Θα ήθελα να μοιραστώ και εγω την ιστορία μου μαζί σας.

Καλώς σας βρήκα!

Είμαι νέο μέλος και απελπισμένο! Πάνω στην απογνωσή μου ψάχνοντας λύση στο προβλημά μου έπεσα μέσα εδώ!:starhit:
Είμαι 23 ετών και 1.62 στο ύψος. Αυτη την στιγμή ζυγίζω 60,3 κιλά. (περίπου) και έχω τάσεις βουλιμίας. Επίσης τρώω ακόμα και όταν δεν πεινάω! Δεν υπάρχει περίπτωση να πώ όχι σε φαγητό ακομα και αν δε πεινάω!

Πρίν απο 7 χρόνια περίπου ζύγιζα 95 κιλά. Μετά απο κάποιες εξετάσεις που έκανα για την γυμνάστικη στο σχολείο μου είπε η γιατρος πως πρεπει να δω ενδοκρινολογο γιατι για την ηληκία μου ήμουν πολύ παχιά! Έκανα λοιπόν τις εξετάσεις και η ενδοκρινολόγος μου ειπε οτι δεν λειτουργεί σωστά μια ορμονη με αποτέλεσμα να παχαίνω. Και απο τότε πέρνω Τ4 125mg. πριν λιγο καιρο επαιρνα των 137 αλλα κατα ενα περιεργο λόγο νομιζω πως με πείραζε, αγχος νευρα.κλπ και μετα το μειώσαμε!
Όταν ξεκίνησα και την διατροφή που μου είχε δώσει, αν και δε θυμάμαι καθόλου κατα πόσο την έκανα μεσα σε ένα μήνα έχασα πολλά, και απότομα κιλά! Το 2006 ζύγιζα 74 κιλά. και το 2008 είχα φτάσει με πιο αργο ρυθμό πιστεύω στα 65. Από εκεί άρχισαν να δυσκολεύουν τα πράγματα και κόλλησα. Ήθελα να πάω στα φυσιολογικά για εμένα που είναι γύρω στα 54-55. Κάπου εκεί μεταξύ 2007-2008 άρχισα σπανίως βέβαια, όταν τρώω να νιώθω τύψεις και να κάνω εμετό απο μόνη μου. Ήξερα οτι ήταν λάθος και κάποιες φορές μπορούσα και το έλεγχα! Έτσι λοιπον ξεκίνησα δίαιτα με μια πολυ γνωστη διαιτολόγο η οποία μου έδινε φοβερη δίαιτα με τα πάντα μεσα. Οταν λέμε τα πάντα τα πάντα! Έτσι άρχισα να χάνω, μέχρι που έφτασα στα 57, 9 και εκει αρχιζα να νιωθω τέλεια! και με το σωμα μου. απλα άρχιζα. όχι οτι ένιωθα! Ηθελα να πάω 55. Δεν τις είπα ποτε για τους εμετους γιατι δεν ειχα τα χρηματα ουτε και την ορεξη να τρεχω σε ψυχολογους, νόμιζα πως έτσι θα ενιωθα χειρότερα! Ηξερα τι εκανα και πιστευα και πιστευω πως μονη μου μπορω να το ελεγξω. Πήγαινα και γυμναστήρια! προσπαθούα να γεμίσω το χρόνο μου! και τα καταφερνα! Όμως η αλήθεια είναι οτι κάποιες φορές υπέκυπτα στο λάθος παλι! Καπου εκει λοιπόν τα παρατησα όμως και για οικονομικους λόγους! Αυτό ήταν πριν 2 χρόνια!
Σήμερα είμαι 60,3 και νομίζω πως σιγά σιγά χωρίς να το καταλαβαίνω, αν και ξέρω οτι τρώω πέρνω κιλά. Λίγο γιατι κουράστηκα και λίγο γιατι είπα να κάνω ένα διάλειμμα και επίσης διάφορα άλλα, όπως άγχος, νεύρα με οδήγησαν εδώ! Όμως δεν μπορω να ξεκινησω! 1 μιση χρονο τωρα. Καθε μερα ειναι μια καινουρια αρχη διαιτας! αλλα παντα τελειωνει η την ιδια μερα η το πολυ την 3η! Χωρίς να εχω χασει τιποτα παρα μόνο να εχω πάρει! Κουράστικα! βλέπω να φουσκώνω και δε θέλω να πάνε χαμένες οι προσπαθειές μου! Τωρα γραφτηκα και για 3 μηνες σε ενα γυμναστηριο αλλο, που ειναι για μιση ωρα! Για να αλλαξω λίγο και γυμναστηρίο! αλλα ουτε η αλλαγη με βοηθησε. αντιθέτως βαριέμαι! Κάποιες φορές πάλι με πιάνουν οι τάσεις για εμετό. αλλα σπάνια είναι οι φορές. Τρωω και λεω δε πειραζει ευχαριστηθηκα! Θα το φάω σιγά! απο αυριο διαιτα. Ξεκιναω αλλα ποτε δεν την ολοκληρώνω! Έχω τις διαιτες και δε μπορω να τις κανω! ενα ντοσιε ολοκληρο εχω! Τι να σημειωνω τι τρωω! τι τις μερες να σβηνω! Τιποτα! θελω να χασω. Και δε ξερω τι να κανω! Μηπως χρειάζομαι υποστηριξη; δεν θελω να παω σε διαιτολογο! Γνωριζω τα παντα. ποσες θερμιδες εχει το καθε φαγητο και με γραμμαρια! Ξερω!:spin: αλλα δε μπορω να την τηρησω! ομως θελω να φτασω τον στοχο μου. δεν θελω να χασω οτι κερδισα! και γι αυτο νιωθω ασχημα! :( Κάποτε με κοροιδευαν και τωρα βλέπω οτι αρεσω! θελω να παραμεινει αυτο! Και θέλω ίσως να το μοιραστώ δημόσια! Θέλω υποστήριξη! :( Δε μπορώ μου αρέσουν οι σοκολάτες και οι κρέπες οι βάφλες και τα σουβλακια......Πλεον βλέπω οτι δε μπορω να ελέγξω τα θέλω μου. ειμαι επιρρεπεις! Πως να το αντιμετωπίσω????? Με πέρνει η κατρακύλα! :sniffle:
:sniffle: help!