Μετα απο αρκετο καιρο που κατρακυλησα ξανα,ειπα να σας γραψω μιας κ μονο εσεις με καταλαβαινετε!αυτην την περιοδο εχω εξεταστικη κ ενω γενικα σαν ανθρωπος δεν αγχωνομαι, ισως εχω επηρεαστει κ θελω να τρωω συνεχεια..Αναρωτιεμαι με τοσο θυμο, ΜΑ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΛΕΓΞΩ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ??πως γινεται να βλεπω τον εαυτο μου σαν μια μηχανη που τρωει?γιατι να μην τρωω πολυ απλα οταν πειναω?νευριαζω γιατι στην ουσια ειναι κατι τοσο απλο κ ομως τοσο δυσκολο!εχω κουραστει με τις αυξομειωσεις του βαρους μου..εχω βαρεθει να χανω κ να παιρνω 3-4 κιλα συνεχεια!σιχαινομαι τον εαυτο μου πλεον κ η αυτοπεποιθηση μου εχει πιασει πατο..ειμαι στα καλυτερα χρονια της ζωης μου, τα φοιτητικα, κ τα καταστρεφω επειδη το ''θελω'' εγω, ενω μπορω να κανω κατι κ το ξερω..Υπαρχουν μερες που ξυπναω κ ολα ειναι τοσο καλα!τρωω τοσο φυσιολογικα κ αισθανομαι τοσο τελεια..αλλα τις περισσοτερες μερες νιωθω ΑΡΡΩΣΤΗ..πραγματικα ΑΡΡΩΣΤΗ!σας γραφω με τοσο θυμο κ ενταση γιατι ξερω οτι μπορουμε να το σταματησουμε, αλλα ειναι τοσο δυσκολο!σε ειδικο πηγαινω αλλα δεν με εχει βοηθησει ακομα σε κατι...κ ολο ελπιζω πως κατι θα αλλαξει..καθε μερα η ιδια υποσχεση, καθε μερα η ιδια αθετηση της υποσχεσης μου!ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΜΙΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΖΩΗ, ΜΠΟΡΩ??