυτόματα περιορίζω το κυρίως .
Φρούτα , και σύνθετοι υδατάνθρακες , τύπου μπισκότα βρώμης , κριτσίνια ολικής , μπάρες δημητριακών , ξηροί καρποί μου περιόρισαν δραματικά την επιθυμία για γλυκά .
Άνθρωπος είμαι όμως όχι άγιος κι ήρθαν και Χριστούγεννα και παντού κουραμπιέδες και μελομακάρονα , έ υπέκυψα κι έφαγα αρκετά , όμως μόλις πέρασαν τέλος σαν να μην πέρασε μια μέρα γύρισα στη διατροφή μου και το ένα κιλάκι που επέστρεψε στις 10 μέρες έφυγε μαζί με άλλα 4 τον επόμενο μήνα , και καλοκαίρι πέρασε και πηγαίνοντας για τσιγάρα έβλεπα το ψυγείο των παγωτών , και πήρα κάποιες φορές . Και μάλιστα τα ευχαριστήθηκα γιατί δεν έπεσα με τα μούτρα και δεν αηδίασα στο τέλος απ την ποσότητα . Βρήκα εναλλακτικές σε ότι δεν μπορώ να με ελέγξω . Ψωμί ας πούμε αν και ολικής και πολύσπορο δεν μπορώ να ελέγξω την ποσότητα , μια φέτα λέω , 3 τρώω . Το αντικατέστησα με μικρά κρίθινα παξιμαδάκια και βρήκα την υγειά μου .
Καθόμουν και σκεφτόμουν τι λάθη έκανα όλα αυτά τα χρόνια , και για πρώτη φορά όχι για ν΄αυτομαστιγωθώ αλλά για να τα διορθώσω και να σώσω ότι σώζεται . Για παράδειγμα επειδή δουλεύω πολλά χρόνια κι όλη μέρα 9-9 το μεσημέρι ήταν δύσκολο να φάω κανονικό φαγητό , άρα τι επιλογές είχα ?delivery , γαριδοπατατάκια , μπισκότα και λοιπές μ@λ@κίες . Το βράδυ γυρνούσα σπίτι καθόμουν να φάω κανονικό φαγητό και σταματημό δεν είχα αν δεν έφτανα σε σημείο σκασμού . Κι όμως είχα κι άλλες επιλογές : ΟΡΓΑΝΩΘΗΚΑ : ταπεράκι , πλαστικό πιρουνάκι και αλουμινόχαρτο . Φαγητό κανονικό στο ταπεράκι , φρούτα στο ψυγείο του γραφείου , από λαχανικά αγγουράκια , -ντοματίνια και γιαουρτάκια φυσικά φυσικά . Βέβαια δεν το ευχαριστιέμαι το ίδιο με το να το έτρωγα σπίτι μου σε πιάτο , καθιστή και χαλαρή , αλλά το πρόβλημα της βραδινής υπερφαγίας μειώθηκε και τώρα έχει σχεδόν εξαλειφθεί . Φροντίζω την Κυριακή που δεν δουλεύω να απολαμβάνω το γεύμα μου ζεστό , περιποιημένο , καθισμένη χαλαρά κι έτσι αντέχω την υπόλοιπη εβδομάδα με ότι μπορώ να κάνω .
Ταυτόχρονα δούλευα το ψυχολογικό κομμάτι με τον εαυτό μου . Άρχισα στο μυαλό μου να γυρίζω προς τα πίσω τα χρόνια και να ψάχνω τις ρίζες του κακού . Και ώ του θαύματος !!! Βρήκα πράγματα , βρήκα θησαυρό , βρήκα τους δαίμονες του μυαλού μου . Μόλις τους βρήκα ξαφνικά σαν να συρρικνώθηκαν , σαν να μίκρυναν , σα να έχασαν τη δύναμη τους . Τώρα ξέρω ότι είναι εκεί , τους κοιτάζω καμία φορά σαν για να βεβαιωθώ ότι δεν μπορούν να μου κάνουν κακό και συνεχίζω . Ναι , που κα που μ΄επισκέπτονται , αλλά πλέον οι επισκέψεις τους δεν είναι αρμένικες , είναι πολύ σύντομες κι όχι ικανές να μου κάνουν κακό . Είναι κάτι σαν τα μικρόβια που έχουμε , αλλά περνώντας την ίωση στην βαρια της μορφή , έχουμε αναπτύξει πλέον τέτοια αντισώματα που άντε κανένα δεκατάκι πλέον να μας κάνουν . Δεν θα αναφερθώ εδώ περισσότερο γιατί ακόμη δεν τα έχω συγκροτημένα στο μυαλό μου ή ακόμη δεν έχω τη δύναμη ώστε να τα βάλω κάτω και να τα δω γραμμένα . Ίσως κάποια στιγμή μπορέσω να το κάνω .
